Dagblad voor Schiedam en
16de Jaarg.
Vrijdag 19 Mei 1893.
No. 4590.
"gflureau J»oogstraat 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De koopman in liedjes.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
NIEUWE SCH
Voor Schiedam per 3 maanden^
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
f 1.50
- 0.05
atrrmr, nia «JB.icsai
Van 1—6 regelsf 0-6JJ
Elke gewone regel meer
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
18 Mei '93.
De verkiezingsstrijd in Duitschland
is thans, naar men uit Berlijn meldt,
in vollen gang. De landbouwers of
agrariërs hebben nu ook een afzonderlijk
manifest uitgevaardigd. Daarin wordt
als eisch gesteld„behoud der bestaande
invoerrechten op voortbrengselen van
landbouw, verwerping van alle handel s-
tractaten waardoor die rechten zouden
worden verlaagd, afsluiting der grens
tegen invoer vau vee uit besmette lan
den, schadeloosstelling voor verliezen
bij den landbouw tengevolge van mond
en klauwzeer, beperking van alle beuis-
spel met de belangrijkste voedingsmid
delen, vereenvoudiging in het bestuur en
daardoor vermindering van kosten bij de
verzekeringen ter zake van ongevallen,
ouderdom en invaliditeit, internationale
regeling der muntkwestie. Het manifest
is gericht „aan alle landbouwers, aan
alle vrienden van het landbouwbediijl
en allen bij wien de duurzame bloei des
Vaderlands hooger staat dan de partij-
theoriën."
Een sensatiemakende beweging van
den Dantziger burgemeester Baumbach,
als zou de Fransche ambassadeur Her
bette in een particulier gesprek met
hem het bestaan eener Franseh-Rus-
sische entente geloochend hebben, wordt
van Fransche zijde tegengesproken. „Hei-
bette", zoo heet het, „heeft met niemand
oenig gesprek van dien aard gevoerd.
Het incident-Baumbach-Herbette is daar
mede nog verre van gesloten. Baum
bach verklaarde tegenover zijn kiezers
in het 5e district van Berlijn zijn tegen
stand tegen het militaire ontwerp o. a.
hierdoor, dat de Fransche ambassadeur
te BerlijD, de heer Herbette, hem ten
stelligste had verzekerd, dat er geen
Russisch-Fransch bondgenootschap noch
iets dergelijks bestaat. Tot niet geringe
vreugde van Baumbach's tegenstanders
verzekeren thans officieuse telegrammen
uit Parijs, dat de heer Herbette bij
zijne regeering op de meest stellige
wijze loochent zulk een onderhoud met
den heer Baumbach ooit gehad te heb
ben dien hij verklaart zelfs niet te
kennen.
Baumbach is Oberburgemeister van
Dantzig en was tweede vice-president
van den Rijksdag, en in deze kwaliteit
heeft hij misschien op een of ander
ministerieel of hoffeest den heer Her
bette ontmoet, maar is de kennismaking
zoo vluchtig geweest, dat de Fransche
ambassadeur zich Baumbach in het
geheel niet meer herinnert. Den diplo
maat moet er natuurlijk in de eerst©
plaats alles aan gelegen zijn, zoowel te
Parijs als te Berlijn elk vermoeden te
doen verdwijnen, alsof hij zich in den
Duitschen verkiezingsstrijd gemengd zou
hebben. De heer Herbette gaat dan ook
nog verder en logenstraft zelfs dat hij
ooit eenige uiting als de hem toege
dichte zou hebben gedaan. Baumbach,
wien vroeger zoo groote vriendelijk
heid en onderscheiding van den Keizei
te beurt viel, dat liberale dwepers in
hem reeds een toekomstigen candidaat-
minister zagen, is nu in eene vrij dwaze
positie gebracht, waarover stellig nog
wel meer beweging gemaakt zal worden.
Tusschen de twee gescheiden deelen
der Duitsch-vrijzinnige partij is de
broedertwist reeds uitgebroken Eugen
Richter stelt zich candidaat tegen majoor
Hintze in diens eigen kiesdistrict en de
Volkszei tuny noemt een manifest, hetwelk
de iioogst aanzienlijke vroegere partij-
genooten, professor Mommsen, baron von
Bunsen en anderen ten gunste van het
compromis over het militaire ontwerp
zullen uitvaardigen, reeds bij voorbaat
overtollige Makulatur (scheurpapier).
De hoofdredacteur der Volkszeitung is
de vroegere afgevaardigde Vollrath.
Volgens berichten uit Praag stelden
gisteren in den Boheemschen Landdag
de jong-Czechen voor, het ontwerp tot
oprichting van eene Kreitsrecktbank te
Puntenau van de dagorde af te voeren,
omdat daarin slechts eene poging
kan worden gezien om verdeeldheid in
het land te zaaien. De Landeshauplman
verzette zich hiertegen, waarop een on
beschrijfelijk tumult ontstond; de Jong-
Czechen verscheurden de stenografische
aanteekeningen en vielen op Funck aan,
die het rapport der commissie voorlas.
De Duitsche leden sprongen op ter be
scherming van Funck. Er werden alleilei
scheldwoorden en kreten uitgeschreeuwd,
zoodat de Landeshauptman de zitting
moest sluiten. Alleen de Jong-Czechen
bleven in de zaal in de heftigste ge
moedsbeweging.
Volgens te Parijs loopende geruchten
heeft er den 3n Mei aan de rivier Nehong
eene botsing plaats gehad. Een Fransch-
Annamitische strijdmacht had ei n Laoti-
schen stam aangevallen, maar zij werd
teruggeslagen, waarbij Fransche officie
ren en een aantal Annamitisclie soldaten
werden gedood. Kapitein Thoreux, <le
commandant der Fransche kolonne, is
door de Laotiërs gevangen genomen,
die hem met eerbied behandelen. De
Laotische stam verloor éen soldaat. Men
vreest voor nieuwe troebelen wegens
het oprukken van troepen door den
gouverneur de Lanessan gezonden. De
bij deze botsing betrokken stamini n
hebben een eigenaardige wijze van strijd-
voeren en hebben den naam geduchte
strijders te zijn als zij worden aangevallen.
De toestand te Christiania woidt dooi
de onverzettelijkheid der Noorsche radi
calen zeer ernstig. Indien deze meer
derheid voortgaat op den ingeslagen
weg, dan zou het niet te verwonderen
zijn, dat zij bij de volgende verkiezingen
onder republikeinsche leus optrad, in
Zweden is men ook niet gerust. Kort
voor het uiteengaan van den Rijksdag
werd de mogelijkheid besproken, dat
de gebeurtenissen in Noorwegen eene
buitengewone bijeenroeping van den
Rijksdag konden mogelijk maken.
'in de Albert Hall te Londen werd
eergisteren onder voorzitterschap van
den Anglicaanschen aartsbisschop van
Canterbury eene groote vergadering
gehouden, om te protesteeren tegen het
ontwerp der Regeering eventueel de
III.
goederen der Anglicaansche Kerk in
Wales aan den Staat te trekken IVelsh
Suspensory-bill). De groote zaal was ge
heel gevuld. Onder de aanwezigen bevon
den zich de meeste bisschoppen en tal
rijke leden der Anglicaansche geestelijk
heid. Er werd een motie aangenomen,
waarbij alle leden van de Anglicaansche
Kerk worden uitgenoodigd het ontwerp
te bestrijden, als zijnde onbillijk en na-
deelig voor de Kerk.
Naar luid van berichten uit Melbourne
schijnt er aan de Arctch die sedert lan
gen tijd in Australië heerseht, maar
geen eind te komen. Van de 26 ban
ken aldaar hebben sedert het eind van
Januari achtereenvolgens reeds 15 haar
betalingen gestaakt. lederen dag brengt
de telegraaf van daar een nieuwe Jobs
tijding na een dozijn andere, welke zoo
nu en dan waren vermeld, waren het
eergisteren de City of Melbourne bank
en de Permanent Benifit Building and
Banking Company als no. 13 en 14 en
was het gisteren de Boyal Bank of Queens
land als no. 15. Gelukkig zijn de drie
voornaamste banken, Union Bank of
AustraliaBank of Australasia Bank of
New South Waleswier gezamenlijke
depots meer dan 50 millioen p. st. be-
loopen, nog aan al hare verplichtingen
blijven voldoen. Ook de Bank of New-
Zealand met meer dan 7 millioen deposito's
is nog ongerept. De zeven overige zijn
Banken van geringe beteekenis met te
zamen nauwelijks 10 mm. deposito's.
Het gezamenlijk bedrag van de deposito's
der tot dusver in gebreke gebleven 15
Banken beloopt meer dan 80 millioen
p. st.' waarin Engeland rechtstreeks voor
meer dan 25 millioen betrokken is en
zijdelings misschien voor het dubbele.
Men kan zich dus gemakkelijk voor
stellen in welke geagiteerde stemming
de Londensche Beurs sinds de laatste
weken en vooral sinds de laatste dagen
verkeert. Immers in Engeland zelf ver
menigvuldigen zich de failissementen
op schrikbarende wijze, deels wegens
de langdurige droogte, deels wegens de
Krach in Australië.
Eene geschiedenis uit Parijs.
3)
Wel4ïa ïmd ik geen geld meer een voor een
werden o ize kostbaarheden en alle andere voor-
werpiia van eenige waarde naar den „I»erg
gebrachtik ging zelfs de vogels op de markt
verkoopen, welke Blanche had groot gebracht.
Eindelek had ik niets meer over dat eemge
waarde had dan de viool van grootvader.
Toen k wam ik 0p het denkbeeld op de hoe
ken der straten liedjes te gaan verkoopen en
ondanks den eed, dien ik gezworen had, heb
ik myu brood verdiend met de viool, die ik
niet meer zou aanraken.
Eergisteren
Een oogenblik hield Paul Amandier op hij
stond op en hernam op nog doffer toon met
zijne holle stem
- Eergisteren, toen ik weer thuis kwam,
richtte Blanche zich op in haar bed en vroeg
mij, haar de „Myosotis" voor te spelen, try
weet, borstlyders hebben altijd een zwak, dat
hen bezig houdt. Blanche wilde het stuk
hooren, door haar grootvader voor viool ge
componeerd, dat lied, dat ik nog met had kunnen
ten gehoore brengen, zooals ik dat gaarne
wen sekte.
Bij het schijnsel van het licht eener nacht
kaars scheen Blanche mij nog lydeuder en
bleeker toe, dan de voorgaande dagen; zy
lachte my toe, waaldoor haar ontkleurd taud-
vleesck duidelijk uitkwam en die glimlach deed
mij zeer.
Ik nam de viool en begon, maar myn vin
gers kromden zich om de snaren, die valsch
knarsten onder den strijkstok ik hoorde de
ademhaling van Blanche, fluitend en snelik
begreep dat zjj mij ging verlaten.
Eensklaps strekte zij de banden naar my
uit en zegde
Paul! mijn Paul! ik zal dus gaan ster
ven zonder bet nog eens voor de laatste maal
te hebben gehoord!
Toen zag ik verward rond, het gonsde in
mijne ooren, mijn hart sloeg om te breken en
ik weet niet welk een koortsachtig gevoel
zich van my meester maakte. Ik begon op
nieuw Ahdezen keer had ik het gevonden
Ja, dat was liet, en het was schoonMaar
niet ik was het, die de snaren trillen deed omlei
den strijkstok, het was een geest, die zich
van mij bad meester gemaakt de geest
van grootvader
Blanche was blijven liggen met de oogen
wijd geopend, recht voor zich uit starend en
aandachtig luisterend; toen ik ophield slaak
te zyn een langen zucht en viel terug in baar
kussen.
Zii was dood
Op de tafel nabij het bed, waren deze woor
den op een stukje papier geschreven: „Wan
neer gij wilt, dat ik weder by u zal zyn,
speel dan de „Myosotis!'
Heden heeft men haar begraven, daar ginds
in Saint-Ouen. Op de vestingen speelde de
muziek, een waar draaiorgelfeest. Het was
vreugde en vroolijkkeid daar
Maar toen we van hier vertrokken, was er
droefheidde kinderen vermaakten zich met
meer in den hof, de kleine meisjes waren naar
het venster geloopeu en zongen met meer, het
oude zwarte buis scheen te weeneu door de
scheuren in den muur
Wacht, mijnheer, ik zal de „Myosotis" spelen
en Blanche zal komen; ge zult haar zieu.
IV.
Paul Amandier nam zyn viool weder op.
Met de oogen naar den hemel, het hoofd
achterover geworpen, en een glimlach op de
lippen, speelde hij het lied dat ik eens op een
avond onder mijn venster had gehoord.
Het was zachter dan het gezang der vogels
in hun nest en toen het droevig werd, droet-
geestiger dan hst vallen der bladeren onder
een mistige herfstlucht, ontsnapte den kunste
naar zijne viool, hij viel op de knieën en nep
de handen uitgestrekt
De hemel is openZie daar is Blan
cheZie, mijnheer, zie Ja, daar is ze,
aik schudde droevig het hoofd. Ik had alles
begrepen, Paul Amandier was krankziumg ge
worden
EINDE.