Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
No. 4540.
"ggurectu hoogstraat 317.
De Witte Wolf
16de Jaarg,
Zaterdag 18 Maart 1893
Zij die zich voor het vol
gend kwartaal op de Nieuwe
Schiedomsche Courant abon-
neeren^ontvangen tot 1 April de
deze maand nog verschijnende
nummers GRATIS.
Zoolang de voorraad strekt,
wordt den nieuwen abonnés
het Feestnummer ter eere van
Z. H. Paus Leo XIII geschonken.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
Naar hut Fransch van Paul Féval.
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
f 1.50
- 2.—
- 0.05
iimiiiimiiiiiii
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
17 Maart '93.
Blijkens berichten uit Rome is thans
bepaald, dat het bezoek van keizer Wil
helm en keizerin Augusta aan paus Leo
op den 12n April aanst. zal plaats heb
ben en met dezelfde ceremoniën als in
1888. Om te voldoen aan de voor
waarde van den Paus, dat zijne hooge
bezoekers niet rechtstreeks uit het Quiri
naal, het verblijf van koning Humbert
zullen komen, zal de Keizer het als
volgt aanleggen. Na zijn verblijf in
hot Quirinaal neemt hij afscheid van het
Italiaansche koningspaar en begeeft zich
dan met zijne gemalin naar Napels. Na
deze stad bezocht te hebben keert hij van
daar naar Rome terug en begeeft zich
rechtstreeks van het station naar het
Vaticaan.
Een pijnlijke indruk is te Rome ge
maakt door het resultaat dat bereikt
is door de bedreigingen van de Tribuna
en andere liberale bladen aan het adies
der Oostenrijksche Katholieken, die naar
Rome willen komen en onlangs op zoo
krachtige wijze het herstel van sPausen
tijdelijke macht eischten. Het feit is dat
tengevolge van deze bedreigingen en de
waarschuwingen der Italiaansche regee-
ring aan de Oostenrijksche, de katho
lieke Oostenrijkers door hun gouverne
ment zijn aangespoord, zich niet naar
Rome te begeven. Kan het erger
De Standard verneemt uit Rome, dat
men er in de kringen van het Vaticaan
op rekent, dat Engeland de diplomatieke
betrekkingen zal herstellen. Gladstone
moet de zending van een Britschen
zaakgelastigde naar het Vaticaan heb
ben toegezegd, onder voorwaarde dat
de Paus zijne sanctie gaf aan het home-
rwfe-ontwerp. Daarentegen zou de Paus
een internuntius naar Londen zenden
op gelijken voet als in Nederland.
Bij de voortzetting van het Panama
proces voor het hof van assisen te Parijs
viel de advocaat Barboux Clémenceau
en de radicale partij aan. Barboux
trachtte verder aan te toonen, dat er
door De Lesseps geen omkooptrij is ge
pleegd, maar wel afpersing door Baïhaut.
Baïhaut stelde de houding van Terste,
minister onder Louis Philippe, die zich-
zelven trachtte te dooden en weigerde
te verschijnen tegenover die van Baihaut,
die zijn slachtoffers is komen aanvallen.
Barboux ontkent, dat de Panama-kanaal
maatschappij een ieder en een iegelijk
heeft willen omkoopen. Hij vroeg over
legging van de telegrammen van Herz
en bracht in herinnering dat het geld
gestort werd voor politieke doeleinden.
Verder bracht Barboux hulde aan de
rechtschapenheid van De Lesseps en
spoorde hem aan de namen te noemen
van allen die pressie hebben uitgeoefend.
Dit zou een vrijspraak tengevolge moe
ten hebben, daar toch het geheele proces
eenvoudig ten doel heeft de openbare
meening op een dwaalspoor te brengen.
Den verdediger beantwoordende, ver
klaarde de advocaat-generaal, dat de
telegrammen door Arton uit het buiten
land gezonden ter beschikking staan
van Barboux. De Voorzitter beval dat
deze telegrammen aan de verdediging
zouden worden medegedeeld
60)
Jude s hart berstte van spijt, zijn oogeu
brandden hem in het hoofd.
Jude herinnerde zich, hoe eertijds de rook
opsteeg uit den schoorsteen van de armzalige
hutten der kolenbranders. Nu, niets meer.
Wel stonden de hutten er nog, maar de meeste
varen vervallen en verlaten.
In plaats van het onophoudelijk geraas van
zaag en bijl, heerschte nu overal een eentonige,
drukkende stilte.
Welke geesel was dan toch over het bosch
van Hennes gegaanWelke ziekte had die
open plekken in het bosch ontvolkt en dood
en verderf gezaaid, daar waar vroeger alles
vol leven en beweging was
Jude ging verder, treuriger en somberder
In het Lagerhuis te Londen heeft sir
William Harcourt te kennen gegeven,
dat de regeering hare goedkeuring heeft
gehecht aan de verklaringen door eii
Rivers Wilson afgelegd ter Internatio
nale Muntconferentie te Brussel. Wan
neer echter de Conferentie weder bijeen
komt, zullen deEngelsche gedelegeerden
ten aanzien van het vraagstuk van het
bimetalisme nauwkeurige en afdoende
instructiën hebben, en wel zoo als deze
liggen opgesloten in de motie, enkele
weken geleden door het Lagerhuis met
groote meerderheid aangenomen. Bij de
beraadslaging over de begrooting van
oorlog in het Lagerhuis, heeft sir Camp
bell Bannerman verklaard, dat de vraag
of de kosten der naar Egypte gezonden
versterkingstroepen gedragen moeten
worden door Egypte dan wel door En
geland, nog niet in bijzonderheden onder
zocht is.
De heer Sydney Buxton verklaarde,
dat de Regeering zich niet verbinden
kan met de Transvaalsche republiek
geen schikking te treffen in zake Swa
ziland totdat de voorwaarden daarvoor
aan het parlement zouden zijn overge
legd maar wel zal het parlement zoo
spoedig mogelijk in de gelegenheid wor
den gesteld te oordeelen over iederen
stap, ten dezen opzichte door de regee
ring te doen. Het is mogelijk dat de
Engelsclie inwoners van Swazi-land zich
er tegen zullen verzetten uitsluitend dooi
Transvaal geregeerd te worden; maar
het is niet waarschijnlijk dat de En
gelsclie inwoners van Transvaal zich ver
zetten zullen tegen de wijziging van het
thans in Swazi-land heerschende stelsel
van bestuur. De waarborgen voor de be
scherming en de nationale rechten in
Swazi-land, vormden een gewichtig on
derwerp bij de beraadslagingen der Con
ferentie. Wij weten niet of de Engel
sclie commissaris in Swazi-land aan den
opper-commissaris gerapporteerd heeft,
dat bijaldien Swazi-land werd afgestaan
aan de Boereu, er bloedstorting zou
plaats hebben. De regeering keurt de
boodschap goed, door Martin overge
bracht aan de Koningin-Regentes van
Swazi-land.
De zoogenaamde Volksrijksdag te
Stockholm heeft een deputatie gezonden
naar den minister Bestoem. De minister
zond echter aan den voorzitter eene
schriftelijke verklaring behelzende dat
hij een dergelijke deputatie niet kon
ontvangen. Hij kent geene andere ver
tegenwoordigers van het Zweedsche volk
dan de overeenkomstig de constitutio-
neele wetten als zoodanig gekozenen.
Hij kon zich begrijpen, dat de menschen
vergaderingen houden om te beraadslagen
over zaken, die hun ter harte gaan,
maar hij vindt het niet juist, dat dit
geschiedt op eene wijze alsof er naast
den Rij 'xsdag nog andere lieden waren
die het Zweedsche volk vertegenwoor
digen. De Folhriksdag zal een deputatie
afvaardigen naar den Koning om diens
opvattingen aangaande het algemeen
stemrecht te leeren kennen, terwijl
verder tot de regeering door een lid, dat
tevens lid van den Rijksdag is, eene
interpellatie zal worden gericht over
dit onderwerp.
In het huis van afgevaardigden te
Pesth heeft na eene interpellatie door
Pannandy, de minister-president ver
klaard, dat er den 2 In Maart 1884
een particulier schrijven, zonder eenig
officieel stempel, gezonden is aan den
gezant bij het Vaticaan, niet om den
steun van het Pausdom in te roepen,
doch uitsluitend om inlichtingen te ver
strekken. Het schrijven hield in, dat
het Vaticaan handelend moest optreden
naar aanleiding van de hartstochtelijke
houding der geestelijkheid. Deze brief
werd verzonden op mondeling verzoek
van den minister van openbaar onder
wijs en eeredier.st. De Kamer heeft
akte genomen van het antwoord der
Regeering.
Naar uit Belgrado wordt bericht, ver
zekeren de liberalen, dat van de nieuw-
gekozenen er 10 hunne beginselen zijn
gestemd, dan die sombere treurige omgeving
zelve.
Uit gewoonte maakte hij het kruisteeken,
wanneer hij bij de viersprongen de kruisbeelden
voorbijging, waaraan niet meer als vroeger de
offergaven der geloovigen hingen. Hij sprak
bekende namen uit, wanneer hij sommige ver
laten hutten voorbijging, doch geen enkele
stem antwoordde hem.
Somtijds vertoonde zich een menschehjke
gestalte bij een kromming van den weg, maar
zij verdween weer onmiddellijken als oud
jager vertouwd met alles wat in het bosch
leefde, begreep Jude aan de bijna onmerkbare
beweging van het lagere hout, dat die een
zaamheid meer schijn dan werkelijkheid was,
en dat meer dan éen bespiedende blik hem
van achter die dichte muren van zwaar ge
bladerte volgde.
Toen hij het kruis van Mi-Foret naderde,
dat zooals zijn naam aanduidde, nagenoeg
in het midden van het bosch stond, veran
derde het landschap en werd zoo mogelijk
nog treuriger. Op dit punt kruisten zich alle
groote verkeerswegen, die door het bosch
liepen. De open plekken zijn er veelvuldiger
dan elders, en de nabijheid der wegen had
in den omtrek een groote menigte hutten
doen verrijzen, waarin allerlei soort nijverheid
werd uitgeoefend, waartoe het bosch de mid
delen leverde.
Langs de geheele lengte van de lange,
breede lanen, die elkander bij het kruis ont
moetten, zag men vroeger geheele rijen met
riet bedekte hutten, waarvoor kuipers, man
den- en klompenmakers ijverig bezig waren.
Het ineerendeel dier hutten was nu verbrand
die welke hier en daar nog stonden, waren
verlaten en droegen de onmiskenbare sporen,
datmenscheuhanden hier het werk der ver
woesting hadden verricht.
Jude bleef voor deze pninhoopen staan en
riep de lierinuering aan het verledene in zich
wakker. In den tijd, dat Tre.nl hier heer en
meester was, waren al deze hutten bewoond,
en al de bewoners waren gelukkig.
De Franschen zijn hier voorbij gekomen
zeide de oude stalmeester bij zichzelf. Onder
voorwendsel van belasting te innen, hebben
zij geld of het leven geëischt, en de lieden in
het°bosch bezitten geen geld.
.Jude zag juist. Deze pninhoopen waren liet
werk van de ambtenaren der belasting, die,
het moet gezegd worden, door sommige Bre-
tonsche edellieden, onder welke vooral Herve
De Vaunoy uitblonk, ondersteund werden.
M De Pontchartrain, ds eerste Koninklijke
interdant, en na hem M. Béehameil, markies
De Nointel, die volgens oude gewoonte, de
belasting met geweld hadden geïnd, hadden
er zeer groot belang bij, voor geen enkel
deel 'der Provincie een uitzondering, zich op
oude gebruiken grondende, toe te staan. Zij
wilden de lieden in het bosc dwingen hun
deel van de belasting "p te brengen en zij
diensdeu niet voor uitstersten terug om dit
doel te bereiken.
Dat was het wat Jude genoemd had het
eischen van geld of leven.
Wat de edellieden aangaat, hun belang
eischte wel niet geheel hetzelfde, maar zij
hielden toch even nadrukkelijk vast aan het
geen zij hun rechten noemden.
Zoolang Nicolang Treml leefde, die alleen
evenveel en meer goederen bezat dan al de
andere edellieden te zamen, hadden deze laat-
sten zich geheel en al naar hem geregeld.
Maar Treml was een echt edelman, zacht
tegenover den zwakke, ruw tegenover den
sterke, en meer geneigd zijn armen natuur-
genooten een aalmoes te reiken, dan hen te
berooven van de geringe middelen, noodig voor
hun bestaan.
Vaunoy had zijn plaats ingenomen en dade
lijk was zijn schraapzucht in alles merkbaar
o-eworden. De eigenaren uit den omtrek, door
dit nieuwe voorbeeld uitgelokt, deden evenzoo
en weldra heerschte tegenover de ongelukkige
bewoners van het bosch overal een stelsel
van onderdrukking en afpersing.
Eenerzijds de fiscusvan de andere zijde de
eigenaren. Gene ontnam hun hun spaarpennin
gen dezen ontnamen tot zelfs het hoogst
noodige om te leven.
Wordt vervolgd.)