Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg,
Dinsdag 7 Februari 1893.
No. 4506.
"23ureau hoogstraat (S 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
De "Witte Wolf,
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
E C0URAN1
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
T7|fi[||iniii'iiiiiiiniiiiiiiii
mTiiii7iTïiiiiii:"iiii:ii;'i':iiii:iiiiiiitiiiiii:'iiini ninMiiniiti'iiiiiiniiiuiiliiiiilillllt»
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
6 Februari '93.
blijkens berichten uit Rome zal 'sPau-
Gouden Bisschopsfeest onder hijzon-
l;re deelneming van de zijde der Euro-
P^esche mogendheden gevierd worden.
Rome wordt aan de Weener Pol.
'°rr. geschreven, dat bij 's Pausen Jubilee
?e keizers Frans Jozef en Wilhelm, de
°ningin-regentes Christina van Spanje,
föningGeorg van Saksen, prins Luitpold
A Beieren, koningin Victoria van En
geland. en de sultan van Turkije buiten-
'J("wone gezanten naarRoine zullen zenden,
0111 den Paus de gelukwenschen van die
souvereinen over te brengen. De Fran-
sche regeering zal den gewonen ambas
sadeur, graaf Lefèbvre de Behain met die
Zeöding belasten. In April zal nogmaals
eetl consistorie worden gehouden. Daarin
zhllen twee nieuwe kardinalen benoemd
gorden, terwijl aan kard. Galimberti
jhi die gelegenheid de hoed zal over
handigd worden, daar hij omstreeks dien
ïd zijn post van pronuntius te Weenen
Vo°ï goed nedergelegd en zich te Rome
gevestigd zal hebben. De Duitsche pel
grims naar Rome zouden op 17 April
van Munchen afreizen, maar vermoede-
Alk vertrekken zij 8 dagon eerder, om op
April eene pontificale Mis des Pausen
ln de St. Pieter te kunnen bijwonen.
Onder de stukken, die in de Italiaan-
c"e Kamer overgelegd zijn bij de aan-
Vrage om den afgevaardigde Dezerbi
j-e vervolgen, bevindt zich een eigen
handig geschrift van Tan'longo, waarin
JllJ zegt„Ook ik heb aan verscheidene
lninister-presideoten aanmerkelijke soin-
1Uen voor verschillende behoeften ver-
8trekt." Onder diens papieren heeft men
an ook aanteekeningen gevonden, vol
gens welke hij op velschillende tijden
twee sommen heeft uitgekeerd, de eene
vam 1.229.000 lire en de andere van
115.000 lire, waarvan het gebruik zeer
Yerdacht voorkomt. Naar de verklaring
^aa.r HET Fransch van Paul Féval.
van den gewezen kassier der BaneaBo-
manaLazzaroni, zou een groot deel van
dat geld uitgedeeld zijn aan eenige per
sonen, die tot de commissie behoorden,
welke het ontwerp tot verlenging van
het octrooi der banken te onderzoeken
had. De Corriere di Napoli, die reeds
herhaaldelijk onthullingen had gedaan,
maakt thans vier brieven bekend, die
zeer bezwarend luiden voor Micelli, ge
wezen minister van landbouw. De
Gazetto di Torino verklaart, dat een
hoogst aanzienlijk persoon (blijkbaar
wordt de Koning bedoeld) vier millioen
bij de Banco, Romano heeft gestort om
onbetaalde wissels van staatsmannen uit
de circulatie te brengen. Onder de vier be
doelde staatsmannen worden generaal
Pallavicini, de minister Gfrimaldi en
eenige anderen genoemd.
De vorige week heeft Bismarck op
Friedriclisruhe een diner van veer
tien couverts gegeven ter eere van
den verjaardag van den Keizer. Tot
de genoodigden behoorden de stations
chef, de postdirecteur en de hout
vester van Friedrichsruhe. Bij het
dessert heeft de ex-kanselier een toost
uitgebracht op den Keizer. De genoo
digden zijn tot middernacht op het kas
teel gebleven, Bismarck was zeer op
geruimd en zag er gezond uit.
De Duitsche keizer heeft de begra
fenis van den hertog van Ratibor te Ran
den bijgewoond. Met de hertogin van
Ratibor aan den arm werd hij bij het
binnentreden der kerk voorafgegaan door
30 geestelijken van het patronaat en
gevolgd door den kardinaal prins Ho-
henlohe, den ertgroothertog van Baden,
de familie van den overledene en een
aantal andere hooggeplaatste personen.
Zoolang het ceremonieel duurde, stond
de Keizer aan het hoofdeinde der kist,
die in het midden der kerk op de lijk
baar was geplaatst, waarnevens de orde-
en andere eereteekenen van den over
ledene over zes tafels uitgespreid lagen.
Na de lijkrede van den plaatselijken
geestelijke werd onder de tonen van
Chopin's treurmarsch de kist in de groeve
nedergelaten.
Volgens bericht uit Bucharest zijn
de Kroonprins en zijne gemalin Zater
dag-middag ten éen ure aldaar aange
komen. Eene ontzaglijke menigte was
op de been. De stad was rijk getooid.
Het echtpaar werd hartelijk toegejuicht.
Het reed van het station naar de hoofd
kerk, waar een Te Beurn werd gezongen
en de oorkonde van het huwelijk ge-
teekend. Des avonds was er een feest
maaltijd ten hove en fakkeloptocht dooi
de stad.
Naar uit Athene wordt bericht, zijn
de Koning, de Koningin, de Kroonprins
en prins Nicolaas gister-avond naar
Corinthe vertrokken waar zij aan boord
zullen gaan van het koninklijk jacht
Spkacteriaom morgen-ochtend te Zante
aan te komen. Sedert eergisteren heb
ben er geene aardbevingen plaats ge
had. De vrees onder de inwoners is
dus iets verminderd. De schade wordt
op 8 millioen drachma's geschat.
Een transport Britsche troepen uit de
Himalaya met een bataljon van het
Schotsche regiment der BlacJc Hatch
is Zaterdag te Alexandrië op de reede
aangekomen. Zondag-ochtend zou het
bataljon worden ontscheept en terstond
per spoor naar Cairo vertrekken. De
spoortrein zal de soldaten op de kade
wachten. De stad is rustig, hoewel
er in de wijk der inlanders nu en dan
wat opschudding is geweest.
Aan de Daily News wordt uit Cairo
geseind, dat de volkspartij eene om
wenteling zou beoogen tijdens de af
wezigheid van den Khedive. De over
heden hebben de meest gestrenge maat
regelen genomen.
De Koningin-Regentes van Spanje
teekende Zaterdag de volgende credieten
de Cortes zijn tegen 5 April bijeen
geroepen, de verkiezingen der afgevaar
digden zullen den 5 Maart plaats heb
ben, die der senatoren den 10 Maart.
29)
lacllt er trouwens aan liem te be-
zoekeT in Uet kasteel" I be-
persoonlijken en 4 De. Vfn0y'dé,U
Wolven, maakte elke gedachte» D- i,
tigkci 1 met deze laatsfe^^ml^k eJ aSn
deze medeplichtigheid had eenigfmlcht kimnen
verleenen aan iemand, die zoo laag genlaatst
was op de maatschappelijke ladder.
Het was nu reeds vijftien of zéstien jaren
geleden, dat Pols (Pierre) Eouan zich in het
bosch gevestigd had. Hij had toen een klein
meisje bij zich, dat nog in de wieg lag en
dat hij Marie noemde. Eenzelvig van aard en
naar het scheen het gezelschap van zijn ge
lijken ontwijkende, had hij zich op de een
zaamste plek van het bosch een hut gebouwd
en een oven gegraven. Sedert dien tijd brand
de hij houtskool, om in zijn onderhoud en dat
van zijn dochter te voorzien.
Marie had zich tot vrouw ontwikkeld. Zon
der het te weten, was zij zeer schoon. Velen
zullen beweren, dat dit een onmogelijkheid is;
toch houden wij ons beweren vol.
In eenzaamheid opgegroeid, bezat Marie
alleen moed tegenover gevaar. Het zien van een
man maakte haar verlegen en angstig. Wanneer
de jachthoorn zich in het bosch liet hooren,
deed Marie evenals de schuwe reezij ver
borg zieh iu de struiken.
Zij was een kind des wouds, eenvoudig,
zuiver, half wild, maar zij droeg in zich de
kiem van alles wat edel, bevallig, dichterlijk
en goed is.
Zij hield er van tot God te bidden, want
een vast en sterk geloof vervulde die engel
achtige ziel, welke het kwaad zelfs niet bij
name kende.
De algemeene uitdrukking van haar gelaat
was een mengeling van fijne geestigheid en
overdreven gevoeligheid. Haar groote, blauwe,
zachte, peinzende oogen verwarmden de ziel
als een zonnestraal. Haar bleek gelaat werd
omlijst door een overvloed van goudblonde
lokken, die los en bevallig over haar schouders
nedervielen. De kleur van heur haar zou een
schilder in verlegenheid hebben gebracht, om
dat de kleuren, waarover de menschelijke
kunst beschikt, somtijds onmachtig zijn om
weer te geven wat de natuur ons te zien
De financieele commissie uit de Por-
tugeesche Kamer verzocht de regeering
het ontwerp tot verhooging der accijn
zen door een ander ontwerp te vervan
gen, dat dezelfde vermeerdering van
inkomsten zou waarborgen maar onder
andere omstandigheden. In de twee
laatste zittingen der Kamer is het
onmogelijk geweest het stemmenoijfer
te verkrijgen Doodig voor de verkiezing
der bureaux. Men ziet hierin eene
manoeuvre van de oppositie om aan de
regeering te toonen, hoe machteloos zij
staat tegenover het Parlement.
In het Engelsche Lagerhuis bij het
debat over het adres, stelde Labouchère
een amendement voor, uitdrukkende de
hoop, dat Portals de ontruiming van
Oeganda door de Oost-Afrikaansche
Maatschappij zal teweegbrengen zonder
de verantwoordelijkheid van het Britsche
rijk te verzwaren. Yoorts verlangde
hij van de Regeering eene verklaring
met betrekking tot het drievoudig ver
bond, namelijk dat, indien lord Salis
bury aan Italië hulp heeft beloofd in
geval van oorlog met Frankrijk, de
tegenwoordige regeering zich door die
belofte niet gebonden acht. Gladstone
antwoordde dat er, wat het drievoudig
verbond betrof, sedert zijn aanvaarden
van het gezag niets gebeurd was wat
bezorgdheid ten opzichte van dit ver
bond veroorzaken kan. In Egypte, zeide
hij, trachten wij onzen absoluten plicht
te doen door er de veiligheid naar
buiten en den binnenlandschen vrede
te handhaven, zoolang de Engelsche
bezetting duurt. Ook trachten wij de
harmonie tusschen het Egyptische gou
vernement en ons-zelven te herstellen.
Hij erkende de gematigde en vriend
schappelijke taal van den Franschen
minister ten opzichte van Egypte. Met
betrekking tot Oeganda, zeide hij, wach
ten wij het rapport van Portals af,
alvorens omtrent toekomstige maatrege
len te beslissen. Het debat werd hierna
verdaagd.
geeft. Op een schilderij zou deze tint doodsch
zijn geweest en geen recht hebben laten
wedervaren, aan de schitterende blankheid der
huid.
Doch dat bewijst, dat de mensch slechts
de helft der kleuren en tinten van het he-
melsche palet heeft weten te vermeesteren.
Bij Marie was het een bekoorlijkheid te
meer. Haar fijne, doch stout gevormde trek
ken kwamen zacht en als gesluierd uit,
onder dien stralenkrans van niet weer te geven
kleur.
Marie was een wilde, evenals haar vader.
Wanneer zij zich niet in de hut onledig hield
met het vlechten van mandjes, welke haar
vader op de jaarmarkten te Sain(;-Aubm-du-
Cormier verkocht, dan dwaalde zij, alleen en
droomerig, langs de eenzaamste paden door
het bosch.
Meermalen bleven de reizigers staan om te
luisteren naar een zuivere engelenstem, die
het lied zong van Arthur van Bretagne, het
lied waarover wij in het eerste gedeelte van
het verhaal reeds hebben gesproken. Zij, die
zich den armen Jean Blanc nog herinnerden,
dachten aan hem, wanneer zij zijn geliefkoosd
lied hoorden aanheffen, de meesten echter ge
noten deze liefelijke muziek zonder dat de
herinnering aan den albinos bij hen opkwam;
velen toch kennen en zingen het lied, dat iu
elke woning in en romdom Eennes gezongen
wordt bij de wieg van den zuigeling.
Overigens hoorde men Marie alleen, zooals
men den nachtegaal hoortmen zag haar niet.
Zoodra zij een vreemdeling bemerkte, drong
haar schuwheid haar er toe om te vluchten.
Men zag hoe het kreupelhout in beweging
werd gebracht, als vluchtte er een ree daarna
niets meer. Marie was vlug en levendig. Men
zou lang gezocht en geloopen hebben alvorens
haar te vinden.
Toch hadden sommigen haar gezien en de
roep over haar weergalooze schoonheid had
zich door de geheele landstreek verspreid.
Dit was in den tijd toen men haar naam nog
niet kende, wp.nt Pelo Eouan duldde niet dat
men hem ondervroeg, vooral wanneer het zijn
dochter betrof, en Marie werd stom, zoodra
een man het woord tot haar richtte. Tenge
volge van deze omstandigheid en door een
overblijfsel van die ridderlijke poëzie, die zoo
lang op Bretagne's bodem heeft gebloeid, koos
men, om Marie aan te duiden, de namen van de
schoonste bloemen.
De jonge lieden in het bosch spraken te
meer van haar, naarmate haar geheele bestaan
geheimzinniger was. Op den duur deed de
gewoonte het meerendeel dier lieve bijnamen
vervallen. Een enkele, doelende op de kleur
van Marie's haar, bleef bestaan.
Men gaf haar den naam van de bloem der
bremstruik.
(Wordt vervolgd.)
