Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
16de Jaarg.
Zaterdag 28 October 1893.
No. 4274.
"[Bureau ^oogstraat 317.
ALGEMEEN OVERZICHT.
De Poolsche Banneling.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
IEUWE SCHIED
SHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
1.50
- 2.--
- 0.05
Het auteursrecht ran den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 StsblNo. 124,
llltlllUIIDIÜIIIIlllilllllril
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke o\ er een-
komsten aangegaan.
27 October '93.
Oe Russische zee-officieren zetten hun
tl-iomftocht door Frankrijk nog steeds
v°°rt. Gisteren-nacht zijn ze van Lyon
haar Marseille gespoord, vanwaar zij
^eder naar Toulon vertrekken. Bij hunne
^rugkomst te Toulon zullen zij er den
President der republiek vindon. In den
gisteren onder piesidium van president
Larnot gehouden zitting van het Kabinet
^erd besloten, dat de president nog dien
e'gen dag naar Toulon zou vertrekken,
^rgezeld van den voorzitter van het
Labinet en de ministers van oorlog en
Marine. De heer Carnot zal admiraal
^-vellan on de verdere officieren van het
Russische eskader ontvangen aan boord
Yan de Formidable en de Russische vloot
revue laten passeeren. Zaterdag-och-
t#nd zal president Carnot te Parijs
terugkeeren. Het verblijf der Russen
Lyon kenmerkte zich door niet minder
Seestdriltige betoogingen dan die welke
"arijs te aanschouwen gaf. Onder het
jsölui van alle klokken deden zij hun
ffitocht in de stad. In het vreeselijk
gedrang der opgetogen bevolking werd
vrouw doodgedrukt. Bij het ontbijt
°P het stadhuis nam de aartsbisschop
Jkn Lyon de eereplaats in naast den
"hrgemeester. Aan admiraal Avellan
^6rd een zilveren beker vereerd en
Y°orts waren er zooveel geschenken
v°or de Russen bestemd, dat de admiraal
eetl zijner officieren moest aanwijzen
bij het inpakken de wacht te houden.
middernacht vertrokken do Russen
hnder de enthousiastische kreten „Leve
LuslandTot wederziens!"
Gredurende de acht dagen die admiraal
Avellan te Parijs heeft doorgebracht,
heeft hij niet minder dan 19000 brieven
botvangen, zoo verhaalt de Figaro. Vier
^jner officieren waren aangewezen om
e brieven te lezen en te schiften want
aan de beantwoording viel niet te denken
Naar het Fransch van Louis Collas.
85)
trotserrdeu nu de achterdochtige poli-
van de Chineesche Regeering, die altijd
T161 zooveel zorg de vreemdelingen heeft bui-
gesloten, en, zonder zich er aan te onder-
'rPen,zich bukt onder de laatste verdragen,
raar door de verbonden Europeesche Mogend-
ds r? °l'gelegd, waardoor zij gedwongen wordt
vy "hiderpalen weg te nemen, tot nu toe den
«stersclien barbaren in den weg gelegd. Wij
lijkten ons een doortocht hanen door onmete-
vd .streken, bewoond door een zeer dichte,
gezinde bevolking, wier trots, als een
j R bloedende wonde, de herinnering bewaar
de i?an uederlagen, haar door de vereenig-
bransche en Engelsche legers toegebracht.
o°r geweld of door list moesten wij de
eiplykheden overwinnen, die de Chineesche
gedurende het verblijf in Frankrijk. De
admiraal, eenmaal weer rustig aan boord
zijnde, zal zich tot de beantwoording
zetten en in den Piraeus zijne brieven
aan de post laten bezorgen. Onder de
19000 epistels zijn er meer dan 10.000 van
vrouwen die een gehoor of eanig schrift
van zijne hand of eene andere gedach
tenis vragen. Indien Avellan had vol
daan Jaan alle verzoeken om een haarlok
van hem of een zijner officieren, dan
zouden zij alle kaal uit Parijs vertrok
ken zijn. Men staat inderdaad ver
baasd als men leest hoe krankzinnig
het volk zich bij het vertrek der Russen
uit Parijs gedragen heeft. Het was half
twee 's nachts, toen hun trein vertrok,
maar het was zoo druk in de straten
of het volop dag was. Men hield de
rijtuigen tegen, bedolf de Russen onder
bloemen dames klommen op de treden
der portieren en kusten de officieren
Kortom, men moet Franschman zijn
en tot den hoogsten graad der patriot
tische dweepzucht zijn gebracht om
zulke dolzinnigheden uit te halen. Als
de Russen Elzas-Lothaiingen aan Frank
rijk hadden teruggegeven, kon hot niet
erger zijn. De Russen zelf geraakten
onder den invloed van deze vervoering
van dweepzucht. Bij het vertrek sloeg
admiraal Avellan de annen om den hals
van admiraal Gervais (d# Fransche ad
miraal bij hot bezoek aan Kroonstadt)
en kustte hem op Russische manier tot
driemaal toe op den mondDe allego
rische voorstelling in de opera blijkt
geweest te zijn het verschijnen van den
Russischen adela ar, onder wiens breede
wieken Fransche en Russische soldaten
zich verbroederden, terwijl buiten de
coulissen onophoudelijk kanonschoten
donderden Beteekenisvol. In de
zaal stond men recht; men juichte men
schreeuwde men wuifde met de zakdoe
ken en de Russen ontroerd, niet meer
wetende waar het hoofd te wenden,
wierpen kushandjes naai de dames Zelfs
de muzikanten op het orkest, zelfs de
autoriteiten ons in den weg zouden leggen.
Maar ik wist, dat het Rijk, in het hart ge
troffen door zfju laatste nederlagen, overge
leverd aan al de verschrikkingen van den bur
geroorlog, in volslagen ontbinding verkeerde,
dat het samengestelde raderwerk van een ver
nuftige centralisatie slecht werkte, dat zwak
heid en regeeringloosheid zich van alle tak
ken van bestuur, zoowel burgerlijke als mili
taire, had meester gemaakttoch bleven er
nog moeilijkheden genoeg te overwinnen over
intusschen hoopte ik, dat zij onze voorzichtig
heid en moed niet zouden te boven gaan.
De versterkingen, door de oude Keizerlijke
dyuastien opgericht om de Tartaren tegen te
houden, waren, evenals de Groote Muur, in
puin gevallen wjj werden slechts opgehouden
door den slechten toestand van de wegen, die
om dezelfde reden niet mochten worden on
derhouden. Wij bevonden ons in een heuvel
achtig land, dat wij weldra verlieten voor de
eentonige vlakte deze streek was door de
oude Keizers uitgekozen geworden tot het
aanleggen van prachtige parken, waar zij kwa
men jagensedert lang echter werden de
werken, die zij hadden doen uitvoeren ver
waarloosd villa's, kiosken, belvédères, kunst
matige watervallen, alles verdween onder een
bijna tropischen plantengroeiop het geheel
was een stempel van zwaarmoedigheid gedrukt,
geheel in overeenstemming met den toestand,
waarin het Rjjk verkeerde.
artisten op het tooneel, namen deel aan
de betooging en een oogenblik was t
alsof de zaal ging instorten onder den
kreet van Vive la Ilussïe!
President Carnot heeft gisteren-och
tend de grootvorsten Sergius en Paulus
van Rusland, broeders van den Czaar,
ontvangen, en daarna hun verzoek be
antwoord door hun een tegenbezoek te
brengen in het Hotel Continental.
De feesten in de Italiaansche haven
stad Spezzia, ter eere van het Britsch
eskader, hetwelk aldaar onder com
mando van lord Seymour is aangeko
men te geven, zouden eerst gisteren
voor goed beginnen, daar het overlijden
van den Britschen gezant, lord Vivian,
te Rome, daarin eene onderbreking heeft
gebracht. Maandag bij de aankomst
van het Engelsch eskader, waren in de
voornaamste straten van Spezzia Ita
liaansche en ook vele Engelsche vlag
gen uitgestoken en de balcons der huizen
met tapijten gedrapeerd, maar de geest
drift bleef binnen de grenzen van het
hartelijk welkom, zonder een zweem
van de buitensporige opgewondenheid
der Parijzenaars. Ook waa er geen spoor
van gedrang, daar een groot deel der
belangstellende bevolking zich nog in
booten en bootjes op de Golf bevond,
waar men de aankomst van het eska
der had aanschouwd. Later bij Seymour's
beaoeken aan der. hertog van Genua,
aan boord van de lepantoaan het ge
meentebestuur, den Engelschen consul,
de Italiaansche marine-autoriteit enz.
enz. werd hij door een steeds aangroaiende
volksmenigte toegejuicht. --- Dinsdag
avond reisde Seymour met een vlagad-
judant en twee seheepscommandanten
naar Rome, waar gisteren da plechtige
ter-aarde-bostelling van lord Vivian
plaats had, bijgewoond door den prins
van Napels, als vertegenwoordiger van
koning Humbert. Gisteren keerde hij
naar Spezzia terug en zouden de feesten
worden hervat.
De steden, die veelvuldiger en volkrijker
zouden worden naarmate wfj verder doordron
gen en de zee naderden, waren nu nog zeld
zaam. De eenige belangrijke stad in de buurt
was Kalgan, met een bevolking van tweehon
derdduizend zielen. Daar kwamen karavanen
uit Siberië, Tartarije, Mantsjoerjje en uit de
Zuidelijke provinciën, beladen met alle moge
lijke Oostersche handelswarende Russen,
door de zeer gewettigde vrees des Keizers
vroeger geheel buiten gesloten, kwamen er
sedert 1858 fin grooten getale, en wjj hadden
redenen genoeg, om niet zeer verlangend te
zijn naar hun ontmoeting. Wjj wachtten er
ons dan ook wel voor, deze handelstad te
dicht te naderen. Wjj volgden een weinig be
zochten weg, die zich langzamerhand naar het
Zuiden boog.
In de nabijheid van een hoogte gekomen, de
laatste vöor de vlakte van Peï Ho, beklom ik
deze met Platof, Bramil en eenige anderen.
Achter ons bthfden wjj het heuvelachtige, door
sneden, boschrjjke land, voor ons de eentonige
naakte vlakte. Op geringen afstand, links van
ou» af, verrees het graf van de dynastie der
Mings, een der merkwaardigste monumenten,
die getuigen van de macht der oude souverei-
nen. Beelden van leeuwen, tijgers, olifanten,
vier-of vijfmaal grooter dan in werkelijkheid,
vormden op de helling van een heuvel een
prachtige zuilenrijandere standbeelden, pa
goden, praalgraven, wonderen van Chineesche
Het door de bladen te Berlijn druk
besproken bericht der Züricher Poet, als
zou Bismarck in 1878 de instelling van
een regentschap onder Friedrich heb
ben tegengehouden, omdat hij „den
Oude" (keizer Wilhelm I) nog noodig
had, wordt door Bismarck's Hamb. Naehr.
tegengesproken, Wilhelm I, zegt het
uit Friedrichsruhe geïnspireerde blad,
was nooit vaster dan toen besloten tot
persoonlijk regeeren en behoefde daartoe
volstrekt niet door het ministerie aan
gespoord te worden. Hij was door den
moordaanslag volstrekt niet ter neer
geslagen en schertste zelfs over de hem
door Nobiling „zeer van pas" toege
diende aderlating, waardoor aan de ge-
neesheeren een goede les gegeven was.
Hiermede vervalt dus volgens het Ham-
burgsche blad, alle reden van het be
weerde „Ik heb den Oude nog noodig" en
dus ook de daarvan vastgeknoopte ont
stemming van den Kroonprins en prins
Wilhelm, den tegenwoordigen keizer.
Naar men verneemt, zijn de onder
handelingen over het Duitsch-Russischo
handelstractaat te Berlijn feitelijk op
het „doode punt" gekomen. De industri-
eelen en and< re deskundigen,' wier ad
vies ingewonnen is, verklaren met groote
overtuiging dat hetgeen Rusland tot
dusver aangeboden heeft, niet voldoende
is voor de Duitsche nijverheid. Toont
Rusland zich niet bereid tot verdere
tegemoetkoming, dat schijnt het tot
stand komen van het tractaat voorloo-
pig onmogelijk, omdat Caprivi niet in
den Rijksdag komen kan met een ont
werp dat zoowel door de agrariërs als
de industrieelen ten krachtigste wordt
bestreden.
Naar men uit Londen bericht, begint
de werkstaking in de Engelsche mijn-
districten te verminderen. Te Hems-
worth werd gisteren het werk door 800
mijnwerkers tegen het oude loon her
vat. Dit is in Yorkshire het eerste ge
val waarin een mijneigenaar van bet
genomen besluit afvallig werd.
bouwkunst, waren omringd door een dicht
bosch van eiken en ceders in dit meesterwerk
vertoonde het onovertrefbare talent der Chi-
neezen voor decoratieve kunst zich in al zjjn
kracht.
Weldra kwamen wjj bij de nederzetting van
een Katholieke missie de zendelingen maak
ten onvermoeid gebruik van de onzekere vrij
heid, bij de laatste verdragen den Chineesen
afgedwongen. De door de zendelingen, in weer
wil van de onverschilligheid van de Chinee-
zen voor alles wat godsdienst betreft, ver
kregen resultatenwaren voldoende om hun
vertrouwen te bevestigen en hun verwach
tingen te rechtvaardigen. Zij waren arm, toch
was hun hartelijke gastvrijheid voor on» zeer
veel waard; de aanwijzingen en brieven, die
zü ons gaven, zouden ons zeer nuttig zijn.
De temperatuur was zacht, eer koud dan
warmonze tocht was in het geheel niet
vermoeiend, en de bevolking, dichter naarmate
wfj verder kwamen, toonde niet de minste
vijandelijke gezindheid.
Zij hield zich bezig met landbouw, met een
bedrijvigheid, die ik nooit elders gezien had
en zonder welke zij niet zou kunnen leven,
tengevolge van de verontrustende dichtheid, die
zij bereikt.
(Wordt vermlgd.)
