Dagblad voor Schiedam en Omstreken. l^ttreau ^oogstraat 817. JAY GOULD, 15de Jaarg. Donderdag 15 December 1892, No, 4462. ALGEMEEN OVERZICHT. Feuilleton- PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIËN: Zij die zich tegen I Januari op dit Blad abonneeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers gratis. NIEUWE SCHIEDAM COURANT Voor Schiedam per 8 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124. |HlllilT'llllll|IIIHIIÜIIIIIiïi ilililiiiiiiiiuiiitiiiinniitiiniiiiHiiiiiiiiiHHiiiiiiiiiiiiiiiiiuitiiiniMtinniiiiinm Van 1 6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 14 December '92. Het nieuwe Fransche ministerie Eibot- Loubet is gevallen over het lijk van den baron de Eeinach. Het gisteren ingediende en reeds aangenomen ont slag van Houvier als minister van financiën, (die bereids door Tirard is vervangen) zoo schrijft de Parijscho correspondent van de N. li. Ci. vindt zijne beweegredenen in hetgeen Zater dag 19 November (den Zondag daarop werd de baron dood in zijn bed gevon den) moet zijn voorgevallen tusschen den overledene en eenige andere perso nen, onder wie de herhaaldelijk voor de enquête-commissie genoemde dr. Hertz, de afgevaardigde Clemenceau en Bouvier. Het artikel vau de Figaroden levensloop bevattende van den in 1847 in Beieren geboren Hertz en zijne opklimming, dank zij zijne relaties met de hoogste regeeringspersonen tot grootofficier in het Legioen van Eer, was de eerste aanleiding tot dit nieuwe incident in de treurige Panama-zaak. Wat daarin verteld werd omtrent Hertz, heeft minder waarde en is ook reeds op verschillende punten tegenge sproken maar de beteekenis er van lag in het oplichten van een tipje van den sluier, welke totnogtoe gehangen heeft over den vooravond van het over lijden van den genoemden baron. Het had bijna den schijn alsof De Eeinach dien (lag niemand had ontmoet of ge sproken. En nu komt uit, en geen dei- betrokken personen spreekt het feit te- Een kereltje van nog geen honderd (Eng.) pond ge wiel; t, met een donker uiterlijk, een zwaren. zorgvuldig gekamden baard, kort ge knipt haar, dat in zijne jeugd pikzwart, maar al sedert zijn veertigste jaar peper en zout was geweest, rustelooze, donkere oogen, in zichzelf gekeerd daarheen gaande - zoo zag wen hein dagelijks in Wallstreet, en niemand zou op hem gtlet hebben, indien de faam zijner drie- of vierhonderd millioen, binnen 35 jaren bijeengeschraapt, hem niet, in een alles met den dollar metende samenleving, tot een man van aanzien gemaakt had. Hij was in Delaware-county, in den staat New-York, geboren, den 27sten Mei 1826. Zijn 'ader was een landbouwer, zóó weinig in goe den doen, dat hjj zelfs niet in staat was de hoeken en het schoolgeld voor zijn leergieri gen zoon te bekostigen. Deze leerde dus ree ls vroeg zich-zelf te bedruipen, en daar hij een gen, dat hij den 19den ééne of meer conferenties heelt gehad met dr. Hertz, met Clemenceau, met Eouvier, met den redacteur van de Fibre Farole. M. Duval met den oud-minister Constans. Terwijl allen zijn getroffen geworden door den blijkbaren angst en de zenuwachtigheid van den bankier, zou hij hij het afscheid nomen in den avond van den 19en ge zegd hebben: „Ik ben verloren!" Vol gens de woorden van den minister in in de Kamerzitting van heden heeft De Eeinach den 19en Eouvier geraadpleegd over hetgeen voor hem, zooals hij zeide, eene kwestie was van leven of dood. De Eeinach zeide dat met het oog op de hem dreigende vervolging, en voegde er het verzoek aan toe, te trachten die vervolging te voorkomen. Met De Eei nach en Clemenceau heeft Eouvier daarop een bezoek gebracht hij dr. Hertz, hetgeen volgens de verzekering van De Eeinach een middel kon zijn om het gevaar eener vervolging af te wenden. Dat bezoek heeft niet aan de verwachtingen beantwoord. Maar hoe is het mogelijk dat een mi nister tot zulke dingen zijne hand leent? En vooral, hoe is het te ver klaren dat hij, zeggende zich te weten zonder blaam, aan dat onderhoud niet zelf openbaarheid heeft gegeven onmid dellijk na De Eeinach's dood Waarom gewacht tot hij door couranten-artikels gedwongen is geworden Als hij en Clemenceau den Zondag na den dood gezegd hadden, wat zij nu hebben ge zegd en geschreven, ware de opening van liet lijk van de Eeinach stellig gelast, omdat er een sterk vermoeden had bestaan van zelfmoord, ja, omdat er aan misdaad had kunnen gedacht worden. Het is bijna eene onmogelijkheid, te onderscheiden tusschen hetgeen waar en onwaar is in al wat er over de Panama- zaak geschreven en verklaard wordt, en men mag betwijfelen of wel ooit het wiskunstigen kop had, koos hij na het verla ten der school het beroep van landmeter. Het ging hem daarmee zoo goed, dat hij op zijn 19de jaar f 12,000 in de bank had staan. Maar tevens had het verblijf in moerassige streken, met al de vermoeienissen en ontberingen, die aan het landmeters-bedrijf in woeste streken gepaard gaan, hem zóo aangegrepen, dat hij genoodzaakt was het vak op te geven. Hij werd toen in dienst genomen door een der groote houtkoopers van New-York, die zóó met hem ingenomen was, dat hij hem spoedig tot zijn compagnon maakte. Eenmaal te New- York gevestigd, zag Gould echter dat er kor ter wegen zijn om aan geld te komen dan landmeten of wouden vellen. Bij eene crisis in spoorwegfondseu sloeg hij zijn eersten slag en toen hij op zijn 23e jaar zelf een make laarskantoor oprichtte, begon hij zijne zaken met f210,000 schoon geld. Van toen af, dat was in 859, is die duize lingwekkende vaart door de millioenen heen begonnen, die Jay Gould tot eeu der spoor weg- en telegraafkoningen vau de Vereenigde Staten gemaakt heeft. Hem op dien weg te volgen, ligt niet in ons plan, ten deele omdat eene beschrijving zijner speculation, om duide lijk te ziju te veel van onze ruimte zou ver gen, ten deele ook omdat menschen als Gould niet gewoon zijn hunne geheimen aan de klok te hangen. Er wordt wel oneindig veel over hen gepraat, doch het ware komt niemand te volle licht daarover zal opgaan, zelfs al spande de justitie al hare krachten in, wat zij totnogtoe stellig niet gedaan heeft, en zelfs al krijgt de enquête commissie al hare wenschen ingewilligd. Maar hetgeen heden openbaar is gewor den, werpt èn op Eouvier èn op Clemen ceau een allerwonderlijkst licht. Hun eerste plicht ware geweest, hetgeen zij wisten van den dag voorafgaande aan het overlijden, zoo spoedig mogelijk mede te deelen aan het Gouvernement en aan de justitie. En wat doen zij Zoowel de minister als de afgevaardigde blijven daarover zwijgen totdat zij tot spreken gedwongen worden. Waarom, als er geen schuldgevoel heeft bestaan, die angst valligheid? Daartoe was allerminst thans reden, nu elk praatje, nu elk gerucht tot getuigenverhooren aanleiding geeft. Daartoe kon nooit reden bestaan voor Fransche politici, die waarlijk ons niet verwend hebben met de bescheidenheid hunner mededeelingen. De Kamer van afgevaardigden te Parijs behandelde gisteren de interpel- latie-Trouillot over de oorzaak van Eouvier's aanvrage om ontslag. Eihot zeide, dat Eouvier vrij wilde zijn om den laster te beantwoorden. Eouvier zeide dat hij met Eeinach geene andere relaties gehad heeft dan iedere minister van financiën met de bankierswereld heeft. De Kamerdienaar van Eeinach heeft aan den rechter van instructie verklaard, dat hij een fleschje met vergif gevonden heeft hij het lijk van zijn heer. Het nieuwe ministerie in Spanje heeft besloten aan den markies de Cubas het burgemeesterschap te Madrid wed er aan te bieden en verder om de onderhande lingen met Frankrijk over eene han delsovereenkomst met ij ver te hervatten De heer de Mandaz, gezant te Parijs, heeft zijn ontslag ingediend. Door geheel Europa, zoowel in het hooge noorden als in het verre zuiden, zijn de crisissen aan de orde van den weten, en, evenals met de verborgenheden van het hofleven, zoo is het ook met de hunne wat er van hen verteld wordt, is in den regel niet waar, en wat er inderdaad gebeurt, komt niet aan het licht. Berucht is de strijd, dien Gould gevoerd heeft met „commodore" Van- derbild over den Eriespoorweg met „admi raal" Fiske naar aanleiding van de goud crisis in 1869 en met andere beurskonin- gen, die allen meenden, „den kleinen gooche laar" aan te kunnen, maar meest het kind van de rekening werden. Herhaaldelijk is hjj met den rechter in aanraking geweestden eenen keer kwam hij ongedeerd uit den strijd; den anderen moest hij zijn tegenpartij schadever goeding betalenmaar onverschillig hoe de rechters beslisten, Gould's fortuin werd altijd grooter. Onder de tweede presidentschap van Grant hadden zijne omkooperijen hare vertak kingen tot in de hoogste kringen van den staatsdienst, en ofschoon de president-zelf nooit eeu oogenblik verdacht is geworden, in persoon zich aan deze zwendelarijen de handen vuil gemaakt te hebben, valt het toch niet te be twijfelen, dat zijn bedanken voor de derde presidents-candidatuur in het nauwste verhand gestaan heeft tot de besmetting, welke tot in zijne naaste omgeving was doorgedrongen. Aan onrust was Gould's leven rijk, maar ook aan zulk soort van zelfvoldoening als eene werkzaamheid geljjk de zjjue vermag op te leveren. Het is ontelbare malen gebeurd, dal dag. Ook in Italië is in de laatste dagen eene kwestie ontstaan, die tot eene ministerieele crisis allicht aanleiding kan geven. Het ministerie-Giolitti had zich vermeet door den Koning tot sena tor te doen benoemen zekeren Zuccaro Floresta. Deze Zuccaro bleek hij den achtbare senatoren niet in te bes ten reuk te staan; hij was indertijd op Sicilië kommandant van eene aldeeling troepen, die tot de politie der Bourbons behooren en had nooit blijk gegeven van de patriotische gevoelens, die hem eene plaats in den Senaat waardig zou den keuren. De Senaat stelde dus tegen over het koninklijk besluit het Senaats besluit om Zuccaro niet toe te laten. Van daar een conflict tusschen den minister-president Giolitti en den Senaat. De eerste beweert, dat de Senaat niet het recht heeft een senator te weigeren, die bij koninklijk decreet is benoemd, terwijl de laatste voorgeeft, dat de Constitutie of het Statuut aan elk der heide Kamers het recht geeft de ge loofsbrieven harer leden te onderzoeken en over hunne al of niet-toelating te heslissen, en dat geschieden kan niet alleen op grond van constitutioneele be zwaren maar ook omredenen van moreelen aard. De kwestie is dus even teer als nieuw en voor Giolletti bederft zij de positie ten Hove, waar men natuurlijk zeer ontstemd is over het onvoorzichtig voordragen van dezen niet gewilde sena tor. Eeeds weigerde de Koning, hij he- vernemen van het bericht, dat over Zuccaro's benoeming eene interpellatie- Guanieri in den Senaat zou plaats heb ben, de deputatiën van Kamer en Senaat, die hem adressen van antwoord op de troonrede zouden overhandigen, te ontvangen. Men gelooft echter, dat de Senaat in deze aangelegenheid zal toe geven, nadat hare aanvankelijke weige ring reeds een voldoend protest tegen Griolitti's onvoorzichtige daad is geweest. een gerucht van Gould's op til zijnden onder gang de beurs in rep en roer brachtniet eene dier maren is later gebleken waar te ziju. De laatste maal het was op den 13en Maart 1S8J heette het overal in WallstreetGould was nu waarlijk op de flesch. Gould liet een paar uren over het praatje heengaan, en toen het terdege was doorgedrongen, liet hjj eenige van de voornaamste bankiers verzoeken een oogenblik op zijn kantoor te komen. Daar pakte hij honderdtwintig millioen gulden, in goed geldswaardig papier, deel uitmakende van zijn persoonljjk vermogen, uit eene portefeuille. Vonden de heeren dat niet genoeg, om zjine financieele vertrouwbaarheid te staven, dan was hij bereid nog acht-en-veertig millioen in onbetwistbare waarborgen van anderen voor den dag te brengen. Maar de heeren vonden het genoeg. Van meer waarde dan de bizonderheden van zijne avontuurlijke loophaan, is voor ons het geen ei met zekerheid bekend is omtrent het leven, dat Jay Gould geleid heeft. Is hij een gelukkig man geweest (Slot volgt.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1892 | | pagina 1