Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Dinsdag 14 Maart 1893.
No. 4536.
tÖux-eau ^oogstraat 317.
De Witte Wolf.
ALGEMEEN 0TERZ1CHT.
Parijsche Kroniek
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Naar hbt Fransch van Paul Féval.
IEUWE SE
COIiRANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
Van 16 regelst 0-60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
Het zoo onverwachts en bijna geheim
zinnig aftreden van den heer Le Royer
als president van den Senaat is door
eene minder aangename verrassing ge
volgd, namelijk de benoeming van Jules
Ferry tot dit hooge ambt. Wat zijn
die Franschen toch' vergeetachtig van
aard. Het zoude een lange lijst worden
indien ik hier al de verwijten wilde
opsommen welke zij, nog slechts eenige
jaren geleden, tegen hem uitbrachten. - -
Was hij het niet die de verdeeldheid
op godsdienstig terrein met zijn artikel
7 uitlokte en dat in een land waar de
katholieke godsdienst diepe wortelen
heeft geschoten? En wie anders dan .lij
heeft al dat nutteloos bloed en evenveel
geld in Tonkin doen vloeien en verspild
Ook ten opzichte van Duitschland vei-
weet men hem zijn streven om met dien
erfvijand tot een modus vivendi te komen
en niettegenstaande al die fouten, die
een staatsman veroordeelen, kozen de
opportunisten hem tot president van den
Senaat, welke benoeming de Autorde
eene uitdaging der openbare zedelijkheid
noemt.
Van de geruchten dat zij tevens tegen
Camot gericht zoude zijn, valt niet veel
te gelooven en behoort dit zeker tot een
van die praatjes die men hier dage
lijks hoort.
Of Ferry een voorgevoel van zijn
geluk heeft gehad? Zeker is het dat
hij de twee lange favori's welke hem
zoo zeer op een garcon de i e stuur ant deden
gelijken, belangrijk heeft laten wijzigen
en daarbij zijn snor deed groeien., zoo
dat hij nu van uiterlijk geheel een nou-
vel homme geworden is. Mogen wij hopen
hij op politiek gebied ook in eene nieuwe
gedaante zal optreden. Zjjn rede bij
het in bezit nemen van zijn zetel ge
houden, doet vooral zijn dankbaarheid
uitkomen aan den Senaat diehemweci
in het gouvernementsgareel gespannen
heelt en hoewel hij hier minder dan in
de Kamer op 's lands zaken van invloed
kan zijn, toch is hem nu weer de ge
legenheid gegeven op de een of andere
manier den vroegeren strijd te hervatten.
Men hoort dagelijks nieuwe onthul
lingen in de Panama-zaak aankondigen
De eenigste van de gecompromitteerden
die den strijd nog niet geheel heeft
opgegeven, is Clémenceaude rollen
zijn nu echter geheel anders dan
vroeger verdeeld, toen hij dikwerf
maar tusschenheide behoefde te komen
om de ministeries te doen vallen, terwijl
hij thans rechts en links zich moet verdedi
gen wil hij niet als een lafaard ol s land3
verrader worden uitgemaakt. Het is
echter te verwachten dat ook hij zijne
grootste rol zal gesp«eld hebben. Rou-
vier is achter de coulissen terug ge
trokken en laat niets meer van zich
hooren. De Freycinet heeft, evenals
een staartster die haar loop volbracht
heeft, niets van al zijn schitterenden
glans achtergelaten en eindelijk Flo-
quet, die het air aanneemt van veronge
lijkt te zijn en doet alsof hij wel ge
negen is, zich met die vuile politiek
niet meer in te laten. Nu, ook hij loopt
veel kans, zijne kiezers hem in de ver
vulling van dien wensch bij de aanstaande
verkiezingen voldoening zullen geven.
Het Woensdag aangevraagde Panama
proces, thans voor het hof en eene jury,
is wel het gewichtigste wat in deze
zaak van omkooperij en laagheid zal
behandeld worden. De juryleden zul-
en al hunne scherpzinnigheid noodig
hebben om uit die vreemde en inge
wikkelde vraagstukken een heldere
voorstelling te maken en een oordeel
te vellen. Zooals de zaken thans staan
worden enkele beschuldigden zelf aan
klagers en in vele getuigen ziet het
publiek evengoed schuldigen als de te-
rechtstaanden.
Yan de negen beschuldigden zijn er
viif op vrije voeten gelaten en zullen
dit ook gedurende de debatten blijven
zoodat zij zich iederen morgen om tien
ure in de gerechtszaal moeten bevinden
avonds weer naar huis mogen gaan
en
totdat het hof natuurlijk uitspraak zal
gedaan hebben. De ex-minister van
Openbare Werken, Baïhaut, is zeker
de zwaarst beschuldigde, daar hij zich
voor fr. 300.000 liet omkoopen om een
daad te plegen, waartoe alleen zijn
functie hem in staat stelde, temeer daar
hij zich de betaalde sommen persoon
lijk toeeigende en dus niet, zooals
Rouvier en anderen, daaraan eene be
stemming in het belang van hun politiek
of liever, zoo als zij zeggen, van de Re
publiek gaven. Met het budget is men
nog niet klaar gekomen, doch enkele
nieuwe kleingeestige belastingen zijn er
dit jaar eindelijk doorgekomen. De wiel
rijder zal voor zijn wiel tien francs per
jaar moeten betalen, en de piano s even
zoo tien francs, doch voor de livreien
heeft men die som op het dubbele ge
steld. Wanneer die rage doorgaat, dan
zal men nog de hooge hoeden en de
sleepjaponnen gaan belasten, en dan is,
goed beschouwd, eene billijke inkomsten
belasting veel eenvoudiger en minder
plaagziek van aard, dan die verdrukkerij
van speciale lief hebberijen en vermaken.
De naderende lente brengt voor den
Parijzenaar een reeks van aangename
en afwisselende bezigheden. Ik bedoel
hier voornamelijk voor de door het for
tuin begunstigden, want voor hen die
werken en dus alleen des Zondags uit
gaan, zijn zij minder aanlokkelijk. In
het begin van Maart openen zich een
tal van salons die als de voorloopers
van de twee groote jaarlijksche salons,
die van het Valais de V Industrie en van
het Champs de Marsreeds de voorproef
geven van wat er op het gebied van
kunst dit jaar voor nieuws en schoons
gewrocht werd. Onder de soms zeer
exentrieke kunstverzamelingen is er een
waarover hier veel gesproken is en sedert
Maandag hare deuren opende. Ik be
doel de tentoonstelling der werken van
Meissonnier. De entree-gelden zullen
56)
Vaunoy had met zijn dochter dikwijls e
gesprek ai3 (jat waarvan wij getuigen zijn
geweest. Alix wist nagenoeg, hoeveel helang
haar vader had by de goede gezindheid van
M. Bêcnaraeil; zij had zelfs geraden dat Vau
noy op de uitgebreide domeinen slechts eei
twijfelachtig recht kon doen gelden.
Het spreekt van zelf, dat zy van deze we
tenschap nimmer misbruik maakte.
Het karakter haars vaders, dat zij niet had
willen beoordeelen, maar welks laagheid zich
als het ware aan haar opdrong, was van af
haar vroegste jeugd voor haar de oorzaak van
van een altijddurend verdriet geweest. Haar
ernstige, eerlijke, sterke ziel had zich aan dat
verdriet gewend, en de reden waarom zy
Didier vroeger zoo was te gemoet gekomen,
moet althans gedeeltelijk gezocht worden in
haar verlangen of liever in de behoefte om
aan die kwelling te ontkomen.
Overigens zag zij in het onrechtmatige be-
zit haars vaders slechts^ een gevaar, geen
misdaad, omdat zij niet wist, dat dit bezit den
rechtmatigen eigenaar benadeelde.
En niemand had inderdaad liet tegenover
gestelde gevoelen kunnen volhouden, daar
Treml geen erfgenamen had nagelaten.
Voor den Koninklijken inderdant, belache
lijk en verachtelijk tegelijkertijd, koesterde
Alix een onoverwinnelijken afkeer, en zonder
het volhardende geduld haars vaders, had zij
de beleefdheden van Bêckameil reeds sedert
lang openlijk afgewezen. Doch Vaunoy gaf
zich niet gewonnen. Hij dacht de vrouwen te
kenneu en trachtte Alix over te halen, door
haar al de genoegens van rijkdom en over
vloed voor den geest te tooveren. Bécha-
meil was de rijkste man van zijn tijd.
Wel vorderde Vaunoy niet, maar hij won
tijd. De komst van Didier kon zijn gediil-
digen, moeilijken arbeid geheel te niet doen
daarom trachtte hij een scheidsmuur op te
richten tusschen zijn dochter en den kapitein.
Wij hebben den uitslag van zijn pogingen ge
zien het toeval diende hem beter dan zyn
bekwaamheid.
Een stout ontwerp was in zyn geest ge-
rypt, waarvan de vage, nevelachtige omtrek
by hem was opgekomen gedurende zijn ge
sprek met Didier en Béchameil in den tuin.
ten bate komen van drie groote werken
van Weldadigheid, waaronder de llospi-
talité de Nuit en de Victim.es du Devoir.
De ontwerpers dezer tentoonstelling had
den het zonderlinge idéé, den toegangs
prijs op den dag der opening op hon
derd francs do persoon te stellen. Op
de ijdelheid houwende, die hier aan zoo-
velen schatten kost, dachten zij zeker
dien eersten dag een mooien slag te
slaan, doch waar men op een groote
toeloop gerekend had, kwamen slechts
182 betalenden en faalde dus de reke
ning. Zouden de Parij zenaars zuinig
gaan worden
Alles wat Meissonnier voor heerlijks
gemaakt heeft, moet daar in ongeveer
1300 nummers verzameld zijn. Zoo ik
tijd heb om er heen te gaan dan schrijf
ik er nog nader over, temeer daar de
toegang thans op twee francs gesteld
is en dus ook zij, die de bankjes van
honderd maar niet. voor het geven heb
ben en daarom toch niet minder de
kunst liefhebben en gaarne bewonderen,
nu ook van deze zeldzame gelegenheid
om het geheele werk van Meissonnier
te zien, kunnen profiteeren.
Pakijs, Februari/10 Maart '93.
Fidéliüs.
Dat ontwerp had daarna in zijn geest duide
lijker gedaante aangenomen. Hij had gedu
rende het ontbijt alle kansen, die er voor en
tegen waren, nauwkeurig overwogen eu had
zich voorgenomen, wat het hem ook kosten
moge, dit gevaarlijke spel t» spelen.
Het was reeds een half uur geleden, dat
M. De Vaunoy zich bij zijn twee onderge
schikten gevoegd had. Alain had zijn slaperig
heid zoo goed mogelijk van zich afgeschud,
terwijl Lapierre als naar gewoonte in een ge-
makkelijken stoel had plaats genomen. Het
kwam er op aan den meester zijn plan te
hooren uitleggen.
Lang en zonder ophouden had Vaunoy ge
sproken. Toen hij eindelijk zweeg, keek hy
zijn beide dienaren vragend aan. Alain ant
woordde met een niets zeggende beweging van
het hoofd, terwijl Lapierre zich zeer behendig
op een der vier pooten van zijn stoel in even
wicht hield.
Hebt gy dan met geluisterd? vroeg
Vaunoy.
Jawel, zeide Lapierre ik voor mij heb
geluisterd.
Ik ook, voegde Alam er bij.
En wat zegt gij er van
De oude hofmeester had grooten lust om
zijn blikken flesch, waarin hij misschien eemg
denkbeeld zou gevonden hebben, aan te spre
ken maar hij durfde niethij wachtte, den
kende dat het nog tijd genoeg zoude zijd om
13 Maart '93.
Bij de behandeling der begrooting
van oorlog in den Duitschen Rijksdag
verklaarde de minister van oorlog Kal-
tenhoven, na eene opmerking van het
lid Marquadsen, dat de geweren uit
de fabriek Löwe zoo bruikbaar, zoo
voortreffelijk zijn als eenig wapen dat
de Duitsche infanterie tegenwoordig ge
bruikt. Met het volste vertrouwen kan
men de toekomst tegemoet zien. Ahl-
wardt's bewering, dat 60.000 uit Solin
gen aan Löwe geleverde loopen van
geweren vroeger reeds door Italië als
onbruikbaar geweigerd zouden zijn, is
te spreken, nadat Lapierre zijn meening had
gezegd,
Lapierre balanceerde nog altijd op zijn
ht°-1' Nu, wat zegt gij er van herhaalde Vau
noy, de wenkbrauwen fronsende.
Hé hé lachte Lapierre vroolijk.
Ziedaar! zeide Alain met nadruk.
Hoeriep Vaunoy woedend uit, begrijpt
gij niet, dat zijn dood onder die omstandig
heden een ongelukkig toeval wordt, waarom
ik onmogelijk verantwoordelijk kan zijn, dat
de vermoedens zich onmogelijk op mij kunnen
vestigen, en dat er dwaasheid of kwade trouw
in het spel zou moeten zijn, om mij te beschul
digen van zulk een ongeluk?
Ja wel, zeide Lapierre, ik voor mij be
grijp dat wel.
Alain knikte goedkeurend.
Welnu? zeide Vaunoy nogmaals.
Héhé lachte Lapierre weder.
Vaunoy, wiens gelaat purperrood werd, vloek
te tusschen de tanden.
(Wordt vervolgd.)