Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
No. 4498.
bureau ^oogstraat 317.
De Witte Wolf.
16de Jaarg.
Zaterdag 28 Januari 1893
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
27 Januari '63.
Heden 27 Januari viert keizer
''helm zijn verjaardag onder bijzon-
zondere omstandigheden, De Russische
Sjootvorst-troonopvolger vertoeft te Bar-
\ffi en nam gisteren ook deel aan de
ruiloft van Keizers jongste zuster, de
^1-jarige prinses Margaretha van Prui-
die met den bijna 25-jarigen prins
riedrich Karl van Hessen in het liuwe-
ljk trad. Grootvorst Nicolaas ontving
R dezer gelegenheid van den Keizer de
ieten der orde van den Zwarten Adelaar
Rij het ontbijt, dat het officierenkorps
^an het te Berlijn in garnizoen liggende
"'exander-regiment grenadiers gisteren
tei' eere van den Russischen troonop-
v°lger gaf (de Ozaar is chef in naam
van het regiment) heeft de Keizer een
loost ingesteld. Wij allen, zeide hij, zien
'A den Czaar niet alleen den hoogsten
chef van dit regiment en den voor-
naamsten kameraad, maar ook voor
alles den drager der van oudsher be
narde monarchale tradities van dik-
^jls bewezen vriendschap, van innige
anden en betrekkingen met onze door-
^hchtige voorgangersal hetwelk in
Van 1—6 regelsf °-60
Elke gewone regel meer °'10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
vuuigaugwo
\roegere tijden door het bloed van Rus
sische en Pruisische regimenten op de
^agvelden bezegeld werd. jiloerrah voor
(jeQ Czaar! De Russische troonopvolger
Russische troonopvolge
jankte voor die woordeQ en dronk op
aet welzijn van het keizerlijk regiment.
Haar aanleiding van de beraadslaging
de begrooting in den Duitschen
^'jksdag verklaarde de staatssecretaris
Har,shall bij de behandeling van het
budget voor den Rijkskanselier, dat
Rusland bij de onderhandelingen over
een handelstractaat concessiën heeft ge-
daan ten aanzien van het conventieel
krief. raeor. Duitschland ver
legt van Rusland verlaging van zijn
arief. Be door 0ns gesloten troctaten
200 verklaarde de rijkskanselier heb
ben onze handelsoalans niet vereigeid.
Het sluiten van tractaten is eene con
sequentie van onzen geheele commeici-
eel-politieken toestand. Bevordering van
onzen uitvoerhandel is bevordering van
den national en arbeid, die wij niet on
beschermd aan de willekeur van andere
staten mogen prijs geven. Een voordeel
hebben de handelstractaten in elk geval,
het voordeel van de stabiliteit. Handels
tractaten waren een nuttig werk voor
de Duitsche staathuishouding. Wij
moeten den Rijksdag dankbaar zijn, dat
hij daarop spoedig en met eene groote
meerderheid zijne goedkeuring heeft ge
hecht. De zitting van den Rijksdag
eindigde hiermede, dat de secretaris van.
staat Von Marshall het handelstrac
taat met Zwitserland verdedigde. De
begrooting van den rijkskanselier werd
aangenomen.
In de Kamerzitting gisteren te Parijs
gehouden, vestigde de heer Millevoye
de aandacht op het nationaal gevaar,
voortspruitende uit de inrichting en de
wijze van werken van zekere nieuws
agentschappen in Frankrijk. Men heelt
getracht in een schandaal den naam te
betrekken van een gezant, die verzekerd
kan zijn van de meest mogelijke ach
ting en eerbied der natie men heeft
aan een buitenlandsch souverein eene
daad toegeschreven, die een beleediging
van Frankrijk's vertegenwoordiger zou
zijn geweest en een hiuderpaal voor den
J - zulke
vrede. Het is noodig te
igenovcr
dingen met kracht op te treden. loc.
juichingEr bestaat eene geheele or
ganisatie, welke ons vijandig gezind is
o a. bestaat nog altoos een Engelse i
agentschap, het agentschap Dalzrel uit
Londen, waarvan de Fransche succui
saai door contract verbonden is en allo
vrijheid van handelen derft. {Beweging)
Een dergelijke staat van zaken levert
al te groote gevaren op. Spreker her
innert an de Emser-dépêche, om te doen
gevoelen waartoe valsche berichten kun
nen leiden. Zij die zulke berichten in
de wereld brengen, speculeeren op het
gemakkelijk voor allerlei indrukken
vatbare karakter der Franschen. Wan
neer vreemdelingen het durven wagen
naar Frankrijk te komen om Frankrijk
te belasteren, dan moet hun te verstaan
gegeven worden, dat zoo Frankrijk het
klassieke land der vrijheid is, het wei
gert tevens het toevluchtsoord voor den
laster te wezen. {Toejuiching.)
De minister Ribot antwoorddeMen
heeft den gezant eener bevriende mogeni-
beid beleedigdde regeeriug kon dit
niet gedoogen er zijn dus maatregelen
genomen tegen correspondenten, die zulke
valsche berichten verspreiden {pejui-
chinq). Er is met spoed gehandeld gelijk
men verschuldigd was aan Ruslands
o-ezant. De minister erkent, dat er landen
bestaan, die het nieuws uit Frankrijk
van buitenlandsche agentschappen ont
vangen en uit welke het nieuws langs
denzelfden weg tot ons komte
regeering zal hare waakzaamheid over
deze zaken laten gaan, inzonderheid
waar het naburige landen betreft. De
regeering houdt zich trouwens bezig
met de geheele organisatie van al die
agentschappen te onderzoeken zij weet
dat het haar plicht is, de zaak nauw
lettend na te gaan. De heer Flourens
zeide, dat wat men nu gedaan heelt,
eene herhaling is van de tactiek, weike
in 1870 met de Emser-dépêche zoo wel
geslaagd is. Hij wijst er op, hoe het
telegram van AeÜirlap door de dagbladen
in de landen van het Drievoudig ver
bond is overgenomen. Het was er om
te doen aan de verstandhouding tusschen
Rusland en Frankrijk een einde te maken
(Toejuiching). De tot nu genomen maat
regelen zijn volgens spreker onvoldoende.
Men moet zorgen, dat zulke dingen
niet opnieuw kunnen voorkomen. Het
land moet zich wapenen tegen het ge-
het moet zich verdedigen tegen
Kaar hst Fransch van Paul Féval,
Vel til 1 HOK llluvv
de ons vijandig gezinde agentschappen.
Nauwelijks was dit incident aid us
g. ëindigd of een nieuw incident deed
zich voor. De minister Ribot had de
onvoorzichtigheid de rechterzijde te be
schuldigen dat zij, met het Panama
schandaal als wapen, een veldtocht tegen
de republiek organiseert, en dit gevaar
als argument had gebezigd ten gunste
van het behoud der geheime fondsen.
De rechterzijde bleef natuurlijk op dit
verwijt het antwoord niet schuldig.
Voor haar trad Provost de Launay in
het strijdperk, een spreker als de droite
er verscheidenen telt, die met zijn mach
tig orgaan en zijn klemmenden betoog
trant een gevaarlijke tegenstander is.
Waarom had de justitie dan niet drie,
vier jaar geleden de vervolgingen in
zake het Panama-schandaal geopend
Waarom tegen De Reinach, tegen Herz,
tegen Arton, welke laatste, zooals De
Ra mei beweerde, nog een acht a tien
dagen geleden eenige uren te Parijs
had vertoefd, niet tijdig maatregelen
genomen Zoo lokte het eene verwijt
het andere uit, en werd de bespreking
over den postgeheime fondsen, eigenlijk
eene nieuwe uitgave van de vele dis
cussies welke de Panama-geschiedenis
reeds op haar geweten heeft. -— En
Casimir Périer, voor deze vergadering
niet opgewassen, liet aan het debat den
vrijen loop. Maar het lot der geheime
fondsen was niet onzeker, en na eenige
onstuimige discussie werd de post met
groote meerderheid toegestaan. Twee
incidenten zijn er uit te vermelden. Het
eene de uitdaging aan het adres van
Delahaye, om de namen openbaar te
maken der honderd en zooveel afgevaar
digden welke op zijn geheimzinnig lijst
je vermeld staan. De eer gebiedt, zeide
Deschanel, dat Delahaye dit geheim
onthult, of zoo bij werkelijk door eene
gelofte tegenover een derde tot geheim
houding verplicht is, dat deze hem van
die gelofte ontslaaten toen Delahaye
deze uitdaging trachtte te ontwijken,
door de regeering haar traagheid en
gebrek aan activiteit te verwijten, welk
verwijt den minister van justitie Bour-
21)
Dg Dotm* v
glimlach i,ififn-g,en keken elkander aan. Ken
nen een «root l ^un HpPeu- Fe dames begon-
zij besobouwden eilaag iu dit tuone®1 te stellell;
treurspel. et als de opvoering van een
schikt1 IaS vf 6611 «onderling tooneel en ge-
twee verwondering op te wekken: die
eeuw mo™6,",' overblijfselen van een vroegere
selirokt-o kloekmoedige, bedreigende, onver-
g ie mannen, een reeds lang vergetene
mode vertegenwoordigende in grof laken klee
ding, zonder strikken of kwasten, te midden
van al dat goud en fluweel.
Het was al verrees bet Bretagne der X\e
eeuw uit zijn graf, om aan de naneven der
overwinnaars verantwoording te vragen van
die verovering.
Een oogenblik gevoelde Philippe van Orleans
eenige onrust, doch tien zijner edellieden scheid
den hem thans van den ouden Bretagner; luj
vergat zijn onrust.
Die goede man is krankzinnig, zeide hij
lachende hij zal onze dames angst aanjagen.
Jaagt hein weg!
Het bevel was duidelijk, doch het rapiei van
M. Nicolas was lang. De edellieden haastten
zich niet al te zeer, om hein aan te vallen.
Langzaam deed de oude Bretagner zijn hand
schoen van buffelleder uit, die wel een halve
kilo kon wegen.
- Er moet een einde aan komen! mompelde
de Regent ongeduldig.
Ja, er moet een einde aan komen, her
haalde Nicolas Treml ernstig. Men had mij
wezegd, dat het geslacht der Bourbons een
heldhaftig geslacht was maar ik zie het, de
faam is leugenachtig, of wel alleen de oudere
tak heeft de geheele erfenis er van gehad.
Philippe van Orleans, Regent van Frankrijk,
ten tweedenmale daag ik, edelman evenals gij,
u uit tot het gevecht!
Dit zeggende, trok hij zijn degen tut de
Sell ede.
De hovelingen deden 'evenzoo. De dames
vonden, dat de voorstelling naar wenscli ging.
Weest gij allen getuigen! hernam Nicolas
Treml op luiden en ernstigen toon den Ko-
nino- die nog een kind is, niet kunnende be
schuldigen, beschuldig ik den Regent van
Frankrijk, dat liij Bretagne, hetwelk rechtens
een vri én onafhankelijk land is, in slavernij
houdt. Om de waarheid van mijn bewering te
bewijzen, bied ik een ge vecht aan op leven
en dood. Indien God wil, dat ik bezwijk zal
Bretagne slechts éen zijner kinderen verloren
hebben. Ben ik overwinnaar, dan zal Bretagne
ziin wettige vrijheid hernemen.
- Een gevecht met gesloten deuren! mom
pelden de edellieden, die vermaak begonnen te
scheppen in het avontuur. Ben Godsoordeel
tusschen Zijne Koninklijke Hoogheid en M.
Nicolas. Het denkbeeld verdient overweging
De Regent lachte niet meer.
En de dames, thans onder den invloed van
het romaneske in het geheele avontuur, Be
wonderden het strenge gelaat van den grijsaard,
en heimelijk kozen zij misschien partij voor
ziin uriize baren.
De hertogin van Berry fluisterde Riom, die
bij haar rijtuig stond, in het oor
Welk een schoone, oude gek!
Welnu, antwoordt gij niet, Regent van
Frankrijk vroeg Nicolas Treml, in wiens oog
verontwaardig blonk.
Stilte volgde op deze woorden. Een ieder had
er een voorgevoel van, dat iets buitengewoons
zon gebeuren. Op het oogenblik, dat de Regent
den mond wilde openen om zijn gevolg te
bevelen, den ouden Bretagner te verwijderen,
voorkwam deze hem, en zich tot zijn stal
meester wendende, zeide hij
Doet die lieden plaats maken.
Jude voerde zijn groot, sterk paard te mid
den van de groep edellieden, die, met onweer
staanbaar geweld op zijde gedrongen, naar
rechts en links uitweken.
Een seconde lang een enkele slechts
stonden Philippe van Orleans en Nicolas lreml
van aangezicht tot aangezicht tegenover el
kander. Dit korte oogenblik was voor den
grijsaard voldoende. Men zijn zwaren hand
schoen van buffelleder trof hij den Regent m
het gelaat, met luidklmkeude stem uit
roepende
Voor Bretagne
Op hetzelfde oogenblik bedreigden dertig
degens tegelijkertijd zijn horst. De dames konden
nu bezwijmen. De ontkiioopmg overtrof zelfs
de stoutste verwachtingen.
Toen Philippe van Orleans zoo bloedig be
leedigd werd, verbleekte hij. Als de minste
onder zijn edellieden, sloeg hij de hand aan zijn
degen en wierp zich op zijn aanvaller.
Maar onmiddellijk daarna bleef hij staan.
Toorn had geen vat op hemzijn hoofd4e-
heerschte geheel en al zijn hart. Hij keerde terug
naar de hofdames, om dezen gerust te stellen.
Wordt vervolgd.)