Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Bericht.
"•purecut hoogstraat 317.
algemeen overzicht.
15de Jaarg.
Dinsdag 20 September 1892.
No. 4389.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1-50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsilNo. 121.)
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
Zij, die zich tegen 1
Oct. op dit Blad abonneeren,
ontvangen de tot dien datum nog
te verschijnen Nummers Gratis.
19 September '92.
My tvoman is a good 7/ elshwoman.
Met deze woorden heeft de oude Glad
stone op zijn vacantiereis in Wales
het hart der Weishen gestolen. Zij waren
er op berekend de eigenliefde van de
kleine natie, waaraan de erfgenaam van
den Britschen troon zijn titel
ontleentte streelen. En zij hebben doel
getroffen, want zij werden met dave
rende toejuichingen begroet. Trouwens
óveral waar. Gladstone in het prinsdom
Wales korter of langer tijd vertoefde,
werden hem warme ovaties gebracht.
Vooral was dit het geval te Barmouth,
waar hij iets langer moest vertoeven
en dus gelegenheid vond voor het aan
vaarden en beantwoorden van een adres
to the Bight Hon. Wm. Bwart Gladstone
M. P., Prime Minister of the United
Kingdom of Great Britain and Ireland.
Juist dien aanhef nam hij. naeenige
gemoedelijke kwinkslagen en anecdoteu
over de voortreffelijkheden van land en
volk en taal in Wales, tot aanleidiug
van een meer ernstige wending in zijn
antwoord. Hij wilde niet stilstaan
bij zijn waardigheid als Prime Minister
maar wel bij de woorden United King
domzeide hij, want de nominale ver-
eeniging van Engeland, Schotland, Ier
land en Wales waar en innig te maken,
dat was het grootste doel van heel zijn
streven. Zijn politiek zou aldus niet
enkel het verschrikte Ierland, maar het
geheele vereenigde koninkrijk ten goede
komen, en dan eerst zou die vereeniging
niet enkel een woord maar een daad
zijn. Die innigheid kan nooit door
dwangmiddelen verkregen worden, maar
wel door rechtvaardigheid en welwil
lende tegemoetkoming. Getnige de ge
schiedenis van liet prinsdom Wales.
Voor 400 a 500 jaren trachtte Enge
land ook Wales nog door maatregelen
van geweld tot onderwerping te bren
gen, terwijl van de 12e tot aan de 15e
eeuw steeds dwangwetten beproefd wer
den. Maar alles was tevergeefs en de
Engelschen hadden ook voortdurend
met de verbitterde Welshmen te kam
pen, die hun ook menige nederlaag toe
brachten. Eerst toen een geheel tegen
gestelde politiek van verzoening en recht
vaardigheid begon, namen de zaken een
keer en thans is Wales inniger dan
ooit met Engeland verbonden. Zoo zal
het ook met Ierland gaan.
In deze uiteenzetting vond spreker
aanleiding de Engelschen aan te sporen,
de geschiedenis van Wales te bestu-
deeren en zich met den tegenwoordigen
toestand van dat land meer van nabij
bekend te maken Ik-zelf, zei Gladstone,
schoon van Schotschen bloede, een Lan-
cashire-man van geboorte, een Londenaar
door langdurige inwoning en overigens
bijna tot alle deelen des Kijks behooren-
de, ik heb een vrouw uit Wales (Groot
gejuich) yes she is a good Welshwoman
(Vernieuw gejuich, en zij heeft mij
met die eigenschap besmet. (Gelach)
En ik ben te oud, om uog gedesinfec
teerd te kunnen worden. Zoo ben ik
ook een soort Welshman. Daverende
toejuichingen bewezen, dat Gladstone's
beeldspraak, vooral in dezen tijd van
besmettings-angst, goed werd begrepen
en gevat.
Heeft men in Engeland met verschil
lende nationaliteiten rekening te houden,
ook in Oostenrijk weet men wat het
verschil van rassen beteekent. Het wekt
desondanks groote verwondering dat
in het tractaat 'twelk dezer dagen tus-
schen Frankrijk en ltusland zou zijn
geteekend, maatregelen zouden worden
aangegeven om de onzijdigheid van
België, Bohemen en Zwitserland (waarom
ook niet die van Nederland) bij even-
tueele verwikkelingen te doen eerbie
digen. Bohemen, een Oostenrijksch
kroonland, onzijdig in een Europeeschen
oorlog Het kan het worden, antwoordde
de diplomaat, die den Gaulois deze op
zienbarende onthullingen heet gedaan
te hebben, op deze natuurlijke vraag
„Bedenk dat de Bohemers tot het Sla
vische ras behooren, dat zij als Czechen
slechts noode het Duitsch-Oostenrijkscli
juk dragen en voortdurend hunne zelf
standigheid eischen. Het kan zeer goed
gebeuren, dat de Bohomers, als de oor
log wordt verklaard, aan den drievou-
digen bond den militairen dienst weige
ren. Stel u de gevolgen maar voor"
De gebeurlijkheid door den diplomaat
in 't licht gesteld, behoort zeker niet
tot de onmogelijkheden, desondanks
klinkt het bericht vrij onwaarschijnlijk.
Trouwens in politieke kringen te Ber
lijn wordt geloochend, dat er een Fransch-
Bussisch bondstractaat, militaire con
ventie of iets van dien aard zou be
staan, of dat er ook maar onderhande
lingen over zouden worden gevoerd.
Het bericht van de Gaulois wordt eene
journalistieke fantaisie genoemd.
Volgens bericht uit Home had de
aartsbisschop van Parijs ter gelegenheid
van 's Pausen naamdag aan den Heiligen
Vader zijn heilwenschen doen toekomen.
Daarop antwoordde de Paus met eenen
brief, waarin gezegd wordt: Uw brief
bevestigt de nauwe overeenkomst met
Uwen wil en den onzen. In uwe toe
speling op de stukken welke wij openbaar
hebben gemaakt, teneinde bij te dragen
tot den vrede en den welstand van uwe
edele natie, hebben wij uwe liefdevoor
ons erkend, maai' wij mogen niet ver
helen, dat onze hoop voor de vruchten
welke wij beoogen, gevestigd is op den
43)
Vom al mijn werken gedurende mijn langen
levensloop, vraag ik God slechts uw geluk tot
mjjn helooning
Reine bedekte zijn handen met kussen.
Ook gij, hervatte Maurever droefgeestig,
ik weet het, gij bemint mfj. Maar de liefde
der jonge lieden, die vol blijde verwachting
z\jn, heeft niets van die treurige liefde der
grijsaards. Naarmate men ouder wordt, Reine,
krimpt de liefde meer tot een enkel punt sa
men, omdat de voorwerpen, die men bemint,
zeldzamer worden. Zoo heb ik een vrouw, een
ware heilige, verloren, ik heb uw broeders door
den zeis des doods zien wegmaaien, die allen
een edel hart in zich omdroegen, ik heb niets
meer op aarde dan u. Gij, daarentegen, zult
een man kiezen, en hem beminnen. Gjj zult
kinderen krijgen, en die aanbidden. Wat blijft
•r dan voor uw ouden vader over
ijver der Fransche geestelijkheid.
De Mouvement Géographiquedie te
Brussel verschijnt, bericht, dat de dui
zend gewapende mannen sterke expeditie-
Van de Kerkhove aangekomen is te
Madelai, de oude residentie van Emin-
Pacha. Verder deelt dit blad mede, dat
de Engelsche ontdekkingsreiziger en
zendeling Georges Grenfell, door den
Congo-Staat afgevaardigd om in Lunda
de grenzen van Portugeesch gebied en
die van den Congo-Staat te bepalen,
door de oproerige inboorlingen is om
singeld. Ook bericht het blad, dat de
handelmaatschappijen van den Congo
officieel aan de bij de droevige gebeur
tenis betrokken familie hebben medege
deeld, dat Hodister en zijne mannen
werkelijk zijn omgekomen.
Bij de manoeuvres in de nabijheid
van Anklam, waar de Keizer zich eer
gisteren bevond, overkwam den vorst
een ongeval, dat gelukkig geene ge
volgen had, hoewel men in het eerste
oogonblik de zaak zeer ernstig inzag.
De Keizer reed namelijk in korte galop
over het excercitieveld, het paard trapte
in een met hoog gras bedekt onzicht
baar gat, en de Keizer werd uit den
zadel geslingerd, terwijl het paard om
ver dreigde te storten, maar toen met
een grooten boog op de pooten terecht
kwam. Wonderbaarlijkerwijze was noch
de Keizer noch zijn ros gedeerd. De
Keizer steeg terstond jweder te paard
en stelde kalm zijn gevolg gerust,
lachend zeggende dat hij bij den val
alleen een hak van zijn laars had ver
loren.
Volgens bericht uit Hamburg van
17 dezer hadden er in het laatste etmaal
276 ziektegevallen van cholera en 136
sterfgevallen plaats gehad, waarvan
Vrijdag 237 ziekte- en 98 sterfgevallen
de verdere zijn later opgegeven. Er
zijn vervoerd 201 zieken en 65 lijken.
Jl. Vrijdag hebben te Parijs 27 ziekte
en 13 sterfgevallen plaats gehad. In de
hanlieue 12 ziekte- en 6 sterfgevallen. Te
Wat er voor uw teergeliefde moeder over
bleef, toen gij echtgenoot en vader werd.
Een traan rolde op den grijzen baard des
ridders
Mijn moederstamelde hij God is mijn
getuige, dat ik haar beminde. O Reinemijn
moeder is echter alleen op het kasteel van
Roz gestorven, terwijl ik ten strijde was ge
togen. Beloof mij, dat gij daar zult zijn, om
mijn oogen te sluiten
Reine antwoordde slechts met de teederste
kussen.
Het was een treffend toor.eel geweest, toen
de oude vluchteling, na drie volle dagen wach-
tens, eindelijk zijn dochter onder begeleide
zijner getrouwe leenmannen zag terug keeren.
Alvorens haar te kussen, was hij ter aarde
geknield, om God te bedanken.
Daarna had hij haar aan zijn door den hon
ger ingevallen borst gedrukt.
Voorts had hij gretig gegeten te midden der
Le Priol's, wier oogen vol tranen stonden bij
de gedachte aan hetgeen hun arme heer ge
leden had.
Reine diende hem, en bood hem brood en
een vollen beker aan.
Na den maaltijd had men hen alleen gelaten.
Zjj spraken zoo reeds geruimen tijd met
elkander.
Er volgde een oogenblik van stilte. De rid
der zag met welgevallen op zijn dochter. Er
kwam een glimlach op zijn strakke lippen-
Ik ben jaloerscli op hemmompelde hij.
Op hem, die u zoo zeer bemint, vader
En gelooft gij, dat ik hem niet bemin,
ik, die hem zulk een schat afsta riep de bal
ling uit, terwijl hij Reine in zijn armen nam,
en haar als een kind op zijn knieën zette. Hij
is een goed soldaat en heeft een edelmoedig
hartik wil hem zeker tot zoon hebben. Maar
ik zeg u, dierbare Reine, de ouderdom is een
lange foltering. Wij winnen nimmer iets meer,
en "verliezen steeds tot aan den rand van
't graf. Daar staat een jeugdig, kloek en ge
lukkig jongeling, die hoopvol in de toekomst
staart. De wereld hoort hem toewat doet
hij? Hij komt den van alles beroofden grijs
aard een deel van zijn laatste goed vragen.
De rijke heeft behoefte aan het penningske
van den armeziedaar het leven
Hij liet zijn hoofd zakken, en zjjne grijze
haren bedekten zijn voorhoofd
Reine was droevig geworden, toen zij dat
alles hoorde.
G ij bemint hem toch wel? vroeg hy plotseling.
Reine zag op.
Ja, vader, antwoordde zij ernstig en
langzaam.
En liij
Hij bemint mij genoeg vader, omvanmij
af te zien, als ik hem zegMijnheer Hue de
Maurever heeft zijn dochter noodig, en wil ze
behouden.
Zjj kon niet uitspreken, want de grijsaard
smoorde haar woorden met een hartstochte
lijken kus.
Dwaze dwaze 1 zeide hij. O wat een
goed hart. Owat een goed kind, dat kaar
vader zoo lief heeftHoort gij die koortsach
tige woorden wel? Gij ziet, ik droom! Waar-
u£iu ik. böhoöftG heb, mijn Ileine, is uw geluk,
is een glimlach van uwe lieve lippen. Luister,
de ouderdom is slechts ongelukkig door zjjn
achterdochtige baatzuclitiglieid. Wij winnen
niets, zei ik. Ondankbare en dwaze, die ik
ben. Die zoon Aubry, die de plaats mijner
afgestorven zonen gaat innemen, is dat dan
niets En die lieve blonde engeltjes, die op
hun moeder zullen gelijken, de kinderen mjjner
Reine, mijn kleinkinderen!
Reine verborg blozend haar voorhoofd aan
zijn boezem.
Hij vatte haar hoofd met beide handen en
kuste haar.
God is goed, zei hjj in vervoering; ik
heb nog schoone dagen te wachten
Op dat oogenblik vielen de planken, die den
toren afsloten, naar binnen.
Ridder Méloir met een monnik! riep
Jul ia an Le Priol, buiten adem, uit.
Ridder Méloirherhaalde Maurever, naar
het schietgat springende.
Men zal zich herinneren, dat Aubry de wa
penrusting van den ouden banierdrager van
Bretanje aan had.
Zwart en zilver, bromde de oude
NAAK HET FrANSCH.