ALGEMEEN OYERZÏCHT.
Binnenland.
ess de spite ranker ten hemel en
was mag men Vinck's Beschrijving
gelooven - als een teeken van voor
rang door vier torentjes geflankeerd.
Uit de hooge galmgaten rolt het dof
gebrom van drie zware klokken
over de bedrijvige stad en stemt
de inwoners tot godsdienstzin, waar
schuwing, vreugde of rouw. Welspre
kend geeft dit de brandklok, in 1455
door Wilhem van Ridterdinck en
Steven Buterduc gegoten, te kennen
door het volgend randschrift
Laudo Deum vtrumvoco plehemcolligo
clerumDefunctos plorofugo pes tem, festa
decoro.
D. i.Ik loof den waren God, roep het
volk, verzamel de geestelijkheid, Ik be
treur de dooden, verdrijf de pest, luister
de feesten op.
In zwaarte wordt deze klok verre
overtroffen door de Sint-Jansklok. Woog
geDe ruim 3500 pond, deze brengt het
tot 5600 pond. Volgens het opschrift
werd zij ter eere van den II. Boetge
zant in 1519 door Wilhem Jaspar ge
goten. Met deze klokken vormt de
halfuurs- of werkklok, dagteekenend van
1710 en 2000 pond zwaar, een akkoord
van ut mineurdaar zij resp. stemmen
in F molC en G.
Gelijk alle andere kerken van ons
land bezat de oude Sint-Jan tal van
altaren, waarvan velen door brooder
schappen en gilden waren gesticht. Met
zekerheid kunnen worden vermeld het
altaar der H. Drievuldigheid, der 40000
HH. Martelaren, van Sint-Michiel, van
Sint-Pieter benevens de II. Ursula en
Alle Heiligen. Het bakkersgild had er
zijn Sint-Aubertus-Altaar, de armmees-
ters hun altaar van den H. Geest, ter
wijl vooral het altaar van Onze lieve
Yrouw, geplaatst in een zijkoor, door
eene bijzondere broederschap werd in
eere gehouden. Op den Patroonsdag van
een gild werd het altaar van den Be
schermheilige feestelijk versierd, het
heilig Offer aldaar opgedragen en den
armen veelal eene bedeeling geschonken.
Menigmaal werden daar ook op vastge
stelde tijden IIH. Missen gelezen voor
de levende of overledene leden van het
gild. Om in het onderhoud der priesters,
voor deze bediening benoodigd, te voor
zien, had het vrome voorgeslacht ver
schillende vicarieën gesticht, wier bege
ving aan den proost van het klooster
Koningsveld, bij Delft, en aan andere
hooggeplaatste geestelijken wasvoorbe
houden.
Wanneer de parochie van Schiedam
aan de Paters Norbertijnen ter bediening
werd opgedragen, is bij gebrek aan be
scheiden moeilijk te gissen zeker wa
ren zij hier reeds werkzaam in 1328,
want in dat jaar bekrachtigde Arnt,
kanunnik van Premonstreit en pastoor
van Schiedam de aanstelling van zekeren
Petrus Marre tot onderwijzer te Rotter
dam. Behalve dezen pastoor zijn ons
nog bekend uit de 15de eeuw Andries,
Johan Engels van Dordrecht, Johan
Reiniersz; uit de 16de eeuw Herman
van Rossum 1500)Hendrik van Weert,
Hendrik Hermansz. (1514), Martinus
Dorpius (1515), Joannes de Meijer (1553)
en de laatste pastoor Cornelis van
Gouda (1572).
In het voor de Katholieken zoo nood
lottig jaar 1572, toen de kerken ge-
beeldstormd en de kerkelijke goederen
door andersgezinden aangeslagen werden,
waren Allard Jacobsz., M. J. Coninck en
Johan van der Burg, Getijmeesters van
het Onze-lieve-Vrouwengild; Anthonie
Muys, A. Daniels en Elaut Adriaansz.
kerkmeesters. Als wakkere Katholieken
dienden zij bij den prins van Oranje ver
toogschriften in tegen het ruw geweld
en tegen eene onteigening, met hunne
heiligste rechten in strijd; maar, zooals
te voorzien was, hunne klachten vonden
geen gehoor, hunne pogingen leden
schipbreuk.
Wat er sinds van de oude Sint-Jans-
kerk geworden is, behoeft geen nadere
beschrij ving den opmerkzamen bezoe
ker zegt zij genoeg.
11 Februari '93.
De Kamer van afgevaardigden te
Parijs heeft de interpellatie van Turel
over de oeconomische politiek tot over
een maand uitgesteld. In eene verga
dering van de uiterste linkerzijde werd
de interpellatie van Leydet, over de
algemoone politiek der Regeering, goed
gekeurd om aan de meerderheid de
gelegenheid te geven zich met hare
strekking te vereenigen, zullen heden
eenige leden bijeenkomen tot het onder
zoeken van strekking en inhoud dezer
interpellatie. Men verwacht een gun
stig advies. In dat geval zou de inter
pellatie heden in behandeling komen,
terwijl het Kabinet bereid zou zijn het
debat te aanvaarden.
Het door het hof te Parijs gewezen
vonnis in. zake de administrateurs dei-
maatschappij tot aanleg van het kanaal
van Panama wordt in de Parijsche bladen
met een koor van ontevredenheidsbe
tuigingen ontvangen, een gevolg daar
van, dat men zich, zooals Edmond Mag-
nier in V Événementerkent de vrij
spraak der beklaagden als onbetwist
baar zeker had voorgesteld,maar vooral
een gevolg van de veroordeeling van
Ferdinand de Lesseps tot het maximum
der bedreigde straf. De> Petite llépublique
Frangaise staat vrij wel alleen met haar
oordeel, dat dc openbare meening dit
vonnis als een daad van gerechtig
heid zal ontvangen, welke zij hoopt,
dat het niets zal komen vernietigen.
Integendeel, zelfs bladen als b. v.
de Eclair, die hunne ingenomenheid
met het vonnis niet verbergen, zijn toch
niet onverdeeld in hunnen lof, om
dat het een al te krasse tegenstelling
vormt met de schandelijke straffeloos
heid, waarvan sommige schuldigen, als
Rouvier profiteeren. Daar uit de omstan-
digeinstructie ten duidelijkste gebleken is,
dat de manoeuvres der administrateurs
onafscheidelijk verbonden waren aan de
handelingen van sommige Parlements
leden, zal de strenge behandeling van
genen, vergeleken bij het buiten vervol
ging stellen van dezen, voor het publiek
eene zaak blijven, welke men nooit zal
begrijpen.
Francis Magnard vraagt in den Figaro
gratie voor den ouden De Lesseps, als
zijn oordeel uitsprekend dat, zoo ooit
het gebruik maken van dit koninklijk
recht gerechtvaardigd is, het dit dezen
keer zal zijn, in het geval van Ferdi
nand de Lesseps. Mèt den Figaro, zoo
bekwaam meestal in het raden van de
stemming der publieke opinie, bekla
gen de monarchist Cornely in den Gau-
lois, de radicaal Yves Guyot in den
den Siècle en ook de Lanterne het lot
dat den man getroffen heeft, die eens
„de groofe Franschman" heeft gelmeten.
.De justitie, zoo oordeelt laatstgenoemd
blad, had, zonder iets van de rechten
te verliezen, wier onschendbaarheid zij
niet altijd handhaaft, zich minder on
verbiddelijk en meer Fransen kunnen
betoonen, door hare oogen af te wenden
van den grijsaard die zick-zelven heeft
overleefd, na eene voor Frankrijk zoo
roemrijke bladzijde te hebben geschre
ven in het geschiedboek der beschaving.
Wat den vader betreft, roept Cornely
uit, er zou oen Shakespeare noodig zij -
om het ongeluk van den epischen grijs
aard te schetsen, eene soort van Oedipus,
dien de jaren van het licht der oogen
htbben beroofd en dien het noodlot ver
volgt tot inde onbewustheid zijner laat
ste levensdagen. Maar vooral Yves
Guyot vindt een paar treffende zin
sneden, om den indruk van het gevelde
vonnis te schetsen.Heeft het arr»st van het
hof de moraal gewroken? vraagt hij. Neen,
het heeft eenmaal te meer van alle
moraal de meest immoreele verheerlijkt
de moraal van het succes. Een groot
man was De Lesseps, omdat hij te Suez
geslaagd is; veroordeeld, onteerd, ge
brandmerkt en geruïneerd werd hij
omdat hij te Panama verongelukt is.
Slaag en alles is u geoorloofd en
wordt u ten goede gerekendwees on
gelukkig en alias rekent men u tot
misdaadNeen, een arrest als dat van
het hof zal onze zedelijke idee niet ver
heffen. De bewondering gelde het harde
lot van den grijsaard de poging, niet
het succes
Naar volgens draadbericht gisteren
te Londen verzekerd werd, zou lieden
de verloving van den hertog van York
met jn-inses Mary Teek definitief worden
verkondigd ter gelegenheid van een
maaltijd bij de Koningin op Osborrie.
De hertog van York bevindt zich tegen
woordig aldaar. De prinses van Wales
gaat er heden heen. In parlementskrin-
gen wordt verzekerd, dat Gladstone's
geneesheer hem niet wil toestaan, Maan
dag bij de indiening van het home-rule-
ontwerp langer dan een paar uur het
woord te voeren.
Volgens telegrafisch bericht uit San
Sebastian, valt er in de Baskische
provinciën eene levendige beweging onder
de Carlisten waar te nemen. Naar men
zegt, laat do Regeering haar de meest
gewenschte vrijheid, teneinde (1e gemoe
deren niet tot weerstand te prikkelen.
Het heet, dat don Carlos van zijne
aanspraken afstand doen wil ten behoeve
van zijn zoon, dien de Paus zou vven-
schen uit te huwelijken aan de prinses
van Asturië, oudste zuster van den jeugdi
gen koning Alfonso. Daardoor zou de ver
zoening tussciien de beide takken der
Spaansche Bourbons tot stand komen
en de monarchie worden versterkt. Maar
het bericht verdient, vooral wat de
wensch van den Paus betreft, onder alle
voorbehoud te worden medegedeeld.
Schiedam, 11 Februari 1893
In de Tijd lezen wij de volgende
correspondentie uit Schiedam:
Nog altijd wordt door de Kaarsen
fabriek Apollo geprocedeerd tegen ons
Gemeentebestuur in zake de wettigheid
der verordening, regelende de heffing
der plaatselijke belastingen. Zooals men
weet, geldt het de kwestie, of naam-
loozo vennootschappen al dan niet in de
plaatselijke belasting kunnen worden
aangeslagen. De Rotterdamsche recht
bank verklaarde zich betreffende de
Wettigheid van den aanslag over 1891,
niet over de kwestie van de wettigheid
der verordening, incompetent. Het ge
rechtshof te 's-Gravenhage, in hooger
beroep uitspraak doende, stelde, wat
de wettigheid van den aanslag van de
naamlooze vennootschap Apollo betreft,
de gemeente Schiedam in het gelijk.
Thans is de zaak hangende voor den
Hoogen Raad.
Intusschen heeft Apollo een nieuw
proces bij de rechtbank te Rotterdam,
waartoe onze gemeente ressorteert, aan
hangig gemaakt, waarbij Apollo de
wettigheid der verordening naar aan
leiding van haar aanslag over het jaar
1892 betwist. Voor onze gemeente is
deze kwestie een levensvraag. Niet alleen
omdat Apollo circa een zeventigste ge
deelte der plaatselijke belasting betaalt,
maar ook omdat hier ter stede, in strijd
met de interpretatie, welke bijna overal
elders gevolgd wordt, naamlooze ven
nootschappen in de plaatselijke belas
ting worden aangeslagen en behalve
Apollo zijn hier veel naamlooze ven
nootschappen.
Invoer van buitenlandsch vleesch in
Engeland.
De heer George Lambert en vier
andere afgevaardigden hebben in het
Engelsch parlement een wetsontwerp
ingediend, waarbij wordt voorgesteld,
dat de woorden „Buitenlandsch vleesch"
in hoofdletters niet kleiner dan oen
duim in het vierkant, gedrukt zullen
staan op al het vleesch, dat in Groot-
Brittannië wordt binnengevoerd. De
boeten op overtreding van dit voor
schrift zijn voor de eerste overtreding
5 pond sterling (f60) en voor elke vol
gende 20 pond sterling (f240).
Of dit ontwerp tot wet zal worden
verheven is echter nog een groote vraag.
Gisteren-nacht te omstreeks 3 uren
zagen twee agenten van politie, dat twee
mannen in de Prinsenstraat te Rotter
dam iets wegwierpen en zich daarop
ijlings verwijderden. Het weggeworpene
bleek te zijn een paar zakken met thee
en koffie, blijkbaar ontvreemd. Bij het
onderzoek, dat de agenten daarop in
stelden om de herkomst daarvan te
ontdekken, vonden zij in een portaal
in de Prinsenstraat nog meer zakken
met koffie en thee. Uitgaande van de
gedacktd, dat de dieven na eenigen tijd
terug zouden komen om het ont
vreemde weg te halen, stelden de agen
ten zich in de nabijheid verdekt op.
Na verloop van ruim een half uur za
gen zij twee personen komen, waarvan
een zich in het portaal begaf om het
gestolene te halen. Fluks sprongen nu
de agenten uit hun schuilhoek te voor
schijn en wierpen de deur achter den
betrapten dief dicht. De bewoners wer
den opgescheld, en nu kwam ook de
dief voor den dag, die natuurlijk goed
geboeid naar de Kaasmarkt werd ge
bracht. Het bleek te zijn een jonkman
van nog geen 20 jaar, zekere F. het
portaal, dat hij tot berging van het
gestolen goed had gekozen, behoorde
tot zijns vaders woning.
Een verder onderzoek bracht de po
litie, daarin door een water en v uur
baas voorgelicht, op de hoogte waar de
koopwaar vandaan kwam. Dit is een
kruidenierspakhuis in de Driemollen-
gang op de Gedempte Botersloot no. 129
en toebehoorende aan den kruidenier
J. van Gemert, wonende aan de Gedempte
Botersloot no. 131. In dat pakhuis
werd een ware warboel gevonden balen
met liennip, koffie enz. waren openge
sneden, kisten met thee en rozijnen in
getrapt om zich van den inhoud te
overtuigen, en matjes met vijgen open
gesneden en een deel van den inhoud
geroofd. In die gang stond nog meer
goed gereed om weggedragen te woiden
en zoo groot bleek de brutaliteit dei-
inbrekers en dieven te zijn, dat zij met
krijt op eene kist geschreven hadden
„wij hebben niet veel, maar toch genoog."
Wat uit dat pakhuis gedragen was,
is giootendeels door de politie terugge
vonden en in beslag genomen, hoewel
er ook veel te loor ging en verknoeid
werd door de dieven. De bestolene schat
de aangerichte schade op meer dan f 300,
doordien verschillende soorten thee en
koffie dooreen gestort zijn in zakken.
Er wonen drie gezinnen boven het
pakhuis, doch niemand had iets bespeurd.
Wel zag eene vrouw, in die gang wo
nende, te omstreeks 9 uur gisteren-avond
twee verdachte personen daarin rond
scharrelen.
De tweede dief wordt door de politie
opgespoord. Beiden blijken oude heken
den der politie te zijn. (V. li. Ct
Op 42-jarigen leeftijd overleed eer
gisteren te Scheveningen, omringd door
zijn 80-jarige moeder en verdere ver
wanten, de zcereerw. heer A. J. Meijs,
pastoor te Schijndijk. Den U Augustus
1875 priester gewijd, was de weleerw.
heer Meijs na korten tijd te Goes, Ber
kenrode en Amsterdam werkzaam ge
weest te zijn, gedurende veertien jaar
professor aan het seminarie Hageveld,
tot. hij in 1891 tot pastoor te Schijn
dijk werd benoemd, waar hij slechts
1 Va jaar de herderlijke bediening heeft
vervuld.
In eene in „Café Zinken" te Amster
dam gehouden vergadering van ongeveer
400 schippers (grootendeels Rijnschip
pers) en waarbij tegenwoordig waren
de oprichters van den „Nederlandschen
Schippersbond" te Rotterdam en de
secretaris van „Schuttevaer" te Amster
dam, werd besloten zich bij dien bond
aan te sluiten, en zooveel mogelijk alle
schippers in het Rijk tot aansluiting
aan te sporen.
Wij lezen in De Volksbanier
Werd oen ruime deelname verwacht
van het door het Centraal-Bestuur van
den Nederlandsohcn li. K. Volksbond uit
geschreven congres voor Katholieke vak-
vereenigingen, onder eere-presidium van
Z. D. H. den Bisschop van Haarlem,
die verwachting wordt verre overtroffen.
Niet minder toch dan 43 vakvereeni-
gingen gaven hun verlangen te kennen,
