Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 16de Jaarg, Woensdag 25 October 1893. No. 4721. bureau hoogstraat (S 317. ALGEMEEN OVERZICHT. Poolsche Banneling. PRIJS VAN DIT BLAD: PRIJS DER ADVERTENTIÉN Feuilleton. IEUWE SCHIE KCOURANT Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2.- - 0.05 Het auteursrecht Tan den inhoud dezer courant is verzekerd volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124. Van 16 regelsf o.GO Elke gewone regel meer-0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke o\ereen- komsten aangegaan. 24 October '93. e He Duitsche Keizer had Zondag 11. bijzonder drukken dag; hij moest ^Wee feesten tegelijk vieren: den 35n öl'jaardag van keizerin Augusta-Victo- a en het gouden jubilee van den ko- van Saksen als militair. Den ^°°rmiddag wijdde Wilhelm aan het est aijnar gemalin en tegen 2 uren poorde hij met den elfjarigen kroonprins, 'e mede reeds de militaire loopbaan is ..getreden, naarJDresden. Aan het gala- j^ner toostte Wilhelm II met bijzondere ^lelijkheid op den jubilaris. Hij zeide, ^at nu de Voorzienigheid besloten had, keizer Wilhelm I, keizer Frederik V 'Maarschalk Von Moitke niet meer tot 'evenden zouden behooren, hij het zijn aaak achtte, de Lulde van het leger c| 's Konings voeten neer te leggen, ^aar deze de eenige nog levende groote gvelhebber was uit den roemrijken tijd. VeH Verzoc^lt derha ve den koning een In'^Ha.arsohalkstaf (een mooien staf ^et briljanten omzet) van hem te wib ei/ aanuemen als zinnebeeld van hem l0ger- Moge de Koning, zoo j digde de Keizer, voor ons allen nog behouden blijven. De Koning be- 'gde natuurlijk zijn dank. De staf }j.?n de Keizer hem voreerd had, zeide 1' zou in zijne handen vast en zeker Mocht hij, wat God verhoedde, Vo ^'SHaals het zwaard moeten trekken °r het recht en de veiligheid van het in ltache rijk, dan zou hij met dien staf h1s ^a"d, zijn plicht vervullen, even- w.. "1 vroegere dagen. Begrijpelijker JZe Wercj 0Ter den oorlog van 1866, jotarin koning Albert bijna hetzelfde Van °n^erg'"g' a's de blinde souverein Hannover, niet gespioken. n de Kamer van afgevaardigden te ne,i heeft bij de eerste lezing van °ntwerp tot kiesrechthervorming do i.i ''et tege_. 'f 0 ering en van andere daarop betrek Ni aai" het Eransch van Louis Collas. kelijke voorstellen, de minister president, graaf TaafFe, verklaard, dat de Regee ring, voorziende dat weldra eene kies rechthervorming zou moeten aan de orde komen, haar standpunt reeds aanstonds heeft willen preciseeren. Eene nauwlet tende waarneming van een aantal ge beurtenissen in Oostenrijk en in het buitenland in den loop der laatste jaren heeft de Regeering daartoe genoopt haar plicht gebiedt in een kwestie van zoo ingrijpend belang het initiatief te nemen. Daarbij is elke bedoeling haar vreemd geweest om zekere klassen der bevolking of zekere partijen vijand schap te toonenook is tot den voor gestelden maatregel geenszins besloten onder eenigen drang van buiten. Alleen door de kiesbevoegdheid op afdoende wijze uit te breiden, zijn de ernstige gevaren waarschijnlijk te vermijden, waarmede de volksklassen, die nog van het genot dei staatkundige rechten zijn uitgesloten, de maatschappij bedreigen. Ondanks het uitgedrukt verzet van drie groote partijen, meent de Regeering het beginsel der kiesbevoegdheid te moeten handhaven. Tot deze korte uiteenzet ting verklaarde de minister zich, naar zijn oordeel, bij de eerste lezing te moe ten bepalen. De Italiaansche premier Giolitti be leeft niet veel pleizier van de groote redevoering die hij te Dronero heeft gehouden. Te Rome is een welgeslaagde campagne tegen Giolitti's bewind onder nomen er is geen beschuldiging denk baar die den premier na de door hem gehouden rede niet reeds naar het hoofd is geworpen. Nadat men aan zijn finan cieel betoog geen stuk heel had gelaten, nadat zijn fmantieel beleid is gegispt en afgekeurd tot er een geen goed draadje meer aan was, is men aan zijn buitenland- sche politiek begonnen. Óver de visite van lord Seymour heeft hij met geen enkel woord gewak gemaakt en Aigues Mor- tes of liever de aldaar gevallen Itali anen zijn nog niet gewroken. Di Rudini, de ex-premier, heeft nu een brief gericht tot zijne kiezers en wat het financieele gedeelte betreft, heeft de leider der oppositie van de rechterzijde de hulp en den steun gehad van Luzzatti. Di Rudini gaat den politieken toestand van het oogenblik na en hamert weer lustig op het oud# aambeeld losde militaire uitgaven moeten in overeen stemming zijn met den economischen toestand des lands en juist, omdat hij, Di Rudini, op de begrooting van oor log wilde bezuinigen, kwam hij in Mei 1892 ten val. De ex-premier, die toch wel weer in functie zou willen treden en zich zelf dan ook in het oog loopend aanbeveelt als de bekende rechte man op de rechte plaats, verwijt den tegenwoordigen bewindvoerders, dat zij den weg der bezuinigingen hebben ver laten en heet het verder onmogelijk nieuwe belastingen goed te keuren, alvorens de uitgaven van oorlog en marine zijn verlaagd. Zoo tracht Di Rudini zich met een aureool te omgeven ten koste der regeering onder Giolitti's presidium en het lijkt wel dat de om standigheid hem vrij gunstig zijn want de ontevredenheid over verschillende daden en plannen der tegenwoordige bewindvoerders is groot. Terwijl de Italiaansche staatslie den hun tijd verpraten, worden de roovers steeds brutaler. Een telegram uit Palermo meldt, dat zij in den nacht van Zaterdag op Zondag te Gadron al een heel brutaal stukken hebben uit gehaald. Een deel der bende vatte post voor de kazerne der gendarmes en be lette dezen door een hevig geweervuur, naar buiten te komen. Tegelijkertijd drong een ander deel der bende het huis van den burgemeester binnen en stal daar 6000 lires. Te brutaler is dc aanslag, omdat de Regeering kort ge leden een inspecteur der veiligheids politie met versterking van politiemacht naar Sicilië heeft gezonden, om aan de rooverijen paal en perk te stellen. De roovers, of liever de revolutionairen schijnen daardoor niet in 't minste te zijn geïntimideerd. In eene door John Redmond, hoofd der Parnellistische Ieren, te Londen ge houden redevoering, heeft deze de regee- ring gewaarschuwd, dat zijnepartij haren steun aan de regeering onttiekken en bij de eerste gelegenheid, welke zich voor doet tegen haar stemmen zal, tenzij de kwestie der uitgezette pachters gedurende deze herfst en de Home Rule in 1894 geregeld worden. De Russische ondergeschikte zeelieden, die te Toulon zijn achtergebleven, hebben een bezoek aan de havenstad La Seyne bij Toulon gebracht. Een warme ont vangst viel hun ten deel eD een feest maal werd hun aangeboden, waarbij de heer Leroyer, oud-voorzitter van den Senaat, het voorzitterschap waarnam. Hij sprak van de broederlijke gevoelens die Frankrijk jegens Rusland koestert. De Russische kommandant Schwawa- nek betuigde zijn dank en verklaarde dat Rusland dezelfde gevoelens jegens Frankrijk koestert. De botsing tussêhen de Spaansche nederzettingen bij Melila, en deMarok- kaansche stammen wordt ernstig. De Spaansche oorlogskruiser Conde Venadito heeft eenige kanonschoten gelost op da loopgraven der Mooren. De vijand nam daarop de vlucht- Er zijn 16 kanonnen ontscheept. Generaal-Margallo heeft den Mooren kennis gegeven, dat hij hun twee dagen toestond alvorens tot het bombardement van hun verdedigingswer- over te gaan. 8(p üilvei-Vp°^eis en langP°°'ige reigers, goud-> a(len aten, schitterend witte ooievaars '".en erei' snippenantilopen en herten kwa- I tus f' dorst lesschen. Het zien van ee- ^at'S ous ver(fwaalde diereu hevestig- Bjj n^u miS van dien vjjver verteld had. "nervinding het gevaar kennende om J^Preiden, had ik mjjn makkers ver min n van het kamp te verwijderen. Niet- JJVer. Wm er eenigen mede naar den w^en j elara kwamen zjj overhaast terug zjj ^"Solen01 een'ge tusschen het riet verborgen kletst. aatiSevallen en een hunner was II onmiddelyk al het personeel Ladui t yoor mÜ verschijnen. Pokoski, zeide ik, gij hebt mijn bevelen overtreden en het gezag, waarmede ik bekleed ben, getrotseerd. Zoolang ik uw chef ben, zal ik dat niet toestaan. Hij wilde antwoorden, ik legde hem het zwijgen op. Zwijg, zeide ik, zoolang ik u geen ver lof tot spreken geef, hebt gij slechts toe te luisteren. Indien mjjn bevelen mogen miskend worden, dan verzoek ik u allen mij te ont heffen van het gezag, waarmede gii mii be kleed hebt. Platof, Bramil en de groote meerderheid verklaarden dat ik hun volle vertrouwen be zat en dat ik alleen de zoo gelukkig begon nen onderneming tot een goed einde kon brengen. Gij hoort het. Ladislas Pokoski, hernam ik, ik vertegenwoordig het algemeen verlan gen, gjj zult u daaraan onderwerpen of gjj wordt uit ons midden gestooten. Mijn stem klonk hard en gebiedendik wil de elke poging tot tegenstand by hem in de geboorte verstikken. Bleek, sprakeloos, verne derd, zoo stond hij voor mij. Eudoxie wierp woedende blikken op mijHelena stond zwjj- gend, treurig by de anderenzij scheen mij te smeeken toegevend te zijn zjj leed onder de harde les, den hoogmoed van haar echtge noot gegeven. Het gevaar van ongehoorzaamheid en ver zet tegen mijn gezag was nu niet meer te vreezen maar ik voorzag geheime kuiperijen ik behoefde Ladislas en Eudoxie slechts aan te zien, om te weten hoe hun haat en woede in hen werkten, en dat zij zich niet wilden onderwerpen aan ons aller minachtingsom ber en zwijgend hielden zij zich afgezonderd, ongetwijfeld begrjjpende, dat zij op niemands sympathie konden rekenen. Alvorens het dal van de Gele rivier te be reiken, hadden wjj de bergen over te trekken die het van de bergvlakte van Mongolië schei denwij trokken die over, bijna op het punt van samenkomst van de Inchant en King- hanbergen. Hoogten van zes- tot zevenhonderd meters boven den zeespiegel konden lieden, die hadden kennis gemaakt met de bergketenen van Midden-Azie niet afschrikken. Toch wacht ten ons nog zware vermoeienissen in de woes te nauwe bergengten, waar bruischende berg- stroomen bun bed hadden uitgegraven. Een maal op de Zuidelijke helling gekomen, vulden wij door de jacht onzen zeer geslonken mond voorraad aan. Ik was op weg gegaan met Helene, want ik had mij als plicht gesteld over haar te waken. Het was snikheet, zij had moeite om mij te volgen en verzocht mij haar een wei nig rust te laten nemen. Zij ging in de schaduw tegen een boom zit ten. en ik vervolgde alleen mjjn weg. Eenige oogenblikken later bemerkte ik bjj den ingang van een hol een slang, die op een vogeltje loerde. Het arme diertje naderde zijn De Begrafenis van Mac Mahon. Het stoffelijk overschot van maar schalk Mac Mahon kwam Zaterdag avond te 6.45 met een extra-trein aan het „gare de Lyon" te Parijs aan. In denzelfden trein bevonden zichtwee zoons en verscheidene andere, familie leden van den maarschalk, benevens tal van belangstellenden en onder hen de vijand meer en meer nog eenige oogenblikken en het zou de prooi zijn van het kruipende monster, toen ik het redde, door de slang te dooden. Sedert mijn vertrek uit Siberië had ik vele slangen gezien, maar geen enkele was mij zoo gevaarlijk voorgekomen als deze. Zij was anderhalven meter lang, haar huid was met gele en zwarte vlekkeu bezetzij behoor de tot de giftigste soorten met walging keer de ik mij af. Toen ik een uur later dezelfde plek voor bijkwam, lag de slang er niet meerik hecht te er geen gewicht aan en ging terug naar Helenazij lag in diepen slaapnaast haar lag het lijk van de slang, die men, te oor- deelen naar de vore in het zand, over den grond hierheen had gesleept. Ik zocht nog naar een verklaring hiervan, toen ik met schrik een tweede slang bemerkte, geheel op de eerste gelijkende; zij kroop naar Helena en hief reeds haar platten kop op, een scherp gesis latende hoorenik doodde haar met een geweerschot en Helena, plotseling wakker ge schrikt, stiet een angstkreet uit, toen zij de afschuwelijke dieren zag, wier beet niet de minste hoop zou overlaten. Hoe kwam de slang, die ik op vrij grooten afstand gedood had, hier Ik kon mij dit al leen verklaren, door aan te nemen dat duivel achtige boosaardigheid hier in dit spel was. (Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1893 | | pagina 1