Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 16de Jaarg, Donderdag 10 Augustus 1893. No. 4657. ^Bureau Jtoog^traat 817. ALGEMEEN OVERZICHT. De Poolsche Banneling. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: 3 PRIJS DER ADVERTENTIÊN De onthullingen van Dupas in zijne lakende brochure over Arton, hebben te "«rijs nog geene tegenspraak van be tekenis uitgelokt, en naar de Parijsche "laden te oordealen, zou men gaan ge- l°Oven, dat die tegenspraak ook niet zal worden gegeven. Enkel Ribot heeft, ^at hem betieft het boekje van Dupas een weefsel van onwaarheden genoemd, '"aar zooals de Figaro aan dit diplo matiek schrijven toevoegt, we hebben Varaan niet genoeg. Indien de mede gedeelde dingen onwaar zijn, moet de beer Dupas voor den rechter vervolgd borden. Ongelukkig genoeg, luidt het Scbamper, (heeft Dupas, zoo als men ons ?eSt), het staat ook in het boekje te lezen de photografische groep van Arton, den genoemden W. en Dupas zelf, welke '"et eenige andere bewijzen elke ont kenning tot zwijgen brengen. Van Leu- bet is nog niets gehoord. NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.5(i - 2.— - 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. |i|iiiiiiiiiilMiiirtiitii;iiKi'ii'jiiriiiiini:Mit.Mii?iuiiiiHiiiiU!iiiiii''''i Van 1—6 regels0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen komsten aangegaan 9 Augustus '93. Blijkens de uittreksels die de Figaro (van de brochure geeft, had Arton reeds Juni 1892 Parijs verlaten wegens 'et bekende dynamiet-proces. Op ver- Zoek van de Dynamiet-nmatschappij ^erd aan de Fransche gezanten in 't buitenland zijn zoogenaamd signalement Se-zonden met bevel tot aanhouding van den vluchteling, maar al aanstonds was z°rg gedragen dat het „signalement" v°lstrekt niet aan den persoon van A'ton beantwoordde en hij dus „onvind baar" was Toen later door de ont hullingen van Delabaye in de Fransche garner, Artons medeplichtigheid in de anama-schurkerij aan het licht kwam, z°ud de toenmalige minister-president Boukert den geheimen agent Dupas naar ~Jf)nden om, door middel van Arton's bankier Salberg aldaar, met Arton te 0t)derhandelen. Dupas slaagde niet, 'haar de parlementaire commissie van e,1(luête had van zijne zending de lucht Sokregen en riep hem ter verantwoor- Naar liet Frausch van Louis Collas. ding. De minister Ribot verbood hem echter te „getuigen". Dupas zette in- tusschen zijne pogingen voort door mid del van Artons vertrouweling W., die hem op 30 Dec. '92 te Venetië werke lijk aan mijnheer Arton voorstelde, die den volgenden dag w*l zoo goed was aan W. een „Memorie" te dicteeren, welke Dupas mocht medenemen voor de Fransche regeering. Arton gaf hierin een verklaring door wie en met welk doel het Panama-schandaal op touw was gezet en raadde der Regeering het kwaad zooveel mogelijk te herstellen, door te redden wie nog te redden waren en te zorgen dat het aantal gecompromitteerden niet grooter werd; bö venal was het zaak den agitatoren het stilzwijgen op te leggen. Hij verklaarde zich bereid de Re geering te helpendaarvoor eischte hij in de eerste plaats zijne vrijheid en verder een som gelds voldoende om af te betalen wat hij aan de Dynamietmaatschappij schuldig was. Er zou wel, meende hij, een politiek persoon te vinden zijn, die hem een sommetje van 100.000 frs. zou willen voorschieten als loon voor zijn stilzwijgen! Ook verklaarde Arton, dat noch Delahaye, noch iemand anders een lijst van de omgekochte personen had. Delahaye had zijne beschuldigingen slechts gegrond op verschillende aanwij zingen, die hij behendig gecombineerd had, Arton weigerde hardnekkig een lijst van de gecompromitteerde personen te geven aan eenigen minister wegens de onbestendigheid van het ministerieel ambt. De eenige wien hij misschien zijn geheimen zou willen toevertrouwen, zou zijn de President der Republiek, „die door zijn minder onbestendige posi tie in staat zou zijn, de verkregen in lichtingen in het belang van het land aan te wenden." Dupas voegt er bij, dat bij niet weet, of de heer Caruot in ken nis is gesteld met de door Arton ge dicteerde memorie. Al dien tijd werd de Regeering door Dupas telegrafisch op de hoogte gehouden van de vorderingen 16) 0 Neen, zeide hij, zelfs in ballingschap is P.?e taak ni.:t geëindigd; aan onze zaak zijn 'J verplicht haar te doen eerbiedigen door dw-6 bonding, wij moeten onze tegenstanders te lnSpa ons te achten; onder onze landgenoo- H 11 ziin cr, wier wankelenden moed wij kun- Ve'V v' 'ievendigen, wier ellende wij kunnen f .'hchten, zoover als onze krachten daartoe 'Ken. Het leven is een strijd, eerst in het at mogen wij rust verwachtenhoe nederig En Vel'b°rgen zij ook zijn, onze pogingen zul- niet verloren gaan. Laat ons niet onge- ja wezen over hun schijnbare machteloosheid, last' 'ons overtuigd houden, dat zij vroeg of vruchten zullen dragen. J zelf gaf het voorbeeldhoe gaarne °ïde ik hem sprekenik gevoelde mij ver sterkt na mij met hem te hebben onderhouden. Ik was hem veel kostbare raad verschuldigd en later trok ik het grootst voordeel uit de aanwijzingen, die hij mij gegeven had betref fende de levenswijze, welke mij was opgelegd en het land, waarin ik naar alle waarschijn lijkheid mijn loopbaan zou eindigen. Waarom was ik veroordeeld zoo spoedig van hem ge scheiden te worden Wij waren tegen het einde van den winter te Tobolsk aangekomeneen dikke ijskorst bedekte de rivier, de aarde was door een twee voet dikke sneeuwlaag bedekt. Toen ik het verliet, had de lente de verstijfde natuur wederom tot nieuw leven opgewekt. Ik vergis mijdie landen, waar alles buitensporig is kennen niet dat bekoorlijke jaargetijde, dat als overgang van den winter tot den zomer dient. Men gaat daar plotseling over van de hevigste kon de tot tropische hitte, enkele weken zijn voldoende om de boomen met groen te bedekken, de vruchten en enkele graansoorten die ver bouwd worden, zooals gerst en haver, tot rijpheid te brengen. De rivieren, gevoed door de smeltende sneeuw veranderen in onafzienbare plassen te midden waarvan eilanden van groen, lorkenboomen en dennen ronddrijven. Die landschappen hebben een streng, zwaarmoedig voorkomen, dat echter niet zonder bevalligheid zou zijn, indien de banneling niet altijd en overal den rouw in het hart droeg. die hij maakte. In die telegrammen werd Arton steeds met de lieve bena ming la jeune fitte aangeduid. Onder liet tweede ministerieRibot werd Dupas opnieuw de opdracht gege ven, om met Arton te onderhandelen, doch hij kreeg nu den inspecteur, Sou- dais, mede, die, zegt Dupas, onnoozel genoeg was om de zaak in allen ernst op te vatten, zoodat hij, Dupas, alle moeite had om zijn misplaatsten ijver te temperen De Jood was dan ook zoo voorzichtig zich niet meer persoonlijk te vertoonen, maar steeds vertrokken te zijn als de lieeren aankwamenzoo ook te Jassy, in Moldavië, waar hij echter den tact had, zijn valies in dei- haast achter te laten, met papieren, genoeg om de gevoerde onderhandelin gen te „onthullen" en dus de Fransche regeering voldoende te coinpromitteeren, dat zij hem voortaan met rust had te laten. Men kan er staat op maken, dat deze door Dupas als wraak over zijn ontslag als secretaris van den directeur der ge heime politie en wellicht tegelijk als vei- kiezingsmanoeuvre openbaar gemaakte „onthullingen" een nieuwe storm tegen de Regeering zullen ontketenen want al was de tegenwoordige minister-pre sident Dupuy in da dagen van deze schandelijke onderhandelingen met den Panamajood, er als minister an onder wijs minder rechtstreeks verantwoorde lijk voor, men meent toch als zeker te mogen aannemen, dat hij er niet onkun dig van was en er dus mede aanspra kelijk voor is. In het socialistencongres te Zurich werd gisteren de motie van Nieuwen- huis en Volders, strekkende om dekwestie der uitsluiting van anarchisten opnieuw te onderzoeken, verworpen. De vergade ring besloot hare sympathie te betui gen aan de werkstakende Engelsche mijnwerkers en te hunnen bate eene inzameling te houden. De Londensche Times behelst een Waartoe zou het overigens dienen, zich te hechten aan een tijdelijk verblijfIk ging een mij onbekende bestemming tegemoetalleen wist ik dat ik zou leven in de mijnen in het gebergte, die Zuidelijk Siberië van Oost naar West doorsnijden. Na mijn ouden vriend te hebben vaarwel gezegd, heklom ik een dier ellendige voertuigen, welker schokken den reizigers zoo dikwijls smartkreten ontlokken. Na alle verschrikkingen der koude te hebben doorstaan, was ik nu blootgesteld aan de nog wreeder marteling der warmte. Gedurende de eerste dagen had ik veel te lijden van de stralen eener bijna tropische zónmaar mijn blikken rustten althans van tijd tot tijd op schoone oogsten en op hij groote tüsschenpoozen te voorschijn komende dorpen wij trokken door prachtige bosschen en de van tak tot tak springende vogelen bekoorden ons oor door hun gezang. Dat alles verdween toen wij de afschuwelijk Barabawoestiju nader den, die zich over een onmetelijke uitgestrekt heid uitbreidt en die wij moesten doortrekken. Hier vertoont zich Siberië in al zijn verschrik kingen, niet onder den vorm van besneeuwde vlakten, zooals in het Noorden, maar als ver pestende moerassen, Het is waar, dat op sommige plaatsen het dikke, hooge gras toont, wat de mensch van deze plaats der vervloeking zon kunnen ma ken. Overal elders groote plassen geelachtig, stilstaand water, waarin een geheele wereld artikel over de kwestie van Swaziland, waarin zij bevestigt, dat het nieuwe Engelsch-Tranvaalsche tractaat aan Tranvaal het protectoraat geeft over Swaziland met zekere waarborgen voor de Koningin en de inboorlingen waar tegenover Transvaal aanneemt de op neming in het Zuid-Afrikaansche Tol verbond en afzet van het recht om een spoorweg aan te leggen naar de kust. Naar uit Bangkok wordt geseind, is de Fransche gezant Pavie, aldaar gis teren zonder deu schout-hij-nacht Hu mana teruggekeerd. Plij werd met een salvo van dertien kanonschoten van het fort Paknam begroet, hetwelk door de Alouette beantwoord werd. De Fransche vlag wappert weder van het gebouw dei legatie. Pavie bracht gister-avond een bezoek aan den minister van bui- tenlandsche zaken. De koninklijke com missarissen zijn gisteren naar Chataboon vertrokken, om aldaar gedurende de Fransche bezetting te blijven. Het congres der Vereenigde Staten van Nooid-Amerika is eergisteren te Was hington in buitengewone zitting bijeen gekomen, nadat de president al sedert weken zich had overtuigd, dat verder uitstel van de intrekking der zilverwet van Sherman het land onberekenbaar nadeel zou berokkenen. Volgens deze wet moet het gouvernement iedere maand een groote hoeveelheid zilver koopen om den prijs te steunen van dat metaal, dat vooral in Noord-Amerika wordt gepro duceerd. Die aankoopen hebben evenwel niet het gewenschte gevolg gehad. De daling van den zilverprijs kon niet wor den tegengehouden, liet Congres moet nu de vraag beslissen of het nutteloos koopen zal worden voortgezet. Het is vrij zeker, dat de wet van Sherman zal worden ingetrokken, maar misschien zullen aan de eigenaars der zilvermijnen eenige compensatiën worden geschonken. De nieuwe gouverneur van de pro vincie Buenos-Ayres in de Argentijnsche republiek, gewezen voorzitter van het van afzichtelijk, kruipend gedierte leeftpad den, adders en slangen biezen, riet en heiden strekken zich tot aan den horizon uit. De en kele bewoners van deze treurige streek, die men somtijds ontmoethebben een kwij nend, ziekelijk uiterlijkhun lichaam wordt door de koorts geslooptdit is de steppe in haar afzichtelijkste gedaante. Te midden van al deze ellende kronkelt de weg verdermasten dwarshouten met leem overdekt zijn over de gaten in den weg gelegd. Men kan zich de afschuwelijke marteling voor stellen, die wij ondervonden, toen onze lichamen over die grove balken werden heen en weer geschud. Maar dit was niets in vergelijking met de beten der insecten. In die verpeste moeraslucht leven myriaden muggen en vliegen, die bloeddorstig aanvallen op hun aan hun onverzadigbare zuigers overgeleverde prooi. In een oogenblik zijn alle aan hun heten bloot gestelde lichaamsdeelen overdekt met wonden en opgezwollende paarden, wien het bloed uit de neusgaten en uit alle poriën loopt, zijn dol van pijn, steigeren en hollen voortdikwerf verbreken zij de teugels en vluchten in het riet, waar zij weldra bezwijken, levend ver slonden door myriaden vijanden. In welken toestand verlieten wij die helWij waren af zichtelijk om te zien. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1