mrnml
Het Huisje van den Visscher.
's"Hage' ld
den Katholieken volle vrijheid moge worden
toegekend, opdat de Kerk, die aan de wieg
stond der Republiek, en niet opgehouden
heelt, haar geestelijk welzijn te behartigen,
haar taak behoorlijk kunne vervullen, en
opdat de schoone eenheid niet door vooroor-
deelen geschaad, en door tweedracht ver
drongen worde.
Met den zaligen Nicolaas Von den Flüe
richten de Bisschoppen zich daarom tot alle
geloovigen om, in vreeze Gods, steeds het
persoonlijk belang aan het algemeen wel
zijn op te offeren aan geloof en zeden vast
te houden, zich niet door de hedendaagsche
genotzucht te laten medesleepen, of onver
schillig te worden in godsdienstzaken. Vooral,
dus besluiten H. D. Hoogw., nu er slechte tijden
van kommer en nood voor de deur staan en ve
len onder tijdelijke zorgen zwaar zullen gebukt
gaan, moest men toch eindelijk eens paal en
perk stellen aan toomlooze weelde en genot,
en liever aan Zondagheiliging en liefdadig
heid denken en de oogen opheffen naar het
Hemelsch Vaderland. In dien geest is Zon
dag in alle katholieke kerken van Zwitser
land gepredikt in een buitengewone gods
dienstoefening, welke met een plechtig Te
Deum besloten werd.
BINNENLAND.
Schiedam, 4 Augustus 1891.
Naar men verneemt, zal bij gelegenheid
van het bezoek van HH. MM. de Koninginnen
in het kamp bij Oldebroek, aan Hd. door de
officieren een collation worden aangeboden,
gevolgd door een schnitzeljacht.
Het gedeelte Noordzeekanaal—Nichtevecht
van het Merwedekanaal is Zaterdag voor
het verkeer opengesteld, juist tien jaar na
dat de Eerste Kamer hare goedkeuring hech
te aan het wetsontwerp, waarbij de aanleg
van het Merwedekanaal bevolen werd. Het
thans voltooide gedeelte is 7 K.M. lang de
opening is eenigszins bespoedigd door de
omvangrijke voorziening, die de spoorwegbrug
aan den Omval vordert, waardoor de vaart
aldaar gedurende eenigen tijd gestremd zal
moeten worden.
De eerste boot, die door de sluis voer,
passeerde om 5 uur in den morgen en was
de op Doesburg varende stoomboot Teng-
bergen.
Men schrijft ons uit Den Haag
Zaterdag-avond werd de eerste dag van
het driedaagsche feest der oudstrijders in
Uit het Fransch
door J. A. B.
12) IX.
Twee of drie maanden verliepen en nog
hoorde men niets van den eigenaar, en al
dien tijd woonde de familie Maugis nog in den
ellendigen stal. Tot overmaat van ramp
kwam alweder een nieuw gevaar de arme
familie teisteren. De geldschieter toch, of
liever gezegd de woekeraar, van wien Mau
gis drie honderd gulden had geleend, zond
een deurwaarder om de interest van die
som te innen, terwijl Maugis tevens had be
loofd de helft daarvan binnen zes maanden
af te doen. De zes maanden waren ver-
loopen en de deurwaarder gaf te verstaan,
dat hij, zoo het geld binnen twee dagen
niet te Boulogne was gebracht, hij de laat
ste meubels van Maugis zou in beslag nemen.
Deze bedreiging trof natuurlijk allen als een
bliksemstraalallen weenden bitter want er
was niet de minste hoop om het geld dat
men eischte, bijeen te krijgen, en de meu-
den Zool. Bot. Tuin gezellig en zeer opge
wekt besloten. De Kon. Militaire Kapel gaf
er een concert. Het publiek was druk op
gekomen, en juichte de feestgenooten zeer
toe. Echte militaire muziek werd gespeeld,
en ten slotte de groote taptoe op kleiner
schaal natuurlijk dan te Amsterdam met
veel bijval uitgevoerd. De kapelmeester Van
der Linden kreeg een lauwerkrans van de
feestcommissie.
Zondag was de groote dag van het feest.
Reeds vroeg kwamen de oudjes op het Plein
1813 bijeen, waar zij bij het monument wer
den toegesproken door den voorzitter, baron
d' Ablaing, die in krachtige taal het beeld
van Willem I schetste. Toen trok men langs
het standbeeld van den Zwijger waar de
zelfde spreker den grondvester onzer dynas
tie herdacht, en den verjaardag der Koningin-
Regentes in herinnering bracht naar de
Groote Kerk, die stampvol was, en waar Ds.
H. L. Oort, zelf drager van het Metalen
Kruis, in bezielende taal de dagen van
183031 en de heldenfiguur van den Prins
van Oranje voor den geest tooverde. Alle
aanwezigen zongen ten slotte het volkslied
mede.
Na den kerkgang werd een ovatie ge
bracht aan het beeld van Willem II op het
Binnenhof, en een prachtige krans onder luid
gejubel daaraan vastgehecht. Het stortbuide
toen, maar de lucht trok weer op, zoodat de
parade en de namiddagontvangst in de Tent
in het Bosch volkomen slaagden. Bij de
parade werd alle eer bewezen aan de oud-
Strijders, die in twee kolones opgesteld wer
den. De vlaggen der korpsen van de Uni
versiteiten Leiden en Groningen, en van de
Amsterdamsche afdeeling van het Metalen
Kruis, werden daarbij vertoond. Generaal
Taets van Amerongen sprak de oudjes har
telijk toe.
In de Tent werden zij door Commissaris- I
sen der Witte Sociëteit ontvangen, door den
heer v. Hattinga Raven toegesproken, en daar
brachten zij een aangenamen middag door.
H. M. de Koningin-Regentes heeft ook
namens de Koningin, instemming doen be
tuigen met het feest, en hare beste wen-
schen aan de oudstrijders doen toekomen.
Ofschoon het weder weinig goeds voor
spelde was er gisteren-avond geen wind en
regen, zoodat de verlichting van het Haag-
sche bosch volkomen gelukte. Tienduizenden
doorkruisten de hoofdlanen, die als steeds
met sterren aan de boomen verlicht waren.
De beide vijvers waren wederom langs de
beien die zij nog bezaten, waren volstrekt
onontbeerlijk.
Marianne arme kinderen wat moet er
nu toch van ons worden riep hij uit, ter
wijl hij zijne vrouw teeder omhelsde, »wie
zal op die vraag antwoorden Wij bezitten
niets en zijn met schulden beladen. Mijn
Godvoegde hij er bij, zijne handen als in
wanhoop wringende, Gij hebt medelijden ge
had met Job in al zijne ellende, zoudt Gij
nu ons verlaten
En onze arme Catharina, wat moet er
van haar worden
»Mijn goede nicht Marianne, antwoordde
het ongelukkige meisje droevig; wij zijn
allen zwaar beproefd, maar bekommer u
niet om mij, ik zal mij wel naar het zie
kenhuis te Boulogne laten brengen."
Wat, Catharina, gij, in het ziekenhuis
riepen allen tegelijk uit, meent ge, dat we
daarin zouden toestemmen Neen, neen,
zoolang God ons nog een bete broods geeft,
hoe klein dan ook, wij zullen die met u
deelen
Maugis ging met Thomas naar Boulogne
beiden hadden zich aan de voeten van den
rijkaard geworpen en gesmeekt hun nog
eenig uitstel te verleenen, maar hij had hen
oevers guirlandergewijze geïllumineerd,
wijl een zeer fraai effect te weeg
gebracht door talrijke roodgekleurde lamp' .g
tusschen de naar het water overhang
dichtgebladerde takken der beuken, ^ie
dus aan reuzenkerstboomen deden den
In den tweeden vijver trok het S1"0^
stuk aller aandacht en verdiende het
volle. De lichtdecoratie bestond ditmaa
een galjoot op ongeveer natuurlijke gr° gI)
waarvan romp, staand en loopend tuI^teo
de marszeilen aan de beide eerste nia®^
door duizenden lampions waren aangege
terwijl aan den achtersteven een licht»
prijkte met de Oranjevlag. Tegen
donkeren achtergrond maakte het vaat
een schitterenden indruk, vooral als uit 1
nere booten in den vijver bengaalsch vU
werd ontstoken. ug
In de verlichte muziekkiosken op de
tusschen de vijvers en bij den ingang
het bosch speelden de muziek der jageï s
der veldartillerie nationale en
liederen, terwijl in de societeitstent, want
ditmaal alleen de rez de chaussee met
pions verlicht was, het concert dei'
Mil. Kapel duizenden trok. Ook de gevV°ejj
verlichtingen voor de departementen kwa'B
volkomen tot haar recht.
Men schrijft van 't Loo jj
De 33ste verjaardag van Hare MajeS^,
de Koningin-Regentes, is alhier zeer stil
vierd, algemeen wapperde de nationale o
kleur. Als cadeau ontving de Koningin e
welgelijkend portret in olieverf van de
Koningin, hetwelk vervaardigd is op e,
door den kunstschilder Bisschop, uit 's-U'l°
Van half vier tot half zeven had H-
Koningin Wilhelmina een 20-tal kinderen f
Apeldoorn en omliggende plaatsen bij B
ten paleize.
Ds Bouirlier uit 's-Hage, hield des raoi'ë
eene godsdienstoefening in de hofkapel-
r tl'
Naar het Dagblad verneemt, heeft
de Koningin Hdz. Moeder eergisteren
Haar verjaardag eene zeer eigenaardige v
rassing bereid. De jeugdige Koningin l1®^,
H. M. datgene aangeboden, wat Haar
H. Dr. naamdag het dierbaarst moet 1>'
geweest, de beeltenis van Haar geliefde P° g(1
ter, in olieverf geschilderd, levensgroot
ten voeten uit door den heer C. Bisschop
Koningin Wilhelmina heeft aan dat gesci
tevens een treffende herinnering verbor"
aan wijlen Haar betreurden Vader.
wreedaardig de deur gewezen. Den volg®^
den morgen zagen Maugis en de zijnen
deurwaarder weder naderendaar «c j«
het huisraad van zoo bitter weinig j
was, had men hem dit gelaten, en ^g|1)
alleen de herstelde bark in beslag gen01
zoodat ook nu het laatste middel
onderhoud te voorzien, der arme famih®
ontnomen. Jd,
In de diepste verslagenheid gedomle
gebukt onder den zwaren last der tan
rampspoeden, zagen zij hoe de kelk hu jj»
ellende zich steeds meer en meer vulde-
verloop van eene week waren zij vols
zonder eenige hulpmiddelen.
Maugis en zijn zoon waren nu ge"j,ei)i
zaakt hunne diensten aan te bieden aan
die vroeger hun moesten gehoorzamen >g,
ledigden den kelk van bitterheid en v g(l<
dering tot op den bodem; doch beidej jg
dergingen met gelatenheid hun lot, 1 ^gt>
hoop door hun arbeid nog in de beh°
van hun gezin te kunnen voorzien.
Op zekeren dag zagen zij een
van de wet, geheel in 't zwart gekleeLrefi
een stroef gelaat, hunne woning na f.v-
zijn gestreng uiterlijk deed de gehee
o0^' j
