Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Dinsdag 5 September 1893.
No. 4678.
bureau £booq$txaai 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Poolsche Banneling.
PRIJS VAN DIT BLAD:
- 8tef
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Feuilleton.
De Katholiekendag te Würzburg.
NIEUWE SGHIEDAMSGHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
Volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
HllinilllllJllltillllllllKltHIllitillllliliillil'lllliiimittllMllliinillllHIlllHiHIlll'lillTi
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing -vorden billijke oiereen-
komsten aangegaan.
4 September '93.
Blijkens berichten uit Brussel heeft
e Belgische Senaat Zaterdag met eene
£roote meerderheid het voorstel-Visart,
^kende de wijze van verkiezing van
Senaat in de redactie door de
aiöer in verzoeningsgezinden geest
Niis' gesteld, aangenomen. Door deze be-
hssing van den Senaat is nu voorgoed
p langdurige beraadslaging over de
grondwetsherziening gesloten, welke in
November 1890 aan de orde werd gesteld.
De Duitsche Keizer en Keizerin zijn
rijdag 11. te Coblenz aangekomen, waar
2lJ door den opperburgemeester werden
Vt'rWelkorr.d. De Italiaansche kroon
prinsen, tal van andere vorstelijke en
^btelijke personen zijn mede aange
stoten om met den Keizer de manoeu-
vres Tan bet achtste legerkorps bij te
^°toen. Aan het gala-diner voor de
°lviele autoriteiten, dat na aankomst
er vorstelijke personeD gegeven werd
r? a. ook door den aartsbisschop
j^reinentz van Keulen en den bisschop
/porum van Trier- werd bijgewoond,
'Jdde Wilhelm den volgenden toost
ato de Rijnprovincie: „De ontvangst
j bet Rijnland doet mij goed aan het
*rt en ik dank de Coblenzers en al
jÜlito trouwe Rijnlanders voor de harte-
lJke ontvangst mij en der Keizerin ten
j^l gevallen. Met een diep geroerd
j ai't spreek ik tot u van deze plaats,
<lit huis dat zoo nauw verbonden is
de geschiedenis van mijn grootvader
v &er en wijlen mijn grootmoeder. Wij
^?®len nog den geest der edele vrouw,
le eenmaal binnen deze muren heeft
j>e^voond wij bemerken nu nog de zege-
hand van keizerin Augusta in
„,:e deelen der provincie. Zoo vat ik
e8i wat ik voel en denk, te zamen
eenen zegewensch voor de welvaart
;(61 Rijnprovincie. Die liWmlande lebe
nochmah hoch zum driften mal hoch
Ni
aar het Frausch van Louis Comas.
37)
den ernst, die sprak uit het gelaat van
tenci ,eraa'> zoowel a'8 "it dat vanzijuecht-
a»t\v° begreep ik, dat ik een groote ver
liet ®0ïfdelijlcheid op mij genomen had, maar
w8..mi te laat om terug te treden.
ketlt "iiiiheer de graaf, zeide de generaal, gij
gij 0./"iiu gevoelens ten uwen opzichtewat
dn„ zult zeggen, ik zal het gelooven. Wees
j00 goed ons mede te deelen, wat er op
0T0r 11 genoemden dag is gebeurd.
°hbew. a' zeide mevrouw Apraxin, vertel het
''epeld, zonder achterhouding.
zal trachten er aan te voldoen. Het
?*ïtij 'n ^eu tjjd, toen ik trachtte de
bom vormen, van welke ik dacht, dat de
mst van mijn ongelukkig vaderland afhing.
Van Coblenz zal de Keizer met zijn
gevolg en hooge gasten naar den Elzas
gaan. Ook de Italiaansche kroonprins
zal ham daarheen volgen. De deelnoming
van Italië's kroonprins aan de manoeu
vres in Elzas-Lotharingen, is geworden
een leit van politiek gewicht of men hecht
er althans dusdanige waarde aan. Nu de
zoon van den vorst, die voor weinige
dagen keizer Wilhelm zijn bestan vriend
heette, in die veelbesproken streek, welke
voor ruim twintig jaren tot Frankrijk
behoorde, de manoeuvres komt bijwonen,
is er natuurlijk in Frankrijk geen „op
recht vaderlander" en „revanche man"
die daarin niet ziet een daad van pro
vocatie tegenover Frankrijk. De meer
derheid gelooft aan boos opzet van de
zijde der Italiaansche regeeringzij heet
's prinsen tegenwoordigheid te Metz een
slag in 't aangezicht van hen die nog
geloofden aan Italië's welwillende of
zelfs vriendschappelijke gezindheid tegen
over Frankrijk. Hier zou men echter
kunnen vragen, met welk recht Frank
rijk in anderen provocatie of boos opzet
heet, wat het zich zelf bij elke gele
genheid veroorlooft. De Russische groot
vorsten worden in Frankrijk gevierd als
waren zij verlossers uit allen nood en
men draagt er zorg voor die betoogin
gen een beslist anti-Duitsch karakter
te doen dragen. Waar het zich dus zelf
aan dit euvelschuldig maakt, heeft Frank
rijk geen recht die fout in anderen at
te keuren.
Gisteren was het in Frankrijk de dag
der herstemmingen. De meeste belang
stelling wekt daarbij de strijd in het
district Draguignan, waar Clemenceau
candidaat is. De gecompromitteerde lei
der der radicalen verdedigt zich met de
kracht der vertwijfeling tegen zijne tal
rijke vijanden. Bij de eerste stemming
werden op zijne drie mede-candidaten
ongeveer 1500 stemmen meer uitgebracht
dan op hem, maar de vraag is nu of al
deze stemmen zich nu zullen vereenigen
op Jourdan, die thans zijn voornaamste
Ik doorkruiste de provinciën van het oude
Poolsehe Koninkrijk, overal mijn wachtwoord
herhalende„Geduld en volharding."
Eens volgde ik te paard den weg langs de
Weichsel. Het was prachtig weer; de lente
spreidde al haar pracht ten toonin den hel
deren zonneschijn wiegelde het jonge koren onder
de zachte aanraking van een verfrisschende
koelte heen en weergroote runderen dartel
ten in de vette weiden en mengden hun geloei
met het hoorngeschal der herdersde in stille
majesteit langzaam voortrollende stroom, weer
kaatste in zjjn wateren het groen aan zijn
oeversmen kan zich niets schooners voor
stellen dan dat landschap met zjjn harmonische
zachte kleuren.
Ik was door het aanschouwen van deze rjj-
ke natuur langzamerhand ia gepeins verzon
ken, toen het geluid van plassen van riemen
in het water mijn oor bereikte en welluiden
de stemmen een lied aanhieven in onze schoo-
ne Slavische taal, welke zachte klanken ge
heel in overeenstemming waren met de mij
omringende kalme natuur. Weldra zag ik in
het midden van de stroom een boot, waarin
eenige jonge meisjes, wier schitterend gekleur
de kleeding bevallig afstak tegen de zilveren
oppervlakte van het water.
Ik verborg mij achter een boschje van wil-
genboomen en sloeg van daaruit dat verruk
kelijk schouwspel gadehet was de feestvie
rende jeugd, die mij verscheen in al den luis-
tegenstander is. De steun van den pre
fect der provincie is hem verzekerd en
bovendien moeten 31 van de 60 burge
meesters van bet dictrict zicb voor hem
in de bres hebban gesteld maar van den
anderen kant doen zijne vijanden al bet
mogelijke om zijne verkiezing te belet
ten. Het Petii Journal met zijn reusach
tige oplage zet vol ij ver den strijd tegen
Clemenceau voort en tracht hem in
woord en prent af te breken.
Zooals reeds een draadbericht uit
Londen heeft gemeld, heeft ook het Hoo-
gerhuis de Home-Pule-wet in eerste lezing
aangenomen. Deze eerste lezing is echter
niets meer dan eene formaliteit en de
aanneming slechts het bewijs dat men
het ontwerp voor discussie vatbaar acht.
De groote strijd begint eerst bij de
tweede lezing en het staat builen twijfel,
dat het bijna geheel uit tories bestaande
Hoogerhuis de wet zal verwerpen, ge
steund als het is door de groote unio
nisten-betoogingen in Ierland en Enge
land. Ontbonden kan bet Hoogerhuis
niet worden, daar het uit voor hun
leven benoemde en erfelijke pairs be
staat. Wat Gladstone na de verwerping
doen zal, valt nog moeilijk te voorzien.
Intusschen vindt de great old man in
liet gebeurde der laatste dagen wel aan
leiding voet bij stuk te houden. Toen
hij na de beslissende stemming met zijne
echtgenoote het Lagerhuis verliet, werd
het rijtuig waarin zij zich bevonden,
door een groot aantal menschen omringd,
die hem met geestdrift toejuichten. We
gens het gedrang moest het rij tuig-her
haaldelijk stilhouden.
Alles wijst er op, dat de werkstaking
van het mijnvolk, althans in Wales, op
een einde loopt. Het aantal werkers
groeit snel aan er heerscht nijpend ge
brek onder de niet-werkers, en men
verwachtte dan ook, dat er in de mass
meetingdie heden te Pontypridd zal
gehouden worden, een besluit zal ge
nomen worden tot algemeene hervatting
van den arbeid. In Warwickshire werd
ter van haar leute, nog verleidelijker door de
lijst, waarin zij gevat was.
Ik luisterde naar de laatste echo's van het
gezang, dat langzaam wegstierf achter de
kronkelingen van de rivier, en toen ik niets
meer hoorde dan het eentonige klotsen van de
golfjes tegen den oever en het suizen van
den Wind in het gebladerte, ging ik weder ver
der, op goed geluk ronddwalende, mij ver
moeiende in zoete droomerijen.
De uren gingen voorbij zonder dat ik er op
lette, en de duisternis viel reeds in toen
ik bemerkte dat ik verdwaald was. Naar den
weg zoekende, raakte ik meer en meer ver
ward in den doolhof van voetpaden, die eikan
der in alle richtingen kruisten.
Eensklaps dacht ik bjj een dicht boschje
stemmen te hooren; ik maakte myn paard aan
een boom vast en ging toen behoedzaam ver
der. Het gras en het mos verdoofden mijn
schreden. Ik kon dicht naderen tot de plek
waar gesproken werd. De enkele door de tak
ken vallende stralen van het maanlicht ver
lichtten voldoende het tooneelachter een groot
rotsblok verborgen, zag ik twee vrouwen, waar
van de eene oud en in een grooten mantel gehuld
was, terwijl de andere schitterde in al de frisch-
heid der jeugd en in een bevallig costuum ge
kleed was.
Deze laatste scheen ten prooi aan een vree-
selijken angsthaar stem beefdezij scheen
stil te weenen.
onder de werkstakers groote opschud
ding, veroorzaakt door het op de markt
verschijnen van eenige honderden ton
kolen, die uit Staffordshire waren aan
gevoerd. Ook in eenige mijnen binnen
het eerste district werd de arbeid reeds
op den voet der oude loonen hervat.
Eerst wanneer de werkstaking geheel
voorbij is, zal het na te gaan zijn of
en in hoever het mijnvolk zich er door
bevoordeeld heeft. Het nadeel er door
aangericht, laat zich thans reeds gedeel
telijk onder cijfers brengen. Zoo werd
uit Birmingham gemeld, dat de schade
welke de voornaamste spoorwegmaat
schappijen in de op 20 Augustus ein
digende maand door vermindering van
ontvangsten geleden hebben een totaal
bedrag van L. 867,112.
De veertigste algemeene vergadering
der Katholieken van Duitschland is
gesloten. Een gelegenheids-correspondent
schrijft omtrent het schitterend verloop
dezer vergadering in de Tijd bet vol
gende
De rede van dr. Lieber in de zitting
van Woensdag-avond heeft aller harten
diep getroffen. Indien ik niet reeds te veel
ruimte van uw blad had gevorderd,
zou ik de geheele rede willen weergeven.
Hoe treffend schilderde hij de plichten
van den katholieken manals familie
vader iD betrekking tot zijn vrouw en
kinderen, in betrekking tot zijn ambt of
beroep, tot het openbare leven, tot het poli
tiek leven zelfs. Met den grootsten nadruk
wees hij op de verplichting van den man als
opvoeder van zijn kinderen. Kapitaal voor
zijne familie te verwerven, is prijzens
waardig. Moet echter gekozen worden
tusschen vermogen en eene goede op
voeding, dan kan, dan mag de kans niet
twijfelachtig zijn. Maar vooral moet de
opvoeding katholiek wezen. BravoVer
der wees hij er op, dat wij allen moeten
werken, leder in zijn stand of beroep moet
Laat my gaan, zeide zjj, ik moet weg;
zjj die mij wachten, zullen zich doodeljjk on
gerust maken over mijn afwezigheid.
Neen, antwoordde de oude, gjj moet my
volgen, mijn lief kind en uw tranen drogen, die
u zouden ontsieren.
Waarom heb ik er in toegestemd u te
volgenTerwfjl ik met myn vriendinnen by
het teest was, zjjt gij komen zeggen„Uw
vader vraagt naar uer gebeurt iets belang
rijks kom dadelyk medede bijzonderhe
den, die gij mededeeldet, uw harteljjke, wel
willende woorden hebben myn wantrouwen
verdreven, en ik ben u gevolgd; al tjjd
waren wij volgens u op het punt, om te ko
men waar wjj wezen moesten, doch niettemin,
wij bereikten het niet, en toen het donker be
gon te worden en wij geheel allen waren, was
ik aan u overgeleverd. Ik smeek u er om
laat mij vertrekken.
En waarheen zoudt gij gaan Heeds
lang hebben uw vriendinnen de hoop verloren
u te zien terugkomen en zijn weder met de
boot vertrokken. Ik wil niet, dat gjj hier in
deze eenzaamheid alleen ronddooltik moet
u geleiden tot hen, die my met uw bewaking
hebbpn belast.
Wordt vervolgd.
