Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Vrijdag 21 Juli 1893.
No. 4640.
bureau <$oog£traaf 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Op de G-aleien.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
IEUWE SO
COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124.
Van 1 —6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan
20 Juli '93.
I verkiezingen die onlangs in Duitsch-
de Z'''n &e'10U^eD» hebben ook vooral
aandacht gevestigd op een merk-
Aardig verschijnsel, nl. de sterke uit-
'eiding van de anti-semitische partij.
e algemeene vergadering der Duitseh-
J^'ale partij voor de Rijnprovincie en
(;stlalen heeft de voorzitter de be
side anti-semitische leider, dr. König,
e^constateerd, dat er bij de jongste
^^'kiezingen voor den Rijksdag 500.000
''ti-semitische stemmen zijn uitgebracht.
et aantal zou grooter geweest zijn,
anneer de anti-semieten ook nog in
^ndere dan de hierbij betrokken 'kies-
lstricten eigen candidaten hadden ge-
wat met het oog op bijzondere
üstandigheden niet overal raadzaam
as. Behalve de vele mandaten die zij
-'eUen verwierven, hebben de anti-semie-
n nog een achttiental conservatieven
rï' eenige- nationaal-liberalen in den
'jksdag geholpen. Het vormen van
()eae anti-semitische partij in den Rijlcs-
*aS werd door de eigenaardige houding
^er gvoep-Böckel verliinderd. In heftige
tw°ordingen klaagde spreker over dfe
,?r,sei'vatieven in een paar districten,
Waar de Duitsch-sociale of anti-semiti-
c le partij door hen in den steek was
blaten, in strijd met de toezegging van
j talerzijdsche ondersteuning. Naar aan-
^'ding van dat feit deed hij nu een
°°ïste] om, uit aanmerking van het
i aar gebeurde, bij eerstvolgende ver
pozingen voor den Rijksdag in alle
.^districten waar het met eenig voor-
p1 zicht op succes (volledig of slechts
rekkelijk) doenlijk is,eigen candidaten
stellen en ep de conservatieven geen
'Clt meer te slaan. Dit voorstel werd
aangenomen.
rjJn de 575 kiesdistricten, welke Frank-
telt, zijn thans reeds 1500 candi-
aten voor de Kamerverkiezingen in den
nazomer gesteld. Natuurlijk zal dat,
getal nog wel met eenige honderden
worden vermeerderd. De monarchisten
hebben in 200, de rallies in even zoo
vele, de Bonapavtisten in 167, de socia
listen in 150 districten candidaten ge
steld en de heerschende partijen, die op
officieelen steun kunnen rekenen, overal.
De heer Constans die als de minister
der toekomst wordt beschouwd heeft
te Parijs een verkiezingsbureau gevormd,
van waaruit de drr.den zich over het
geheele land uitstrekken. Vele preiec-
ten en onder-prefecten zijn zijne vrien
den en hij beschikt over een flinke som
golds. De leden der Uiteiste Linker
zijde uitgezonderd, tracht hij een ieder
voor zich te winnen en aldus een mach
tige partij te vormen, die hem in het
toekomstige Parlement ten dienste zal
staan.
Naar de Soir verneemt, heeft de
Fransche regeering aan het Siameesche
gouvernement een ultimatum gezonden.
Volgens de Figaro zou in dit ultimatum
het volgende worden geëischt„Afstand
aan Frankrijk van den linkeroever der
Mekong, van het punt waar zij China
verlaat tot Kratleh, dat aan Frankrijk
behoort en tegenwoordig liet grenspunt
tusschen Cambodja en China vormt.
Afstand aan Frankrijk van de provin
ciën Buttambang en Anglior, ten onrechte
aan Cambodja ontnomen door liet liof
van Bangkok, in 1864, krachtens een
geheim tractaat. Een nader te bepalen
schadeloosstelling vool de slachtoffers
van Kliong. Onmiddellijke benoeming
van eene commissie tot bepaling der
grenzen.
De toon der meeste Fransche bladen
is voortdurend zeer opgewonden. Zij
eisclien een doortastend optreden van
Fransche zijde, teneinde niet, zooals in
dertijd in Egypte is geschied, een En
ge lsch protectoraat over Siam te zien
vestigen. En zelfs de Figaro meent, dat
geen Britsche bemoeiingen geduld moeten
worden. Maar de Soleil vermaant tot
Pin t ^ar 1 bekleedt eene zeer voorname
jon» |- Fransche geschiedenis. Menig
invve w'1(' toeu opgeroepen, hetzij om de
niopa jlgen llst' te bewaren, of om den over
ture i ^Jserijneu te straffen. Ook de schran-
oPva( et1'netter Delourine moest de wapenen
ft|nkeu 6n exPe'i^e uaar -Algiers meê-
eenige zoon eener weduwe was
hij ,.°P wefd niet niet gelet. Gelukkig had
<1-i 661110" ShafirO'plH <1af r/sinA mnöfloi' forron
l||j j. 1 "ton inci gciciii vjLiun&ig IJiltl
dadni;^ een'S spaargeld dat zijne moeder tegen
Dp i. .Sebrek beveiligde,
diuira -ipverrichtingeu op Afrika's noordkust
blopdi.v'i V eu bestonden hoofdzakelijk iu
lopUil oestomu
(j V'schermutselingen.
Schen wei'deu de legerplaatsen der Erau-
verrompeld door henden Bedouinen, die
zich verlustigden in de vlammen der aange
stoken teuten. Wonderen van dapperheid wer
den van beide zijde verricht, en Alfred was
met hart en ziel soldaat geworden, sinds de
sergeantstrepen zijn blauw vest versierden.
Bij een verkenningstocht had zijne compag
nie het ongeluk in eene hinderlaag te vallen.
Vóór zjj den tijd had geregeld vuur te geven
waren reeds de comraandeerende officier en
de helft der manschappen door de kogels geveld.
Met opgeheven sabel en vlammend oog snel
de de kloeke sergeant vooruit. Zijn moed en
zijn beleid wakkerden allen aan tot buitenge
wone krachtsinspanning en onder zijne aan
voering ontkwam het overschot een anders
wissen ondergang. Als belooning werd Delour-
me tot officier benoemd, met de bepaling, dat
hij na het einde der expeditie in zijn rang
zou worden gehandhaafd.
Eenige jaren verliepen. Alfred's moeder
leidde door de zorg van baren zoon, die in
middels kapitein was geworden, een onbekom
merd leven. Zonderling spel van het nootlot
de man, die als jongeling zoo zeer had gepeinsd
over het afschuwelijke der galeistraf, werd
thans aangesteld tot commandant van de ves
ting Tonlon, en tevens belast met het op
zicht over de strafgevangenis. Hjj berustte in
deze aanstelling. Allereerst uit plichtbesef en
vervolgeus in de hoop, dat hij misschien iets
zou kunnen doen om het lot der ongelukkige
veroordeelden te verzachten.
gematigdheid, daar liet toch waarlijk
niet aangaat wegens Siam met Engelan
te gaan vechten, nadat men het veel be
langrijker Egypte zoo gedwee heeft ovel
gele verd. Over 't algemeen kan men
zeggen, dat de Fransche pers veel boozer is
op de Engelschen dan op de Siameezen
De Times ergert zich geweldig aan dit
Fransche chauvinisme, dat overal Brit
sche kuiperijen veronderstelt, op gevaar
zelfs van de diplomatieke betrekkingen
geheel noodeloos te verbitteren. Zelfs
de bewindslieden, de ministers in Frank
rijk, zegt de Timeserkennen maar
flauwtjes of enkel platonisch de vriend
schappelijke gezindheid van Engeland.
En toch moesten zij bedenken, dat Enge
land ofschoon tot dusver zich streng
neutraal houdend en aan alle verzoekin
gen tot aansluiting hij de Triple-Alli-
antie het hoofd biedend, toch eindelijk
door de Fransche uittartingen ertoe ge
bracht zou kunnen worden, zich in de
armen te werpen van liet Drievoudig
Verhond. Geen Franscli staatsman kan
dit voor Frankrijk wenschelijk achten
nnar waarom dan steeds tegen laperjide
Albion gefulmineerd in stede van Engel
sche en Fransche belangen te doen
samen gaan.
De Fransche agent te Bangkok heeft
last ontvangen, aan het Hof van Siam
te berichten, dat de Fransche regeering
het definitieve besluit heeft genomen,
nog 48 uren aan Siam toe te staan om
op dit ultimatum een antwoord te geven,
liet geheele bedrag der geëisckte scha
deloosstelling bedraagt drie millioen
francs, behalve particuliere schadeloos
stellingen. Indien Siam in de voorwaar
den, door Frankrijk gesteld, niet. toe
stemt, zal Frankrijk de kust van Siam
geblokkeerd verklaren. Indien, daaren
tegen, Siain in beginsel toegeeft, zal
men eenen waaiborg vragen van z;jne
goede bedoelingen, hierin bestaande, dat
Frankrijk het recht verkrijgt oen i'ort
te bezetten, of wel bestaande in eene
voordeelige ankerplaats' voor de Fran-
Op zekeren avond, een dag na zijne aan
komst te Tonlon, stond hfj aan het strand
der Middellandsehe zee. De schitterende schijn
der zon naderde meer en meer den horizon
alles stemde tot vrede. Het oog van den kapi
tein rustte op een oud man, in de kleediug
der veroordeelden, wien de groene muts deed
kennen ais voor levenslang derwaarts gezon
den. Het oog van dien oude staarde weemoe
moedig langs den waterspiegel met zooveel
heimwee, dat de kapitein aanstonds besloot
hem eens nader te leeren kennen. Hij wenkte
hem tot zich.
Zeg eens, hoe heet gij, en waar komt
ge vandaan
Hoe ik heet, kapiteinen een pijnlijke
trek vloog over het gelaat van den oude. Och,
ik bid u, vraag mij dat niet: No. 214 levens
lang, dat is mijn naam, mijn beroep, mijne toe
komst, allesGod geve, dat plaats No. '214
spoedig open moge vallen.
Waaldijk, ik vraag u dat niet uit nieuws
gierigheid. Ik heb innig meelijden met u, ik
geloof, dat er iets meer in u huist, dan in de
brutale wezens, die thans en voor altijd uwe
makkers zijn. Niet waar en gij zijt ook
eenmaal een ander mensch geweest en hebt
het geluk der onschuld gekend
Geluk Ja waarachtig, kapitein, ik was
gelukkig met mijue goede vrouw en mijn
aardigen kleinen jongenMocht ik ze. nog
maal terugzien en dan sterven. Sedert de 35
sche schepen. Het betwiste gebied is de
provincie Loeang Prabang, aan den lin
ker Menkongoever, waarvan Siam Frank-
rijk's eigendomsrecht zal moeten er
kennen.
In het Lagerhuis te Londen heeft
gistex-en de minister Grey verklaard,
dat de Regeering geen enkel bericht
heeft ontvangen omtrent het stellen
van een ultimatum door Frankrijk aan
Siam, zooals de Times dien morgen in
een telegram had medegedeeld. Al wat
de Regeoring ter zake van Fi'ankrijks
eisclien weet, is haar gebleken uit de
rede, die de Fransche minister van
buitenlandsche zaken Dinsdag in de
Kamer heeft gehouden.
De Storthing te Christiania heeft met
62 stemmen tegen 29 besloten het ge
meenschappelijk consulaatwezen met
Zweden op te zeggen, en vervolgens
met 56 stemmen tegen 55 den termijn
voor hi t laten vex-vallen van het ge
meenschappelijk consulaatwezen vast
gesteld op 1 Januari 1895.
De Kamer van afgevaardigden te
Belgrado heeft met zeer groote meerdei--
heid het ministerie-Avakoumwitch in
staat van beschuldiging gesteld. De
radicalen, waaruit de parlementaire com
missie is samengesteld, eischen de ver
banning der leden van het ministerie.
Het Journal des Débats behelst een
telegram uit Milaan, waarin gemeld
wordt, dat een vreeselijke wervelwind
neergesti'eken is over Yoghera en de
wegen en huizen heeft beschadigd, den
toren van het paleis Mungharo neer
gehaald en verscheidene menschen heeft
edood. Een gedeelte der kathedx-aa! is
ingestort. Niet minder dan een zestigtal
personen zijn zwaar gekwetst. Uit Cas-
tiglio zijn geen tijdingen ontvangen.
Men vreest, dat ook aldaar eene cata
strophe heeft plaats gehad.
De te Queonstown aangekomen mail
bericht, dat te Santos duizenden per
sonen aangetast zijn door gele koorts
en dat vele menschen er aan sterven.
jaar, die ik nu hier op de galeien ben, is er
nog geen dag voorbijgegaan, waarop ik niet
de namen van Mathilde en van onzen zoon
Alfred heb gezegend En toch is het om hen,
dat ik een misdadiger werd.
Een nevel schoot voor de oogen van den
officier.
Ga voort, sprak hij hijgend, ga voort,
vertel mij alles
Vroeger was no. 214 een Parfjzenaar,
thans behoort hij aan de galeien. Vroeger was
hij arm, maar hij had ten minste een eerlyken
naam. .Ta kapitein, 'ik was arm, maar Ma
thilda had mij lief en wat wenschte ik
meer Ik heb de veldslagen in Egypte en in
Italië onder Napoleon meegemaakt sapristie
dat was een goede tydmaar later, toen de
kleine korporaal naar St. Helena geraakt was,
moesten zijne soldaten maar zien dat ze aan
den kost kwamen. Ik kende geen ambacht. Ik
verdiende eenige stuivers op straat en als
Mathilda soms zeide„Man, ik heb niets
meer te eten", dan floot ik een soldatenliedje
en voelde geen honger. Twee jaar was ik
gehuwd, toen de tijd kwam, dat ik voor drie
den kost moest verdienen. Ik voelde mij zoo
gelukkigMaar ik was arm, en 't was
koud nu kereltje, zeide ik, ge zult in 't
leven blijven. Dat de vader honger heeft, dat kan,
maar moeder eu 't kind, zie, dat is wat anders.
Slot volgt.)
