Dagblad voor Schiedam en Omstreken. No. 4498. bureau ^oogstraat 317. De Witte Wolf. 16de Jaarg. Zaterdag 28 Januari 1893 ALGEMEEN OVERZICHT. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIËN Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. 27 Januari '63. Heden 27 Januari viert keizer ''helm zijn verjaardag onder bijzon- zondere omstandigheden, De Russische Sjootvorst-troonopvolger vertoeft te Bar- \ffi en nam gisteren ook deel aan de ruiloft van Keizers jongste zuster, de ^1-jarige prinses Margaretha van Prui- die met den bijna 25-jarigen prins riedrich Karl van Hessen in het liuwe- ljk trad. Grootvorst Nicolaas ontving R dezer gelegenheid van den Keizer de ieten der orde van den Zwarten Adelaar Rij het ontbijt, dat het officierenkorps ^an het te Berlijn in garnizoen liggende "'exander-regiment grenadiers gisteren tei' eere van den Russischen troonop- v°lger gaf (de Ozaar is chef in naam van het regiment) heeft de Keizer een loost ingesteld. Wij allen, zeide hij, zien 'A den Czaar niet alleen den hoogsten chef van dit regiment en den voor- naamsten kameraad, maar ook voor alles den drager der van oudsher be narde monarchale tradities van dik- ^jls bewezen vriendschap, van innige anden en betrekkingen met onze door- ^hchtige voorgangersal hetwelk in Van 1—6 regelsf °-60 Elke gewone regel meer °'10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. vuuigaugwo \roegere tijden door het bloed van Rus sische en Pruisische regimenten op de ^agvelden bezegeld werd. jiloerrah voor (jeQ Czaar! De Russische troonopvolger Russische troonopvolge jankte voor die woordeQ en dronk op aet welzijn van het keizerlijk regiment. Haar aanleiding van de beraadslaging de begrooting in den Duitschen ^'jksdag verklaarde de staatssecretaris Har,shall bij de behandeling van het budget voor den Rijkskanselier, dat Rusland bij de onderhandelingen over een handelstractaat concessiën heeft ge- daan ten aanzien van het conventieel krief. raeor. Duitschland ver legt van Rusland verlaging van zijn arief. Be door 0ns gesloten troctaten 200 verklaarde de rijkskanselier heb ben onze handelsoalans niet vereigeid. Het sluiten van tractaten is eene con sequentie van onzen geheele commeici- eel-politieken toestand. Bevordering van onzen uitvoerhandel is bevordering van den national en arbeid, die wij niet on beschermd aan de willekeur van andere staten mogen prijs geven. Een voordeel hebben de handelstractaten in elk geval, het voordeel van de stabiliteit. Handels tractaten waren een nuttig werk voor de Duitsche staathuishouding. Wij moeten den Rijksdag dankbaar zijn, dat hij daarop spoedig en met eene groote meerderheid zijne goedkeuring heeft ge hecht. De zitting van den Rijksdag eindigde hiermede, dat de secretaris van. staat Von Marshall het handelstrac taat met Zwitserland verdedigde. De begrooting van den rijkskanselier werd aangenomen. In de Kamerzitting gisteren te Parijs gehouden, vestigde de heer Millevoye de aandacht op het nationaal gevaar, voortspruitende uit de inrichting en de wijze van werken van zekere nieuws agentschappen in Frankrijk. Men heelt getracht in een schandaal den naam te betrekken van een gezant, die verzekerd kan zijn van de meest mogelijke ach ting en eerbied der natie men heeft aan een buitenlandsch souverein eene daad toegeschreven, die een beleediging van Frankrijk's vertegenwoordiger zou zijn geweest en een hiuderpaal voor den J - zulke vrede. Het is noodig te igenovcr dingen met kracht op te treden. loc. juichingEr bestaat eene geheele or ganisatie, welke ons vijandig gezind is o a. bestaat nog altoos een Engelse i agentschap, het agentschap Dalzrel uit Londen, waarvan de Fransche succui saai door contract verbonden is en allo vrijheid van handelen derft. {Beweging) Een dergelijke staat van zaken levert al te groote gevaren op. Spreker her innert an de Emser-dépêche, om te doen gevoelen waartoe valsche berichten kun nen leiden. Zij die zulke berichten in de wereld brengen, speculeeren op het gemakkelijk voor allerlei indrukken vatbare karakter der Franschen. Wan neer vreemdelingen het durven wagen naar Frankrijk te komen om Frankrijk te belasteren, dan moet hun te verstaan gegeven worden, dat zoo Frankrijk het klassieke land der vrijheid is, het wei gert tevens het toevluchtsoord voor den laster te wezen. {Toejuiching.) De minister Ribot antwoorddeMen heeft den gezant eener bevriende mogeni- beid beleedigdde regeeriug kon dit niet gedoogen er zijn dus maatregelen genomen tegen correspondenten, die zulke valsche berichten verspreiden {pejui- chinq). Er is met spoed gehandeld gelijk men verschuldigd was aan Ruslands o-ezant. De minister erkent, dat er landen bestaan, die het nieuws uit Frankrijk van buitenlandsche agentschappen ont vangen en uit welke het nieuws langs denzelfden weg tot ons komte regeering zal hare waakzaamheid over deze zaken laten gaan, inzonderheid waar het naburige landen betreft. De regeering houdt zich trouwens bezig met de geheele organisatie van al die agentschappen te onderzoeken zij weet dat het haar plicht is, de zaak nauw lettend na te gaan. De heer Flourens zeide, dat wat men nu gedaan heelt, eene herhaling is van de tactiek, weike in 1870 met de Emser-dépêche zoo wel geslaagd is. Hij wijst er op, hoe het telegram van AeÜirlap door de dagbladen in de landen van het Drievoudig ver bond is overgenomen. Het was er om te doen aan de verstandhouding tusschen Rusland en Frankrijk een einde te maken (Toejuiching). De tot nu genomen maat regelen zijn volgens spreker onvoldoende. Men moet zorgen, dat zulke dingen niet opnieuw kunnen voorkomen. Het land moet zich wapenen tegen het ge- het moet zich verdedigen tegen Kaar hst Fransch van Paul Féval, Vel til 1 HOK llluvv de ons vijandig gezinde agentschappen. Nauwelijks was dit incident aid us g. ëindigd of een nieuw incident deed zich voor. De minister Ribot had de onvoorzichtigheid de rechterzijde te be schuldigen dat zij, met het Panama schandaal als wapen, een veldtocht tegen de republiek organiseert, en dit gevaar als argument had gebezigd ten gunste van het behoud der geheime fondsen. De rechterzijde bleef natuurlijk op dit verwijt het antwoord niet schuldig. Voor haar trad Provost de Launay in het strijdperk, een spreker als de droite er verscheidenen telt, die met zijn mach tig orgaan en zijn klemmenden betoog trant een gevaarlijke tegenstander is. Waarom had de justitie dan niet drie, vier jaar geleden de vervolgingen in zake het Panama-schandaal geopend Waarom tegen De Reinach, tegen Herz, tegen Arton, welke laatste, zooals De Ra mei beweerde, nog een acht a tien dagen geleden eenige uren te Parijs had vertoefd, niet tijdig maatregelen genomen Zoo lokte het eene verwijt het andere uit, en werd de bespreking over den postgeheime fondsen, eigenlijk eene nieuwe uitgave van de vele dis cussies welke de Panama-geschiedenis reeds op haar geweten heeft. -— En Casimir Périer, voor deze vergadering niet opgewassen, liet aan het debat den vrijen loop. Maar het lot der geheime fondsen was niet onzeker, en na eenige onstuimige discussie werd de post met groote meerderheid toegestaan. Twee incidenten zijn er uit te vermelden. Het eene de uitdaging aan het adres van Delahaye, om de namen openbaar te maken der honderd en zooveel afgevaar digden welke op zijn geheimzinnig lijst je vermeld staan. De eer gebiedt, zeide Deschanel, dat Delahaye dit geheim onthult, of zoo bij werkelijk door eene gelofte tegenover een derde tot geheim houding verplicht is, dat deze hem van die gelofte ontslaaten toen Delahaye deze uitdaging trachtte te ontwijken, door de regeering haar traagheid en gebrek aan activiteit te verwijten, welk verwijt den minister van justitie Bour- 21) Dg Dotm* v glimlach i,ififn-g,en keken elkander aan. Ken nen een «root l ^un HpPeu- Fe dames begon- zij besobouwden eilaag iu dit tuone®1 te stellell; treurspel. et als de opvoering van een schikt1 IaS vf 6611 «onderling tooneel en ge- twee verwondering op te wekken: die eeuw mo™6,",' overblijfselen van een vroegere selirokt-o kloekmoedige, bedreigende, onver- g ie mannen, een reeds lang vergetene mode vertegenwoordigende in grof laken klee ding, zonder strikken of kwasten, te midden van al dat goud en fluweel. Het was al verrees bet Bretagne der X\e eeuw uit zijn graf, om aan de naneven der overwinnaars verantwoording te vragen van die verovering. Een oogenblik gevoelde Philippe van Orleans eenige onrust, doch tien zijner edellieden scheid den hem thans van den ouden Bretagner; luj vergat zijn onrust. Die goede man is krankzinnig, zeide hij lachende hij zal onze dames angst aanjagen. Jaagt hein weg! Het bevel was duidelijk, doch het rapiei van M. Nicolas was lang. De edellieden haastten zich niet al te zeer, om hein aan te vallen. Langzaam deed de oude Bretagner zijn hand schoen van buffelleder uit, die wel een halve kilo kon wegen. - Er moet een einde aan komen! mompelde de Regent ongeduldig. Ja, er moet een einde aan komen, her haalde Nicolas Treml ernstig. Men had mij wezegd, dat het geslacht der Bourbons een heldhaftig geslacht was maar ik zie het, de faam is leugenachtig, of wel alleen de oudere tak heeft de geheele erfenis er van gehad. Philippe van Orleans, Regent van Frankrijk, ten tweedenmale daag ik, edelman evenals gij, u uit tot het gevecht! Dit zeggende, trok hij zijn degen tut de Sell ede. De hovelingen deden 'evenzoo. De dames vonden, dat de voorstelling naar wenscli ging. Weest gij allen getuigen! hernam Nicolas Treml op luiden en ernstigen toon den Ko- nino- die nog een kind is, niet kunnende be schuldigen, beschuldig ik den Regent van Frankrijk, dat liij Bretagne, hetwelk rechtens een vri én onafhankelijk land is, in slavernij houdt. Om de waarheid van mijn bewering te bewijzen, bied ik een ge vecht aan op leven en dood. Indien God wil, dat ik bezwijk zal Bretagne slechts éen zijner kinderen verloren hebben. Ben ik overwinnaar, dan zal Bretagne ziin wettige vrijheid hernemen. - Een gevecht met gesloten deuren! mom pelden de edellieden, die vermaak begonnen te scheppen in het avontuur. Ben Godsoordeel tusschen Zijne Koninklijke Hoogheid en M. Nicolas. Het denkbeeld verdient overweging De Regent lachte niet meer. En de dames, thans onder den invloed van het romaneske in het geheele avontuur, Be wonderden het strenge gelaat van den grijsaard, en heimelijk kozen zij misschien partij voor ziin uriize baren. De hertogin van Berry fluisterde Riom, die bij haar rijtuig stond, in het oor Welk een schoone, oude gek! Welnu, antwoordt gij niet, Regent van Frankrijk vroeg Nicolas Treml, in wiens oog verontwaardig blonk. Stilte volgde op deze woorden. Een ieder had er een voorgevoel van, dat iets buitengewoons zon gebeuren. Op het oogenblik, dat de Regent den mond wilde openen om zijn gevolg te bevelen, den ouden Bretagner te verwijderen, voorkwam deze hem, en zich tot zijn stal meester wendende, zeide hij Doet die lieden plaats maken. Jude voerde zijn groot, sterk paard te mid den van de groep edellieden, die, met onweer staanbaar geweld op zijde gedrongen, naar rechts en links uitweken. Een seconde lang een enkele slechts stonden Philippe van Orleans en Nicolas lreml van aangezicht tot aangezicht tegenover el kander. Dit korte oogenblik was voor den grijsaard voldoende. Men zijn zwaren hand schoen van buffelleder trof hij den Regent m het gelaat, met luidklmkeude stem uit roepende Voor Bretagne Op hetzelfde oogenblik bedreigden dertig degens tegelijkertijd zijn horst. De dames konden nu bezwijmen. De ontkiioopmg overtrof zelfs de stoutste verwachtingen. Toen Philippe van Orleans zoo bloedig be leedigd werd, verbleekte hij. Als de minste onder zijn edellieden, sloeg hij de hand aan zijn degen en wierp zich op zijn aanvaller. Maar onmiddellijk daarna bleef hij staan. Toorn had geen vat op hemzijn hoofd4e- heerschte geheel en al zijn hart. Hij keerde terug naar de hofdames, om dezen gerust te stellen. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1