Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Donderdag 13 Juli 1893.
No. 4633.
bureau J&oocpstraat 317.
ALGEHEEN OVERZICHT.
J*»,
Het Bankbiljet.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
V 8
R
NIEUWE SCH
E COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 [Stsbl.) No. 124.
Ij I'i i i M111 io'ir:i!i,
Yan 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Yoor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan..
12 Juli '93.
minister-president Dupuy heeft
Maandag in de Kamer van afgevaar-
^.süen to Parijs opnieuw een overwin-
S behaald. De heer Pourquéry de
Nsserin had nl. een voorstel ingediend
amnestie te verleenen aan allen,
v v'eroordeeld zijn of vervolgd worden
A hpf (loolnomon oon nu ïnnnrofa
aan
0 het deelnemen
v Usten, voor zoover zij «mogoi
stdi1'8 a< ^^er ^en mg hebben. De voor-
0 Ier betoogde, dat zulk een daad
de jongste
geen vroeger
goedertierenheid een heilzame uit-
Ooerking zou hebben, vooral met het
°p het aanstaande nationale feest
j; Juli). Minister Dupuy bestreed
Vc vr voorstel met nadruk. Hij
'klaarde, dat geen amnestie kon wor-
«aak
aan personen die de oor-
g, waren van schandelijke ongere-
v uheden zooals er nu kortelings waren
j.- °rgokomen. Ten hoogste zoude Regee-
,8 gratie kunnen verleenen aan de
te
s°nen, die daartoe bijzonder in de
tyïlïlen vielen. Het voorstel-Pourquéry
hie ^a:iroP mot 279 tegen 149 stern
al u verworpen. Het heeft zeer de aan-
li'jC getrokken, dat minister Dupuy
Sj/'bij door de Rechterzijde werd ge-
Het vermoeden is daardoor ge-
jjj.^t, dat hij met de uiterste linker-
VJ, i die trouwens door Olémenceau's
Zeer verzwakt is, wil breken en de
v''"allies tot zich trekken,
«al hesüst Jan tegenover de radi-
)|').ftn in de Kamer betoonde zich de
".'«ter-president Dupuy tegenover de
i^ale vriendjes in het eigen kabinet.
het succes dat hij Zaterdag 11. in de
jiüd,Tl9r had behaald, liep zijn ministerie
Cinr denzelfden avond gevaar eene scheu
w 8 te ondergaan. Minister
eigenliik zijne redding
hkeinsche Katholieken te danken
aan. Minister Peytral
niet mede tevreden, dat het ka-
aan de re-
die voor de Regeering hadden ge
i)
To
He pi" jk' twintig jaar geleden, als jong-
t0()r 'erk werkzaam was op het bankhrskan-
let c J fi: ma R. zoo verhaalt G. M. in
fe boevr"" was daar, behalve twee oude-
kt^.)n 'ders, nog een zekere Rooser, een
kop ^e' J°nge kerel met een blonden krulle
ken' jé1'1 een jaar of een-eu-twintig, ongeveer
koek tr °uder dan ik. Hij hield het wissel-
°k&edr ®rvv'j' de mindere baantjes waren
*h en.igen van kopieeren, wiasels nummeren
akken °3seereni adressen schrijven, brieven
k|j w', "as heel goed voor zijn werk, maar
J Wis o "let "under wat uitgaan betreft
a's hiï 611 eers^e .doordraaier", en zoo jong
èéaeu W as u?.eds eeB echte D°n Ju an. Vóór
am hij geen enkelen nacht tehuis en
'en, enz.
stemd en van welker steun hij als echt
republikein niets wil weten. Zijn eigen
partij, de uiterste linkerzijde, had ge
toond, de politiek der Regeering af te
keuren, en de minister van financiën,
hoewel hij eigenlijk niets te maken had
met het conflict, dat slechts den minis
ter-president en het departement van-
justitie aanging diende zijn ontslag in.
De minister Dupuy was daarover zeer
misnoegd, want voor het allerminst was
dit ontslag e«ne bevestiging van de ge
ruchten, dat de eenheid in het kabinat
verstoord was, en er in de laatste dagen
zich menigmaal ernstig verschil van ge
voelen had geopenbaard. De heer Car-
not w< ndde evenals de heer Dupuy zijn
invloed aan op den altredenden minister
en het gevolg was, dat de heer Peytral
Zondag-avond weer zijn verzoek om on t
slag introk. Volgens de Parijsche bladen
heeft echter minister Dupuy de toestem
ming van Peytral moeten koopen met
het ontslag van den Parijschen politie-
prefect Lozé, wiens val door de radicalen
als zoenoffer werd geëischt
Wie had het ooit kunnen denken, dat
Bismarck nog eens als particularism d. i.
voorstander van de zelfstandigheid dei-
kleine Duitsche Staten zou optreden?
En toch is het gebeurd. Zaterdag 11.
ontving de ex-kanselier te Friedrichs-
ruhe «en 350-tal personen uit het vor
stendom Lippe-Detmold en hield bij die
gelegenheid een rede, welke de meest
radicale particularist hem niet zou kun
nen verbeteren. Hij wees op het bui
tengewoon gewicht der kleine Duitsche
Bondsstaten door de verhouding hunner
stemmen in den Bondsraad, en gat den
wensch te kennen, dat zij voortaan meer
dan totnutoe zouden gebruik maken van
iiun grondwettig recht, om door hunne
vertegenwoordigers, die zij in den Bonds
raad hebben, ook in den Rijksdag hunne
zienswijze te doen gelden. Volgens den
verslaggever der rede, heeft Bismarck
voorts er bijgevoegd, „dat de Landdagen
in hunne beraadslagingen meer de aan
zijn oude lui, een paar inffe menscben, waren
niet bjj machte hem in bedwang te houden.
Alles, wat hij verdiende, maakte hij op, in alle
kroegen tot in de gemeenste was hij bekend. Zon
derling, dat van dat alles niets ter oore kwam
van den patroon, die hem dan zeer zeker
onmiddellijk den bons zou gegeven hebbenik
denk, dat hij de uitgestrooide praatjes niet
gelooven kon of wilde, daar toch de geslepen
kwajongen zicli tegenover hem zoo netjes
steed» voordeed als een echt gentleman, als
iemand vau geheel onberispelijk gedrag. Maar,
dacht ik ook bjj mezelf, dat kan onmogelijk
zoo blijven, dan een of den anderen keer valt
de sluier weg en komt mijn collega te voor
schijn, zooals hij isde kruik gaat zoolang te
water tot zij berst.
Op zekeren nacht nu was Rooser weer
met een bende kameraden uit geweest en
hadden zy in baldadigheid bij een koopman
in eieren en zuur de ruiten ingeslagen en van
vóór het raam een pot met ingelegde paling
en een dito met augurken weggehaald. De
koopman had het aangegeven bij de politie
en Roos, zoo noemden wij hem bij afkorting,
werd als de voornaamste schuldige opge
schreven.
Den volgenden dag vertelde hij mij, zoodra
ik om negen uur op het kantoor kwam, en
met een heel benauwd gezicht, wat er dien
nacht gebeurd wasmet vyf-en-twintig gul
den was de geheele zaak te sussen en had hij
gelegenheden des rijks moesten betref
fen," terwijl hij ook zelf verklaarde „te
spreken als tegenstander van het gróot-
pruisendom." Natuurlijk wekt deze re
devoering groot opzien. Zij biedt het
curieuse schouwspel dergelijke verma
ningen te zien uitgaan van een man,
die aan Pruisen zijn machtigen invloed
in het Rijk en den Bondsraad verzekerd
heeft. Opmerkelijk is het ook, dat zij
werd uitgesproken voor burgers van een
land, welks vorst eenmaal het bekende
woord uitte: „Hier heeft Bismarck niets
te zeggen."
Bij de voortgezette behandeling der
Home-llule-lill in het Lagerhuis te Lon
den had gisteren een buitengewoon le-
vsndig tooneel plaats, dat wel een uur
aanhield. Bij de behandeling van het
amendement van Seton Kan- op art.
9 der Home-rule-bill, voorstellende ver
mindering van het aantal Iersche leden
in het Rijksparlement tot 48, paste
Brodick op het Iersche volk de epite-
tha „arm en babbelziek" toe. Sexton
brandmerkte deze uitdrukking als eene
grove impertinentie. Nadat nu de voor
zitter herhaaldelijk doch vergeefs ge
tracht had Sexton deze woorden te doen
herroepen, beval hij ten laatste dat Sex
ton het Huis gedurende het overige van
de zitting zou verlaten. Sexton deed dit
echter slechts, nadat Gladstone hem had
aangemaand de vergadering dooi'zijn heen
gaan uit eene pijnlijke situatie te verlossen.
Gedurende dit ganscke voorval was de
vergadering zeer woelig, en Sexton werd
bij zijn heengaan warm toegejuicht door
nationalisten en radicalen, die opstonden
en hunne hoeden afnamen. Het amen
dement van Seton Karr werd ten slotte
met 251 togen 218 stemmen verworpen.
Een amendement van Rental, ont de
hoogeschool van Dublin door twee af
gevaardigden te doen vertegenwoordigen,
W6rd verworpen met 225 tegen 226
stemmen.
Naar men uit Potsdam bericht, kwam
de Russische grootvorst-troonopvolger
die niet heden, dun was hij ongelukkig, want
het geval zou ruchtbaar worden eu hij uit ziju
betrekking ontslagen! zoo zeide hy
Maar hoeveel medelyden ik ook met hem
had en hoe gaarne ik hem ook had willen
helpen, ik had het toch niet kunnen doen, om
de eenvoudige reden, dat ik toen nog geen
vijf, laat staan vijf-en-twintig gulden rijk
was.
Ik troostte hem dan ook maar zooveel mo
gelijk, maar daar luisterde hij al heel weinig
naar. Dien heelen morgen zat hij op zijn
krukstoel te draaien als een bezetenehij
voerde niets uit in zijn hoeken en ik kon
merken, dat allerlei gedachten hem door ziju
hoofd speelden,
„Jongen," dacht ik toen by mezelf, „zoo'u
bankierskantoor, waar met zooveel geld wordt
omgegaan, is toch de rechte plaats niet voor
iemand als hij, die zoo gemakkelijk van zijn
geld weet af te komen, en die het dikwijls
zoo goed gebruiken kande gelegenheid
maakt den dief;" het was alsof ik een voor
gevoel had van 't geeu er dien morgen zou
gebeuren.
Het was half een in den middagde beide
andere boekhouders waren gaan koffiedrinken,
en alleen de patroon, Rooser en ik waren,
als altijd, gebleven, om een uur later ook
naar huis te gaan. Op de toonbank hij den
patroon lagen stapels zilver en papieren geld,
die Daserwijn, de kantoorlooper, daar neer
gisteren om 8.35 aan het station Wild
park aan, waar hij door den Keizer
ontvangen en hartelijk begroet werd.
Langs den weg naar het paleis stonden
de bataillons der militaire school opge
steld. Na het diner vertrok de groot
vorst te 10.25 naar Berlijn, van waar
hij zijne reis voortzette.
Het Journal van den minister van
financiën te Petersburg bevat een rond-
schrijven volgens hetwelk d? bij ver
drag aan Frankrijk toegekende domein-
verminderingen den 12n dezer ook in
werking treden ten opzichte van alle
andere staten van Europa behalve Oos
tenlij k-Hongarije, Duitschland en verder
behalve Noord-Amerika en Peru.
Naar uit Constantinopel aan de Times
gemeld wordt, heeft de Egyptische Khe
dive bij den Sultan een allerhartelijkst
onthaal gevonden. De grootvizier bracht
later den Khedive een bezoek, hetgeen
iets buitengewoons is, omdat volgens
de etiquette de grootvizier den voorrang
heeft vóór den onderkoning.
In een entrepot, niet ver van de ten
toonstelling te Chicago gelegen, is brand
uitgebroken. Toen het dak instortte, zijn
twintig mannen van de brandweer in
de vlammen gestort, waar zij omkwa
men. Vijf anderen zijn bij den val ge
wond. In het geheel zijn ei een 60
personen gewond. De gebouwen der
tentoonstelling hebben geen schade ge
leden de schade wordt op een half
millioen dollars geschat.
De regeering te Rio de Janeiro neemt
de noodige maatregelen, teneinde een
eskader te zenden om Rio Grande te
blokkeeren. Volgens de laatste berichten
zouden Wandenkolk en zijne makkers
aan boord van de stoomboot Jupiter de
vloot der opstandelingen hebben bereikt.
Generaal Castithos zendt troepen om
de stad te verdedigen.
Volgens de jongste telegrammen van
den consul op Samoa is er eene botsing
ophanden tusschen Malietoa en Ma-
toula. Engeland zendt een oorlogsschip
gelegd en pas van de Bank gehaald had.
Wij, Rooser en ik, hadden van onze plaat
sen door de glazen deuren een duidelijk ge
zicht op het bureau van den patroon en op
de toonbank, en ik merkte, dat Rooser telkens
loerende blikken naar het geld daarginds
wierp en dan weer naar mij, maar ik deed
alof ik niets zag en werkte stil door, hoewel
het hart my toch bonsde bij de gedachte „Zou
hij tot zoo iets in staat zijn
Eu nauwelijks had de patroon zijn kantoor
verlaten, om even den tuin in te gaan, of op
eens springt Rooser van zijn stoel a/, sluipt
als een kat de gang in, en terwijl ik adem
loos zit te luisteren en te kijken, zie ik langs
de toonbank ginds een hand zich uitstrekken,
iets grijpen en weer verdwynen.
Vóór ik weer tot bezinning kwam, zat
Rooser weer tegenover mij en werkte, alsof
er niets gebeurd was.
De patroon kwam daarop terug en merkte
natuurlijk in 't eerst nog niets daarvanpas
een kwartier later, toen Daserwjjn, de loo-
per, er ook was, begon hij te tellen.
Mij dunkt, ik hoor dat tellen nog„een,
twee, drie," hij was bezig met de biljetteu
van 25 gulden, waarvan er honderd moesten
zijn,... „vijftig, een en vijftig" enz. tot „negen
en negentig. Wateen biljet te kort van 25
gulden, Daserwijn
Slot volgt.)
