ïsC
kan geen redenen voor haar
*'ch
üe
°eS
GEMENGDE BERICHTEN.
dig
Sch &ens haren eigen bekentenis in ver-
„orJen gezinnen, waar zij als dienstmaagd
5 jg 6' dr'e kinderen, respectievelijk van
)aat j en 24 maanden, geworgd heeft. Den
Etsten
Ma
moord heeft zij in de vorige week
r^ejs. 'iaastricht gepleegd op een aanvallig
n sJe van 18 maanden van den heer L. W.
in d(°Uders
vonden het kind 's ochtend dood
Mn ^'eg. De moordenares, die alles koel-
6d,g bekent, -
aden
opgeven.
"hreiking der medaille „Bene Merenti"
y te Rotterdam.
^S(J01 honderden oud-pauselijke Zouaven
za)6 'le*i h- Zondag in een der Doele-
bj;e Rotterdam eene recht heuglijke
tioB 0rïlst; er zou daar namelijk de plech-
i^bitreikinj
ill e geschieden der militaire me-
Z0Uaes door Z. H. den Paus Leo XIII den
hjd ]Ven verieend voor de diensten in der
jj gewezen en voor de gehechtheid aan den
Stoej
0tlook na dien tijd steeds met warmte
Aerhouden.
°U(}^ de bestuurstafel waren gezeten de
'eti Clerei> Looijmans, Wils, Arts en L. Boe-
Wp ?'SlIlec'e de presidenten der vele Zouaven-
ver jerschappen hier te lande, waartoe
tLSe'dllenden van Noord of Zuid gekomen,
«eVaden aardig uitstapje hadden laten wel-
Iti
iet).
oprecht kame-
vriend uit
de zaa' heerschte een
het fC'iaPPe'ijke geestmenig
eeris, vervlogen tijdperk werd daar weer
kenn: °ni'rnoet, ofschoon de eigentlijke her-
lipf "g vaak moeilijk scheen te wezen het
e«0s e'' 'ee(i den Zouaventijd werd weer
Pi
T "Pgehaaldde vaderlijke zorg van
'lePijke Italië der bergen, met zijn vigna's
tv o
het heerlijke Rome en niet minder
lago's
«tt
hort"808 en schilderachtige stedekens,
men leefde daar voor een oogenblik
van 'mn goede twintig jaren jonger, in spijt
der 6 °nrniskenbare teekenen op 't gelaat
tor;bt r'enden, dat het najaar deerlijk in aan
tip De uitreiking der medailles ge-
tleri?! 6 door den heer Looijmans, die alvo-
tige aartoe over te gaan, in eene krach-
°nde'ede de beteekenis van de verleende
hieest 'ding aantoonde, en er met den
hiet 6(1 nadruk op wees, dat de Zouaven
de
PDchti aanvaai"ding der medaille, de ver-
qra - op zich namen, dezelve door hun
Aa'rf V'aardig te blijven.
Voli6 daverende toejuichingen en geestdrift
en Java's" ontbrak het er natuurlijk niet
b°g end werd alweder bewezen, dat hij
v£tn i ^'Doeft, die merkwaardige korpsgeest
et Zouaven-regiment, en dat de oud-
>it
«it
ton
en
maakte spoedig een einde aan
s de t,ls yel hard," sprak hij «maar het
6 vera|l<?Ur'Se waarheid, en er is niets aan
f'«efs .'deren. Uw kind zoekt gijhier tever-
f]k i'"t llEPf. flonr rrin/lc? n.nor «a_
ligt daar ginds in het meer, ge-
CarliGod hebbe hunne zielen.
\ve Ui en de twee jonge matrozen heb-
as jj-, hunnen redden voor de overigen
MaC|)t' hekias! te laat."
h. stond •)°s vm'en Gebhard's armen neer
p'd vo0,ln..eens de barre, ontzettende waar-
'Jdend 1 zÜn geest. Er ontstond een mede-
^lukkijfmompel een ieder wilde den on-
S]»6 t
.e» troosten en opbeuren, maar hij
oan/,g.een acht op.
°en hii hem gaan zoeken!" sprak hij
"«1, 6n |yeder wat tot bezinning was geko-
'ch da J'de .de deur uit, zonder dat iemand
..SlecE te8e« verzette.
°r|ino eer'e kleine ruimte scheidde de
.'''doöpcj <ln het strand. De nacht had zijn
v «id er '^r 3aren sluier over het meer ge-
>bijffIa aan den hemel waren de wolken
w ken J maar de storm scheen
e«f de °r j'ust te zullen komen, want hij
golven ver, ver over den oever
zouaven nog voortdurend blijven, een levend
protest tegen het onrecht door Piëmont,
Rome aangedaan.
Te Smeermaas bij Maastricht hebben de
dieven in de nacht van Zondag op Maandag
de oflërbussen in de R. K. kerk opengebro
ken, en van haren inhoud, ongeveer f 70,
beroofd. Ook de wijnkelder van den pastoor
werd voor een groot gedeelte geledigd.
Wegens den geringen aanvoer van beet
wortelen zal de suikerfabriek Holland eerst
Woensdag de campagne beginnen; ook dit
jaar zullen de buitenwerkzaamheden groo-
tendeels door Brabantsche arbeiders worden
verricht.
De grootste werkinrichting van Groningen,
de machinale vlasspinnerij van wijlen graaf
Du Menceau, is geliquideerd. De ongeveer
150 mannen en vrouwen hebben dientenge
volge gedaan gekregen. Ieder van hen ont
ving nog een volle weekloon en voor een
maand half geld. Deze werklieden, die het
geheele jaar op deze fabriek werken, zullen
hier zeer moeilijk weder brood vinden. De
slag is voor allen dnbbel zwaar, nu de win
ter nadert.
De 26-jarige Zweedsche journalist Uddgren
kwam gisteren-middag in zijn circa 5 M.
lang en 1 M. breed vaartuig van Stavoren
te Enkhuizen aan.
Steeds roeiende, ging hij van Gothenbörg
over Kopenhagen, langs de Deensche kust
naar Kielvan daar door het Eiderkanaal
naar de Noordzee over Cuxhaven naar Delfzijl
en vervolgens binnendoor naar Stavoren. Zijn
proviand bestaat uit geconserveerd vleesch,
vogelpastei en vleeschchocolade.
Kan hij 's nachts geen overkomen vinden,
dan trekt hij zijne boot op den wal en kruipt
in een kemelsharen zak.
Na eer. kort oponthoud zette hij zijnen
tocht voort in de richting van Amsterdam.
Zondag werd te Argenteuil (bij Parijs) ge
roeid om het Meesterschap van Frankrijk
in Singlo Sculling Outriggers. De Meester-
schapstitel werd veroverd door den heer
Ooms van de Roeivereeniging „Neptunus"
te Amsterdam, die ook onlangs te Amsterdam
op den Amstel het Meesterschapvoor Neder
land won. Tweede aankomende was de heer
Jansen, een te Parijs wonende Nederlander.
Derde aankomende was de heer Lescrauwaet
van Brugge (België).
voort. Ondanks dat alles greep Gebhard
den ketting eener boot, en wilde die losma
ken, maar de schippers beletten hem dit.
Hem alleen laten vertrekken, dat wilde men
niet, maar met hem medegaan nog minder.
Om levenden te redden, ja, zoo redeneerden
zij, dan kon men zijn eigen leven in de
waagschaal stellen, maar zich voor dooden
in zulk een noodweer te wagen, dat was
God tarten.
»Laat af," sprak toen Andermatt, »hier
valt niets te winnen, gij zoudt gevaar loo-
pen te verdrinken, en bedenk thuis hebt ge
nog een vrouw. Vergeet dat niet, Inder-
gand."
Onbeweeglijk zag hij den spreker vlak in
't gelaat. Hij scheen zijn voornemen op te
geven, maar toch van den oever kon men
hem niet wegkrijgen. Geen woord kwam
er thans over zijn lippen, geen traan be
vochtigde zijn gelaathet was of de smart
hem ongevoelig had gemaakt. Zoo stond hij
daar, en liet zijn blik weiden over de woe
dende baren. Wellicht woedde daar binnen
ook zulk een ontzettende storm, maar op
zijn gelaat was geen spoor daarvan te ont
dekken.
Op de scheepswerven Caron en Hermitage
aan de Theems is sedert gisteren morgen
eene werkstaking ontstaan onder de voerlie
den, zeelieden en stokers. De werkstakers
hebben eene sterke wacht aangesteld om het
aanwerven van plaatsvangers te verhinderen.
Zij hopen dat de werklieden op de lichter-
schepen zich bij hen zullen aansluiten. Er
heerscht eene groote opgewondenheid in de
omstreken. De politiemacht is versterkt.
Een telegram uit Milaan meldt thans we
derom het instorten van een in aanbouw
zijnden tunnel in de lijn Ovadi—Ani. Geluk
kig had de instorting plaats juist aan den
ingang, terwijl de werklieden een eind verder
in den tunnel aan den arbeid waren. Twee
van hen ontkwamen echter niet aan den
dood. De overigen hoopt men te kunnen
redden door spoedig de puinhoopen weg te
ruimen.
Zingende visschen. Het is van
algemeen bekendheid, dat de visschen geen
geluid geven. Dit is echter een algemeene re
gel, waarop, zooals gebleken is, uitzonderingen
bestaan.
Zoo leeft o. a. in de meren van Italië
een vischje hoogste 6 cM lengte, de »Scieva"
die telkens wanneer het den kop boven wa
ter steekt, een zacht fluiten doet hooren,
niet ongelijk aan dat van den wind.
De »Irigla hirundo" is een visch, die alle
visschers op den Donau en den Rijn zeer
goed kennen door het eigenaardig piepend
geluid dat hij voortbrengt, en dat dikwijls
zeer aangenaam klinkt.
Luitenant White maakt in zijne «Reizen
door de Chineesche zeeën" melding van eene
vischsoort, die men den baszanger onder de
zingende visschen zou kunnen noemen. Nu
en dan maken deze visschen een geluid,
alsof er een onderzeesche aardbeving plaats
had. Werkelijk schrikwekkend is dit geluid
wanneer er eenige honderden van die vis
schen, veel gelijkende op groote haringen,
samengeschoold zijn. Kapitein White verge
leek het geluid met dat van een zwaren
orkaan.
Eene onlangs te Toulon overleden zonder
linge dame, die door het volk om haar zucht
tot navolging van Engelschen «Madame Miss"
werd genoemd, heeft een zonderliuge uiterste
wilsbeschikking nagelaten. Zij vermaakte
haar geheele vermogen tusschen de 7
en 8 millioen francs aan den ondernemer
of onderzoekingsreiziger, die een karavaan
van minstens 500 man in de wildernissen
van Afrika leidt, verder dan ooit eenigEu-
»Het voorspelt niet veel goeds met een
kwaad hart op het Urnermeer te varen,"
mompelde hij ten laatste, en sloeg zich met
de vuist tegen het voorhoofd. Toen keerde
hij zich om. De pastoor van Brunnen, op
het bericht van het ongeluk toegesneld, kwam
nu naar hem toemaar Gebhard schudde
treurig het hoofd.
»Ik weet al wat gij me zeggen wilt, mijn
heer pastoor," sprak hij spottend: »ja, ik
begrijp alles: dat het geluk en ongeluk van
Gcd komt, en dat wij, als Christenen, ons
gelaten daarin moeten schikken, want dat
het ongeluk een straf onzer zonden is. Dat
weet ik allemaal wel, mijnheer pastoor, en
dat behoeft ge me waarlijk niet te komen
zeggen. En bovendien nu weet ik ook wat
me te doen staat."
Toen keerde hij zich tot hen, die hem redden.
Het was duidelijk, zoo gaarne had Gebhard
den schippers dank gezegd, maar, helaas
hij kon niet. Wel snoerde hij verwarde en
duistere woorden aaneen, maar niemand
verstond hem, en den aandaehtigen toe
hoorder kon het wel een vloek toegeschenen
hebben of iets dergelijks, dat er trilde van
zijn lippen. {Wordt vervolgd.)
