Dagblad voor Schiedam en 16de Jaarg. Vrijdag 19 Mei 1893. No. 4590. "gflureau J»oogstraat 317. ALGEMEEN OVERZICHT. De koopman in liedjes. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÈN NIEUWE SCH Voor Schiedam per 3 maanden^ Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. f 1.50 - 0.05 atrrmr, nia «JB.icsai Van 1—6 regelsf 0-6JJ Elke gewone regel meer Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan. 18 Mei '93. De verkiezingsstrijd in Duitschland is thans, naar men uit Berlijn meldt, in vollen gang. De landbouwers of agrariërs hebben nu ook een afzonderlijk manifest uitgevaardigd. Daarin wordt als eisch gesteld„behoud der bestaande invoerrechten op voortbrengselen van landbouw, verwerping van alle handel s- tractaten waardoor die rechten zouden worden verlaagd, afsluiting der grens tegen invoer vau vee uit besmette lan den, schadeloosstelling voor verliezen bij den landbouw tengevolge van mond en klauwzeer, beperking van alle beuis- spel met de belangrijkste voedingsmid delen, vereenvoudiging in het bestuur en daardoor vermindering van kosten bij de verzekeringen ter zake van ongevallen, ouderdom en invaliditeit, internationale regeling der muntkwestie. Het manifest is gericht „aan alle landbouwers, aan alle vrienden van het landbouwbediijl en allen bij wien de duurzame bloei des Vaderlands hooger staat dan de partij- theoriën." Een sensatiemakende beweging van den Dantziger burgemeester Baumbach, als zou de Fransche ambassadeur Her bette in een particulier gesprek met hem het bestaan eener Franseh-Rus- sische entente geloochend hebben, wordt van Fransche zijde tegengesproken. „Hei- bette", zoo heet het, „heeft met niemand oenig gesprek van dien aard gevoerd. Het incident-Baumbach-Herbette is daar mede nog verre van gesloten. Baum bach verklaarde tegenover zijn kiezers in het 5e district van Berlijn zijn tegen stand tegen het militaire ontwerp o. a. hierdoor, dat de Fransche ambassadeur te BerlijD, de heer Herbette, hem ten stelligste had verzekerd, dat er geen Russisch-Fransch bondgenootschap noch iets dergelijks bestaat. Tot niet geringe vreugde van Baumbach's tegenstanders verzekeren thans officieuse telegrammen uit Parijs, dat de heer Herbette bij zijne regeering op de meest stellige wijze loochent zulk een onderhoud met den heer Baumbach ooit gehad te heb ben dien hij verklaart zelfs niet te kennen. Baumbach is Oberburgemeister van Dantzig en was tweede vice-president van den Rijksdag, en in deze kwaliteit heeft hij misschien op een of ander ministerieel of hoffeest den heer Her bette ontmoet, maar is de kennismaking zoo vluchtig geweest, dat de Fransche ambassadeur zich Baumbach in het geheel niet meer herinnert. Den diplo maat moet er natuurlijk in de eerst© plaats alles aan gelegen zijn, zoowel te Parijs als te Berlijn elk vermoeden te doen verdwijnen, alsof hij zich in den Duitschen verkiezingsstrijd gemengd zou hebben. De heer Herbette gaat dan ook nog verder en logenstraft zelfs dat hij ooit eenige uiting als de hem toege dichte zou hebben gedaan. Baumbach, wien vroeger zoo groote vriendelijk heid en onderscheiding van den Keizei te beurt viel, dat liberale dwepers in hem reeds een toekomstigen candidaat- minister zagen, is nu in eene vrij dwaze positie gebracht, waarover stellig nog wel meer beweging gemaakt zal worden. Tusschen de twee gescheiden deelen der Duitsch-vrijzinnige partij is de broedertwist reeds uitgebroken Eugen Richter stelt zich candidaat tegen majoor Hintze in diens eigen kiesdistrict en de Volkszei tuny noemt een manifest, hetwelk de iioogst aanzienlijke vroegere partij- genooten, professor Mommsen, baron von Bunsen en anderen ten gunste van het compromis over het militaire ontwerp zullen uitvaardigen, reeds bij voorbaat overtollige Makulatur (scheurpapier). De hoofdredacteur der Volkszeitung is de vroegere afgevaardigde Vollrath. Volgens berichten uit Praag stelden gisteren in den Boheemschen Landdag de jong-Czechen voor, het ontwerp tot oprichting van eene Kreitsrecktbank te Puntenau van de dagorde af te voeren, omdat daarin slechts eene poging kan worden gezien om verdeeldheid in het land te zaaien. De Landeshauplman verzette zich hiertegen, waarop een on beschrijfelijk tumult ontstond; de Jong- Czechen verscheurden de stenografische aanteekeningen en vielen op Funck aan, die het rapport der commissie voorlas. De Duitsche leden sprongen op ter be scherming van Funck. Er werden alleilei scheldwoorden en kreten uitgeschreeuwd, zoodat de Landeshauptman de zitting moest sluiten. Alleen de Jong-Czechen bleven in de zaal in de heftigste ge moedsbeweging. Volgens te Parijs loopende geruchten heeft er den 3n Mei aan de rivier Nehong eene botsing plaats gehad. Een Fransch- Annamitische strijdmacht had ei n Laoti- schen stam aangevallen, maar zij werd teruggeslagen, waarbij Fransche officie ren en een aantal Annamitisclie soldaten werden gedood. Kapitein Thoreux, <le commandant der Fransche kolonne, is door de Laotiërs gevangen genomen, die hem met eerbied behandelen. De Laotische stam verloor éen soldaat. Men vreest voor nieuwe troebelen wegens het oprukken van troepen door den gouverneur de Lanessan gezonden. De bij deze botsing betrokken stamini n hebben een eigenaardige wijze van strijd- voeren en hebben den naam geduchte strijders te zijn als zij worden aangevallen. De toestand te Christiania woidt dooi de onverzettelijkheid der Noorsche radi calen zeer ernstig. Indien deze meer derheid voortgaat op den ingeslagen weg, dan zou het niet te verwonderen zijn, dat zij bij de volgende verkiezingen onder republikeinsche leus optrad, in Zweden is men ook niet gerust. Kort voor het uiteengaan van den Rijksdag werd de mogelijkheid besproken, dat de gebeurtenissen in Noorwegen eene buitengewone bijeenroeping van den Rijksdag konden mogelijk maken. 'in de Albert Hall te Londen werd eergisteren onder voorzitterschap van den Anglicaanschen aartsbisschop van Canterbury eene groote vergadering gehouden, om te protesteeren tegen het ontwerp der Regeering eventueel de III. goederen der Anglicaansche Kerk in Wales aan den Staat te trekken IVelsh Suspensory-bill). De groote zaal was ge heel gevuld. Onder de aanwezigen bevon den zich de meeste bisschoppen en tal rijke leden der Anglicaansche geestelijk heid. Er werd een motie aangenomen, waarbij alle leden van de Anglicaansche Kerk worden uitgenoodigd het ontwerp te bestrijden, als zijnde onbillijk en na- deelig voor de Kerk. Naar luid van berichten uit Melbourne schijnt er aan de Arctch die sedert lan gen tijd in Australië heerseht, maar geen eind te komen. Van de 26 ban ken aldaar hebben sedert het eind van Januari achtereenvolgens reeds 15 haar betalingen gestaakt. lederen dag brengt de telegraaf van daar een nieuwe Jobs tijding na een dozijn andere, welke zoo nu en dan waren vermeld, waren het eergisteren de City of Melbourne bank en de Permanent Benifit Building and Banking Company als no. 13 en 14 en was het gisteren de Boyal Bank of Queens land als no. 15. Gelukkig zijn de drie voornaamste banken, Union Bank of AustraliaBank of Australasia Bank of New South Waleswier gezamenlijke depots meer dan 50 millioen p. st. be- loopen, nog aan al hare verplichtingen blijven voldoen. Ook de Bank of New- Zealand met meer dan 7 millioen deposito's is nog ongerept. De zeven overige zijn Banken van geringe beteekenis met te zamen nauwelijks 10 mm. deposito's. Het gezamenlijk bedrag van de deposito's der tot dusver in gebreke gebleven 15 Banken beloopt meer dan 80 millioen p. st.' waarin Engeland rechtstreeks voor meer dan 25 millioen betrokken is en zijdelings misschien voor het dubbele. Men kan zich dus gemakkelijk voor stellen in welke geagiteerde stemming de Londensche Beurs sinds de laatste weken en vooral sinds de laatste dagen verkeert. Immers in Engeland zelf ver menigvuldigen zich de failissementen op schrikbarende wijze, deels wegens de langdurige droogte, deels wegens de Krach in Australië. Eene geschiedenis uit Parijs. 3) Wel4ïa ïmd ik geen geld meer een voor een werden o ize kostbaarheden en alle andere voor- werpiia van eenige waarde naar den „I»erg gebrachtik ging zelfs de vogels op de markt verkoopen, welke Blanche had groot gebracht. Eindelek had ik niets meer over dat eemge waarde had dan de viool van grootvader. Toen k wam ik 0p het denkbeeld op de hoe ken der straten liedjes te gaan verkoopen en ondanks den eed, dien ik gezworen had, heb ik myu brood verdiend met de viool, die ik niet meer zou aanraken. Eergisteren Een oogenblik hield Paul Amandier op hij stond op en hernam op nog doffer toon met zijne holle stem - Eergisteren, toen ik weer thuis kwam, richtte Blanche zich op in haar bed en vroeg mij, haar de „Myosotis" voor te spelen, try weet, borstlyders hebben altijd een zwak, dat hen bezig houdt. Blanche wilde het stuk hooren, door haar grootvader voor viool ge componeerd, dat lied, dat ik nog met had kunnen ten gehoore brengen, zooals ik dat gaarne wen sekte. Bij het schijnsel van het licht eener nacht kaars scheen Blanche mij nog lydeuder en bleeker toe, dan de voorgaande dagen; zy lachte my toe, waaldoor haar ontkleurd taud- vleesck duidelijk uitkwam en die glimlach deed mij zeer. Ik nam de viool en begon, maar myn vin gers kromden zich om de snaren, die valsch knarsten onder den strijkstok ik hoorde de ademhaling van Blanche, fluitend en snelik begreep dat zjj mij ging verlaten. Eensklaps strekte zij de banden naar my uit en zegde Paul! mijn Paul! ik zal dus gaan ster ven zonder bet nog eens voor de laatste maal te hebben gehoord! Toen zag ik verward rond, het gonsde in mijne ooren, mijn hart sloeg om te breken en ik weet niet welk een koortsachtig gevoel zich van my meester maakte. Ik begon op nieuw Ahdezen keer had ik het gevonden Ja, dat was liet, en het was schoonMaar niet ik was het, die de snaren trillen deed omlei den strijkstok, het was een geest, die zich van mij bad meester gemaakt de geest van grootvader Blanche was blijven liggen met de oogen wijd geopend, recht voor zich uit starend en aandachtig luisterend; toen ik ophield slaak te zyn een langen zucht en viel terug in baar kussen. Zii was dood Op de tafel nabij het bed, waren deze woor den op een stukje papier geschreven: „Wan neer gij wilt, dat ik weder by u zal zyn, speel dan de „Myosotis!' Heden heeft men haar begraven, daar ginds in Saint-Ouen. Op de vestingen speelde de muziek, een waar draaiorgelfeest. Het was vreugde en vroolijkkeid daar Maar toen we van hier vertrokken, was er droefheidde kinderen vermaakten zich met meer in den hof, de kleine meisjes waren naar het venster geloopeu en zongen met meer, het oude zwarte buis scheen te weeneu door de scheuren in den muur Wacht, mijnheer, ik zal de „Myosotis" spelen en Blanche zal komen; ge zult haar zieu. IV. Paul Amandier nam zyn viool weder op. Met de oogen naar den hemel, het hoofd achterover geworpen, en een glimlach op de lippen, speelde hij het lied dat ik eens op een avond onder mijn venster had gehoord. Het was zachter dan het gezang der vogels in hun nest en toen het droevig werd, droet- geestiger dan hst vallen der bladeren onder een mistige herfstlucht, ontsnapte den kunste naar zijne viool, hij viel op de knieën en nep de handen uitgestrekt De hemel is openZie daar is Blan cheZie, mijnheer, zie Ja, daar is ze, aik schudde droevig het hoofd. Ik had alles begrepen, Paul Amandier was krankziumg ge worden EINDE.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1