Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg,
Woensdag 25 October 1893.
No. 4721.
bureau hoogstraat (S 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
Poolsche Banneling.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÉN
Feuilleton.
IEUWE SCHIE
KCOURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.-
- 0.05
Het auteursrecht Tan den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
Van 16 regelsf o.GO
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke o\ereen-
komsten aangegaan.
24 October '93.
e He Duitsche Keizer had Zondag 11.
bijzonder drukken dag; hij moest
^Wee feesten tegelijk vieren: den 35n
öl'jaardag van keizerin Augusta-Victo-
a en het gouden jubilee van den ko-
van Saksen als militair. Den
^°°rmiddag wijdde Wilhelm aan het
est aijnar gemalin en tegen 2 uren
poorde hij met den elfjarigen kroonprins,
'e mede reeds de militaire loopbaan is
..getreden, naarJDresden. Aan het gala-
j^ner toostte Wilhelm II met bijzondere
^lelijkheid op den jubilaris. Hij zeide,
^at nu de Voorzienigheid besloten had,
keizer Wilhelm I, keizer Frederik
V 'Maarschalk Von Moitke niet meer tot
'evenden zouden behooren, hij het zijn
aaak achtte, de Lulde van het leger
c| 's Konings voeten neer te leggen,
^aar deze de eenige nog levende groote
gvelhebber was uit den roemrijken tijd.
VeH Verzoc^lt derha ve den koning een
In'^Ha.arsohalkstaf (een mooien staf
^et briljanten omzet) van hem te wib
ei/ aanuemen als zinnebeeld van hem
l0ger- Moge de Koning, zoo
j digde de Keizer, voor ons allen nog
behouden blijven. De Koning be-
'gde natuurlijk zijn dank. De staf
}j.?n de Keizer hem voreerd had, zeide
1' zou in zijne handen vast en zeker
Mocht hij, wat God verhoedde,
Vo
^'SHaals het zwaard moeten trekken
°r het recht en de veiligheid van het
in ltache rijk, dan zou hij met dien staf
h1s ^a"d, zijn plicht vervullen, even-
w.. "1 vroegere dagen. Begrijpelijker
JZe Wercj 0Ter den oorlog van 1866,
jotarin koning Albert bijna hetzelfde
Van °n^erg'"g' a's de blinde souverein
Hannover, niet gespioken.
n de Kamer van afgevaardigden te
ne,i heeft bij de eerste lezing van
°ntwerp tot kiesrechthervorming do
i.i
''et
tege_. 'f
0 ering en van andere daarop betrek
Ni
aai" het Eransch van Louis Collas.
kelijke voorstellen, de minister president,
graaf TaafFe, verklaard, dat de Regee
ring, voorziende dat weldra eene kies
rechthervorming zou moeten aan de orde
komen, haar standpunt reeds aanstonds
heeft willen preciseeren. Eene nauwlet
tende waarneming van een aantal ge
beurtenissen in Oostenrijk en in het
buitenland in den loop der laatste jaren
heeft de Regeering daartoe genoopt
haar plicht gebiedt in een kwestie van
zoo ingrijpend belang het initiatief te
nemen. Daarbij is elke bedoeling haar
vreemd geweest om zekere klassen der
bevolking of zekere partijen vijand
schap te toonenook is tot den voor
gestelden maatregel geenszins besloten
onder eenigen drang van buiten. Alleen
door de kiesbevoegdheid op afdoende
wijze uit te breiden, zijn de ernstige
gevaren waarschijnlijk te vermijden,
waarmede de volksklassen, die nog van
het genot dei staatkundige rechten zijn
uitgesloten, de maatschappij bedreigen.
Ondanks het uitgedrukt verzet van drie
groote partijen, meent de Regeering het
beginsel der kiesbevoegdheid te moeten
handhaven. Tot deze korte uiteenzet
ting verklaarde de minister zich, naar
zijn oordeel, bij de eerste lezing te moe
ten bepalen.
De Italiaansche premier Giolitti be
leeft niet veel pleizier van de groote
redevoering die hij te Dronero heeft
gehouden. Te Rome is een welgeslaagde
campagne tegen Giolitti's bewind onder
nomen er is geen beschuldiging denk
baar die den premier na de door hem
gehouden rede niet reeds naar het hoofd
is geworpen. Nadat men aan zijn finan
cieel betoog geen stuk heel had gelaten,
nadat zijn fmantieel beleid is gegispt en
afgekeurd tot er een geen goed draadje
meer aan was, is men aan zijn buitenland-
sche politiek begonnen. Óver de visite
van lord Seymour heeft hij met geen enkel
woord gewak gemaakt en Aigues Mor-
tes of liever de aldaar gevallen Itali
anen zijn nog niet gewroken. Di Rudini,
de ex-premier, heeft nu een brief gericht
tot zijne kiezers en wat het financieele
gedeelte betreft, heeft de leider der
oppositie van de rechterzijde de hulp
en den steun gehad van Luzzatti. Di
Rudini gaat den politieken toestand
van het oogenblik na en hamert weer
lustig op het oud# aambeeld losde
militaire uitgaven moeten in overeen
stemming zijn met den economischen
toestand des lands en juist, omdat hij,
Di Rudini, op de begrooting van oor
log wilde bezuinigen, kwam hij in
Mei 1892 ten val. De ex-premier, die
toch wel weer in functie zou willen
treden en zich zelf dan ook in het oog
loopend aanbeveelt als de bekende rechte
man op de rechte plaats, verwijt den
tegenwoordigen bewindvoerders, dat zij
den weg der bezuinigingen hebben ver
laten en heet het verder onmogelijk
nieuwe belastingen goed te keuren,
alvorens de uitgaven van oorlog en
marine zijn verlaagd. Zoo tracht Di
Rudini zich met een aureool te omgeven
ten koste der regeering onder Giolitti's
presidium en het lijkt wel dat de om
standigheid hem vrij gunstig zijn want
de ontevredenheid over verschillende
daden en plannen der tegenwoordige
bewindvoerders is groot.
Terwijl de Italiaansche staatslie
den hun tijd verpraten, worden de
roovers steeds brutaler. Een telegram
uit Palermo meldt, dat zij in den nacht
van Zaterdag op Zondag te Gadron al
een heel brutaal stukken hebben uit
gehaald. Een deel der bende vatte post
voor de kazerne der gendarmes en be
lette dezen door een hevig geweervuur,
naar buiten te komen. Tegelijkertijd
drong een ander deel der bende het
huis van den burgemeester binnen en
stal daar 6000 lires. Te brutaler is dc
aanslag, omdat de Regeering kort ge
leden een inspecteur der veiligheids
politie met versterking van politiemacht
naar Sicilië heeft gezonden, om aan de
rooverijen paal en perk te stellen. De
roovers, of liever de revolutionairen
schijnen daardoor niet in 't minste te
zijn geïntimideerd.
In eene door John Redmond, hoofd
der Parnellistische Ieren, te Londen ge
houden redevoering, heeft deze de regee-
ring gewaarschuwd, dat zijnepartij haren
steun aan de regeering onttiekken en bij
de eerste gelegenheid, welke zich voor
doet tegen haar stemmen zal, tenzij de
kwestie der uitgezette pachters gedurende
deze herfst en de Home Rule in 1894
geregeld worden.
De Russische ondergeschikte zeelieden,
die te Toulon zijn achtergebleven, hebben
een bezoek aan de havenstad La Seyne
bij Toulon gebracht. Een warme ont
vangst viel hun ten deel eD een feest
maal werd hun aangeboden, waarbij de
heer Leroyer, oud-voorzitter van den
Senaat, het voorzitterschap waarnam.
Hij sprak van de broederlijke gevoelens
die Frankrijk jegens Rusland koestert.
De Russische kommandant Schwawa-
nek betuigde zijn dank en verklaarde
dat Rusland dezelfde gevoelens jegens
Frankrijk koestert.
De botsing tussêhen de Spaansche
nederzettingen bij Melila, en deMarok-
kaansche stammen wordt ernstig. De
Spaansche oorlogskruiser Conde Venadito
heeft eenige kanonschoten gelost op da
loopgraven der Mooren. De vijand nam
daarop de vlucht- Er zijn 16 kanonnen
ontscheept. Generaal-Margallo heeft den
Mooren kennis gegeven, dat hij hun
twee dagen toestond alvorens tot het
bombardement van hun verdedigingswer-
over te gaan.
8(p
üilvei-Vp°^eis en langP°°'ige reigers, goud->
a(len aten, schitterend witte ooievaars
'".en erei' snippenantilopen en herten kwa-
I tus f' dorst lesschen. Het zien van ee-
^at'S ous ver(fwaalde diereu hevestig-
Bjj n^u miS van dien vjjver verteld had.
"nervinding het gevaar kennende om
J^Preiden, had ik mjjn makkers ver
min n van het kamp te verwijderen. Niet-
JJVer. Wm er eenigen mede naar den
w^en j elara kwamen zjj overhaast terug zjj
^"Solen01 een'ge tusschen het riet verborgen
kletst. aatiSevallen en een hunner was
II onmiddelyk al het personeel
Ladui t yoor mÜ verschijnen.
Pokoski, zeide ik, gij hebt mijn
bevelen overtreden en het gezag, waarmede
ik bekleed ben, getrotseerd. Zoolang ik uw
chef ben, zal ik dat niet toestaan.
Hij wilde antwoorden, ik legde hem het
zwijgen op.
Zwijg, zeide ik, zoolang ik u geen ver
lof tot spreken geef, hebt gij slechts toe te
luisteren. Indien mjjn bevelen mogen miskend
worden, dan verzoek ik u allen mij te ont
heffen van het gezag, waarmede gii mii be
kleed hebt.
Platof, Bramil en de groote meerderheid
verklaarden dat ik hun volle vertrouwen be
zat en dat ik alleen de zoo gelukkig begon
nen onderneming tot een goed einde kon
brengen.
Gij hoort het. Ladislas Pokoski, hernam
ik, ik vertegenwoordig het algemeen verlan
gen, gjj zult u daaraan onderwerpen of gjj
wordt uit ons midden gestooten.
Mijn stem klonk hard en gebiedendik wil
de elke poging tot tegenstand by hem in de
geboorte verstikken. Bleek, sprakeloos, verne
derd, zoo stond hij voor mij. Eudoxie wierp
woedende blikken op mijHelena stond zwjj-
gend, treurig by de anderenzij scheen mij
te smeeken toegevend te zijn zjj leed onder
de harde les, den hoogmoed van haar echtge
noot gegeven.
Het gevaar van ongehoorzaamheid en ver
zet tegen mijn gezag was nu niet meer te
vreezen maar ik voorzag geheime kuiperijen
ik behoefde Ladislas en Eudoxie slechts aan
te zien, om te weten hoe hun haat en woede
in hen werkten, en dat zij zich niet wilden
onderwerpen aan ons aller minachtingsom
ber en zwijgend hielden zij zich afgezonderd,
ongetwijfeld begrjjpende, dat zij op niemands
sympathie konden rekenen.
Alvorens het dal van de Gele rivier te be
reiken, hadden wjj de bergen over te trekken
die het van de bergvlakte van Mongolië schei
denwij trokken die over, bijna op het punt
van samenkomst van de Inchant en King-
hanbergen. Hoogten van zes- tot zevenhonderd
meters boven den zeespiegel konden lieden,
die hadden kennis gemaakt met de bergketenen
van Midden-Azie niet afschrikken. Toch wacht
ten ons nog zware vermoeienissen in de woes
te nauwe bergengten, waar bruischende berg-
stroomen bun bed hadden uitgegraven. Een
maal op de Zuidelijke helling gekomen, vulden
wij door de jacht onzen zeer geslonken mond
voorraad aan.
Ik was op weg gegaan met Helene, want
ik had mij als plicht gesteld over haar te
waken. Het was snikheet, zij had moeite om
mij te volgen en verzocht mij haar een wei
nig rust te laten nemen.
Zij ging in de schaduw tegen een boom zit
ten. en ik vervolgde alleen mjjn weg.
Eenige oogenblikken later bemerkte ik bjj
den ingang van een hol een slang, die op een
vogeltje loerde. Het arme diertje naderde zijn
De Begrafenis van Mac Mahon.
Het stoffelijk overschot van maar
schalk Mac Mahon kwam Zaterdag
avond te 6.45 met een extra-trein aan
het „gare de Lyon" te Parijs aan. In
denzelfden trein bevonden zichtwee
zoons en verscheidene andere, familie
leden van den maarschalk, benevens tal
van belangstellenden en onder hen de
vijand meer en meer nog eenige oogenblikken
en het zou de prooi zijn van het kruipende
monster, toen ik het redde, door de slang te
dooden. Sedert mijn vertrek uit Siberië had
ik vele slangen gezien, maar geen enkele was
mij zoo gevaarlijk voorgekomen als deze. Zij
was anderhalven meter lang, haar huid was
met gele en zwarte vlekkeu bezetzij behoor
de tot de giftigste soorten met walging keer
de ik mij af.
Toen ik een uur later dezelfde plek voor
bijkwam, lag de slang er niet meerik hecht
te er geen gewicht aan en ging terug naar
Helenazij lag in diepen slaapnaast haar
lag het lijk van de slang, die men, te oor-
deelen naar de vore in het zand, over den
grond hierheen had gesleept. Ik zocht nog
naar een verklaring hiervan, toen ik met
schrik een tweede slang bemerkte, geheel op
de eerste gelijkende; zij kroop naar Helena
en hief reeds haar platten kop op, een scherp
gesis latende hoorenik doodde haar met een
geweerschot en Helena, plotseling wakker ge
schrikt, stiet een angstkreet uit, toen zij de
afschuwelijke dieren zag, wier beet niet de
minste hoop zou overlaten.
Hoe kwam de slang, die ik op vrij grooten
afstand gedood had, hier Ik kon mij dit al
leen verklaren, door aan te nemen dat duivel
achtige boosaardigheid hier in dit spel was.
(Wordt vervolgd.)