Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Vrijdag 20 Januari 1893.
No. 4491.
Jioogsfraaf (S 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
De Witte Wolf.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Kamers van Arbeid.
CHEC0URAN1
IEIIWESGIE
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
f 1.50
- 0.05
iimniiiiuiiiniHiiiiiiiii
Van 16 regelsO.öO
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
19 Januari '93.
Blijkens de laatste berichten uit Cairo
het conflict tusschen Engeland en
Egypte waarschijnlijk in der minne
^°'-'den bijgelegd. De Khedive betuigde
den Engelschen gezant zijn leedwezen
°Ver de jongste gebeurtenissen en wees
de onaangename positie, welke voor
hem zou ontstaan, indien Engeland op
he ï'eïnstallatie van Fehini bleef aan
hangen. Hij hoopte dus, dat Cromer
hV niet zou doen, nu hij Fahkir ont
gingen en Riaz in diens plaats benoemd
hnd. Hij voegde er bij, dat hij niets
bever wenschte dan gedurende het tijd-
Perk der bezetting in volmaakte over
eenstemming en vriendschappelijke ver
houding met Engeland te verkeeren, en
hut hij Engelands raad in alle belang-
Jjjke aangelegenheden zou opvolgen.
,°mer antwoordde, dat Engeland aller
minst wenschte den Khedive in eene
VVCUSUllLC UC11 1VUOU1 v D HA wmv
yernederende positie te brengen. Hij
ykende het verzoenende karakter van
os Khedive's voorstel en nam op zich
door zijne regeering te doen goed-
De correspondent van de Times te
hb'o verzekert, dat de onderkoningin
Zake de wijziging van het ministerie
o\genmachtig handelde en zijne inmen-
"Sen in qe administratie ïeeds vroeger
jeoleken zijn; zijne summiere afdanking
Jjj.h'ie ministers was zoo onhoffelijk mo-
jk. MustaphaPachaFehmi, die
Veerde zijn ontslag aan te nemen,
nerd eenvoudig weggejaagd. Toen lord
t ?.^herry de 'daarop betrekkelijke amb-
f'Jke depêches ontving, seinde de
tl 3mifer terstond naar Cairo terug, dat
Engelsche agent den Khedive be-
in- moest- dat Engeland dergelijke
bet lJffen'de besluiten van den Khedive
afcaa ?ind° ziJne ministers, zonder voor-
dulden i °verleg met Engeland, niet
kon. He vorm der boodschap
van lord Cromer, gisteren den Khedive
beteekend, was die van een ultimatum;
hij gaf den onderkoning slechts een et
maal bedenktijd. Inmiddels riep lord
Rosebery eergisteren-namiddag een ur-
genten ministerraad bijeen, die anders
eerst gisteren zoude gehouden zijn. De
ministers moesten per telegraaf of tele
foon uitgenoodigd worden te verschijnen;
zij bleven twee uren bijeen, waarna
nieuwe dépêches ter bevestiging dei-
vroegere naar Cairo gingen. De cor
respondent van de Times te Cairo ver
zekert, dat de volksmeening ie Egypte
sterk gekant is tegen de besluiten van
den Kliedive, vooral de aanstelling van
Fakhir-Pacha, wiens Turksch-Fransche
sympathieën welbekend zijn. 1 egenover
de houding der Engelsche regeering aar
zelde de onderkoning; daarna raadpleegde
hij Nubar-Pacha en Kiaz-Pacha, die
hem schijnen geraden te hebben toe te
geven, hetgeeD sedert geschied is.
De meerderheid der Engelsche bladen,
zelfs de radicale, keurt de houding der
regeering goed tegenover den Khedive,
wiens kleine staatsgreep te Londen
algemeen aan den ex-kliedive Ismail
geweten wordt, nu de Franscho en
Russische ambassadeurs aldaar zich ge
haast hebben lord Roseberry te ver
zekeren, dat hunne regeeringen geheel
onkundig van het gebeurde waren.
Minder gelukkig dan in het Egyp
tisch conflict is Engeland in de onder
handelingen met den Sultan van Marokko.
De schadevergoeding die de Sultan voor
den moord van een Engelsch onderdaan
heeft aangeboden, heelt aan de zaak
geen einde gemaakt. De heer Eliot
heeft een dépêche naar Tanger gezon
den, waarin een vollediger voldoening
geëischt wordt. Het gerucht, dat sir
West-Ridgeway voortdurend in Marokko
zou blijven, is ongegrond. Zijne zen
ding is slechts van t ij d el ij ken aard.
Hij keert naar Engeland terug, zoodra
de goede betrekkingen tusschen Enge
land en Marokko hersteld zijn. De
Naar het Fransch van Paul Féval.
14)
wassen ',a?=r een tweede man deze
het uitere ie verz\ Cr °u|lerdom en ziekte tot
zijn beide handen met" was hjdende, en
drukte, schenen een kl^top zÜn f)or3t
T.,sschen den man, die'L Wllleu amoreiu
en dien welke op het stroo r«st^a"k lag
opvallende gelijkenis. Beider geW e<j"
heiden hadden sneeuwwit haar. Klaarbliik rol
waren zij vader en zoondoch de oudtrdmn
had de haren van den grijsaard doen verblek
ken, terwijl de jonge man, een monsterachtig
wezen, reeds bij zijn geboorte dit bewijs van
hoogen ouderdom vertoonde.
Dit was Jean Blanc, de albinos.
Een hevige pijn ontrukte den grijsaard een
kreet. Jean sprong op van het vochtige stroo-
Sultan biedt in antwoord op Engelands
ultimatum 1000 p. st. schadevergoe
ding te betalen wegens den moord op
een Britsch onderdaan te Tanger, ter
wijl de politie-agenten die hem doodden,
met gevangenis gestraft zouden worden.
Daarentegen laat de Sultan de eisch
onbeantwoord, dat de Marokkaansche
minister van buitenlandsche zaken te
Tanger eene berisping ontvange, het
geen als de hooldeisch beschouwd wordt.
Yolgens bericht uit Stockholm wordt
in de troonrede, welke de Koning bij
de opening van den Rijksdag voorlas,
gezegd dat de betrekkingen met de
buitenlandsche mogendheden steeds be
vredigend zijn. Bijzondere nadruk werd
gelegd op de vriendschap met Dene
marken. Den Rijksdag zullen aanvra
gen om credieten worden voorgelegd
tot versterking van de vloot en tot
voltooiing van de noordelijke spoor-
weglijn. Tot na afloop van het onder
zoek in zake de nieuwe belastingen,
welke door eene grondige hervorming
van de nationale verdediging noodig
worden, wordt voorgesteld de winst van
de Koninklijke Bank aan te wenden
tot dekking van de meerdere uitgaven,
zoodat de geringe klasse in 't geheel
niet of slechts uiterst weinig er door
zal getroffen worden.
Bij de verdere behandeling van de
Panama-zaak voor de Parijscherechtbank,
zeide de advocaat-generaal, dat de ver
antwoordelijkheid rust op I erdinand de
Lesseps, in wiens naam alles gedaan
geworden is, met dit voorbehoud, dat
hij min of meer juiste inlichtingen ont
ving van Charles de Lesseps, Marius
Fontane, Cottu en Eiffel. Goede trouw
(voegde de spreker er bij) kan men niet
laten gelden, want kwade trouw blijkt
uit al deze kunstgrepen om het publiek
tc bedriegen. Een commissaris van po
litie stelde gisteren eene nasporing in
ten huize eener bankierszaak.
De advocaat-generaal heeft bij het
voordragen van zijn requisitoir in het
Panama-proces een strenge straf geëischt,
boete zou niet voldoende zijn. In de
couloirs der Kamer hebben de afgevaar
digden Laguerre, Julien, Naquet en
Antide Royer, wier namen gezegd wer
den voor te komen op de aanteeken-
boekjes der uitgegeven chequesnadruk
kelijk hiertegen geprotesteerd. De com
missie van enquête heeft Stephane,
beambte bij den bankier Propper, ge
hoord. Hij verklaarde, dat hij het was,
die onder dictaat van Jaques Reinach
de lijst vaD de gecompromitteerde per
sonen schreef en dat Reinach hem die
lijst bij Clemenceau liet brengen. De
commissie heeft daarop dadelijk Cle
menceau gehoord, die verklaarde nooit
iets ontvangen te hebben.
Naar men uit Rome bericht, erkent
de Popoio Romanodat er onregelmatig
heden bij de Banca Romano hebben plaats
gehad, maar onwaar is het, dat zij dub
bele reeksen biljetten heeft uitgegeven.
Haar vooraad edel metaal en deposito's
zijn ook in goede orde. De liquidatie
der bank zal regelmatig plaats hebben.
Yolgens bericht uit Lissabon zullen
de progressisten in het Parlement de
door de regeering voorgestelde maatre
gelen bestrijden. Eene groote protest-
vergadering zal te Oporto plaats hebben,
In liet Huis van afgevaardigden te
Washington heeft gisteren het Congreslid
Brosius een voorstel ingediend om de
4 pCts. obligatiën te verruilen voor 2
pCt. dito, gepaard met uitbreiding der
nationale circulatiebanken en intrekking
der zilver-aankoopen.
leger en stond dadelijk bij de rustbank van
den grijsaard. Hij nam de band van den
grijsaard in de zijne en drukte haar aan zijn
hart.
Ik heb dorst, zeide Mathieu Blanc.
Jean nam een gebarsten kom, waarin een
weinig drinken was en reikte die den grijsaard
over, die gretig dronk.
Ik heb nog dorst, mompelde de grijsaard,
na te hebben gedronken, ik heb veel dorst.
Jean keek in de hut. Er was niets.
Ik ga werken, vader, riep hij uit, terwijl
hij naar zijn bijl greep, ik heb te lang gesla
pen. Ik zal geneesmiddelen medebrengen.
De oude Mathieu keerde zich met moeite
op de rustbank om doch op het oogenblik dat
Jean den drempel wilde overschrijden, riep hij
dezen terug.
Blijf, zeide lnj, wanneer ik alleen ben,
lijd ik nog meer.
Dadelijk legde Jeau zjjn bjjl neer en trad
naar de rustbank.
Ik zal blijven, vader, autwoordde hij.
Zoodra gij slaapt, zal ik naar het kasteel gaan
en het benoodigde vragen aan Nicolas I reml
die weigert nooit.
iVooitherhaalde Mathieu langzaam. Hij
is een waar edelman hij vergeet den dienaar
niet, die niet meer in staat is om te werken
of te vechten. Hij veracht diens kind niet, om
dat de kleur van diens haar anders is dan die
van andere menschea. Hod zegene hem
God redde hemzeide Jean.
Mathieu ging op de rustbank zitten en keek
zijn zoon in de oogen.
Jean, mijn jongen, hernam hij met moeite,
mijn geheugen is zwak, want ik word oud,
Maar toch, ik geloof mij te herinneren
Hebt gij mij niet gezegd, dat de zoon van Ni
colas Treml in ernstig gevaar verkeert
Die is reeds twee jaar dood, vader.
Dat is waar. Mijn geheugen is zwak. De
zoon van zijn zoon, dan de laatste afstamme
ling van Treml?
Dat heb :k u gezegd, vader.
Welk gevaar, kind? welk gevaar? nep
de grijsaard opgewonden uit. Kan ik hem
niet helpen
Jean wierp een trenrigen blik op het uit
geputte lichaam zijns vaders.
Bid, zeide hij, ik zal handelen. Gisteren
zat ik in den top van een boom en bemerkte
toen van verre Nicolas Treml, die terugkeerde
van Rennes, waar de Staten vergaderd zijn.
Dat is een edele, dappere vergadering.
Jean
Dat was zij vroeger, vader. Ik klom
naar beneden, om, zooals ik gewoon ben, onzen
heer en meester te begroeten; maar hij was
zoo in gedachten verdiept, dat hij mij bijna
rakelings voorbjjgiug, zonder mij te zien. Ik
volgde hem. Hij sprak in zich-zelven en ik ver
stond wat hij zeide.
Wat zeide hij
De heeren Pijttersen en Schimmel -
penninek v. d. Oye hebben aan de
Tweede Kamer ingezonden de memorie
van antwoord op de afdeelingsverslagen
over hunne wetsvoorstellen, betrekkelijk
a. de instelling van Kamers van Arbeid
en Nijverheid, en bij de oprichting van
Kamers van Arbeid.
Eensklaps werden de gelaatstrekken van
den albinos zenuwachtig saamgetrokkeueen
niet te overwinnen stuiptrekking bracht al zijn
zenuwen in beweging. Hij schaterlachte.
Wat zeide hij herhaalde de grijsaard.
Doch in stede van te antwoorden, begon Jean
door de kamer luchtsprongen te maken en een
eentonig lied te zingen.
Zoo was het. Zonder werkelijk idioot te zijn,
zooals de goede lieden, die in het bosch woon
den. dachten, leed Jean aan een soort oogeu-
blikkeljjke verstandsverbijstering, waaruit hem
een zedelijke uitpntting er. zijn gewone neer
slachtigheid bijbleven. Zijn lichamelijke mis
maaktheid en de zwakheid van zijn verstan
delijke vermogens maakten van hem een wezen
afzonderlijkhij wist dit en gevoelde zich ver
beneden zijn ruwe gezellen, boven welke bij,
in zijn heldere oogenblikken, verstandelijk toch
zoo iioog verhtven stond.
Met zorg verborg hij zijn vernufthij hield
zich op een afstand, wendde de zonderlingste
eigenaardigheden voor en richtie zoodoende
een scheidsmuur op tusschen zich en de
menigte.
Half krankzinnig en half een menscheuha-
ter, was hij nu vrijwillig een grappenmaker,
dan weder werkelijk zinneloos.
Wordt vervolgd.)
