Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
18de Jaarq,
Donderdaq 21 Decern;
bureau $>00Q$txaai 317.
ALGEBEEN OVERZICHT.
Hoe ik Grootmoeder werd.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
C/t
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
Het auteursrecht van den inhoud dezer courant is verzekerd
volgens de Wet van 28 Juni 1881 (Stsbl.) No. 124.
f 1.50
- 2.--
0.05
in'lllinnilMlllHIIIMMUUIIMHHUIIHI
Van 1 6 regels f 0.60
Elke gewone regel meer-0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeen
komsten aangegaan
20 December '93
Blijkens berichten uit Brussel duren
led er^andelingen tusschen de Kamer-
D 6Il)eD ministers nog steeds voort,
zal ^erz®?e ^er Belgische Kamer
Cr' i t°t cenc ministerieele
1818 laten komen, daar zij weet, dat
0 gevolgen onder de tegenwoordige
jj s^andigheden niet te overzien zijn.
e |eden van de rechterzijde uit Kamer
a Senaat waren gisteren ochtend te
U 'y6" 8amengekomen in het Palais de
v Nation in de gewone vergaderzaal
.■a" c'en Senaat, onder het dubbele voor
oischap van de heeren De Liu tsheere
spi •j10n..'t Kint Jo Kodenbeke, onder-
j nlijk voorzitter van de Kamer
tal 'm*1 kenaad- De vergadering was zeer
8ch j vereenkomstig de afspraak tus-
en de twee voorzitters en den heer
^eernaert, het hoofd van het ministerie,
Qaren de Ministers niet tegenwoordig,
led V0018^ei echter van verscheidene
v,.-,en, ®PTak de vergadering den wensch
hen bij het debat tegenwoordig te
De ministers v.erden diens volgens
j de vergadering genoodigd, en vijf
'lat'1nei kwamen ©enige oogenblikken
de araan gehoor geven. Het waren
u ere" Beernaert (financiën), De
v rl©t (binnenlandsche zaken), Yan den
'®reob°om (spoorwegen), De Bruijn
Penbare werken) en De Mérode (bui-
iandsche zaken. Alleen generaal Bras-
t 'e (oorlog) en de heer Lejeune (jus-
waren niet gekomen.
8 P^elijk ving het debat aan. Vijf
P'ekers zijn aan het woord geweest,
jjheeren Moreau, Northomb, Woeste,
ha met de Nayer en Beernaert. De
Ve0'- Be Moreau besteed de evenredige
ajF ©genwoordiging, maar toonde zich
tegemoetkoming bereid haar op de
^©vinciale verkiezingen toe te passen.
heer Woeste beweerde, dat deze
gevende vergadering, zedelijk door
Kerstnachtgeschi edenis
4)
1ietUKeer?' v"*lde ik dat ik hem in 't geheel
gew 'rltldemijne trot8 en eerzucht waren
Wofthï Tllet inÜn hart. Ik wees elk deelnemend
*or.l. Y8' h teru»' ik 'de "iet beklaagd
Pen v'. toen lk mÜ wee' ia de gezelschap-
ik "ertoomle, waren mijne wangen niet bleek.
<W Ulijne °°gen niet aeergeslagen, maar
dau "ut hoof<1 fier epgeheven. Ik sprak me r
W vroeger, koketteerde en lachte met de hee-
Hek (loorvlocht' mijne gesprekken met saty-
6 bemerkingenmen praatte met mij maar
st0f aankidder vond ik niet. Het schitterende
hen Fa3 van de vleugels der Psyche verdwe-
bitti lk was °P den rechten weg om eene ver-
,j6 erde oude juifrouw te worden. Ik kwam in
te 5eleSeaheid eene oude rfike dame op reis
vergezellen, en later vond ik eene gelijke
de Grondwetsherziening ontbonden, eer.
zoo gewichtige hervorming, zoo ernstig
in hare gevolgen niet mocht invoeren.
Hij stelde voor de kwestie aan de eerst
volgende volksvertegenwoordiging over
te laten, terwijl elke overtuiging over
het weren der zaak onaangetast kon
blijven. De heer Nothomb en de Smet
de Nayer verdedigden de evenredige
vertegenwoordiging. Eindelijk rees de
heer Beernaert, om de tegenstanders der
hervorming te vragen, wat zij dan in
de aanhangige kieswet dachten te be
palen. Het status quo antwoordde een
groot aantal leden. Te half een werd
op voorstel van den Senator Surmont
do Volsberghe, de beraadslaging tot
heden uitgesteld. Dan zal waarschijnlijk
eene beslissing worden genomen. Alle
regeeringsgezinde bladen bezweren de
Rechterzijde, ten einde het land voor
eene gevaarlijke crisis te bewaren de
evenredige vertegenwoordiging, zooals
de minister Beernaert die voorstelt als
een tegenwicht voor het algemeen stem
recht goed te keuren. Het is wel moge
lijk dat de Kamerleden zich ten slotte
door deze vertoogen zullen laten be-
keeren en dus eerlang de representation
proportioned in België hare intrede zal
doen.
Een anarchist, van wien men te we
ten was gekomen, dat hij binnenkort
zijn slag wilde slaan, de kunstdraaier
Méringnan, is volgens berichten uit
Parijs, eergisteren-ochtend te Belville
gearresteerd. Om acht ure begaven zich
twee politie-ambtenaren naar zijne woning
en klopten aan zijne deur. Mérignan
aarzelde een oogenblik. Toen ze echter
weer klopten, sprong de anarchist uit
zijn bed en deed de deur halt open, om
te zien wie er was, maar nauwelijks
was dit gebeurd, of beide personen zet
ten hun schouder er tegen en waren in
een oogenblik in de slaapkamer. Voor
Mérignan van zijn verbazing hekomen
was, verklaarden de beide ambtenaren
hem wie ze waren en noodigden hem
plaats in Engeland. Toen ik elf jaar later, na
de dood mijner moeder en zuster, met een klein
uitgespaard kapitaal terugkeerde, had ik den
kleinsteedschen mensch geheel afgeschud, en
rijker geworden aan wereld- en menschenkennis,
trad ik weer in den kring der vrienden mijner
jeugd. Ik vond dezelfde menschen weer en
kel uitwendig veranderdtoch voelde ik mij
boven hen verheven. Ik had verscheidene talen
geleerd, kon met humor over mijne reizen en
lotgevallen vertellen, zag er ook frisch uit, zoo
dat niemand aan mijnen ouderdom wilde geloo-
ven. Spoedig was ik het middenpunt van eenen
gezelligen kring overal gezocht en met
vreugde ontvangen.
Niet veeleischend zijnde, kon ik geheel volgens
mijne wenschen leven. In den zomer was ik
meest op reisgedurende den winter ging ik
veel in gezelschap naar den schouwburg of naar
concerten. De kleinen huiselijke werkzaamhe
den ik hield geen dienstmeisje vond ik
eer voordeelig voor mijne gezondheid. Ik maak
te gaarne muziek, las/de nieuwste romans en
richtte de oud-modische kamers mijner moeder,
welke ik bewoonde, naar mijnen smaak in Mij
ne vrienden benijdden voorzeker mijn talent,
het leven op de aangenamste manier te genie
ten, en ik zelf voelde mjj uiterst behaaglijk.
Het verzoek mijnen tijd aan eenige weldadi
ge vereeuigingen toe J te wijden, sloeg ik be
paald af en verklaarde lachend, dat ik daarvoor
met geschikt was en ook geene neiging had.
uit, hen te volgen. Terzelfdertijd kwa
men twee inspecteurs van politie, die
onder aan de trap waren blij ven staan,
binnen. Mérignan kleedde zich, zeg
gende: „Er is geen weerstand te bieden,
ik ben overvallen." De politie-ambtena
ren, die een hevigen tegenstand verwacht
hadden, waren getroffen over zijne zacht
moedigheid, doch zij letten niettemin op
ieder zijner bewegingen. Op het oog en
blik dat zij weggingen, trad Mérignan
de aangrenzende kamer binnen. Hij
trachtte een scherp zakmes uit een daar
hangend vest te nemen, doch hij werd
er in verhinderd. Een aantal compro-
mitteerende brieven zijn bij hem gevon
den, ook een flesch zwavelzuur en een
zeer gevaarlijk soort kruit.
In het Lagerhuis te Londen verklaarde
gisteren de minister Grey, dat aan het
ministerie van buitenlandsche zaken
geen enkel bericht is ontvangen, dat
Cipriani uit Parijs naar Londen zou zijn
vertiokken, en dat twee honderd anar
chisten onmiddellijk uit Frankrijk zul
len worden verbannen. Wat betreft de
kwestie of Engeland hunne komst on
mogelijk zal maken, deze behoort niet
bij het ministerie van buitenlandsche
zaken thuis.
Daarna vroeg de heer Hamilton een
besluit, dat, waar Engeland bedreigd
wordt het hoofdgezag op zee te ver
liezen een snel en beslist handelen om
dit gevaar weg te nemen, noodzakelijk
wordt geacht. Gladstone bestreed Hamil
ton's motie. Het tegenwoordige regee-
ringsstelsel wordt er z. i. door aange
tastde verantwoordelijkheid der Re
geering wordt er door overgebiacht op
de Kamer. Op het oogenblik bestaat er
gè'en onmiddellijk gevaar; Engeland's
vloot is ten deele beter dan die van
Frankrijk en Rusland samen, ten deele
beter dan die van nog een derde mogend
heid er bij. Indien wij er geen enkel
schip meer bijbouwen, is het waar dat
Frankrijk en Rusland in 1897/98 acht
schepen meer zullen hebben dan wij,
Voorzeker kon ik mij niet onttrekken aan de
deelneming voor mjjne vrienden, wanneer zij
door ziekte of ongeluk getroffen werdentoch
beproefde ik mij zoo spoedig mogelijk van de
ze bedroevende gedachten los te maken. Wan
neer zou men dan nog eeu vrij uur hebben,
indien men het verdriet van andere personen
tot het zijne wilde maken Ik heb mijn deel ge
had en ik ben er mee klaar gekomen. De hoofd
zaak is dat men zich met frissche lucht en koud
water gezond houde men kon aan mijne levens
wijze een voorbeeld nemenToen echter
mijn medegevoel eens meer als naar gewoonte
was opgewekt, dan stelde ik mij gerust met de
woorden, dat men, om gelukkig te zijn, eene ge
zonde dosis eigenliefde moest bezitten.Hoe waren
mij nu al die gedachten door het hoofd gevlo
gen Ik beeldde mij in den sleutel tot die ou
de herinneringen in de zee der vergetelheid te
hebben geworpen, en toch waren zij als spoken
bij m\j binnen gedrongen.
Maar dat alles was de oorzaak dat het boek
mij verveelde. Ik nam het op om er nogmaals
eenen blik in te werpen, doch het ging niet om
weer met lezen te beginnen, want het was
reeds tien ure geslagen en ik bleef niet gaarne
tot laat in <Ien nacht op.
Daar werd buiten aan de bel getrokken,! juist
zooals over een-en-twintig jaren kort, haas
tig, hevig. Ik stond met plotselingen schrik
op. Het scheen mij toe dat ik sedert dien vree-
selijken dag de bel niet meer zoo luide had
maar dan zelfs blijft onze vloot supe
rieur aan tonneninhoud. Bovendien de
vloot zal vermeerderd worden. De ad
miraliteit onderzoekt de plannen daartoe
welke ter zijnertijd aan de goedkeuring
der Kamers zullen worden onderworpen.
Na deze uiteenzetting werd de motie-
Hamilton met 240 tegen 204 stemmen
verworpen. In den loop der beraadsla
ging iconstateerde Harcourt, dat Enge
land n 1898 22 oorlogsschepen eerste
klasse zal hebben, Frankrijk heeft er
15 Rusland 9. Had het Engelsche volk
dit van den beginne geweten, heel wat
ontsteltenis zou vermeden zijn. Enge
land heeft nu 19, Frankrijk 10, Rus
land 4 schepen eerste klasse, waarvan
3 voor de Middellandsche zee. De Re
geering zal er voor waken dat Enge
land's suprematie ter zee gehandhaafd
blijve.
Ook in Zwitserland worden maatrege
len tegen de anarchisten genomen. De
Zwitsersche Bondsraad heeft der Bonds
vergadering een ontwerp doen toekomen,
dat nogal kras is. Volgens art. 1 van
dat ontwerp wordt hg, die aanleiding
geeft tot misdadige handelingen of daar
toe aanz t, gestraft met vijf jaren tucht
huis, als menschenlevens er door in
gevaar komen, en het doel is de maat
schappelijke orde te verstoren. Art. 2
dreigt dezelfde straf tegen elkeen, die
ontploffingsmiddelen vervaardigt, wetend
dat zij tot een misdadig doeleinde moe
ten dienen tegen hem die ze bewaart,
vervoert of tot de vervaardiging aan
zet. Tien jaar tuchthuisstraf wordt in
art. 3 als minimum gesteld voor hem,
die ontploffingsmiddeien voor een mis
dadig doel gebruikt. De verzwijging
van het plan tot een aanslag of van het
bezit van ontploffingsstoffen, wordt vol
gens art. 4 geboet met minstens drie
maanden gevangenis. Het ander artikel
bedoelde geschied zijnde door middel det
pers, beloopt verspreider een geldboete
tot 20.000 francs, gevangenisstraf, of
hooren klinken.
Met ik een licht had aangestoken, werd er
reeds eene tweede maal gebeld, maar nog hi-
viger, nog ongeduldiger. Ik kom al! riep ik,
en ik was overtuigd dat het in ons huis brand
de. Voor de deur stond Daniel Brun bleek
eu ontsteld, juist zooals in den tjjd de jonge
ling, die mij den dood mijns brnidegoms kwam
meiden.
Veroutschuldig mij dat ik u nog zoo laat
kom storen, elk woord kwam moeilijk uit zijne
hjjgende borst, en toch spaarde hij zich geene
moeite om mij niet te verschrikken. Ik ben
reeds beneden bij den huisbewaarder geweest,
en heb hem om den geneesheer gezonden.
Ik meende reeds dat er brand was uit
gebroken.
Neen, ik wilde enkel vragen of gij somi
geen huismiddel tegen hartkrampen hebt »f
ten minste eene warme tas thee -- de arme
man boven is erger. -- En stiller voegde hij er
bij -- Ulrnann zal het niet lang meer trekken.
Natuurlijk verschrikte ik bij deze tijding
niet gelijk over een-en-twintig jaren: toch wa
ren mijne gedachten, alhoewel minder diep be
roerd, nagenoeg dezelfde.
Wordt vervolgd.)
