Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Dinsdag 21 Februari 1893
No. 4518.
bureau &oo£$txaat 817.
De Witte Wolf.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Parijsche Kroniek
PRIJS VAN DIT BLAD:
2.
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Feuilleton.
Naar het Fransch van Paul Féval.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
■iiiU' h:i mJ.i:.-;
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
Een hooge ouderdom te bereiken wordt
door de meerderheid der stervelingen
zeker als een zegen beschouwd. Voor
de acht-en-tachtig-jarige Ferdinand de
Lesseps ware het toch waarschijnlijk
gelukkiger geweest eenige jaren vroe
ger te zijn heengegaan dan, zooals thans,
nog bij zijn leven veroordeeld en van het
voetstuk waarop hij door hetFransche
volkgeplaatstwas tewordennedergehaald.
Als het waar is wat men zegt, en het zou
niet te verwonderen zijn, dan moet de
overigens nog krachtige man veel van
zijn verstandelijke vermogens verloren
hebben, zoodat men hem van al hetgeen
in de laatste maanden voorviel, geheel
onkundig heeft kunnen laten. Met dit
al brengt de veroordeeling van Ferdi
nand de Lesseps het gouvernement in
een lastig geval, daar het toch inoeie-
lijk dien stokouden man nog vijfjaren
naar Clairveaux kan zenden en men ge
looft ook algemeen dat de president Car-
not hem gratie zal schenken, hetgeen
nog de beste oplossing zoude zijn. In
de Académie Frangaise geeft diezelfde
veroordeeling eveneens tot vele moei
lijkheden aanleiding. Nog nimmer werd
er een der onsterfelijken tot een
gevangenisstraf veroordeeld en wan
neer zij nu den grand frangais" uit
hun midden willen bannen, hoe zal het
dan voor zijn opvolger mogelijk zijn
de traditioneele lofrede op zijn voorgan
ger te houden Hij zou den grooten Bos-
suet, een der eerste leden van dit hooge
college, maar hebben na te lezen wat
deze over de ijdelheid der aardsche
zaken gezegd heeft om zich nog een
schitterend succes te verzekeren.
Die Panama-zaak heeft al tot veel
surprises aanleiding gegeven. Een der
belangrijkste was zeker do rede, dooi
den afgevaardigde, oud-minister van
Marine, Mr. Cavaignac gehouden, die
zonder oveiwegen aan alle partijen
en niet minder aan de regeering, op
39)
Dit alles ontmoedigde hem echter niet, en
dagelijks verdubbelde hij zijn nuttelooze po
gingen.
Verder was de markies De Nantel, zooals
wjj reeds weten, Koninklijk intendant van de
belastingen. Dit ambt, dat men niet moet ver
wanen met dat van onze algemeene ontvan
gers, eischte een zeer groote mate van acti
viteit, vooral in Bretagne. In deze provincie
toch ontbrak niet alleen het geld, maar ook
de goede wil, om te voldoen aan de zware
verplichtingen, haar sedert korten tjjd opge
legd.
In de derde plaats en het is zeker, dat
hij hieraan het meeste hechtte kon Bécha
meil de hand leggen op alle bewijzen van
adeldom, in de geheele provincie. Dit recht
°m alle familiepapieren na te snuffelen, was
manmoedige doch eenvoudige wijze de
waarheid zeggende, door allen werd
toegejuigd, terwijl zijn motie door het
gouvernement aanvaard, met „alge
meene" stemmen aangenomen en het
aanplakken in al de gemeenten van
Frankrijk op den koop toe bevolen
werd. Door het aannemen dezer motie
is het ministerie feitelijk verzwakt en
en eene interpellatie over de algemeene
politiek zal de zaken weer in het reine
moeten brengen. De groote kwaal is en
blijft in Frankrijk dat men geen ruime
doch behoudende politiek durft volgen,
omdat de ministers altijd die 80 a 90
radicale stemmen willen behouden die
zich als de „pur sang-republikeinen"
voordoen, doch die met Clémenceau aan
hun hoofd dezelfde republiek de grootste
schande en schade aandoen. Wan
neer zal het linker centrum en de
linkerzijde zich niet meer door die
onruststokers laten regeeren? Zoo deze
interpellatie tot die bevrijding leidde
dan zou de rede van Cavaignac in gulden
letters op het gebouw van 't wetgevend
lichaam moeten gegraveerd worden, want
dan was de eerste stap tot den inwendigen
vrede van Frankrijk gedaan. Doch
dit zoude al te schoon zijn en men zal
weer, zoo als reeds zoovele malen, al
de intriganten met hunne duistere com
binatiën aan het werk zien om iedere
edele en opbouwende politiek door hunne
bedreigingen en huichelachtige waar
schuwingen tegen de clericalen enz. dood
te drukken en de voortzetting van al
hetgeen door het volk, ja door de Kamer
zelfs veroordeeld is, staat ons weer
onvermijdelijk te wachten.
De vroeger zoo onstuimige mr. Dé-
roulède begint zich tot deugden te
schikken en zijn voorstel, in de Kamer
van Woensdag den 15den dezer, omal-
vorens de interpellatie van mr. Leydet
dadelijk te aanvaarden, de begrootingen
af te handelen, was zeker dat van een
verstandig man. Het werd echter mot
als het ware onafscheidelijk van het ambt
van intendant, aangezien de adel niet belas
tingplichtig was, hetgeen tengevolge had ge
had, dat een groot aantal gelukzoekers, adel
dom voorwendende, zich aan de betaling van
belasting trachtte te onttrekken.
Dit recht kwam M. Béchameil zelfs op nog
degelijker gronden toe. Door namelijk jaar
lijks een aanzienlijk bedrag in de Koninklijke
schatkist te storten, had hij het recht gekocht,
de titels, akten en oude handvesten te onder
zoeken, en met dit contract in de hand, was
hij de eenige, die de geldboeten ontving, op
zijn aanzoek door het Bretonsche Parlement
opgelegd aan eiken gelukzoeker, die zich adel
lijke titels toeeigende.
Hij had er dus het grootste belang bij altijd
en overal die onrechtmatige bezitters op te
sporen. Hij maakte er dan ook in het geheel geen
gewetenszaak van in een familie alles het
onderstboven te keeren, en hij betoonde zich
bij de jacht hierop zoo gretig, dat hij
zelfs bij de aan het Koninklijke Huis ver
wante groote lieeren in een slechten reuk
stond. Maar men vreesde hem nog meer dan
men hem verachtte.
En inderdaad, in een provincie als Bretag
ne, waar vele edellieden, zich sterk genoeg
achtende door het sedert onhengelijken tijd
feitelijke bezit, geen familiepapieren bezaten,
in dusdanige provincie kon de macht van M.
Béchameil een vreeselyke strekking hebben.
50 stemmen meerderheid, verworpen en
de interpellatie zal dus doorgaan.
Het kerkje waarin de ex-pater Hya-
cinthe in de me cVArras pontificeerde,
hangt te huur. De zoo gezochte car-
meliet-prediker der Notre-Dame, heeft
hier na zijn bleken met de kerk geen
succes meer gekend. Zooals ik hoorde,
is hij van plan naar Amerika te ver
huizen, waar het op eene secte meer
of minder niet aankomt.
In de Notre-Dame zal dit jaar Mgr.
d'Hulst zijne conferentiën gedurende de
vasten voortzetten, terwijl de abt Fre
mont, waarvan sprake was dat hij Mgr.
d'Hulst zoude vervangen, nu in de Ma-
delaine zal preeken. De zoo welspre
kende pater Ollivier, Dominicaan, zal
in de St. Trinité de vastepreelcen hou
den en een groote schare van geloovi-
gen trekken.
Men verzekerde mij, dat de Mardi-
Gras ditmaal levendiger en vroolijker
gevierd is dan dit de laatste jaren het
geval was. Bij de gewone reclame
wagens welke de groote boulevards en
voornaamste straten langs rijden, heeft
men nog eene nieuwigheid gevonden,
die evenals de „confetti" veel succes
moet gehad hebben, namenlijk de „ser
pentine". Papier in alle kleuren, als
smal lint op ronde schijven gerold, vor
men deze nouveauté. Het einde van
het papier in de hand houdende, werpt
men de schijf van de balcons of uit de
ramen der huizen en deze ontrolt zich dan
in alle richtingen en zoo bijvoorbeeld
over de boomen der boulevards geslin
gerd, gaven zij aan hunne dorre takken
een schilderachtig en vroolijk aanzien.
Het is ongelooflijk wat zoo'n nieuwtje
hier in éen slag wordt opgenomen en
den gelukkigen uitvinder goede zaken
doet maken.
Parije, Januari17 Februari 1893.
Finimus.
Arm van geest, kleinhartig en inhalig, vol
komen bekend met maatschappelijke vormen,
geen andere welwillendheid bezittende, dan
die geheel oppervlakkige hoffelijkheid, waaraan
haar aanhangers den niets beteekenenden naam
hebben te danken van uitmuntende mensehen
te zijn, was de intendant juist dwaas en
verwaand genoeg om een onverbiddelijk tiran
te zijn.
Geld alleen kon hem doen zwichten.
Wie hem de opgelegde boete betaalde en bij
wijze van speldegeld nog eenige duizenden
francs op den koop toe gaf, kon er zeker van
zijn niet meer verontrust te zullen worden,
hoe vermetel zijn beweringen dan ook waren.
Voor tienduizend kronen zou hjj den hertoge
lijken titel gelaten hebben aan den afstam
meling van een lakei.
Had men daarentegen geen geld, dan waren
er zeer onbetwistbare bewijzen noodig, om aan
zijn handen te ontsnappen, en de geschiedenis
van dien tijd kan wijzen op menige adellijke
familie, door hem tot den burgerstand terug
gebracht.
Men kan zich voorstellen, hoe M. De Vau-
noy, wiens familiepapieren niet al te best in
orde waren, in het begin voor zulk een man
gesidderd had.
De booze wereld beweerde, dat h\j begonnen
was met goedschiks te betalen, hetgeen altjjd
een uitstekend middel blijft. Maar in Vaunoy's
positie was dat niet voldoende. Door koop in
20 Februari '93.
De betoogingen die ter gelegenheid
van 's Pausen Jubelfeest alom worden
gehouden, hebben den overweldigers van
llome den schrik om 't hart doen slaan.
In antwoord op eene vraag Zaterdag 11.
daaromtrent in de Italiaansche Kamer ge
houden, zeide de minister van buiten-
landsche zaken, dat de beteekenis der
officieele betoogingen bij 's Pausen feest
overdreven wordt voorgesteld. Italië is
sterk genoeg om geen rekening te hou
den met deze nuttelooze pogingen, die
niet in staat zijn 's lands eenheid en
onafhankelijkheid te verstoren. Barzilai
kwam echter op de zaak terug. Hij
zeide, dat de zuster van den aartshertog
troonopvolger in Oostenrijk met twee
ministers in het congres tegenwoordig
was, toen daar wenschen uitgesproken
werden voor het herstel van 's Pausen
volkomen onafhankelijkheid. - Ditbetoog
werd ondersteund door Carmine. De
minister meende, dat hetgeen in bedoeld
congres gezegd is, niet beleedigend kan
zijn voor de gevoelens der Italianen.
Hierop zeide Barzilai zijn vraag in een
interpellatie te zullen veranderen. Het de
bat liep hiermede af. In antwoord op
eene interpellatie van Lucifero over het
oordeel door graaf Caprivi in de com
missie voor de Duitsche legerwet uitge
sproken over de Italiaansche legerinrich-
tiDg zeide de minister, dat er geen en
kele reden is om te gelooven, dat
Italië door Duitschland minder hoog
geschat wordt dan vroeger. De minister
beriep zich op zijne reeds hieromtrent
gedane mededeelingen. Lucifero ver
klaarde zich echter met het antwoord
niet voldaan.
De minister van j ustitie, in de Kamer
antwoordende op een vraag van Bovia,
zeide dat er in de Banken niet langzaam
te werk wordt gegaan. Bovia hernam,
dat er in het belang der waardigheid
van het Parlement volledig licht gege-
het bezit getreden van de rechten der Treml's
wier naam hij droeg en wier wapen hij tot
het zijne had gemaakt, om daarmede zjjn
eigeu twijfelachtig wapenschild te bedekken,
had hij te veel te vreezen, om niet te trachten
door alle mogelijke middelen zijn rechter te
verzoenen.
Hadde hij door een vonnis van het
Parlement zijn adellijke titels, waaraan hjj
zeer gehecht was, verloren, het verlies van
zijn goederen, waaraan hij nog meer gehecht was,
ware hiervan het gevolg geweest, want het
waren juist zijn hoedanigheid als edelman en
zijn bloedverwantschap die het mogelijk had
den gemaakt, dat hij de domeinen der Treml's
kocht.
Gelukkig voor hem, deed Béchameil drie
vierden van den weg. Deze wierp zich als
het ware in zijn armen, er geen geheim van
makende, dat hjj vurig verlaugde Alix's hand
te verkrijgen.
Yan deze voor hem zoo gelukkige omstan
digheid wist Vaunoy gebruik te maken. Bécha
meil en hij verbonden zich met elkander en
ofschoon Béchameil inderdaad de sterkste was,
liet hjj zich door zijn nieuwen vriend, die hem
in behendigheid ver overtrof, weldra geheel
beheerschen.
(Wordt vervolgd
