Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
l^ttreau ^oogstraat 817.
JAY GOULD,
15de Jaarg.
Donderdag 15 December 1892,
No, 4462.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton-
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Zij die zich tegen I Januari op dit Blad
abonneeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers gratis.
NIEUWE SCHIEDAM COURANT
Voor Schiedam per 8 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
|HlllilT'llllll|IIIHIIÜIIIIIiïi
ilililiiiiiiiiuiiitiiiinniitiiniiiiHiiiiiiiiiHHiiiiiiiiiiiiiiiiiuitiiiniMtinniiiiinm
Van 1 6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
14 December '92.
Het nieuwe Fransche ministerie Eibot-
Loubet is gevallen over het lijk van
den baron de Eeinach. Het gisteren
ingediende en reeds aangenomen ont
slag van Houvier als minister van
financiën, (die bereids door Tirard is
vervangen) zoo schrijft de Parijscho
correspondent van de N. li. Ci. vindt
zijne beweegredenen in hetgeen Zater
dag 19 November (den Zondag daarop
werd de baron dood in zijn bed gevon
den) moet zijn voorgevallen tusschen
den overledene en eenige andere perso
nen, onder wie de herhaaldelijk voor de
enquête-commissie genoemde dr. Hertz,
de afgevaardigde Clemenceau en Bouvier.
Het artikel vau de Figaroden levensloop
bevattende van den in 1847 in Beieren
geboren Hertz en zijne opklimming,
dank zij zijne relaties met de hoogste
regeeringspersonen tot grootofficier in
het Legioen van Eer, was de eerste
aanleiding tot dit nieuwe incident in
de treurige Panama-zaak.
Wat daarin verteld werd omtrent
Hertz, heeft minder waarde en is ook
reeds op verschillende punten tegenge
sproken maar de beteekenis er van
lag in het oplichten van een tipje van
den sluier, welke totnogtoe gehangen
heeft over den vooravond van het over
lijden van den genoemden baron. Het
had bijna den schijn alsof De Eeinach
dien (lag niemand had ontmoet of ge
sproken. En nu komt uit, en geen dei-
betrokken personen spreekt het feit te-
Een kereltje van nog geen honderd (Eng.)
pond ge wiel; t, met een donker uiterlijk, een
zwaren. zorgvuldig gekamden baard, kort ge
knipt haar, dat in zijne jeugd pikzwart, maar
al sedert zijn veertigste jaar peper en zout
was geweest, rustelooze, donkere oogen, in
zichzelf gekeerd daarheen gaande - zoo zag
wen hein dagelijks in Wallstreet, en niemand
zou op hem gtlet hebben, indien de faam zijner
drie- of vierhonderd millioen, binnen 35 jaren
bijeengeschraapt, hem niet, in een alles met
den dollar metende samenleving, tot een man
van aanzien gemaakt had.
Hij was in Delaware-county, in den staat
New-York, geboren, den 27sten Mei 1826. Zijn
'ader was een landbouwer, zóó weinig in goe
den doen, dat hjj zelfs niet in staat was de
hoeken en het schoolgeld voor zijn leergieri
gen zoon te bekostigen. Deze leerde dus ree ls
vroeg zich-zelf te bedruipen, en daar hij een
gen, dat hij den 19den ééne of meer
conferenties heelt gehad met dr. Hertz,
met Clemenceau, met Eouvier, met den
redacteur van de Fibre Farole. M. Duval
met den oud-minister Constans. Terwijl
allen zijn getroffen geworden door den
blijkbaren angst en de zenuwachtigheid
van den bankier, zou hij hij het afscheid
nomen in den avond van den 19en ge
zegd hebben: „Ik ben verloren!" Vol
gens de woorden van den minister in
in de Kamerzitting van heden heeft De
Eeinach den 19en Eouvier geraadpleegd
over hetgeen voor hem, zooals hij zeide,
eene kwestie was van leven of dood.
De Eeinach zeide dat met het oog op
de hem dreigende vervolging, en voegde
er het verzoek aan toe, te trachten die
vervolging te voorkomen. Met De Eei
nach en Clemenceau heeft Eouvier
daarop een bezoek gebracht hij dr. Hertz,
hetgeen volgens de verzekering van
De Eeinach een middel kon zijn
om het gevaar eener vervolging af
te wenden. Dat bezoek heeft niet aan
de verwachtingen beantwoord. Maar
hoe is het mogelijk dat een mi
nister tot zulke dingen zijne hand
leent? En vooral, hoe is het te ver
klaren dat hij, zeggende zich te weten
zonder blaam, aan dat onderhoud niet
zelf openbaarheid heeft gegeven onmid
dellijk na De Eeinach's dood Waarom
gewacht tot hij door couranten-artikels
gedwongen is geworden Als hij en
Clemenceau den Zondag na den dood
gezegd hadden, wat zij nu hebben ge
zegd en geschreven, ware de opening
van liet lijk van de Eeinach stellig
gelast, omdat er een sterk vermoeden
had bestaan van zelfmoord, ja, omdat
er aan misdaad had kunnen gedacht
worden.
Het is bijna eene onmogelijkheid, te
onderscheiden tusschen hetgeen waar en
onwaar is in al wat er over de Panama-
zaak geschreven en verklaard wordt, en
men mag betwijfelen of wel ooit het
wiskunstigen kop had, koos hij na het verla
ten der school het beroep van landmeter. Het
ging hem daarmee zoo goed, dat hij op zijn
19de jaar f 12,000 in de bank had staan. Maar
tevens had het verblijf in moerassige streken,
met al de vermoeienissen en ontberingen, die
aan het landmeters-bedrijf in woeste streken
gepaard gaan, hem zóo aangegrepen, dat hij
genoodzaakt was het vak op te geven.
Hij werd toen in dienst genomen door een
der groote houtkoopers van New-York, die zóó
met hem ingenomen was, dat hij hem spoedig
tot zijn compagnon maakte. Eenmaal te New-
York gevestigd, zag Gould echter dat er kor
ter wegen zijn om aan geld te komen dan
landmeten of wouden vellen. Bij eene crisis
in spoorwegfondseu sloeg hij zijn eersten slag
en toen hij op zijn 23e jaar zelf een make
laarskantoor oprichtte, begon hij zijne zaken
met f210,000 schoon geld.
Van toen af, dat was in 859, is die duize
lingwekkende vaart door de millioenen heen
begonnen, die Jay Gould tot eeu der spoor
weg- en telegraafkoningen vau de Vereenigde
Staten gemaakt heeft. Hem op dien weg te
volgen, ligt niet in ons plan, ten deele omdat
eene beschrijving zijner speculation, om duide
lijk te ziju te veel van onze ruimte zou ver
gen, ten deele ook omdat menschen als Gould
niet gewoon zijn hunne geheimen aan de klok
te hangen. Er wordt wel oneindig veel over
hen gepraat, doch het ware komt niemand te
volle licht daarover zal opgaan, zelfs
al spande de justitie al hare krachten
in, wat zij totnogtoe stellig niet gedaan
heeft, en zelfs al krijgt de enquête
commissie al hare wenschen ingewilligd.
Maar hetgeen heden openbaar is gewor
den, werpt èn op Eouvier èn op Clemen
ceau een allerwonderlijkst licht. Hun
eerste plicht ware geweest, hetgeen zij
wisten van den dag voorafgaande aan
het overlijden, zoo spoedig mogelijk mede
te deelen aan het Gouvernement en aan
de justitie. En wat doen zij Zoowel
de minister als de afgevaardigde blijven
daarover zwijgen totdat zij tot spreken
gedwongen worden. Waarom, als er geen
schuldgevoel heeft bestaan, die angst
valligheid? Daartoe was allerminst thans
reden, nu elk praatje, nu elk gerucht
tot getuigenverhooren aanleiding geeft.
Daartoe kon nooit reden bestaan voor
Fransche politici, die waarlijk ons niet
verwend hebben met de bescheidenheid
hunner mededeelingen.
De Kamer van afgevaardigden te
Parijs behandelde gisteren de interpel-
latie-Trouillot over de oorzaak van
Eouvier's aanvrage om ontslag. Eihot
zeide, dat Eouvier vrij wilde zijn om
den laster te beantwoorden. Eouvier
zeide dat hij met Eeinach geene andere
relaties gehad heeft dan iedere minister
van financiën met de bankierswereld
heeft. De Kamerdienaar van Eeinach
heeft aan den rechter van instructie
verklaard, dat hij een fleschje met vergif
gevonden heeft hij het lijk van zijn heer.
Het nieuwe ministerie in Spanje heeft
besloten aan den markies de Cubas het
burgemeesterschap te Madrid wed er aan
te bieden en verder om de onderhande
lingen met Frankrijk over eene han
delsovereenkomst met ij ver te hervatten
De heer de Mandaz, gezant te Parijs,
heeft zijn ontslag ingediend.
Door geheel Europa, zoowel in het
hooge noorden als in het verre zuiden,
zijn de crisissen aan de orde van den
weten, en, evenals met de verborgenheden van
het hofleven, zoo is het ook met de hunne
wat er van hen verteld wordt, is in den regel
niet waar, en wat er inderdaad gebeurt, komt
niet aan het licht. Berucht is de strijd, dien
Gould gevoerd heeft met „commodore" Van-
derbild over den Eriespoorweg met „admi
raal" Fiske naar aanleiding van de goud
crisis in 1869 en met andere beurskonin-
gen, die allen meenden, „den kleinen gooche
laar" aan te kunnen, maar meest het kind van
de rekening werden. Herhaaldelijk is hjj met
den rechter in aanraking geweestden eenen
keer kwam hij ongedeerd uit den strijd; den
anderen moest hij zijn tegenpartij schadever
goeding betalenmaar onverschillig hoe de
rechters beslisten, Gould's fortuin werd altijd
grooter. Onder de tweede presidentschap van
Grant hadden zijne omkooperijen hare vertak
kingen tot in de hoogste kringen van den
staatsdienst, en ofschoon de president-zelf nooit
eeu oogenblik verdacht is geworden, in persoon
zich aan deze zwendelarijen de handen vuil
gemaakt te hebben, valt het toch niet te be
twijfelen, dat zijn bedanken voor de derde
presidents-candidatuur in het nauwste verhand
gestaan heeft tot de besmetting, welke tot in
zijne naaste omgeving was doorgedrongen.
Aan onrust was Gould's leven rijk, maar
ook aan zulk soort van zelfvoldoening als eene
werkzaamheid geljjk de zjjue vermag op te
leveren. Het is ontelbare malen gebeurd, dal
dag. Ook in Italië is in de laatste dagen
eene kwestie ontstaan, die tot eene
ministerieele crisis allicht aanleiding
kan geven. Het ministerie-Giolitti had
zich vermeet door den Koning tot sena
tor te doen benoemen zekeren Zuccaro
Floresta. Deze Zuccaro bleek hij den
achtbare senatoren niet in te bes
ten reuk te staan; hij was indertijd op
Sicilië kommandant van eene aldeeling
troepen, die tot de politie der Bourbons
behooren en had nooit blijk gegeven
van de patriotische gevoelens, die hem
eene plaats in den Senaat waardig zou
den keuren. De Senaat stelde dus tegen
over het koninklijk besluit het Senaats
besluit om Zuccaro niet toe te laten.
Van daar een conflict tusschen den
minister-president Giolitti en den Senaat.
De eerste beweert, dat de Senaat niet
het recht heeft een senator te weigeren,
die bij koninklijk decreet is benoemd,
terwijl de laatste voorgeeft, dat de
Constitutie of het Statuut aan elk der
heide Kamers het recht geeft de ge
loofsbrieven harer leden te onderzoeken
en over hunne al of niet-toelating te
heslissen, en dat geschieden kan niet
alleen op grond van constitutioneele be
zwaren maar ook omredenen van moreelen
aard. De kwestie is dus even teer als
nieuw en voor Giolletti bederft zij de
positie ten Hove, waar men natuurlijk
zeer ontstemd is over het onvoorzichtig
voordragen van dezen niet gewilde sena
tor. Eeeds weigerde de Koning, hij he-
vernemen van het bericht, dat over
Zuccaro's benoeming eene interpellatie-
Guanieri in den Senaat zou plaats heb
ben, de deputatiën van Kamer en Senaat,
die hem adressen van antwoord op
de troonrede zouden overhandigen, te
ontvangen. Men gelooft echter, dat de
Senaat in deze aangelegenheid zal toe
geven, nadat hare aanvankelijke weige
ring reeds een voldoend protest tegen
Griolitti's onvoorzichtige daad is geweest.
een gerucht van Gould's op til zijnden onder
gang de beurs in rep en roer brachtniet
eene dier maren is later gebleken waar te ziju.
De laatste maal het was op den 13en Maart
1S8J heette het overal in WallstreetGould
was nu waarlijk op de flesch. Gould liet een
paar uren over het praatje heengaan, en toen
het terdege was doorgedrongen, liet hjj eenige
van de voornaamste bankiers verzoeken een
oogenblik op zijn kantoor te komen. Daar
pakte hij honderdtwintig millioen gulden, in
goed geldswaardig papier, deel uitmakende van
zijn persoonljjk vermogen, uit eene portefeuille.
Vonden de heeren dat niet genoeg, om zjine
financieele vertrouwbaarheid te staven, dan
was hij bereid nog acht-en-veertig millioen in
onbetwistbare waarborgen van anderen voor
den dag te brengen. Maar de heeren vonden
het genoeg.
Van meer waarde dan de bizonderheden van
zijne avontuurlijke loophaan, is voor ons het
geen ei met zekerheid bekend is omtrent het
leven, dat Jay Gould geleid heeft. Is hij een
gelukkig man geweest
(Slot volgt.)