Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Bericht. "•purecut hoogstraat 317. algemeen overzicht. 15de Jaarg. Dinsdag 20 September 1892. No. 4389. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers 1-50 - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsilNo. 121.) PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regels0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. Zij, die zich tegen 1 Oct. op dit Blad abonneeren, ontvangen de tot dien datum nog te verschijnen Nummers Gratis. 19 September '92. My tvoman is a good 7/ elshwoman. Met deze woorden heeft de oude Glad stone op zijn vacantiereis in Wales het hart der Weishen gestolen. Zij waren er op berekend de eigenliefde van de kleine natie, waaraan de erfgenaam van den Britschen troon zijn titel ontleentte streelen. En zij hebben doel getroffen, want zij werden met dave rende toejuichingen begroet. Trouwens óveral waar. Gladstone in het prinsdom Wales korter of langer tijd vertoefde, werden hem warme ovaties gebracht. Vooral was dit het geval te Barmouth, waar hij iets langer moest vertoeven en dus gelegenheid vond voor het aan vaarden en beantwoorden van een adres to the Bight Hon. Wm. Bwart Gladstone M. P., Prime Minister of the United Kingdom of Great Britain and Ireland. Juist dien aanhef nam hij. naeenige gemoedelijke kwinkslagen en anecdoteu over de voortreffelijkheden van land en volk en taal in Wales, tot aanleidiug van een meer ernstige wending in zijn antwoord. Hij wilde niet stilstaan bij zijn waardigheid als Prime Minister maar wel bij de woorden United King domzeide hij, want de nominale ver- eeniging van Engeland, Schotland, Ier land en Wales waar en innig te maken, dat was het grootste doel van heel zijn streven. Zijn politiek zou aldus niet enkel het verschrikte Ierland, maar het geheele vereenigde koninkrijk ten goede komen, en dan eerst zou die vereeniging niet enkel een woord maar een daad zijn. Die innigheid kan nooit door dwangmiddelen verkregen worden, maar wel door rechtvaardigheid en welwil lende tegemoetkoming. Getnige de ge schiedenis van liet prinsdom Wales. Voor 400 a 500 jaren trachtte Enge land ook Wales nog door maatregelen van geweld tot onderwerping te bren gen, terwijl van de 12e tot aan de 15e eeuw steeds dwangwetten beproefd wer den. Maar alles was tevergeefs en de Engelschen hadden ook voortdurend met de verbitterde Welshmen te kam pen, die hun ook menige nederlaag toe brachten. Eerst toen een geheel tegen gestelde politiek van verzoening en recht vaardigheid begon, namen de zaken een keer en thans is Wales inniger dan ooit met Engeland verbonden. Zoo zal het ook met Ierland gaan. In deze uiteenzetting vond spreker aanleiding de Engelschen aan te sporen, de geschiedenis van Wales te bestu- deeren en zich met den tegenwoordigen toestand van dat land meer van nabij bekend te maken Ik-zelf, zei Gladstone, schoon van Schotschen bloede, een Lan- cashire-man van geboorte, een Londenaar door langdurige inwoning en overigens bijna tot alle deelen des Kijks behooren- de, ik heb een vrouw uit Wales (Groot gejuich) yes she is a good Welshwoman (Vernieuw gejuich, en zij heeft mij met die eigenschap besmet. (Gelach) En ik ben te oud, om uog gedesinfec teerd te kunnen worden. Zoo ben ik ook een soort Welshman. Daverende toejuichingen bewezen, dat Gladstone's beeldspraak, vooral in dezen tijd van besmettings-angst, goed werd begrepen en gevat. Heeft men in Engeland met verschil lende nationaliteiten rekening te houden, ook in Oostenrijk weet men wat het verschil van rassen beteekent. Het wekt desondanks groote verwondering dat in het tractaat 'twelk dezer dagen tus- schen Frankrijk en ltusland zou zijn geteekend, maatregelen zouden worden aangegeven om de onzijdigheid van België, Bohemen en Zwitserland (waarom ook niet die van Nederland) bij even- tueele verwikkelingen te doen eerbie digen. Bohemen, een Oostenrijksch kroonland, onzijdig in een Europeeschen oorlog Het kan het worden, antwoordde de diplomaat, die den Gaulois deze op zienbarende onthullingen heet gedaan te hebben, op deze natuurlijke vraag „Bedenk dat de Bohemers tot het Sla vische ras behooren, dat zij als Czechen slechts noode het Duitsch-Oostenrijkscli juk dragen en voortdurend hunne zelf standigheid eischen. Het kan zeer goed gebeuren, dat de Bohomers, als de oor log wordt verklaard, aan den drievou- digen bond den militairen dienst weige ren. Stel u de gevolgen maar voor" De gebeurlijkheid door den diplomaat in 't licht gesteld, behoort zeker niet tot de onmogelijkheden, desondanks klinkt het bericht vrij onwaarschijnlijk. Trouwens in politieke kringen te Ber lijn wordt geloochend, dat er een Fransch- Bussisch bondstractaat, militaire con ventie of iets van dien aard zou be staan, of dat er ook maar onderhande lingen over zouden worden gevoerd. Het bericht van de Gaulois wordt eene journalistieke fantaisie genoemd. Volgens bericht uit Home had de aartsbisschop van Parijs ter gelegenheid van 's Pausen naamdag aan den Heiligen Vader zijn heilwenschen doen toekomen. Daarop antwoordde de Paus met eenen brief, waarin gezegd wordt: Uw brief bevestigt de nauwe overeenkomst met Uwen wil en den onzen. In uwe toe speling op de stukken welke wij openbaar hebben gemaakt, teneinde bij te dragen tot den vrede en den welstand van uwe edele natie, hebben wij uwe liefdevoor ons erkend, maai' wij mogen niet ver helen, dat onze hoop voor de vruchten welke wij beoogen, gevestigd is op den 43) Vom al mijn werken gedurende mijn langen levensloop, vraag ik God slechts uw geluk tot mjjn helooning Reine bedekte zijn handen met kussen. Ook gij, hervatte Maurever droefgeestig, ik weet het, gij bemint mfj. Maar de liefde der jonge lieden, die vol blijde verwachting z\jn, heeft niets van die treurige liefde der grijsaards. Naarmate men ouder wordt, Reine, krimpt de liefde meer tot een enkel punt sa men, omdat de voorwerpen, die men bemint, zeldzamer worden. Zoo heb ik een vrouw, een ware heilige, verloren, ik heb uw broeders door den zeis des doods zien wegmaaien, die allen een edel hart in zich omdroegen, ik heb niets meer op aarde dan u. Gij, daarentegen, zult een man kiezen, en hem beminnen. Gjj zult kinderen krijgen, en die aanbidden. Wat blijft •r dan voor uw ouden vader over ijver der Fransche geestelijkheid. De Mouvement Géographiquedie te Brussel verschijnt, bericht, dat de dui zend gewapende mannen sterke expeditie- Van de Kerkhove aangekomen is te Madelai, de oude residentie van Emin- Pacha. Verder deelt dit blad mede, dat de Engelsche ontdekkingsreiziger en zendeling Georges Grenfell, door den Congo-Staat afgevaardigd om in Lunda de grenzen van Portugeesch gebied en die van den Congo-Staat te bepalen, door de oproerige inboorlingen is om singeld. Ook bericht het blad, dat de handelmaatschappijen van den Congo officieel aan de bij de droevige gebeur tenis betrokken familie hebben medege deeld, dat Hodister en zijne mannen werkelijk zijn omgekomen. Bij de manoeuvres in de nabijheid van Anklam, waar de Keizer zich eer gisteren bevond, overkwam den vorst een ongeval, dat gelukkig geene ge volgen had, hoewel men in het eerste oogonblik de zaak zeer ernstig inzag. De Keizer reed namelijk in korte galop over het excercitieveld, het paard trapte in een met hoog gras bedekt onzicht baar gat, en de Keizer werd uit den zadel geslingerd, terwijl het paard om ver dreigde te storten, maar toen met een grooten boog op de pooten terecht kwam. Wonderbaarlijkerwijze was noch de Keizer noch zijn ros gedeerd. De Keizer steeg terstond jweder te paard en stelde kalm zijn gevolg gerust, lachend zeggende dat hij bij den val alleen een hak van zijn laars had ver loren. Volgens bericht uit Hamburg van 17 dezer hadden er in het laatste etmaal 276 ziektegevallen van cholera en 136 sterfgevallen plaats gehad, waarvan Vrijdag 237 ziekte- en 98 sterfgevallen de verdere zijn later opgegeven. Er zijn vervoerd 201 zieken en 65 lijken. Jl. Vrijdag hebben te Parijs 27 ziekte en 13 sterfgevallen plaats gehad. In de hanlieue 12 ziekte- en 6 sterfgevallen. Te Wat er voor uw teergeliefde moeder over bleef, toen gij echtgenoot en vader werd. Een traan rolde op den grijzen baard des ridders Mijn moederstamelde hij God is mijn getuige, dat ik haar beminde. O Reinemijn moeder is echter alleen op het kasteel van Roz gestorven, terwijl ik ten strijde was ge togen. Beloof mij, dat gij daar zult zijn, om mijn oogen te sluiten Reine antwoordde slechts met de teederste kussen. Het was een treffend toor.eel geweest, toen de oude vluchteling, na drie volle dagen wach- tens, eindelijk zijn dochter onder begeleide zijner getrouwe leenmannen zag terug keeren. Alvorens haar te kussen, was hij ter aarde geknield, om God te bedanken. Daarna had hij haar aan zijn door den hon ger ingevallen borst gedrukt. Voorts had hij gretig gegeten te midden der Le Priol's, wier oogen vol tranen stonden bij de gedachte aan hetgeen hun arme heer ge leden had. Reine diende hem, en bood hem brood en een vollen beker aan. Na den maaltijd had men hen alleen gelaten. Zjj spraken zoo reeds geruimen tijd met elkander. Er volgde een oogenblik van stilte. De rid der zag met welgevallen op zijn dochter. Er kwam een glimlach op zijn strakke lippen- Ik ben jaloerscli op hemmompelde hij. Op hem, die u zoo zeer bemint, vader En gelooft gij, dat ik hem niet bemin, ik, die hem zulk een schat afsta riep de bal ling uit, terwijl hij Reine in zijn armen nam, en haar als een kind op zijn knieën zette. Hij is een goed soldaat en heeft een edelmoedig hartik wil hem zeker tot zoon hebben. Maar ik zeg u, dierbare Reine, de ouderdom is een lange foltering. Wij winnen nimmer iets meer, en "verliezen steeds tot aan den rand van 't graf. Daar staat een jeugdig, kloek en ge lukkig jongeling, die hoopvol in de toekomst staart. De wereld hoort hem toewat doet hij? Hij komt den van alles beroofden grijs aard een deel van zijn laatste goed vragen. De rijke heeft behoefte aan het penningske van den armeziedaar het leven Hij liet zijn hoofd zakken, en zjjne grijze haren bedekten zijn voorhoofd Reine was droevig geworden, toen zij dat alles hoorde. G ij bemint hem toch wel? vroeg hy plotseling. Reine zag op. Ja, vader, antwoordde zij ernstig en langzaam. En liij Hij bemint mij genoeg vader, omvanmij af te zien, als ik hem zegMijnheer Hue de Maurever heeft zijn dochter noodig, en wil ze behouden. Zjj kon niet uitspreken, want de grijsaard smoorde haar woorden met een hartstochte lijken kus. Dwaze dwaze 1 zeide hij. O wat een goed hart. Owat een goed kind, dat kaar vader zoo lief heeftHoort gij die koortsach tige woorden wel? Gij ziet, ik droom! Waar- u£iu ik. böhoöftG heb, mijn Ileine, is uw geluk, is een glimlach van uwe lieve lippen. Luister, de ouderdom is slechts ongelukkig door zjjn achterdochtige baatzuclitiglieid. Wij winnen niets, zei ik. Ondankbare en dwaze, die ik ben. Die zoon Aubry, die de plaats mijner afgestorven zonen gaat innemen, is dat dan niets En die lieve blonde engeltjes, die op hun moeder zullen gelijken, de kinderen mjjner Reine, mijn kleinkinderen! Reine verborg blozend haar voorhoofd aan zijn boezem. Hij vatte haar hoofd met beide handen en kuste haar. God is goed, zei hjj in vervoering; ik heb nog schoone dagen te wachten Op dat oogenblik vielen de planken, die den toren afsloten, naar binnen. Ridder Méloir met een monnik! riep Jul ia an Le Priol, buiten adem, uit. Ridder Méloirherhaalde Maurever, naar het schietgat springende. Men zal zich herinneren, dat Aubry de wa penrusting van den ouden banierdrager van Bretanje aan had. Zwart en zilver, bromde de oude NAAK HET FrANSCH.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1892 | | pagina 1