Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
tweede blad.
1§de Jaarg.
Zondag 16 October 1892.
No. 4412,
bureau $>00Q£ïxaat 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Napoleon en de grenadier
Jean Bénard.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
NIEUWE
Voor Schiedam per 3 maanden 1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 12i.)
Van 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
15 October '92
De samenkomst der keizers te Weenen
behoort weder tot do geschiedenis. Gis
teren is keizer Wilhelm, na een hartelijk
^scheid van keizer Frans Jozef te heb
ben genomen, van het noordelijk station
te "Weenen per extra trein naar Potsdam
doorgereden, waar hij gisteren ten half
twaalf aankwam. De Keizer blijft enkele
dagen daar, om de staatszaken af te
doen, daar het aantal stukken, die zijne
bekrachtiging eischen, onrustbarend toe
nam. Do werkzaamheden aan de regee-
rmgsbureaux werden aanmerkelijk ver
traagd door do afwezigheid van den vorst.
i Tot de onderwerpen, die hot eerst
8 Keizers aandacht zullen bezighouden,
behoort zeker wel het legerontwerp.
to een tweetal artikelen komt de Ger-
wania terug op de houding van het
bestuur tegenover het plan der regeering
de vredessterkte van het leger met
90.000 man te verhoogen, waardoor op
de begrooting 70 millioen mark's j aars
bjeer zal moeten worden uitgetrokken.
~e Germania is van oordeel, dat de
Europeesche toestand deze buitengewoon
zWare eischen geenszins motiveert. Inte
gendeel, Rusland, zegt het blad, is door
"bsgewas en cholera geteisterd;daardoor
'3 de welvaart van dat land zoodanig ge-
i'offen, dat men zelfs in Frankrijk geen
Russische leeningen meer heeft kunnen
hjiten en Rusland dus paal en perk
Z:}1 moeten stellen aan zijne militaire
Uitgaven. Met Frankrijk is het in eco
nomisch. opzicht beter gesteld, maar dit
rijk kan in de laatste jaren niet eens
meer het wettelijk jaarlijksch contin-
IB—
Gelukkig de soldaten, die hun keizer in het
aaQgezicht kouden zien en uit zijn mond een
nier woorden mochten hooren, haastig tot hun
gesproken. Dezulken stierven gelukkig
hadden roem genoeg verworven.
De grenadier Jean Bénard was één dier be-
°orrechten. Generaal Bonaparte had kennis
"jet hem gemaakt in Egypte te Saint-Jean
^-ere, en de Keizer verloor hem nooit uit
et oog. Men weet, dat Napoleon eene zekere
norliefde koesterde voor de eerste soldaten,
l*»arover Dj het hevel had gevoerd, voor
j.e?i die hij zijne oude Egyptenaren noemde.
y'J mocht ze gaarne weerzien, die gebruinde
gezichten, die grijzende knevels, die blauwe
Jassen, itsés par la victoire. Soms bleef hij
taan en praatte heel gemeenzaam met hen,
aut hij kende de geschiedenis hunner fa-
Uie even goed als zij zelf. Zij noemden hem
an ook den vader der soldaten! en wel
wacht hjj dien naam dragen, want hij nam
1^ weg van de zijde der moeders, die nauwe-
Uks hare tranen konden drogen tuaschen twee
eidslagenhjj nam ze weg, zoodra zij het
svwicht van een geweer konden dragen, de
®nvoudige en ruwe boerenjongens, zond ze
ater rijk en met titels overladen terug naar
uunne haardstedenhjj was met recht een
'*der der ioldaten, want hjj verontrustte zich
gent onder de wapenen brengen wegens
gebrek aan geschikte manschappen. En
bovendien heeft de Rageering wegens
het toenemen van tering en andere
ziekten in bet leger, de korpskomman-
danten moeten aansporen aan de troepen
geen al te groote eischen te stellen.
Dit onderscheid tusschen Erankrijk en
Duitscbland wordt met ieder jaar grooter,
gaat de Germania voort. Frankrijks be
volking is stationair of neemt af, ter
wijl Duitschlands bevolking jaarlijks
met een half millioen toeneemt. Het
Berlijnsche blad is dus van meening,
dat er geen aanleiding bestaat voor eene
zoo schrikbarende verzwaring der mili
taire lasten als in bet plan der Regeering
ligt, en geeft te verstaan, dat bet Cen
trum daarvoor niet zal kunnen stemmen.
In de algemeene vergadering der
sociaal-democratische partij in het her
togdom Brunswijk en de Hannover-
sc.be Harz werd door eenige gedelegeer
den klachten tegen bet hoofdbestuur
der partij uitgebracht. Men vond, dat
de ondersteuningen aan leden der partij
veel te partijdig werden uitgedeeld, en
dat het ook om andere redenen boog
tijd werd op bet partijcongres te Ber
lijn de bevoegdbeden van bet hoofd
bestuur aanmerkelijk in te krimpen.
Een der sprekers vroeg aan een aan
wezig lid van het hoofdbestuur of bet
waar was, dat Liebknecht als redacteur
van bet partijblad Vorwarts eene jaar
wedde van 10.000 mark geniet. „Daar
mede heb ik mij nooit bemoeid," was
het ontwijkend antwoord. Dientenge
volge werd er besloten, de klachten over
het hoofdbestuur in de zitting van het
Congres aan de dagorde te stellen.
Het bestuur van den Duitsch-Evan-
gelischen Bond tot bescherming der
Duitsck-protestantsche belangen heeft
een manifest gericht tot alle protestant-
scbe geloofsgenooten in Duitschland,
meer over hen dan over zich-zelvenhij
spaarde hen in het gevecht en meer dan eens
stortte hij stille tranen, wanneer hij hen moest
opofferen.
Doch laten wij terngkeeren tot Jean Bénard.
Enkele dagen na de uitreiking van kruisen,
in het kamp van Boulogne, hield Napoleon
eene revue over de regimenten der oude
garde, en bleef plotseling staan voor een
soldaat.
„Wel, BénardEn gij hebt geen kruis?
Het schjjnt, dat men u vergeten heeft."
„Waarschjjnlijk, Sire."
„Men heeft u dus een slag in het gezicht
gegeven. Ziedaar wat het zegt, steeds in het
voorste gelid te staan. Die fout zal goed ge
maakt worden."
En werkelijk ontving Bénard enkele uren
later uit de handen van een aide-de-camp zjjn
brevet en zijn kruis.
En de oorlog en de overwinning voerden
weldra als een stroom heeie drommen van
menschen weg. De Franschen kwamen voor de
muren van Leipzig; vjjf honderd duizend man
waren daar onder de wapenen en een groote
veldslag was onvermijdelijk geworden. Het was
gelukkig en de soldaten toonden buitengewonen
moed. Vijf dagen lang duurde het vuur en toen
men den Keizer kwam aankondigen,dat de munitie
haast uitgeput was, dat men in vijf dagen
220 kanonschoten had gelost, toen gaf hij het
bevel tot den terugtocht. Eerst kwam hij echter
nog op het slagveld om zijn krachten na te
gaan. En terwijl hij de rangen der infanterie
doorliep, zag hij Bénard, Bénard bedroefd en
terneergeslagen; Bénard, aie zjjn aangezicht
waarin het klaagt over liunne onver
schilligheid in het steunen van het
doel van den Bond. Bij de steeds toe
nemende beweging der sociaal-democratie
en den voortdurend aangroeienden in
vloed van het katholicisme, tengevolge
van de tegemoetkomende houding der
Regeering, behoorden alle Duitscbe
protestanten, met terzijdestelilng van
alle geschillen op ondergeschikte punten,
zich te vereenigen tot gemeenschappe
lijke bestrijding van de sociaal-domocratie
en het katholicisme. Tot heden telt de
Evangelische Bond 80.000 leden, welk
aantal veel te gering is hij de millioenen
Duitsche protestanten en het groot
aantal hunner machtige gemeenschap
pelijke vijandea; zoo besluit het manifest.
De parlementaire commissie voor de
kiesrechthervorming in België kwam
eergisteren-namiddag te Brusselnogmaals
bijeen. De afgevaardigde Neujean, van
de liberale partijverwierp het woning
stelsel hij was daarentegen voor do
invoering van een census van 10 frs.
en het toevoegen van zekere categorieën,
o. a. zouden kieshevoegd zijn de miliciens
die een getuigschrift van goed gedrag
kunnen overleggen. Na deze redevoering
zei Woeste, dat daar het woningstelsel
niet de vereischte twee derden der stem
men scheen te kunnen behalen, hij be
reid was andere voorstellen in overwe
ging te nemen, welke hem door Neujean
mochton gedaan worden. De radicale
afgevaardigde Eéron was evenzeer tegen
het woningstelsel, ofschoon hij het verre
verkieslijk achtte hoven het tegenwoor
dige stelsel.
Door den Bondsraad wordt volgens
bericht uit Bern betwijfeld, of de met
Frankrijk gesloten handelsconventie dooi
de Fransche Kamers zal worden goed
gekeurd. Mocht zij verworpen worden,
dan is de Regeering besloten de onder
handelingen te staken en terstond het
zocht te verbergen achter zijn geweer en zijn
zwaren knevel.
„Het ia lang geleden, dat wjj elkander gezien
hebben, Bénard," zei de Keizer.
„En ik zou u liever heden niet zien, Sire."
„En waarom niet?"
„Omdat ik in de drukte dat ding verloren
heb, dat ik in het knoopsgat droeg."
„Onhandige, geeft men u een kruis om het
te verliezen?"
Beeds had de Keizer eenige passen gedaan,
toen hij terugkeerde, en, zijn eigen kruis
nemende, zeide hij:
„Ik hoop dat gjj dit zoodanig zult vast
maken, dat het niet verloren kan gaan ik
zal het u misschien eenmaal terugvragen."
„Ik zal er mij naar schikken."
Een bewonderenswaardige terugtocht had
er plaats zooals men weet, een terugtocht,
waarbij Poniatowski het leven verloorden
vorigen dag nog had hij tot den Keizer gezegd
„Ik heb te weinig manschappen, om dezen
doortocht te verdedigen."
„Gij zult hem verdedigen," had de Keizer
geantwoord.
„En wij zullen den dood vinden bjj die
verdediging."
Daar begint eene serie ongelukken, zelfs te
midden der overwinningen. Doch ik wil u de
geschiedenis des Keizers niet verhalenik wil
mij alleen inlaten met den grenadier.
Beiden, de Keizer en de soldaat ontmoet
ten elkaar nog eens en wel voor de laatste maal.
Het was tegen het einde van den grooten
veldslag te Montmirail, op het uur, toen de
ster van den grooten veldheer nog zulk een
algemeen tarief in toepassing te brengen.
De Russische ambassadeur Nelidoff
heeft den Sultan doen weten, dat hij in
zijne eerste audiëntie de Bulgaarsche
kwestie zal ter sprake brengen. De
oorspronkelijk vastgestelde tekst van
liet antwoord der Porte op de Russische
nota is ingetrokken. Door de Porte
wordt een nieuw antwoord gereed
gemaakt, waarin beloften voor de
toekomst gedaan worden. Rusland echter
wenscht verontschuldigingen voor het
verledene. Men gelooft echter, dat men
tot overeenstemming zal komen. De
ambassadeurs van Frankrijk, Engeland
en Duitschland zullen ernstige verto
gen tot do Porte richten over herhaalde
diefstallen uit de postzakken.
In de financieele commissie uit de
Oostenrijksche delegatie heeft Kalnoky
zijnen dank betuigd voor de wijze waar
op over het Drievoudig Verbond is ge
sproken. Niemand twijfelt aan de oprechte
en eerlijke bedoelingen derbondgenooten,
want liet tractaat is zuiver defensief.
Het lieeft des te grooter waarde, omdat
de bondgenooten door wederzijdsch ver
trouwen aanvullen wat in een artikel
van een tractaat niet kan geschreven
worden. De toekomst kan men met de
grootste kalmte tegemoet zien. Kalnoky
gelooft te mogen aannemen, dat Enge-
lands politiek onder het nieuwe minis
terie geen bijzondere wijziging zal
ondergaan. Met betrekking tot de Rus
sische nota aan de Porte merkt Kal
noky op, dat deze slechts eene dépêche
was aan den Russischen ambassadeur ter
vertrouwelijke mededeeling men weet
nog niet hoe de Porte deze kwestie
opvat. Oostenrijk had geene verklaring
tot de Porte te richten, welke weet hoe
onze meening is. Bulgarije en de suze-
reine staat onderhouden wederkeerig
vriendschappelijke betrekkingen, waar
toe Oostenrijk slechts wenscht mede te
luister verspreinde, eer zij onderging in den
Oceaan.
Bénard was, terwijl hij iii stormpas op den
vjjand aanrukte, door een geweerkogel in de
borst getroffen en gevallen. De kogel had het
kruis des Keizers verbrijzeld op de borst van
den soldaat, maar deze, die stervende daar
lag, had de stukken van dat ding, zooals hjj
het noemde, verzameld, en in een papier ge
wikkeld, dat hij in de hand klemde. Nog riep
hij„Leve de Keizerwant de slag was ge
wonnen.
Napoleon kwam met gebogen hoofd, en een
traan in het oog voorbjj en groette de ge
kwetsten en de dooden.
„Hé, Keizer," riep een stervende, die zich
met moeite oprichtte, „herkent gjj uw ouden
Egyptenaar niet?"
Napoleon bleef bewogen staan.
„Wie zijt gjj dan vroeg hij op geroerden
toon.
„Jean Bénard van de 23e brigade."
„Wel, dappere, ik vind u op een slecht
oogenblik terug en ik geloof, dat ditmaal het
kruis wel verloren zal zijn."
„Neen, Sirezij hebben het wel verbrijzeld
op mijn borst, maar ik heb de stukken bewaard,
en met uwe toestemming zal ik ze medenemen
in het graf."
Napoleon kon zijne aandoening niet bedwin
gen, verwijderde zich haastig zonder een woord
te spreken, maar nauweljjks had hij tien stap
pen gedaan of hij hoorde het doodsgereutel
van een soldaat, die den laatsten adem uitblies
bij het roepen van „Leve de Keizer!"
