mm
f Moort een Bijroep!.
Jaarg. Zondag 23 en Maandag 24 Augustus 1891. No. 4064.
VERSCHIJNT DAGELIJKS.
bGEMEEN overzicht.
Bureau: Beterstraat, E 39.
V >'rijs van dit Klad
C 'lec^ain Pei' maanden ƒ1.50
^ost door gelieel Nederland 2.00
e' 'jke Nommers0.05
ek«*d vXUr8re1Cht van den inhoud dezer courant is ver-
de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl. no. 124.)
Prijs der Advertentie»:
Van 16 regelsf 0.60
Elk gewone regel meer»0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke
overeenkomsten aangegaan.
^et J, 22 Augustus '91.
i r°°hsta ,ra.nsche Eskader, komende van
lf6^ gek 1S eerS'steren ter reede van Spit-
°e''s °,rie" en heeft daarop onmiddellijk
r0ïliïlgi? naar ^et e''and Wight, waar
i" ^et v, ,'C(:oida thans hare zomerresidentie
paleis
ri c ap,r Van Osborne houdt. Van uit
|6 Kementen in het paleis beschouw-
V en °IIUl8'n de evolutiën der Fransche
hlr n
?6erd ]ac,t0en schepen op de reede ge-
rt"6 ofR0-611' Werden admiraal Gervais en
toeleren al spoedig bij H. M. ter au-
^eer^6 aten' die gelegenheid werd
j°0tld. ^^.en de meeste hoffelijkheid be-
d <"'0°t' IHraa' Oervais nam de Koningin
Oojf ^"e hoogst bevallige manieren, die
ft6'1 0ntlji-!,Oe'liS hem en zijne officieren aan
b6V°'§d Verzocht, dat later door een diner
^de ^«d. Daar werd getoost op de
(jg6s'dent alO'oofden Koningin Victoria en
SPith"
«eb ad
hei(je ^ai "ot> on de vriendschap tusschen
taten als bezegeld. Niet minder
gracious Queen" toonen zich
met het bezoek van het Fran-
'"genomen. Te Portsmouth,
v ePen ,etl Oowes, overal waar de Fransche
Oer.- 1 Versnn„„..
sche ^o'schen
11,
®r°et .eiSc'henen, werden zij met gejuich
d 6v|,e' de geestdriftbetuigingen der
Piet ""Selschen, natuurlijk, lang ZOO
omaren' a's die welke de opgewonden
s Wat °a|angs betoonden.
dig^ reden zijn, dat de Engel-
Orpo. °n'anSs den Duitschen keizer en
it ^'Ogen ety,ng met zooveel enthousiasme
j^estdrift' !ans de Franschen met zooveel
fat 2Üa 1" m'enZiJ zou zeker ver te zoe-
!ter der p01 hem die het eigenaardig ka-
Poli
h'et k(
''hek „j^ogelschen en hunne eigenaardige
b:
,p eut 1 p^e ervaring en de geschiedenis
eeJ eeriigê lgeland heeft zich nooit intiem
hiér 0oSenbhkknrfSlOte.n' Het was slechts
e eeiiio. kehjke actie, die het tijdelijk
'delen
'tsoi. ndhaven. Het bezoek van den
haSc*'eri ^6ed samengaan. De En-
j,(,j'"|elen vJ)Sten steeds hunne vrijheid van
hiezgu-'j' ah° eventualiteiten te bewa-
1)'U's te i Ce Vri)heid wenschen zij ook
tb;
hen
hen ^°niti£rine'Zei' dien men als kleinzoon
ex f'Ükhejj n'et anders dan met de meeste
js h'oitee,.^ v0n ontvangen, is te veel ge-
te sf v°°Tb'af'" '1Gt woord quadruple-alliantie
i'er, hnry1'® ^gesproken. Daarom richt-
mg6oring eene uitnoodiging tot de Fransche
611 hez0ej.rn haar eskader ook Engeland te
ei1, opdat de geheele wereld zou
zien. dat Engeland zoowel met Frankrijk als
met Duitschland in vrede en vriendschap wil
leven en tusschen beiden geen partij wil
kiezen. Ook Albion's handelsbelangen hebben
in dezen een groote rol gespeeld. De En-
gelsche handelaars zouden niet gaarne zien,
dat ze door overmatige vriendschapsbetui
gingen voor Duitschland het met een hunner
grootste afnemers: Frankrijk en zijne kolo
niën, te kwaad kregen, en hun handel
schade zou lijden. Ook dit argument deed
Engeland's staatslieden bewegen de Fransche
vloot ten hunnent te noodigen. Voor de
Franschen is echter dit bezoek een faire bonne
mine a mauvais jeu. Het moet hun heel
wat kosten hunne marine-schepen te doen
monsteren met de vaartuigen der Engelsche
oorlogsvloot, die de hunne in aantal en uit
rusting zoo ver vooruit ismaar zij verstaan
bedoelde kunst uitnemendniets zal bun
wrevel of jalouzie verraden. Integendeel de
verhouding tusschen xla belle France" en s>la
perfide Albion" zal in den eersten tijd zoo
vriendschappelijk zijn als men het maar zou
kunnen wenschen.
In de hoofdstad van België werd deze
week een Socialistisch Congres gehouden.
De socialisten, die er den boventoon voerden,
schijnen echter het woord socialistisch in
den meer algemeenen zin bedoeld te hebben
want ook de Engelsche Trades Unions na
men er aan deel, naast alle schakeeringen, die
de socialistische partij in onze dagen te
zien geeft. Marxisten, possibilisten en alle
verdere isten der «ociaal-democratische par
tij waren hier broederlijk vereenigd. De
anarchisten werden echter formeel geweerd,
hoewel velen hunner beweerden namens een
aantal hunner vereenigingen op te treden.
Over 't algemeen onderscheiden zich de ge
nomen resoluties door eene zekere gema
tigdheid, die slechts het gevolg kan zijn van
een welberekend overleg. Het Congres nam
besluiten omtrent den klassenstrijd, »die
voortgezet moet worden totdat er geen be
sturende klassen meer zijn, wijl dan eerst
de emancipatie der arbeiders mogelijk is,"
omtrent de werkstakingen en het boycotten,
die volgens het Congres wettige verweer
middelen zijn, waarvan echter een beschei
den en voorzichtig gebruik moet worden ge
maakt, willen ze de arbeiders-zelven niet scha
den. Ook omtrent den oorlog sprak het Congres
zijne meening uit in het volgende besluit
«Het Congres is van oordeel, dat het voor al
len,die van geen oorlog meer willen hooren, een
eisch van plicht en belang is, toe te treden
tot de socialistische partij, die de eenige party
van den vrede is. Met het oog op den drei
genden toestand van Europa en de woelingen
der regeerende klassen doet het congres een
beroep op de werklieden der geheele wereld
om alle velleïteiten van oorlog en alliantie
tegen te gaan, en door ontwikkeling van
internationale samenwerking van het prole
tariaat de zegepraal van het socialisme te
bespoedigen." Dit voorstel is aangenomen
met de stemmen van alle nationaliteiten op
die van Nederland na. De Nederlandsche
afgevaardigden hadden gewild, dat tijdens
een oorlog eene algemeene werkstaking zou
worden afgekondigd, doch hun voorstel werd
met de stemmen van 13 tegen 3 nationa
liteiten verworpen.
Een der afgevaardigden, de Amerikaan
Sanial, sprak in een der zittingen de meening
uit, dat het nationaal vermogen in de Ver-
eenigde Staten, reeds 70 milliarden bedra
gende en jaarlijks met 3 milliard of9millioen
per dag aangroeiende, een diefstal was te
genover het volkDit is, zooals men weet
het gewone stokpaardje der socialisten zij
willen het bijzonder eigendomsrecht opheffen
om alle eigendom te brengen :n handen van
den Staat, die het dan zou moeten beheeren
en de vrucht er van gelijkelijk onder alle
burgers verdeelen. Bij die regeling zou naar
hun zeggen de aarde een paradijs en het
menschdom eene vereeniging van broeders en
zusters worden. Er zouden geen armen meer
zijn, want ieder zou uit den algemeenen eigen
dom wel zooveel kunnen ontvangen, dathet hem
een »menschwaardig" bestaan zou kunnen ver
zekeren. Terecht wordt het ongerijmde
van die leer aangetoondzij zou slechts
kunnen zegepralen door eene revolutie, maar
dan zou men haar door de overwinnaars
onmiddellijk zien verloochenen. Zij zouden
aan geen algemeenen eigendom van den Staat
meer denken, en zich trachten te handha
ven in het bezit door een revolutie verkre
gen. Het goed zou slechts in andere han
den zijn overgegaan, en de toestand dezelfde
blijven. In zijn encycliek Rerum Nova
rum toont Paus Leo de rechtvaardigheid
van het eigendomsrecht aan. «Wanneer de
werkman, zoo redeneert de Paus, zijn loon
ontvangen heeft, dan gebruikt hij dit voor
zijn onderhoud en dat van zijn gezin. Is hij
zuinig en spaarzaam, dan is het hem soms
mogelijk van zijn loon iets over te houden, nadat
hij in de behoeften van zijn gezin heeft voor
zien. Koopt hij eenmaal voor het bespaarde geld
iets, b. v. een stuk gronds, dan is dit niets dan
zijn loon in een anderen dan den oorspronkelij-
ken vorm. 't Is duidelijk dat hij op het stuk
E SCHIEDAMSCHE COURANT
O
Het a„t
ki
'%e
nost
"R v,
de n
tw UOOw'/\l -i
