Dagblad voor Schiedam en Omstreken. No. 4540. "ggurectu hoogstraat 317. De Witte Wolf 16de Jaarg, Zaterdag 18 Maart 1893 Zij die zich voor het vol gend kwartaal op de Nieuwe Schiedomsche Courant abon- neeren^ontvangen tot 1 April de deze maand nog verschijnende nummers GRATIS. Zoolang de voorraad strekt, wordt den nieuwen abonnés het Feestnummer ter eere van Z. H. Paus Leo XIII geschonken. ALGEMEEN OVERZICHT. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÈN Naar hut Fransch van Paul Féval. Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124. f 1.50 - 2.— - 0.05 iimiiiimiiiiiii Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 17 Maart '93. Blijkens berichten uit Rome is thans bepaald, dat het bezoek van keizer Wil helm en keizerin Augusta aan paus Leo op den 12n April aanst. zal plaats heb ben en met dezelfde ceremoniën als in 1888. Om te voldoen aan de voor waarde van den Paus, dat zijne hooge bezoekers niet rechtstreeks uit het Quiri naal, het verblijf van koning Humbert zullen komen, zal de Keizer het als volgt aanleggen. Na zijn verblijf in hot Quirinaal neemt hij afscheid van het Italiaansche koningspaar en begeeft zich dan met zijne gemalin naar Napels. Na deze stad bezocht te hebben keert hij van daar naar Rome terug en begeeft zich rechtstreeks van het station naar het Vaticaan. Een pijnlijke indruk is te Rome ge maakt door het resultaat dat bereikt is door de bedreigingen van de Tribuna en andere liberale bladen aan het adies der Oostenrijksche Katholieken, die naar Rome willen komen en onlangs op zoo krachtige wijze het herstel van sPausen tijdelijke macht eischten. Het feit is dat tengevolge van deze bedreigingen en de waarschuwingen der Italiaansche regee- ring aan de Oostenrijksche, de katho lieke Oostenrijkers door hun gouverne ment zijn aangespoord, zich niet naar Rome te begeven. Kan het erger De Standard verneemt uit Rome, dat men er in de kringen van het Vaticaan op rekent, dat Engeland de diplomatieke betrekkingen zal herstellen. Gladstone moet de zending van een Britschen zaakgelastigde naar het Vaticaan heb ben toegezegd, onder voorwaarde dat de Paus zijne sanctie gaf aan het home- rwfe-ontwerp. Daarentegen zou de Paus een internuntius naar Londen zenden op gelijken voet als in Nederland. Bij de voortzetting van het Panama proces voor het hof van assisen te Parijs viel de advocaat Barboux Clémenceau en de radicale partij aan. Barboux trachtte verder aan te toonen, dat er door De Lesseps geen omkooptrij is ge pleegd, maar wel afpersing door Baïhaut. Baïhaut stelde de houding van Terste, minister onder Louis Philippe, die zich- zelven trachtte te dooden en weigerde te verschijnen tegenover die van Baihaut, die zijn slachtoffers is komen aanvallen. Barboux ontkent, dat de Panama-kanaal maatschappij een ieder en een iegelijk heeft willen omkoopen. Hij vroeg over legging van de telegrammen van Herz en bracht in herinnering dat het geld gestort werd voor politieke doeleinden. Verder bracht Barboux hulde aan de rechtschapenheid van De Lesseps en spoorde hem aan de namen te noemen van allen die pressie hebben uitgeoefend. Dit zou een vrijspraak tengevolge moe ten hebben, daar toch het geheele proces eenvoudig ten doel heeft de openbare meening op een dwaalspoor te brengen. Den verdediger beantwoordende, ver klaarde de advocaat-generaal, dat de telegrammen door Arton uit het buiten land gezonden ter beschikking staan van Barboux. De Voorzitter beval dat deze telegrammen aan de verdediging zouden worden medegedeeld 60) Jude s hart berstte van spijt, zijn oogeu brandden hem in het hoofd. Jude herinnerde zich, hoe eertijds de rook opsteeg uit den schoorsteen van de armzalige hutten der kolenbranders. Nu, niets meer. Wel stonden de hutten er nog, maar de meeste varen vervallen en verlaten. In plaats van het onophoudelijk geraas van zaag en bijl, heerschte nu overal een eentonige, drukkende stilte. Welke geesel was dan toch over het bosch van Hennes gegaanWelke ziekte had die open plekken in het bosch ontvolkt en dood en verderf gezaaid, daar waar vroeger alles vol leven en beweging was Jude ging verder, treuriger en somberder In het Lagerhuis te Londen heeft sir William Harcourt te kennen gegeven, dat de regeering hare goedkeuring heeft gehecht aan de verklaringen door eii Rivers Wilson afgelegd ter Internatio nale Muntconferentie te Brussel. Wan neer echter de Conferentie weder bijeen komt, zullen deEngelsche gedelegeerden ten aanzien van het vraagstuk van het bimetalisme nauwkeurige en afdoende instructiën hebben, en wel zoo als deze liggen opgesloten in de motie, enkele weken geleden door het Lagerhuis met groote meerderheid aangenomen. Bij de beraadslaging over de begrooting van oorlog in het Lagerhuis, heeft sir Camp bell Bannerman verklaard, dat de vraag of de kosten der naar Egypte gezonden versterkingstroepen gedragen moeten worden door Egypte dan wel door En geland, nog niet in bijzonderheden onder zocht is. De heer Sydney Buxton verklaarde, dat de Regeering zich niet verbinden kan met de Transvaalsche republiek geen schikking te treffen in zake Swa ziland totdat de voorwaarden daarvoor aan het parlement zouden zijn overge legd maar wel zal het parlement zoo spoedig mogelijk in de gelegenheid wor den gesteld te oordeelen over iederen stap, ten dezen opzichte door de regee ring te doen. Het is mogelijk dat de Engelsclie inwoners van Swazi-land zich er tegen zullen verzetten uitsluitend dooi Transvaal geregeerd te worden; maar het is niet waarschijnlijk dat de En gelsclie inwoners van Transvaal zich ver zetten zullen tegen de wijziging van het thans in Swazi-land heerschende stelsel van bestuur. De waarborgen voor de be scherming en de nationale rechten in Swazi-land, vormden een gewichtig on derwerp bij de beraadslagingen der Con ferentie. Wij weten niet of de Engel sclie commissaris in Swazi-land aan den opper-commissaris gerapporteerd heeft, dat bijaldien Swazi-land werd afgestaan aan de Boereu, er bloedstorting zou plaats hebben. De regeering keurt de boodschap goed, door Martin overge bracht aan de Koningin-Regentes van Swazi-land. De zoogenaamde Volksrijksdag te Stockholm heeft een deputatie gezonden naar den minister Bestoem. De minister zond echter aan den voorzitter eene schriftelijke verklaring behelzende dat hij een dergelijke deputatie niet kon ontvangen. Hij kent geene andere ver tegenwoordigers van het Zweedsche volk dan de overeenkomstig de constitutio- neele wetten als zoodanig gekozenen. Hij kon zich begrijpen, dat de menschen vergaderingen houden om te beraadslagen over zaken, die hun ter harte gaan, maar hij vindt het niet juist, dat dit geschiedt op eene wijze alsof er naast den Rij 'xsdag nog andere lieden waren die het Zweedsche volk vertegenwoor digen. De Folhriksdag zal een deputatie afvaardigen naar den Koning om diens opvattingen aangaande het algemeen stemrecht te leeren kennen, terwijl verder tot de regeering door een lid, dat tevens lid van den Rijksdag is, eene interpellatie zal worden gericht over dit onderwerp. In het huis van afgevaardigden te Pesth heeft na eene interpellatie door Pannandy, de minister-president ver klaard, dat er den 2 In Maart 1884 een particulier schrijven, zonder eenig officieel stempel, gezonden is aan den gezant bij het Vaticaan, niet om den steun van het Pausdom in te roepen, doch uitsluitend om inlichtingen te ver strekken. Het schrijven hield in, dat het Vaticaan handelend moest optreden naar aanleiding van de hartstochtelijke houding der geestelijkheid. Deze brief werd verzonden op mondeling verzoek van den minister van openbaar onder wijs en eeredier.st. De Kamer heeft akte genomen van het antwoord der Regeering. Naar uit Belgrado wordt bericht, ver zekeren de liberalen, dat van de nieuw- gekozenen er 10 hunne beginselen zijn gestemd, dan die sombere treurige omgeving zelve. Uit gewoonte maakte hij het kruisteeken, wanneer hij bij de viersprongen de kruisbeelden voorbijging, waaraan niet meer als vroeger de offergaven der geloovigen hingen. Hij sprak bekende namen uit, wanneer hij sommige ver laten hutten voorbijging, doch geen enkele stem antwoordde hem. Somtijds vertoonde zich een menschehjke gestalte bij een kromming van den weg, maar zij verdween weer onmiddellijken als oud jager vertouwd met alles wat in het bosch leefde, begreep Jude aan de bijna onmerkbare beweging van het lagere hout, dat die een zaamheid meer schijn dan werkelijkheid was, en dat meer dan éen bespiedende blik hem van achter die dichte muren van zwaar ge bladerte volgde. Toen hij het kruis van Mi-Foret naderde, dat zooals zijn naam aanduidde, nagenoeg in het midden van het bosch stond, veran derde het landschap en werd zoo mogelijk nog treuriger. Op dit punt kruisten zich alle groote verkeerswegen, die door het bosch liepen. De open plekken zijn er veelvuldiger dan elders, en de nabijheid der wegen had in den omtrek een groote menigte hutten doen verrijzen, waarin allerlei soort nijverheid werd uitgeoefend, waartoe het bosch de mid delen leverde. Langs de geheele lengte van de lange, breede lanen, die elkander bij het kruis ont moetten, zag men vroeger geheele rijen met riet bedekte hutten, waarvoor kuipers, man den- en klompenmakers ijverig bezig waren. Het ineerendeel dier hutten was nu verbrand die welke hier en daar nog stonden, waren verlaten en droegen de onmiskenbare sporen, datmenscheuhanden hier het werk der ver woesting hadden verricht. Jude bleef voor deze pninhoopen staan en riep de lierinuering aan het verledene in zich wakker. In den tijd, dat Tre.nl hier heer en meester was, waren al deze hutten bewoond, en al de bewoners waren gelukkig. De Franschen zijn hier voorbij gekomen zeide de oude stalmeester bij zichzelf. Onder voorwendsel van belasting te innen, hebben zij geld of het leven geëischt, en de lieden in het°bosch bezitten geen geld. .Jude zag juist. Deze pninhoopen waren liet werk van de ambtenaren der belasting, die, het moet gezegd worden, door sommige Bre- tonsche edellieden, onder welke vooral Herve De Vaunoy uitblonk, ondersteund werden. M De Pontchartrain, ds eerste Koninklijke interdant, en na hem M. Béehameil, markies De Nointel, die volgens oude gewoonte, de belasting met geweld hadden geïnd, hadden er zeer groot belang bij, voor geen enkel deel 'der Provincie een uitzondering, zich op oude gebruiken grondende, toe te staan. Zij wilden de lieden in het bosc dwingen hun deel van de belasting "p te brengen en zij diensdeu niet voor uitstersten terug om dit doel te bereiken. Dat was het wat Jude genoemd had het eischen van geld of leven. Wat de edellieden aangaat, hun belang eischte wel niet geheel hetzelfde, maar zij hielden toch even nadrukkelijk vast aan het geen zij hun rechten noemden. Zoolang Nicolang Treml leefde, die alleen evenveel en meer goederen bezat dan al de andere edellieden te zamen, hadden deze laat- sten zich geheel en al naar hem geregeld. Maar Treml was een echt edelman, zacht tegenover den zwakke, ruw tegenover den sterke, en meer geneigd zijn armen natuur- genooten een aalmoes te reiken, dan hen te berooven van de geringe middelen, noodig voor hun bestaan. Vaunoy had zijn plaats ingenomen en dade lijk was zijn schraapzucht in alles merkbaar o-eworden. De eigenaren uit den omtrek, door dit nieuwe voorbeeld uitgelokt, deden evenzoo en weldra heerschte tegenover de ongelukkige bewoners van het bosch overal een stelsel van onderdrukking en afpersing. Eenerzijds de fiscusvan de andere zijde de eigenaren. Gene ontnam hun hun spaarpennin gen dezen ontnamen tot zelfs het hoogst noodige om te leven. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1