Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
%liek n Onzen 0. Fader to 1
ever den B. Rozenkrans.
16de Jaarg. Donderdag 21 September 1893.
No. 4692.
ISuveau ^oogstraat 317.
Poolsche Banneling.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.-
- 0.05
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 {Stsbl.) No. 124.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN
Van 1—6 regelsf q.60
Elke gewone regel meer-0.10
"Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan,
Uo.f 'in ^ijne eerbiedwaardige broeders de
u.lJilaTc^leni aartsbisschoppen, bisschoppen en
re ordinariussen, in vrede en gemeen-
aïJ 'net den H. Stoel, Leo XIIIPaus.
Eerbiedwaardige Broedersheil en
apostolische Zegen.
(Vervolg)
^,/jen andere verwoestende kwaal, die
tter no°^ vee1 zouden kunnen be-
lj:i r®P> omdat zij de gemoederen dage-
hie S Per en °P eene schadelijke ma-
Ij;/ ln<lringt, is, dat men weigert te
^ye eri' dat men met) kracht alles af-
«lüa i' ^at PÜnlijk voorkomt en onzen
ak niet kan streelen.
menschen, in plaats van de
oite en het zielsverdriet te beschou-
{jg/' zooals zij het moestenals eene
Pli°l?n'n^ voor ^en' z*ck van dezen
do0 i hebben gekweten, zonder zich
tei.g de gevaren of den arbeid te laten
i^j F>schrikken, voeden het hersenschim-
.nkbeeld een Staat te vormen,
Verar^t iedere onaangenaamheid zou
0>d«d zijn, waar men in overvloed
lev genieten van de weldaden, die dit
Ve» kan verschaffen. Een zoo hevig
is 0anf>en naar een gelukkig bestaan
zjft] UrF bron van verzwakking voor de
is iodien zij niet geheel en al valt,
zij *n a11en deelen opgewekt, zoodat
vïUchaffelijk de kwalen van het leven
^kt en zich laat terneerslaan,
hejjj *n dit gevaar kan men van den
gr0o?'n Rozenkrans van Maria eene
hl h,UlP verwachten om de zielen
heiligen, indien de geheimen, die
tot i96 Senoemd worden, stof geven
vatl ®6rie rustige en zoete overweging
Vei'vol prilste j0USd af, en indien men
te ^°i&ens doorgaat deze nauwkeurig
tns esickouwen. Zij toonen ons den Chris-
die' j, '"eninnaar en voltooier van ons geloof,
egint te handelen en te leerenopdat
^aar bet Fransch van Louis Collas.
51)
i!r
a111 eeaarea tegenstellingen van licht en schaduw
v Pracht1" wanhopig te maken; het was
'sscker/ ,Ta den woestijn, verlevendigd door
Sü i 'ten en zeka 'l001 een stoomboot,
V k Was rook zich in ,iet luchtruim verloor.
ita u°0 geheel en al in de beschouwing
ij ia h/ heden der natuur verdiept, dat
ta 'loor P^eel "ld bemerkte, dat het dag-
li n8^ski k(i duisternis vervangen was.
5o Sein/8 011(lerscheidde ik het bjjna onmerk-
v üt d00 j'waarmede een den oever naderende
K 0ïUit j f water gleed; zij kwam zoo stil
V>t' at "uen zou gezegd hebben, dat de
Si/ de r)TOÜ|lcn waren zij landde te midden
8e. 8 Hit, 0I) een Plaa'a. welke de vis-
Pcuipgl Z18*. daarvoor uitkozeneen zacht
ereikte mjjn gehoor, ik hoorde een
wij in Hem zeiven geschikte voorbeel
den vinden, die Hij ons gegeven heeft
van de manier, waarop men de ver
moeienissen en het lijden moet verdragen.
De smartelijkste pijnen heeft Hij wil
len ondergaan met eene groote onder
werping.
Wij zien Hem van droefheid over
stelpt op het oogenhlik, dat het bloed
uit al Zijne ledematen stroomt, gelijk
zweet. Wij zien Hem met ketenen be
laden gelijk een dief, aan het oordeel
van slechte lieden onderworpen, ten
prooi aan smadelijke beleediging en
en valsche beschuldigingen. Wij zien
Hem genageld, met doornen gekroond,
aan het kruis gehecht, beschouwd als
onwaardig langer te leven, als verdienc
hebbende den dood onder een uitbundig
gejuich der menigte.
Wij denken, welke op dit gezicht de
smart Zijner Allerheiligste Moeder moet
zijn geweest, wier hart niet alleen ge
slagen, maar doorstoken werd met een
zwaard, zoodanig dat men Haar en
met recht de moeder van smarten ge
noemd heeft.
Hoezeer zal degene, die veelvuldig
overweegt en zich niet bepaalt tot het
aanschouwen met de lichamelijke oogen
van zulke voorheelden van deugd, in
zich de kracht moeten voelen geboren
worden om ze na te volgen. Al is de
aarde voor hem vervloekt en brengt zij
slechts distelen en doornen voort, moge
ook al zijn geest ten prooi zijn aan alle
bitterheden, en de ziekte zijn lichaam
overweldigen, daar is geen ramp,
voortspruitende hetzij uit den haat
der menschen, hetzij uit den nijd der
duivelen, geen algemeene of bijzondere
tegenspoed, dien hij niet met gelaten
heid overkomt.
Yan den zoodanigen zal men met
kunnen zeggen: veel verrichten en veel
lijden, is den Christen eigen. De Chris
ten toch, die dezen naam waardig is, kan
den lijdenden Christus niet tevergeefs vol
gen. Wij doelen hierop het geduld, niet
doordringende kreet, toen den val van een
lichaam in het water, ik luisterde scherp toe
maar gedurende eenige oogenblikken hoorde ik
niets meer; daarna dacht ik een geluid te hooren
als van een behendig zwemmer, die zjjn tegen
woordigheid wil verbergen. Hjj scheen in mijn
richting te komen.
Ik ging naar beneden om hem bij te staan
Op het oogenbiik, dat ik den kleinen, zonder
lingen inham bereikte, waar ik dacht, dat hij
aan land zou komen, bevond ik mij tegenover
hemhjj kwam uit het water en mjj bemerkende
smoorde hjj een kreet van schrik.
Vrees niets, zeide ik ik ben een vriend,
die u te hulp komt.
Mjjnheer de graaf, zeide hij, mjjn stem
herkennende, zijt gij het? Gode zjj dank!
Het was Libanski, die door Fédora met mijn
bewaking belast was.
Ik wilde hem ondervragen.
Niet hier, zeide hjj, laat ons vluchten,
indien zjj vermoeden, dat ik ontsnapt ben, dan
zullen zij mij vervolgen zjj mogen ons hier
niet vinden, het zou met ons gedaan zijn.
Ik kende de voetpaden tusschen de rotsen en
bracht Libanski naar een plek, waar wjj niet
voor overvalling hadden te vreezen. Van daar
bemerkten wij eenige schaduwen, die geheim
zinnig enkele woorden wisselden. Wij begrepen
dat die lieden tot het besluit kwamen, dat hjj,
dien zjj zochten, in de golven was omgekomen;
wij hoorden, hoe zij zich verwijderden in de
op dat ij del vertoon, waarmede de ziel zich
verhardt tegen de smarten, en dat som
mige oude wijsgeeren aan den dag leg
den maar op dat, waarop het voorbeeld
toepasselijk is van Christus, die den
kruisdood heeft willen lijden, terwijl Hij
de vreugde verkiezen kon; op dat, hetwelk
dien Christus om den steun Zijner ge
nade bidt en voor geen wederwaardig
heid terugschrikt doch ze alle vreugde
vol draagt, ze beschouwende als zoovele
genaden.
Het Katholicisme bezat en bezit nog
volgelingen, dooidrongen van deze leer;
mannen en vrouwen van alle streken,
van allen stand, bereid om naar Chris
tus' voorbeeld alle ongerechtigheden en
alle tegenspoeden ter wille van de deugd
en den godsdienst te lijden, zoodat op
hen meer nog het voorbeeld dan het
woord van Didymus toepasselijk is
„Laten ook wij gaan en met Hem ster
ven." Mogen de voorbeelden dier held
haftige standvastigheid zich meer en
meer vermenigvuldigen en de kracht
der Staten evenals de glorie der Kerk
onophoudelijk doen toenemen.
De derde soort van kwaal, waartegen
een geneesmiddel moet gezocht worden,
doet zich vooral voor hij de menschen
van onzen tijd. Die van vroegere tijden
al waren zij ook, soms op misdadige
wijze, aan de aardsche goederen gehecht,
minachtten ten minste niet geheel en a'
die des hemels; de wijzen ondei de hei
denen zelfs hebben geleerd, dat dit leven
voor ons eene herberg was, geene blij
vende woonplaats, dat wij er eenigen
tijd mochten vertoeven, niet er ons ves
tigen.
Tegenwoordig hechten de menschen,
hoewel in de Christelijke leer onderricht,
zich grootendeels aan de vergankelijke
goederen van het aardsche leven, als
ware de gedachte aan een beter leven,
aan eene eeuwige zaligheid niet alleen
uit hun geest gewischt, maar als wilde
zij die zelfs geheel uitroeien bij middel
van oneer. Tevergeefs heeft hun de
H. Paulus de les voorgehouden „Wij heb
ben geene vaste woonplaats hier beneden,
maar zoeken er eene, welke wij eenmaal
zullen bezitten."
Wanneer men zich afvraagt, welke
de oorzaken van deze kwaal zijn, bevindt
men allereerst, dat velen bevreesd zijn,
als zou de gedachte aan het toekomstig
leven de liefde tot het aardsche vader
land verdrijven en den voorspoed der
Staten henadeelen. Niets is er dwazer
en ongerijmder dan deze waan. De hoop
op den hemel is niet van dien aard, dat
zij de menschen dermate bezig houdt,
om hen geheel van de zorg voor het
tijdelijke af te trekken; toen Christus
beval het rijk Gods te zoeken, zeide Hij,
dit „eerst" te zoeken, maar niet al het
overige links te laten liggen.
{Slot volgt.)
richting naar Irkoetsk. Libanski rilde van
koude ik durfde hem niet naar de hut voeren,
die mij tot woning diende, doch ging er klee
deren halen, die ik naar de grot bracht, waarin
ik hem had achtergelatenop mijn dringende
vragen deed hij het volgend verhaal.
„Ik had op mij genomen over u te waken
en had mij aan uw persoon gehecht, zonder
dat gij mijn tegenwoordigheid kondt vermoe
den. Op het oogenbiik, dat ik u van verre
gadesloeg, zag ik Koléief die op verdachte
wijze tusschen de rotsen sloopik volgde hem
en verborgde mij achter een rots om hem te
bespieden. Toen zag ik een boot den oever
naderen een man kwam er uit en had een
lang onderhoud met Koléief, na met dezen
eerst herkenningsteekens te hebben gewisseld.
Die teekens troffen mijik herinnerde mij de
vereeniging der Sclopis, een naam, waardoor
men in Siberie alle godsdienstzeden aanduidt,
die door een gemeenschappelijken haat tegen
den Czaar en de Russische kerk vereenigd
worden. Eenige herinneringen doemden weder
bij mij op en ik twijfelde niet langerdie ge
barentaal was dezelfde als die, waaraan de
leden van de Raskol elkander herkennen.
„Maar hoe kwam het, dat Koléief tot de
ingewijden behoorde. In zijn jeugd en ook als
amtenaar van politie had liij in betrekking
kunnen staan tot die sektarissen, maar er
was een machtige drijfveer noodig om toe te
treden tot een vereeniging, waarover de Re-
20 September '93.
De toestand in Brazilië blijft nog steeds
zeer critiek en met weinig zekerheid kau
men voorzien wat er uit de tegenwoor
dige verwikkeling zal geboren worden.
Het bombardement van Rio de Janeiro
is vermoedelijk reeds eeigisteren hervat,
want de Braziliaansche gezant te Was
hington ontving bericht dat de opstan
delingen allen nog voor Rio liggende
handelsvaartuigen hadden aangezegd,
onmiddellijk de haven te verlaten en de
open zee te kiezen. Ook de Braziliaan
sche gezant te Parijs ontving eerg is teren
middag bericht, dat het bombardement
met hevigheid was hervat en de Rtpu-
blica naar Santos stevende. Deze kruiser
is nl. het grootste der oorlogsschepen,
die in de baai van Rio liggende, voor
admiraal Custodio de Mello hadden
partij gekozen. Niettegenstaande het voor
Mello's vloot onmogelijk werd geacht,
den betrekkelijken nauwen ingang der
wijde baai, onder het geschut der forten
te verlaten, was toch Zaterdag-avond
de Republica plotseling over de versper-
geering den banvloek had uitgesproken. Ik
besloot het daarbij niet te laten; na een zeer
levendig gesprek ging hij in de boot; de an
dere volgde hem; zjj richtten zich naar dea
Oosteliiksn oever.
„Eenige oogenblikken later verliet de stoom
boot Livenitchnaiaik nam er plaats opik
kwam aan vóór de roeiboot, waarin Koléief
was en zag hoe deze landde op aen eenzame
plaats, even woest als die van waar zjj ver
trokken was. Met de meest mogelijke voorzor
gen sloop ik tusscben de rotsen door en on
gezien kon [ik getuige zjjn van een geheime
bijeenkomst, zooals ik later vernam, voornamelijk
bestaande uit rjjke kooplieden uit Jakoetsch,
Okotch, Petropaulowski en Nicolaief. Ik kon
niet verstaan wat zjj zeiden, doch zag hoe
alle aanwezigen dezelfde teekens wisselden, het
geen bewees dat zjj allen tot dezelfde vereeni
ging behoorden.
„Het was nacht geworden, alvorens allen
zich verspreiden, na elkander plechtig de hand
te hebben gereikttoen Koléief weder in de
boot was gegaan, ging ik naar Passok, om
daar den nacht verder door te brengen. Onder
de ingewjjden had ik een man met eenvoudig,
eerljjk voorkomen opgemerkt, een timmerman,
die ook handel dreef in dennenhout van de
Chamardabanbergen afkomstig; ik ging hem
den volgenden ochtend opzoeken en de ge
heimzinnige teekens hadden gemakkelijk zjjn
toenadering tengevolge. Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEOAMSCHE COURANT
