Dagblad voor Schiedam en Omstreken. No. 4700. ^Bureau hoogstraat 817. He Poolsohe Banneling. 16de Jaarg. Zaterdag 30 September 1893. ALGEMEEN OVERZICHT. ■H Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÊN NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT Voor Schiedam per 3 maanden t 1.50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers- 0.05 Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124. Van 1—6 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke otereen- komsten aangegaan. 29 September '93. Terwijl de Franschen druk in den ^eer zijn om de Kussen een geestdrift- v°lle onvangst te bereiden, komen er likens meer bewijzen, dat de liefde wel ^&t te veel van een kant komt, en de ^zaar althans niet bijster gezind is met iet republikeinsche Frankrijk een for- Deel bondgenootschap te sluiten. Griste en-ochtend bevatte de Berlijnsche reunzeitung een particulier telegram uit arijs, volgens hetv.elk h»t bijzijn van den graaf van Parijs en den hertog van gleans (bij de koninklijke familie van Denemarken) in de Parijsche kringen poote ontstemming heeft teweeggebracht n goed ingelichte kringen te Berlijn Dekt het bericht veel aandacht en wordt et alleszins juist geacht. Niet minder ^andacht trekt een bericht uit Kopen- ^age aan de Orleanistische Matinhetwelk (J°°r de meeste Fransche bladen wordt doodgezwegen en waarin wordt gemeld, 'Dt de Czaar bij een galadiner te Ko penhagen een toost op den graaf van Tni'ijs en zijn zoon heeft uitgebracht. ~Dn ziet daarin eene voortzetting van D Russische koudwaterstralen naar den kant van Parijs. Trouwens men is te D Berlijn ook wei bekend met de groote Empathie van den Czaar voor de fa- D'lie Orleans. In zijne intieme omge- V'"g zal hij er nooit een geheim van Daken, dat eene restauratie der familie 'leans een innige wensch bij hem is. Dn meent zelfs te veten, dat hij bij Djn toelonken aan Frankrijk in de eer- De plaats bevordelijk tracht te zijn aan e belangen der familie Orleans. Men gelooft niet, dat hij ooit als bondgenoot der Fransche republiek oorlog tegen "itschland zou voeren, maar dat, wan eer Frankrijk ingeval van oorlog tegen uitschland de hulp van "Rusland mocht '"Toepen, hij alle verwachtingen der Fran- Scken zou teleurstellen en als conditio Naar liet Frausch van Louis Collas. sine qua non concession der republiek aan de familie Orleans zou eischen, zoo dat de gedachte van een bondgenoot schap tusschen Frankrijk en Rusland in zijne politiek geen doel, maar een middel ter verwezenlijking van andere bedoelingen is. Merkwaardig mag het heeten, dat, terwijl bovenbedoelde vorstelijke per sonen met de koninklijke familie te Kopenhagen vereenigd zijn, de Duitsche Keizer daar in de huurt draait, zonder een kort bezoek op Fredensborg af te leggen. Wel is er voor dit uitblijven een zeer verklaarbare reden immers zou het bezoek van Duitschlands keizer thans niet gaarne te Kopenhagen ge zien worden, wijl 't in het oog der Franschen het geheele spel der Fransch- Russische vriendschapsbetuigingen zou bederven; maar ook afgescheiden daar van, moet de verhouding tusschen Czaar en Keizer van dien aard zijn, dat ze eene samenkomst minder gewenscht doet voorkomen. Keizer Wilhelm is onder deze omstandigheden linea recta doorge reisd naar Stockholm, waar hij eergis- teren-avond is aangekomen en door den Zweedschen kroonprins aan het station werd opgewacht. Voor zijn vertrek uit Berlijn heeft Wilhelm een nieuwen gene raal veldmaarschalk van het Pruisische leger benoemd. Deze is niemand anders dan de oude Oostenrijksohe aartshertog Albrecht. Een nieuw openlijk bewijs dus van de innige wapenbroederschap der Duitsche en Oostenrijksohe legers en als zoodanig tevens een wenk aan de Franschen en Russen te Toulon op 13 Oct., als de vlootdemonstratie der Fransch-Russische defensiebroederschap gaat beginnen. Ook der Dritte im Bunde wordt nog in herinnering ge bracht. Koning Humbert heeft namelijk aan koning Wilhelm van Wurtemberg de Annonciade-orde verleend voor de goede ontvangst van zijn zoon, den prins van Napels bij dejongste legeroefeningen te Stuttgart." Wat nu het bezoek van 59) Niet, hiervoor echter vreesde ik het meest, aar wel voor de mogelijkheid, dat mijn vrien- "i op wie ai mjjn hoop rustte, mij zouden .Tornen worden, halo gerucht, de mededeelingen van Fédora, jl'Jen mij 0p hun vertrek voorbereid, «iemand twijfelde er aan, dat generaal Apra- moest worden opgeofferd aan het systeem °nverbiddelijke gestrengheid, dat sedert ij^TTikomst van het laatste konvooi was d( D ontving van hem een uitnoodiging, om brenggTon^ ten zb"en 'iu'ze te komen door- i]jDevig wag ik ontroerd, toen ik er heenging Vj aa het voorgevoel van een scheidingik mij zeiven af, op welke wijze ik afscheid zou nemen van Fédorawant onze verhou ding was zeer moeilijk geworden, sedert Ko- léief met ruwe hand den sluier had verscheurd, onder welken tot dat oogenblik onze weder- zijdsche geToelens waren verborgen geweest. Toen ik binnenwam, zag ik hoe kisten en koffers waren opeengestapeld en alle maat regelen voor een aanstaand vertrek reeds wa ren genomen ik kon niet meer twijielen. Terwijl hij mij de hand reikte, iiet de ge neraal mij een brief zien. Wij vertrekken morgen, zeide hijgij ziet het. ook generaals kunnen in ongenade vallen. Én mijn ontroering ziende, en begrij pende, dat ik mjjzelven beschuldigde de mid- delijke oorzaak te zijn van den slag, die hem trof, vervolgde hij Gij moet niet overdrijven, ik ben naar Petersburg geroepen, waar mij een andere be trekking zal worden gegevenik heb mach tige vrienden en niets te vreezen, hier kan ik niets meer doen; het systeem van onverbid delijke gestrengheid hesft de overwinning be haald ginds zal ik misschien met goeden uit slag het onzinnige stelsel kunnen bestrijden dat de wonden vergiftigt, instede van die te helen. Ik zal u niet vergeten, mijn vriend, en wie weet? God zal my misschien te hulp komen. Ik ben niets meermijn vervanger zal wel dra hier aankomenin afwachting heb ik het gezag overgegeven aan mijn onmiddellijken keizer Wilhelm te Stockholm betreft, dit zal allicht meer dan een jachtpartij ten doel hebben. Niet zonder eenigen grond mag men het opvatten als eone demonstratie, als een bewijs van Zwe- dens toenadering tot het Drievoudig Verbond. Voegt men hierbij de Engel- sche vlootdemonstratie op de Italiaansche kust, dan zal men moeten erkennen, dat het den Franschen niet ontbreekt aan vingerwijzigingen voor hetgeen zij in de naaste toekomst te vreezen of te hopen hebben. Terwijl de politieke totstaDd in Euro pa aldus meer en meer ingewikkeld wordt, zet de internationale revolutie haar vernielend werk van omverwerping der bestaande maatschappelijke orde on verpoosd voort; de aanslag op maar schalk Martinez Campos te Barcelona heeft het afdoende bewezen. De toestand van den bejaarden maarschalk is min der geruststellend dan aanvankelijk ge meld werd. Op het oogenblik van den aanslag, waarbij zijn paard de beide voorpooten, werden weggeslagen en de borst opengereten werd, bekwam Campos schijnbaar slechts lichte verwondingen aan schouder en dijbeen. Hij wist zich snel van onder het paard los te wringen, ging koelbloedig overeind staan alsofer niets gebeurd was en stelde de hem om gevende officieren gerust met te zeggen, dat hij een paar weinig beteekenende kwetsuren had gekregen. Hij maande zijne omgeving aan, om voor de andere gewonden te zorgen, nam vervolgens plaats in een rijtuig, dat in alle haast was gehaald en verscheen, nadat hij ver bonden was, voor het publiek, dat onder de vensters van zijn hotel was samenge stroomd. Omtrent den dader, zekere Payas, die dadelijk gevat werd, verneemt men, dat hij zich beroemde op zijn daad, waardoor 5 soldaten werden gedood en een dertiental personen gekwetst werden, en het alleen betreurde den maarschalk niet gedood te hebben. Payas verzekerde dat hij sinds lang alles voorbereid had opvolger in rang, de eischen der ondergeschikt heid hinderen ons niet meerlaat ons dus vry spreken. In Rusland zijn de ambtenaar en de mensch twee zeer van elkaar verschillende wezens, en de uniform geeft het aanzijn aan iemand, dat in vele opzichten verschilt van den mensch, zooals hij uit de handen der natuur kwam zyn houding, zijn taal, zjjn denkbeelden zelfs ondervinden den invloed van geheel bijzon dere beginselen. Ook de generaal was aan dien invloed niet ontsnapt. Nu hjj van allo verantwoordelijkheid ontheven was, vend ik hem geheel anders terug dan vroeger. Nooit heb iemand gezien, die beter vriende lijkheid met waardigheid wist te vereenigen. Hij leed onder de liefde, welke Fédora my toedroeg, maar maakte mij geen verwijt er van zyn genegenheid was er niet het minst door verminderdzijn vragen, zijn raadgevin gen, elk van zijn woorden, de uitdrukking van zijn gelaat, alles droeg den stempel van een vurig verlangen om mijn geluk te bevorderen. Iu hetbegin mengden de beide dames zieh sl echts terloops in het gesprek, doch het weinige, dat zij zeiden, ging rechtstreeks van hart tot hart. Toch gevoelde ieder onzer, dat de anderen onder den invloed waren van gedachten, die zij niet durfden uitspreken. Dit gaf aan ons gesprek iets gedwongens ons hart- was er nist by. Ik trachtte het ge sprek te verlevendigen door te spreken over voor zijne onderneming die hij voorne mens was reeds in Mei uit te voeren, omdat hij de benoeming, van maarschalk Campos tot gouverneur van Barcelona beschouwde als eene uitdaging der anarchisten. Bij eenige bekende anar chisten werden huiszoekingen gehouden waarbij bommen en papieien werden ge vonden, die het bestaan van een kom- plot aan hat licht brachten. Te Barcelon en Madrid werden vele anarchisten in verzekerde bewaring gebracht en op ast van Campos worden er nog voortdu rend in hechtenis genomen. De lijkdienst gisteren voor wijlen graaf Van Byland te Londen gehouden werd bijgewoond door de voornaamste eden der Nederlandsche kolonie, onder wie een aantal oude vrienden, als Alma Tadema. Van de koninklijke familie was alleen de Koning door haren Equerry general gardiner gerepresenteerdhet de partement van buitenlandsche zaken had sir Edward Hertsiet, lord Roseberry, zijn secretaris Foley afgevaardigd. Het corps diplomatique was talrijk vertegen woordigd. De meeste buitenlandsche ge zanten waren persoonlijk verschenen, bovendien secretarissen en andere leden der legaties, allen in uniform. De kerk was dicht bezet, ook vele dames. Het zingen van gezang 160 en de voorle zing van bijbelteksten gingen vooraf aan een kort welgedacht gebed en eene kernachtige preek, waarin dominé De Waard, naar aanleiding van Zacharias hoofdstuk XIV vers 7, welsprekend graaf Van Bylandt's gaven van hart en geest, alsook zijne eminente diensten jegens het vaderland herdacht. De spre ker vond in Van Bylandt's loopbaan de heerlijkste vertroosting in de wee moedige ure van het oogenblik, en eene bemoediging voor hem, die eerlang ge roepen zou worden om den o.verledene in zijne moeilijke, maar schoone taak op te volgen. De spreker deed bij de aanwezige Nederlanders een beroep op hunne eendracht en broederlijke zin, ten Petersburg en zyn feesten waardoor zy wel dra het treurige land, dat zy op het punt ston den te verlaten, zouden vergeten, De glimlach, tot welken Fédora zich dwong, verdween plotseling van haar lippen en onder een gezocht voorwendsel stond zy op en ver liet ijlings de kamer. Mevrouw Apraxin voerde mij naar een venster. Gij hebt Fédora bedroefd, zeide zy j gy weet wel dat de toespeling op den korten duur harer herinneringen haar niet anders dan smartelijk kon zijn. Neen, mynheer, zy zal u niet vergeten. Gelooft gij dan, dat het gevoel, hetwelk zich van haar heeft meester gemaakt, een moederoog ontsnappen kon? Ik heb getracht dat gevoel te bestrijden, omdat het naar alle waarschijnlijkheid sleehts de oorzaak kan zijn van veel verdriet, maar weldra heb ik begrhpen, dat mjjn pogingen, en zelfs de hare, er niets tegen vermochtenelke indruk is bjj haar onuitwischbaartoen ik haar her innerde aan een vroeger ontworpen, schitterend huwelijk, keek zy nijj aan met groote, ver wonderde oogen, alsof ik sprak over dingen uit een andere wereldals ik haar verboden had u terug te zien, zij zou my gehoorzaamd hebben met den dood in het hart, maar ik zou haar niet genezen hebbenik zou mjj zeiven het ljjden verweten hebben waaraan ik haar blootstelde. Wordt vervolgt)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1