voor Schiedam en Omstreken. 15de Jaarg. Donderdag 12 Januari 1893 No. 4484. 7J3ur<?au hoogstraat 317. ALGEMEEN OVERZICHT. De "Witte "Wolf, Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIËN f 1.50 2 Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers- 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124, Van 1 6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 11 Januari '93. Al heeft de dag van gisteren te Parijs niet de verschrikkelijke feiten te zien gegeven, welke men niet zonder grond duchtte, toch is hij niet zonder ver lossingen voorbijgegaan. Het ministerie- Kibot, dat reeds bij zijDe geboorte merk bare teekenen van zwakte vertoonde, heeft het gisteren, na een kortstondig bestaan, afgelegd, en de Kamerpresident Floquet heeft er zijn zetel hij ingeboet en is door Casimir Verier vervangen. In den gisteren gehouden minister raad heeft de heer Bibot medegedeeld, dat in eene des ochtends gehouden Ka binetsraad zijne ambtgenooten en hij, bijeengekomen om den huidigen toestand grondig te onderzoeken, tot de erken tenis zijn gekomen, dat het zaak is het Kabinet gewijzigd wordt. Dientenge volge hebben de ministers hij den presi dent der republiek hun ontslag inge diend, dat de heer Carnot bij den af loop van den Kabinetsraad heeft aan genomen. De heer Carnot heeft daarop aan Bibot opgedragen wijzigingen te brengen in het ministerie. Bibot zal minister van buitenlandsche zaken blij ven en tevens de portefeuille van bin- nenlandsche zaken bekomen. Loubet en de Freycinet zullen de eenigen zijn, die luiten de ministerieele combinatie zul- en blijven. Voordat do ministers hun ontslag indienden, besloten zjj, dat de breycinet een besluit zou teekenen, waarbij generaal Saussier, militair gou verneur van Parijs, overeenkomstig art. van de wet van 13 Maart 1877 zonder beperking van leeftijd gehand haafd wordt in de eerste sectie van den genaralen staf. Iu de Kamer was gisteren aan de °rde de verkiezing van eenen voorzit- ter voor het nieuwe zittingsjaar, en aangenomen werd het voorstel, dat deze verkiezing zou plaats hebben volgens een weinig voorkomende wijze van stemmen in de Fransche Kamer met afroeping van den naam van alle leden, lleeds onder de stemming was het te zien, dat de uitslag vom' Floquet een ongunstige zou zijn, en dat dus de Kamer het oordeel van de Dcba/s onder schreef. Op grond van de uitlatingen van Floquet over het gebruik dat hij als minister vanbinnenlandsche zaken had gemaakt van liet fonds der Panama maatschappij voor publicatiekosten, noemde dit blad gisteren-morgen de her kiezing van Floquet tot voorzitter eene onmogelijkheid. Steeds werden namen afgeroepen van leden die hoewel tegen woordig, geen gevolg gaven aan de uitnoodiging en zich onthielden. Toen Bouvier, die door zijn brutale optreden velen ontstemt, de tribune beklom om zijn biljet af te geven, werd er luide gemompeld aan de rechterzijde, en bij het afdalen zou hij bijna slaags zijn geraakt met den graaf De Bernis. De handen waren reeds opgeheven, maar de omstanders kwamen nog tijdig tus- schenbeide. De uitslag der stemming was, dat slechts 217 leden, niet eens dus de helft, hun biljet hadden afgegeven. Floquet, die na de eerste helft der zitting op zijne bank niet meer terug gekeerd was, had een schrijven inge zonden, waarin hij kennis gaf zich niet meer voor het voorzitterschap der Kamer beschikbaar te stellen. Van het slot der zitting (of eigenlijk was het een tweede vergadering) dus de eerste na het niet verkrijgen van het quorum door FToquet, kon men op de tribune der pers bijna niets volgen. Van hetgeen de graaf De Bernis zeide was evenmin iets te verstaan als van de woorden van De la Martinière, wien het spreken totaal onmogelijk werd genaakt door hei ru moer en het kloppen met de deksels der lessenaars, waarvoor de Kamerleden gezeten zijn. Het slot der vergadering was de verkiezing tot voorzitter, dit maal zonder afroeping der namen met 254 stemmen tegen 76 op De Mahjr, werd Casimir Perier gekozen. De presidents-benoeming gaf aanlei ding tot verschillende incidenten. De- hernis werd door de Boulangisten met toejuichingen begroet. Bouvier bedreigde Debernis, die zijne invectieven voort zette. Ook Clemenceau was het voor werp van eene vijandige demonstratie. Omtrent de vermoedelijke samenstelling van het Kabinet wordt het volgende gemeld: voorzitterschap en binnenl. zaken Bibot, buitenl. zaken, Develle, oorlog, generaal Loisillon, Bourgeois, Dupuy, Siegfriet en Viette zouden mede portefeuilles aanvaarden. Het is moge lijk dat Burdeau financiën aanvaardt. In het Panama-proces antwoordde Charles de Lesseps, op de vraag van den voorzitter, waartoe de som van 600,900 fr. aan toonder bestemd was, dat bij eene mededeeling op dit punt, niet noodzakelijk achtte. Toon echter de voorzitter aandrong, wilde de Lesseps spreken. Doch de advocaat-generaal viel hem in de rede. zeggende dat de Lesseps reeds gisteren bij de instructie dienaangaande eene verklaring had afge legd en dat hij eene herhaling nutteloos oordeelde. Hierop zeide de voorzitter „Indien men geen licht wenscht, dan is ook eene openlijke behandeling on- noodig. Ik raadpleeg mijne collega's. Het hof, mijne heeren is van oordeel, dat wij den heer Lesseps moeten onder vragen." Lesseps zeide hierop dat, toen het wetsontwerp voor de loten bij do Kamer werd gedeponeerd, Baïliaut hem vroeg om voor hem een mil- lioen betaalbaar te stellen in ver scheidene gedeelten. V an dien dag af tot op l.et oogenblik der goedkeuring van het ontwerp, ontving Baïhaut. 275.000 fr., daar echter het ontwerp niet in zijn geheel werd goedgekeurd, werd er 725,000 fr. niet gestort. De advocaat nam deze verklaringen onder alle voorbehoud aan. Lesseps verklaarde verder dat de syn- bAAR IrgT pRANaoH VAN pAXjL FÉVAL. 7) heet u °w Jiua^er.i ueef, zeide hy hoffelijk, ik sehappeliiitR in het kasteel onzer genieen- Htrvé kon een°hder3' weerhouden, toen ,YeglnS van blijdschap met aan welke hy zelf t eea bloedverwantschap, gemakkelijk erkende™alweril00d geloofde, zoo plaats0'on 4ön 0ll(len heer nam hij manlek °n4er dea schoorsteen- ®eV"?ierh0Ui "f kort en beslissend, ik Waf-- Vauu°y. zeide Nicolas Treml, «Jhoop dat gy een echte Bretagner zyt. K neeiF God tot getuige, neef, dat ik xf111a| ^retagne ben toegedaan. ■Besioiten om voor liet welzijn der pro- vincie nw leven te laten? Mijn bloed en mijn leven, neef De la Tremlay Ik veracht, ik verafschuw Frankrijk en met een enkelen sabelhouw zou ik het mon ster den kop willen afslaan. Goed zoo! riep Nicolas Treml verrnkt uit. Uw hand, Vaunoy, uw hand, vriend. YVy be grijpen elkander uitstekend, en mocht er eens een ongeluk gebeuren, dan zal myn kleinzoon Georges in u een vader bezitten. Hervé werd nog dienzelfden avond op het kasteel gehuisvest en sedert verliet hij het niet meer. Georges werd aan zijn bijzondere zorg toevertrouwd en wij moeten erkennen, dat hij bij elke gelegenheid een buitengewone genegenheid voor het kind aan den dag legde. Gedurende achttien maanden bleef alles by het oude. M. De la Tremlay vertrouwde Hervé geheel en al. Hij beschouwde hem als een goed, uitmuntend bloedverwant. De bedienden op liet kasteel deden even als hun meesteren Vaunoy genoot zoodoende ieders achting. Slechts twee schepselen waren er, wier ach ting Vaunoy niet had kunnen winnen de eer ste en voornaamste was Wolf, de lievelings hond van Nicolas Treml; de andere was nie mand anders dan Jean Blanc, de albinos. Telkens wanneer Vaunoy de kamer in kwam, vestigde Welf zijn groote, ronde oogen op hem en begon te grommen, totdat M. De la trem lay hem gebiedend bet zwijgen oplegde. V au- noij mocht den liond zooveel vleien als by wilde, het was apes verloren moeite. Als goed dicaten moesten beloond worden en dat men moest doorgaan onder de Caudijnsche vorken der bankiers. Hugo Oberndörfer ontging een commissie-loon; en bij elke uitgifte moest men veel besteden, om zich geen vijanden te maken op de Beurs. Over Hein ach sprekende, verklaarde hij dat deze tuk was op winst, en dat hij wel het werk wilde zien slagen, maar tevens veel geld er mee verdienen. De som van 975,000 fr. aan schuldbeken tenissen aan toonder kwam voort uit het geheime fonds der Panama-maat schappij, waarvan 600,000 gestort was hij Herz. Toen hierbij de advocaat- generaal tot Lesseps het verzoek richtte om geen namen te noemen, aangezien de instructie nog niet gesloten was, protesteerde de voorzitter, zeggende „Ik ondervraag mijnheer De Lesseps; hij moet dus antwoorden." De president vroeg hierop, waarom Lesseps al die vorderingen niet afweeswaarop het antwoord luiddeDit was even onmo gelijk als het horloge te weigeren, wan neer het u met het pistool op de borst wordt afgeëischt. Nadat de voorzitter nog had doen opmerken, dat men de politie had om zich te laten beschermen, werd de zitting opgeheven. Over 't algemeen is de dag van gis teren tc Parijs rustig voorbijgegaan. Eenige groepen nieuwsgierigen zijn op de Place de la Concorde uiteen gedre ven, zonder dat er iets bijzonder voor viel. Alleen zijn eenige personen ge arresteerd, omdat zij weigerden aan de aanmaning om niet te blij ven stilstaan, te voldoen. Bij de gesprekken hield men zich vooral bezig met de samenstelling van het bureau der Kamer. De rech terzijde heeft besloten zich van stem ming te onthouden hij de verkiezing van den voorzitter der Kamer. De pre sident van jaren, de heer Blanc, opende de Kamerzitting met een rede, waarin hij zeide, dat men aan de toekomst der republiek, ondanks hare misslagen, uiot mocht wanhopen. Bretagner was Wolf erg koppig en hy ver anderde niet gemakkelijk van gevoelen. M. De la Tremlay verwonderde zich dikwijls over den afkeer, dien Wolf voor zyn neef aan den dag legdesomtijds gaf dit hem «tof tot nadenken, want hy kende Wolf als een ver standig dier. Maar van de andere zyde was Vaunoy zoo nederig, zoo gedienstig en zoo vol toewijding. En dan, lieve hemel! hy had zoon innigen haat tegen Frankrijk Er was immers geen denken aan om iemand te wantrouwen die den Regent zoo veraf schuwde Wat Jean Blanc betreft, de haat van dezen was minder te duchten dan dien van Wolf. .Teaii Blanc bekleedde op den maatschappeljj- ken ladder inderdaad een veel nederiger plaats. Van beroep was hij vervaardiger van hoepels, hij ging voor idioot door, en zonder de liefda dige hulp van M. De la Tremlay had hij zyn ouden vader niet kunnen onderhouden. Jean Blanc werd in de keuken van het kasteel ge duld, omdat de Bretonsche gastvrijheid zoowel menschen als dieren met dezelfde liefde opnam maar slechts met groote moeite gelukte het hem zijn plaats bij het vuur te veroveren, en hy moest heel wat luchtsprongen maken, alvo rens by het uitdeelen van eten de onwil van den hofmeester was overwonnen. Terug, schurftig schaap, zeide de eerste der bedienden vau Treml. Schaamt gij n niet, om aan christenmenschen eten te vragen Naar gelang hij gestemd was, schudde Jean het hoofd en barstte hy in lachen uit, of hij sloeg de betraande oogen neer. Somtyds scheen hij heldere oogenblikken te hebben. Dan wer den zijn rood ontstoken oogleden lijkkleurig en op zyn gelaat ontstond een hoogroode blos. Doch dit duurde slechts een korte stonde. Dan nam de stalmeester Jude de verdediging op zich van den armen albinos, wiens aange- btrene lusteloosheid reeds wederom de over hand had verkregen over zijn tijdelijk opge- wekten toorn. Een weinig meer medelijden, meester Alain, zeide Jude dan Jean Biauc is de zoon zijns vaders, die een waardig dienaar van Treml was. Onze heer Nicolas wil niet, dat men de goede, brave lieden uit het bosch zoo behandelt. Jude sprak de waarheid. Nicolas Treml wa3 zacht voor zijn onderhoorigenmaar hoe goed de meester ook moge zijn, de onbeschaamd heid weet zich onder het bediendenpersoneel altijd wel een plaatsje te verzekeren. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1