Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Vrijdag 16 Juni 1893.
No. 4612.
bureau $ooQ$txaat 317.
EESI schittereno wapenfeit.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
NIEUWE SCHIED
HE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
Van 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan.
15 Juni '93.
Heden is het voor Duitschland de
groote dag der algemeene verkiezingen.
Met spanning wordt de uitslag tege
moet gezien. Algemeen verwacht men
CCt v'-j Hegeering de nederlaag
zal lijden en eene meerderheid, vijan
dig aan Legerwet, zal worden gekozen.
Reeds een vluchtige blik op een geo
grafische verkiezingskaart dezer dagen
door een Duitsch blad in 't licht gegeven
door de Tijd in haar nummer van
heden (Donderdag! gereproduceerd, doet
zien dat de gezindheid van de oostelijke
en westelijke helft des rijks sterk uit-
eenloopt. De afgevaardigden van de
°vergroote meerderheid der districten
oosten hebben gestemd voor, die van
de overgroote meerderheid ten westen
hgen het voorstel-Huene. Eene uitzon
dering maken: ten oosten de meeste Silezi-
8che districten van het Centrum in het
liegernngsbezirh Oppeln, de socialistische
districten in Saksen en de freisinnige
districten in Brandenburg ten westen de
Uitsluitend door nationaal-liberalen ver
tegenwoordigde Rheïnpalz. De uitslag
dei' stemming over het voorstel-Huene
Wljst aan, dat in Mei alle conservatieven,
Uationaal-liberaienfrei-conservatieven en
"olen, voor zoover aanwezig, vóór stem-
Hen, alle Elzassers, socialisten en leden
der Volkspartij tegen, terwijl bij de anti
semieten, „wilden", freisinnige, alsook bij
het Centrum, eenstemmigheid ontbrak.
Ter elfder ure is nog een brochure
herschenen tot aanbeveling van de reeds
hopelooze pogingen der Schorlemerianen!
Zij voert tot titel „Is de tegenwoor
dige centrumsfractie van den Duitschen
Rijksdag nog de vertegenwoordigster
van het katholieke volk?" en is ge
schreven door Schorlemer's collega in
het Heerenhuis, prins Isenburg-Birn-
stein, die sinds den overgang dezer
familie tot de Katholieke Kerk (1851)
als goed en ijverig katholiek te boek
staat, en ook nu nog zijne hooge inge
nomenheid met de Centrumsfractie be
tuigt, maar zich geërgerd heeft over
hare houding in de militaire kwestie,
en vooral over de eerste volzinnen van
haar verkiezingsmanifest, zoodat hij
meent de als titel gestelde vraag ont
kennend te moeten beantwoorden enSehor-
lemer om diens moedig optreden groote-
lijks te prijzen. Terwijl Schorlemer-zelf
reeds eenige dagen geleden bijdraaide en
niet meer van een eigen partij wil gespro
ken hebben, veeleer nog steeds op den
grondslag van het centrum zijne hou
ding tracht te verdedigen, en geen enkele
van Schorl emers candidaten eenige kans
van slagen heeft, komt Isenburg, post
t'estum, nog aan de ongeboren partij
een schoone toekomst voorspellen en
dit wordt door de Norddeutscke in allen
ernst afgedrukt alsof niet heel de bro
chure een slag in de lucht ware
Btierpass upis de titel van een
ander vlugschrift, dat mede bestemd is,
om op de Westfaalsche kiezers te wer
ken. Het draagt niet den naam des
schrij vers, maar komt uit dezelfde druk
kerij, waar het orgaan van de West
faalsche Bauernverein verschijnt. In dat
bij duizenden verspreide ding wordt
eerst het Centrum van allerlei leelijke
dingen beschuldigd, en dan weder tot
vasthouden aan het aloude program van
het Centrum aangespoord. Maar de
Buer moet oppassen, want men is bang
dat „de boer den burger over het hoofd
groeit." In alle kerkelijke en godsdien
stige zaken moet de geestelijkheid ge-
h orzaamd worden, maar in hunne le-
venskwestiën moeten de boeren slechts
zulke mannen volgen, die heel hun leven
gewerkt hebben voor de opbeuring van
den landbouwersstandleesschorle
merianen. Nu, de kiezers zullen ook
wel oppassen
De Kreuzzeitung geeft harerzijds een
Het ging mij, geljjk in die korte oogenblik-
wanneer éen dier snelle bliksemschichten,
Welke, in de zoele nachten der tropische ge-
Westen, als voorloopers van het naderend ou
weder, eens 1.laps de wolken doorklieven en
v°ortschietcn J v»n pool tot pool, over een on-
"wteljjken .fstand bergen en valleien, wouden,
steden en gehuchten verlichten eenige secon
den nauwelijks is elk voorwerp van het land
«nidelyk op zijne plaats zichtbaar, dan hur-
aeemt d« duisternis van den nacht haar gebied.
stond mijn verleden mjj een oogenblik
^°or den geest. Het schoone groene land van
^érigord 1) met het kleine Mussidan, waar ik
1) „Een oude afdeeling van Frankrijk in de voor-
'nalige provincie Guienne gelegen nu verdeeld
usiicheu de departementen Dordogne en Giron-
ae- Kramers Geogr. Woordenboek, in voce.
geboren werd, zoo bekoorlijk tusschen zijne
twee rivieren gelegen, waar de lucht met den
zoeten, uit zoovele tuinen opstijgenden bloemen
geur gebalsemd is, waar ik als kind met mijne
makkertjes speelde, zag ik weder voor mjj. Ik
zag mjj zeiven als jong soldaat in de rangen
der zouavenhoe ik naar den Krim ten oor
log toog, hoe ik gewond werd in de loop
graven, hoe ik één van de eersten deelnam
aan de bestorming van de [zoogenaamde] kleine
vesting hoe ik eindelijk het Legioen van Eer
op mijn borst zag hechten. Ik zag hoe ik later
naar Afrika toog en als jager te voet mijn
karabijn op de. Arabieren ontlaadde, hoe ik
ten laatste mijn rang van onder-officier opof
ferde om aan de nieuwe expoditie deel te
nemen en Mexico's bodem te betreden, waar
mijne beenderen zonden verzameld worden."
Inderdaad, de Fransche strijders verwachtten
slechts den dood. Meer en meer in hun hoek
toegedrongen, als liet van alle zijden bestookt
everzwijn in zijn hol, zoo verbeidden de ontem-
baren den laatsten doodelijken slagtelken
stonde bezweek een der dapperen.
Korporaal Maine stond tusschen den serge
ant Morzicki en den luitenant Maudet. Eens
klaps wordt Morzicki aan den slaap getroffen,
door een kogel die uit de oude bres gericht
was ;zijn lichaam zakte in een en machteloos viel
zijn hoofd op Maine's schouder neder.De korporaal
zag hem in 't gelaatzijn mond en zijne groote
oogen stonden wijd open.
veel radicaler middel, dat ook reeds hier
en daar wordt voorgesteldafschaffing
van het algemeen stemrecht. Als de meer
derheid der kiezers, zegt zij, het zoover
laat komen, dat de veiligheid des Rijks
niet meer door onze weerbaarheid ver
zekerd is, dan loopt het algemeen stem
recht gevaar Maar de kiezers hebben
het op den 15 dezer in de hand, om dat
gevaar af te wenden, nl. door de ver
dediging des vaderlands boven alle partij-
meeningen te stellen". Ook op die be-
dieigingen zal het best door het woord
■uppassen geantwoord worden.
Wat er gebeuren zal, als gelijk alge-
me in verwacht wordt, de nieuwe Rijks
dag andermaal de Legerwet verwerpt,
houdt vele bladen voortdurend bezig.
Bismacks Hamb. Nachr. houdt vol, dat
eene tweede ontbinding van den Rijks
dag uiterst nadeelige gevolgen zou op
leveren voor handel en nijverheid voor
het aanzien des rijks in het buitenland,
voor de binnenlandsche rust en ook voor
de Staatsfondsen, die ongetwijfeld enorm
zouden dalen.
Volgens bericht uit Hamburg is gis
teren aan alle Hamburgsche reederijen,
scheepsbevrachters, agenten voor land
verhuizing en logementhouders een be
sluit van den Senaat toegezonden, vol
gens hetwelk de Senaat besloten beeft,
teneinde de besmetting der cholera te
voorkomen, dat de ondanks het uitdruk
kelijk verbod steeds voortdurende toe
voer van Russische landverhuizers naar
Hamburg met ingang van 16 dezer te
verbieden, en dat alle Russische land
verhuizers, die na 15 Juni per spoor,
te voet of langs den Waterweg naar
Hamburg komen, het betreden van het
Hamburgsche gebied door de polite te
doen weigeren, ook indien zij van geldige
spoorwegbiljetten en voldoende geld
middelen voorzien mochten zijn. Reizi
gers uit Rusland, die voorzien zijn
van directe biljetten als kajuitpassagiei s
naar Amerika, worden van dit verbod
uitgesloten.
„Morzicki is, dood" zeide Maine tot den
luitenant.
„Zooantwoordde deze koel, „alweer
één meteen is liet onze beurt", en hij mikte
op den vijand en schoot een Mexikaan ttr
neder.
Maine vatte het lijk van Morzicki midden
om het lijf en legde het met den rug tegen
den muur daarna doorzocht hij de zakken van
den verslagene, om te zien of deze nog eenige
patronen bij zich droeghij vond er twee en
behield ze voor zich.
Na den dood van den sergeant bleven er
nog vijf helden van die geduchte, onverwin-
bare campagnie overde tweede luitenant
Maudet, korporaal Maine en de drie fusiliers
Cattail, Constantin en Wensel; de laatste was
een Pruis. Die vijf uitgeputte, van dorst
versmachtende mannen bedwongen nog de woe
de der honderden Mexikanenmaar hun stel
ling onder het afdak werd spoedig onhoud
baar de ammunitie was uitgeput. Zij losten
ieder nog eenige goed gerichte schoten toen
restte er eindelijk nog één kogel aan ieder.
't Was omstreeks zes uren in den avond.
„Laadt de geweren sprak Maudet
op mijn bevel geeft gfj vuurdan stormen wij
met de bajonet er op los; ik zaln voorgaan."
Zijne mannen gehoorzaamden.
Een diepe stilte heerschte er eensklaps op
de binnenplaatszelfs de van pjjn wegkrim
pende gewonden hielden hun adem in. Toen
De Rechterzijde der Kamer van af
gevaardigden te Brussel heeft eergiste
ren eene vergadering gehouden om te
beslissen over hare houding ten opzichte
der reorganisatie van den Senaat. Be
sloten werd, ondanks den aandrang van
de regeering, welke de verkiezing in
twee trappen voorslaat, de door den
heer Woeste voorgestelde formule te
ondersteunen, waardoor de verkiezing
van de Senaatsleden opgedragen wordt
aan het kiezerskorps voor de Kamer,
met voorbehoud alleen van een mini
mum-leeftijd van 35 jaren. De demo
cratische linkerzijde van de Kamer en
den Senaat, heeft gister-ochtend opnieuw
vergadering gehouden in een der zalen
van het nationaal paleis, om over de
organisatie van den Senaat te beraad
slagen. Er waren 17 Kamerleden en
8 senatoren tegenwoordig. Na een lange
discussie werd met 15 tegen 1 stem het
beginsel aangenomen der belangenver
tegenwoordiging en, als gevolg daarvan,
de vermeerdering van het aantal Se
naatsleden. Aan de stemming werd niet
deelgenomen door de aanwezige.leden.
De lord-mayor van Londen gaf gis
teren in het Manison House een dejeuner
ter eere van de buiteolandsche brand
weermannen, onder welke ook Nederland
en België. Er waren 150 couverts. De
toegangen tot Mansion House waren dicht
bezet door belangstellenden, die de op
de stoomspuiten aankomende brand
weermannen met geestdrift begroetten.
De lord-mayor en zijn gemalin ontvin
gen dezen persoonlijk. - Daar de
Iersche partij terug gekomen is
op het besluit dat Sexton had ge
noopt zijn ontslag te nemen, heeft deze
dit weder in getrokken. De conserva
tieve bladen vermeenen, dat deze ver
zoening van Sexton met zijne partij
slechts van tijdelijken aard zal kunnen
zijn, en dat het verschil van inzichten
tusschen de Iersche clericalen en de
Iersche gematigden later ernstige moei
lijkheden in het leven zal roepen.
de Mexikanen den vijand niet meer zageu
schieten, drongen zij in grooten getale vooruit.
De Franschen bewogen zich nietzij wacht
ten het laatste bevel.
„Leg aan! vuur!" klinkt het eensklaps,
en vijf karabijnen branden los, en vijf Mexi
kanen storten levenloos ter aarde, en snel als
de bliksem springen de vijf leeuwen uit hnn
schuilhoek en werpen zich met gevelde bajonet
op den van schrik verstijfden vijand.
Die laatste schok was ijzingwekkendals
het geluid van een plotseling ratelenden don
derslag zoo weerklonk het gekletter van me
taal op metaal over Camarons vlakte„ik
dacht zegt Maine dat de aarde open
scheurde onder mijne voeten."
Met den punt van zijn sabel had de moe
dige Maudet den zijnen den weg gewezen, en
hij het eerste stuitte op den muur van vijan
den. Terstond zijn alle wapenen tegen hem
gekeerd, maar Cattau springt te voren, neemt
den luitenant in zijne armen en dekt hem met
zijn lichaam op 't zelfde oogenblik doorboren
negentien kogels den heldhaftigen fusilier.
Zijn offer had echter den officier niet geheel
gered; twee kogels hadden ook dezen getrof
fen één in de rechter zjj, de anderen had
hem den rechter schenkel verbrijzeld.
Wor-dt vervolgd.)
