Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg,
Donderdag 10 Augustus 1893.
No. 4657.
^Bureau Jtoog^traat 817.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Poolsche Banneling.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
3
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
De onthullingen van Dupas in zijne
lakende brochure over Arton, hebben te
"«rijs nog geene tegenspraak van be
tekenis uitgelokt, en naar de Parijsche
"laden te oordealen, zou men gaan ge-
l°Oven, dat die tegenspraak ook niet
zal worden gegeven. Enkel Ribot heeft,
^at hem betieft het boekje van Dupas
een weefsel van onwaarheden genoemd,
'"aar zooals de Figaro aan dit diplo
matiek schrijven toevoegt, we hebben
Varaan niet genoeg. Indien de mede
gedeelde dingen onwaar zijn, moet de
beer Dupas voor den rechter vervolgd
borden. Ongelukkig genoeg, luidt het
Scbamper, (heeft Dupas, zoo als men ons
?eSt), het staat ook in het boekje te
lezen de photografische groep van Arton,
den genoemden W. en Dupas zelf, welke
'"et eenige andere bewijzen elke ont
kenning tot zwijgen brengen. Van Leu-
bet is nog niets gehoord.
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.5(i
- 2.—
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
|i|iiiiiiiiiilMiiirtiitii;iiKi'ii'jiiriiiiini:Mit.Mii?iuiiiiHiiiiU!iiiiii''''i
Van 1—6 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan
9 Augustus '93.
Blijkens de uittreksels die de Figaro
(van de brochure geeft, had Arton reeds
Juni 1892 Parijs verlaten wegens
'et bekende dynamiet-proces. Op ver-
Zoek van de Dynamiet-nmatschappij
^erd aan de Fransche gezanten in 't
buitenland zijn zoogenaamd signalement
Se-zonden met bevel tot aanhouding van
den vluchteling, maar al aanstonds was
z°rg gedragen dat het „signalement"
v°lstrekt niet aan den persoon van
A'ton beantwoordde en hij dus „onvind
baar" was Toen later door de ont
hullingen van Delabaye in de Fransche
garner, Artons medeplichtigheid in de
anama-schurkerij aan het licht kwam,
z°ud de toenmalige minister-president
Boukert den geheimen agent Dupas naar
~Jf)nden om, door middel van Arton's
bankier Salberg aldaar, met Arton te
0t)derhandelen. Dupas slaagde niet,
'haar de parlementaire commissie van
e,1(luête had van zijne zending de lucht
Sokregen en riep hem ter verantwoor-
Naar liet Frausch van Louis Collas.
ding. De minister Ribot verbood hem
echter te „getuigen". Dupas zette in-
tusschen zijne pogingen voort door mid
del van Artons vertrouweling W., die
hem op 30 Dec. '92 te Venetië werke
lijk aan mijnheer Arton voorstelde, die
den volgenden dag w*l zoo goed was
aan W. een „Memorie" te dicteeren,
welke Dupas mocht medenemen voor
de Fransche regeering. Arton gaf hierin
een verklaring door wie en met welk
doel het Panama-schandaal op touw was
gezet en raadde der Regeering het kwaad
zooveel mogelijk te herstellen, door te
redden wie nog te redden waren en te
zorgen dat het aantal gecompromitteerden
niet grooter werd; bö venal was het zaak
den agitatoren het stilzwijgen op te
leggen. Hij verklaarde zich bereid de Re
geering te helpendaarvoor eischte hij in
de eerste plaats zijne vrijheid en verder
een som gelds voldoende om af te betalen
wat hij aan de Dynamietmaatschappij
schuldig was. Er zou wel, meende hij, een
politiek persoon te vinden zijn, die hem
een sommetje van 100.000 frs. zou
willen voorschieten als loon voor zijn
stilzwijgen! Ook verklaarde Arton, dat
noch Delahaye, noch iemand anders een
lijst van de omgekochte personen had.
Delahaye had zijne beschuldigingen
slechts gegrond op verschillende aanwij
zingen, die hij behendig gecombineerd
had, Arton weigerde hardnekkig een
lijst van de gecompromitteerde personen
te geven aan eenigen minister wegens
de onbestendigheid van het ministerieel
ambt. De eenige wien hij misschien
zijn geheimen zou willen toevertrouwen,
zou zijn de President der Republiek,
„die door zijn minder onbestendige posi
tie in staat zou zijn, de verkregen in
lichtingen in het belang van het land
aan te wenden." Dupas voegt er bij, dat
bij niet weet, of de heer Caruot in ken
nis is gesteld met de door Arton ge
dicteerde memorie. Al dien tijd werd
de Regeering door Dupas telegrafisch op
de hoogte gehouden van de vorderingen
16)
0 Neen, zeide hij, zelfs in ballingschap is
P.?e taak ni.:t geëindigd; aan onze zaak zijn
'J verplicht haar te doen eerbiedigen door
dw-6 bonding, wij moeten onze tegenstanders
te lnSpa ons te achten; onder onze landgenoo-
H 11 ziin cr, wier wankelenden moed wij kun-
Ve'V v' 'ievendigen, wier ellende wij kunnen
f .'hchten, zoover als onze krachten daartoe
'Ken. Het leven is een strijd, eerst in het
at mogen wij rust verwachtenhoe nederig
En Vel'b°rgen zij ook zijn, onze pogingen zul-
niet verloren gaan. Laat ons niet onge-
ja wezen over hun schijnbare machteloosheid,
last' 'ons overtuigd houden, dat zij vroeg of
vruchten zullen dragen.
J zelf gaf het voorbeeldhoe gaarne
°ïde ik hem sprekenik gevoelde mij ver
sterkt na mij met hem te hebben onderhouden.
Ik was hem veel kostbare raad verschuldigd
en later trok ik het grootst voordeel uit de
aanwijzingen, die hij mij gegeven had betref
fende de levenswijze, welke mij was opgelegd
en het land, waarin ik naar alle waarschijn
lijkheid mijn loopbaan zou eindigen. Waarom
was ik veroordeeld zoo spoedig van hem ge
scheiden te worden
Wij waren tegen het einde van den winter
te Tobolsk aangekomeneen dikke ijskorst
bedekte de rivier, de aarde was door een twee
voet dikke sneeuwlaag bedekt. Toen ik het
verliet, had de lente de verstijfde natuur
wederom tot nieuw leven opgewekt. Ik vergis
mijdie landen, waar alles buitensporig is
kennen niet dat bekoorlijke jaargetijde, dat als
overgang van den winter tot den zomer dient.
Men gaat daar plotseling over van de hevigste
kon de tot tropische hitte, enkele weken zijn
voldoende om de boomen met groen te bedekken,
de vruchten en enkele graansoorten die ver
bouwd worden, zooals gerst en haver, tot
rijpheid te brengen.
De rivieren, gevoed door de smeltende sneeuw
veranderen in onafzienbare plassen te midden
waarvan eilanden van groen, lorkenboomen en
dennen ronddrijven. Die landschappen hebben
een streng, zwaarmoedig voorkomen, dat echter
niet zonder bevalligheid zou zijn, indien de
banneling niet altijd en overal den rouw in
het hart droeg.
die hij maakte. In die telegrammen
werd Arton steeds met de lieve bena
ming la jeune fitte aangeduid.
Onder liet tweede ministerieRibot
werd Dupas opnieuw de opdracht gege
ven, om met Arton te onderhandelen,
doch hij kreeg nu den inspecteur, Sou-
dais, mede, die, zegt Dupas, onnoozel
genoeg was om de zaak in allen ernst
op te vatten, zoodat hij, Dupas, alle
moeite had om zijn misplaatsten ijver
te temperen De Jood was dan ook zoo
voorzichtig zich niet meer persoonlijk
te vertoonen, maar steeds vertrokken
te zijn als de lieeren aankwamenzoo
ook te Jassy, in Moldavië, waar hij
echter den tact had, zijn valies in dei-
haast achter te laten, met papieren,
genoeg om de gevoerde onderhandelin
gen te „onthullen" en dus de Fransche
regeering voldoende te coinpromitteeren,
dat zij hem voortaan met rust had
te laten.
Men kan er staat op maken, dat deze
door Dupas als wraak over zijn ontslag
als secretaris van den directeur der ge
heime politie en wellicht tegelijk als vei-
kiezingsmanoeuvre openbaar gemaakte
„onthullingen" een nieuwe storm tegen
de Regeering zullen ontketenen want
al was de tegenwoordige minister-pre
sident Dupuy in da dagen van deze
schandelijke onderhandelingen met den
Panamajood, er als minister an onder
wijs minder rechtstreeks verantwoorde
lijk voor, men meent toch als zeker te
mogen aannemen, dat hij er niet onkun
dig van was en er dus mede aanspra
kelijk voor is.
In het socialistencongres te Zurich
werd gisteren de motie van Nieuwen-
huis en Volders, strekkende om dekwestie
der uitsluiting van anarchisten opnieuw
te onderzoeken, verworpen. De vergade
ring besloot hare sympathie te betui
gen aan de werkstakende Engelsche
mijnwerkers en te hunnen bate eene
inzameling te houden.
De Londensche Times behelst een
Waartoe zou het overigens dienen, zich te
hechten aan een tijdelijk verblijfIk ging een
mij onbekende bestemming tegemoetalleen
wist ik dat ik zou leven in de mijnen in het
gebergte, die Zuidelijk Siberië van Oost naar
West doorsnijden. Na mijn ouden vriend te
hebben vaarwel gezegd, heklom ik een dier
ellendige voertuigen, welker schokken den
reizigers zoo dikwijls smartkreten ontlokken.
Na alle verschrikkingen der koude te hebben
doorstaan, was ik nu blootgesteld aan de nog
wreeder marteling der warmte.
Gedurende de eerste dagen had ik veel te
lijden van de stralen eener bijna tropische
zónmaar mijn blikken rustten althans van
tijd tot tijd op schoone oogsten en op hij groote
tüsschenpoozen te voorschijn komende dorpen
wij trokken door prachtige bosschen en de
van tak tot tak springende vogelen bekoorden
ons oor door hun gezang. Dat alles verdween
toen wij de afschuwelijk Barabawoestiju nader
den, die zich over een onmetelijke uitgestrekt
heid uitbreidt en die wij moesten doortrekken.
Hier vertoont zich Siberië in al zijn verschrik
kingen, niet onder den vorm van besneeuwde
vlakten, zooals in het Noorden, maar als ver
pestende moerassen,
Het is waar, dat op sommige plaatsen het
dikke, hooge gras toont, wat de mensch van
deze plaats der vervloeking zon kunnen ma
ken. Overal elders groote plassen geelachtig,
stilstaand water, waarin een geheele wereld
artikel over de kwestie van Swaziland,
waarin zij bevestigt, dat het nieuwe
Engelsch-Tranvaalsche tractaat aan
Tranvaal het protectoraat geeft over
Swaziland met zekere waarborgen voor
de Koningin en de inboorlingen waar
tegenover Transvaal aanneemt de op
neming in het Zuid-Afrikaansche Tol
verbond en afzet van het recht om een
spoorweg aan te leggen naar de kust.
Naar uit Bangkok wordt geseind, is
de Fransche gezant Pavie, aldaar gis
teren zonder deu schout-hij-nacht Hu
mana teruggekeerd. Plij werd met een
salvo van dertien kanonschoten van het
fort Paknam begroet, hetwelk door de
Alouette beantwoord werd. De Fransche
vlag wappert weder van het gebouw
dei legatie. Pavie bracht gister-avond
een bezoek aan den minister van bui-
tenlandsche zaken. De koninklijke com
missarissen zijn gisteren naar Chataboon
vertrokken, om aldaar gedurende de
Fransche bezetting te blijven.
Het congres der Vereenigde Staten van
Nooid-Amerika is eergisteren te Was
hington in buitengewone zitting bijeen
gekomen, nadat de president al sedert
weken zich had overtuigd, dat verder
uitstel van de intrekking der zilverwet
van Sherman het land onberekenbaar
nadeel zou berokkenen. Volgens deze
wet moet het gouvernement iedere maand
een groote hoeveelheid zilver koopen om
den prijs te steunen van dat metaal, dat
vooral in Noord-Amerika wordt gepro
duceerd. Die aankoopen hebben evenwel
niet het gewenschte gevolg gehad. De
daling van den zilverprijs kon niet wor
den tegengehouden, liet Congres moet
nu de vraag beslissen of het nutteloos
koopen zal worden voortgezet. Het is
vrij zeker, dat de wet van Sherman zal
worden ingetrokken, maar misschien
zullen aan de eigenaars der zilvermijnen
eenige compensatiën worden geschonken.
De nieuwe gouverneur van de pro
vincie Buenos-Ayres in de Argentijnsche
republiek, gewezen voorzitter van het
van afzichtelijk, kruipend gedierte leeftpad
den, adders en slangen biezen, riet en heiden
strekken zich tot aan den horizon uit. De en
kele bewoners van deze treurige streek, die
men somtijds ontmoethebben een kwij
nend, ziekelijk uiterlijkhun lichaam wordt
door de koorts geslooptdit is de steppe in
haar afzichtelijkste gedaante.
Te midden van al deze ellende kronkelt de
weg verdermasten dwarshouten met leem
overdekt zijn over de gaten in den weg gelegd.
Men kan zich de afschuwelijke marteling voor
stellen, die wij ondervonden, toen onze lichamen
over die grove balken werden heen en weer
geschud. Maar dit was niets in vergelijking
met de beten der insecten. In die verpeste
moeraslucht leven myriaden muggen en vliegen,
die bloeddorstig aanvallen op hun aan hun
onverzadigbare zuigers overgeleverde prooi.
In een oogenblik zijn alle aan hun heten bloot
gestelde lichaamsdeelen overdekt met wonden
en opgezwollende paarden, wien het bloed
uit de neusgaten en uit alle poriën loopt, zijn
dol van pijn, steigeren en hollen voortdikwerf
verbreken zij de teugels en vluchten in het
riet, waar zij weldra bezwijken, levend ver
slonden door myriaden vijanden. In welken
toestand verlieten wij die helWij waren af
zichtelijk om te zien.
Wordt vervolgd.)