Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaarg.
Dinsdag 6 Maart 1894.
No. 4831.
bureau ~g&otex$txaat 50.
a^emeen overzicht.
de
P'aOst
\^euiile t o n.
aihORD IN RET BOSCH.
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
PRIJS VAN DIT BLAD:
Aoor Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geheel Nederland -2.—
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
r, 5 Maart '94.
\Vat
Vfer<} Sedert lang door velen te Londen
eir»del'^eVrees^' door an(Ieren gehoopt, is
als jj.- een feit geworden. Gladstone is
tre(jeri"Us';er"President van Engeland afge-
üer(jan. d'e den Grand Old Man Don-
£Weö,aVond n°g met volle energie het
'Ük Uls 'l00I'den bestrijden, kunnen moei-
ge'ooven
dat zijn gezondheidstoestand
^Oi'z&alf
VeeJeer van zlJn ontslag is en monapelen
van Van oneenigheden in den boezem
aar, kabinet. Ook zijn oorlogsverklaring
van p) "°Ogerhuis. zooals Balfour zijn rede
aan 2°"clert'ag noemde, was geenszins vooraf
ken^ ,^''e medeleden van het Kabinet be-
techts'/ant men zaS c'e ministers bij dezen
en 20odreekaehen aanval vreemd opkijken,
achtgv. 'a ^altour geantwoord had, zag men
M0rl eer'V0'gens Rosebery, Spencer en
^ethet,t Verdwijnen en zich naar het depar-
^aar VaR kuitenlandsche zaken begeven,
2lCh later Asquith en Ackland bij hen
h"68de« en
Jeen hi geruimen tijd in conferentie
v°°r even. Het is duidelijk, dat Gladstone
Sh">boUu heeilgaan nog voor een nieuw
z°rg6n bij de verkiezingen heeft willen
Oin (je' er zal nu niet meer gestreden worden
Schafjj LOrne-rule kwestie maar om de af
huif J'8 °f reorganisatie van het Hooger-
uoch
•ho,
'eten
daartoe zal eerst nog een wijl
8eagiteerd worden. Daarom zei
'etneiit fle' dat het oogenblik van eene par-
te zijtiet°ntb'nd'ng n°g n'et gekomen is en
beslist door de Regeering zal worden
te rad' Wanneer zulks de Koningin valt aan
zich e^|' Waarschijnlijk zal de Regeering
Stijgen Wat vasteren steun bij de eigen
bet 0q °oten moeten verzekeren, daar op
Zvvah j^e "k de regeeringsmeerderheid te
i ^°oals
d H ans officieel wordt gemeld, is
ger door de Koningin tot opvol-
2°°danio- ^*'adstone benoemd. Hij was als
^^^^^oor^velen de aangewezen manen
Naar het Fransch van
Raoul de Navery.
56)
Ik r
bel Weer bes avonds laat hierheen, en ik
^erschijn Verdwenen, vóór de bedienden
6rdenkir,R ,ze'^s uw eigen vrouw kan geen
T'' als if "ebben toon evenveel goeden
6 ver]at„ '■k beb haast om het dorp
j^r a|,6n. r
N hèm ^rwachtte, dat Basile zou trach-
doch H0t /n'nder ge'd tevreden te stel-
a6 bebben herbergier scheen zijn besluit
i,ari en 8enomen bij stak een lantaarn
ifter kwam *1?^ den kelder. Tien minuten
ranen 0riri terug, met een zak vol
Tp] den arm.
Hffin za'de hij.
h-" Lat 7 f zak °P de tafel.
'•li ik ha,Cl- zwaar zijn om te dragen, zeide
ad bever goud gehad.
had veel op anderen voor hij is zeer gezien
aan het hof, staat als minister van buiten-
landsche zaken met alle Mogendheden op
goeden voet, heeft zich verdienstelijk ge
maakt in den Londenschen graafschapsraad
door zijne bemiddeling in de werkstaking
der mijnwerkers en is een uitmuntend re
denaar. Maar het is nu eenmaal een lord,
en daar kunnen de radicalen niet tegen.
Toch oordeelt nu ook Daily News lord Rose
bery den geschiksten opvolger van Gladstone
als eerste minister. Het ware onrechtvaardig,
zegt het blad, dezen populairen staatsman
uit te sluiten, enkel omdat het toeval der
geboorte hem een pair maakte, üe geheele
liberale pers steunt Rosebery. Het is te
voorzien, dat onder diens leiding Engeland
niet slecht zal varen. Rosebery is een be
kwaam staatsman van zeer gematigd liberale
beginselen. In de buitenlandsche staatkunde
heeft hij eene bijna vaak conservatieve rich
ting gevolgd, en zeker zullen onder zijn
bestuur de groote partijen zich meer ver
zoeningsgezind betoonen en de strijd tus-
schen het Hooger- en het Lagerhuis het
scherp karakter verliezen, dat zij onder
Gladstone had genomen. Bij de Ieren is
Rosebery niet erg gezien, daar hij de liome-
rule-vret slechts flauwtjes in het Hoogerhuis
verdedigd heeft. Staat het dus te voorzien,
dat hij als eerste minister op den steun der
Ieren en radicalen niet vast zal kunnen re
kenen, daar tegenover staat, dat, als bij de
Ieren loslaat, de liberaal-unionisten zich met
de liberale partij zullen hereenigen. In ieder
geval zal Rosebery moeten ervaren of er een
regeeringsmeerderheid zal zijn, die hen: het
vervullen zijner taak mogelijk zal maken.
De Kamer van afgevaardigden te Parijs,
hield Zaterdag 11. eene woelige zitting. Aan
de orde was de interpellatie-Pelletan, be
treffende de subsidie, welke door den vroe-
geren minister Dupuy, thans Kamerpresident,
zou verleend zijn aan de Cocarde, waarvan
de heer Ducret directeur was. De omstan
digheid dat Dupuy de Kamerzitting presi-
Ba! als uw eerste wandeling niet te
groot is.
Tot Vitré.
En waarheen gaat gij dan
Dat weet ik nietwel weet ik, dat
het verblijf in Bretagne gedurenden eenigen
tijd ongezond voor mij is, en ik heb veel
lust om naar het Zuiden te gaan, Men be
ween, dat de smokkelhandel daar zeer winst
gevend is.
Ik wensch u veel geluk, zeide de her
bergier opstaande.
Rufin verdeelde het geld in twee gelijke
deelen en stak die in zijn zakken.
Basile keek naar hem met gefronsde wenk
brauwen, en zijn hand sterk steunende op
de tafel.
Toen hij zag, dat zijn medeplichtige ge
reed was om te vertrekken, ging bij naar
een kast, haalde een flesch brandewijn en
twee glazen er uit, en vulde deze.
Laat ons klinken! zeide hij, het is
onvervalschte.
Rufin dronk een weinig, en klapte met
de tong als een kenner.
Uitmuntendzeide hij, inderdaad uit
muntend. Dat verwarmt het hart.Daarbij
komt, dat een vriend den wijn schenkt.
deerde, deed reeds aanstonds veronderstellen,
dat hij in zijn stilzwijgen omtrent het inci
dent—Dupuy-Decret zou blijven volharden.
Welke moeite dan ook eerst Camille Pelle-
tan en later Paschal Grousset aanwendde,
om den oud-minister aan het praten te
krijgen, het was alles tevergeefs. Dupuy
liet zich niet bewegen. Hij bleef den voor-
zittersstoel innemen en sprak geen woord,
dat kon doen vermoeden, dat er een zaak
behandeld werd, die hem aanging. Intusschen
is het feit der betaling van een subsidie van
5000 francs aan een courant, waarvan de
directeur wegens de in dat blad begane
valschheden gevangen zat, openlijk uitge
sproken en niet betwist geworden. Het is
een feit, dat Dupuy nog dikwijls onaange
name oogenblikken kan bezorgen.
De vergadering hoorde daarna rustig de
uiteenzetting door Denys Cochin aan, van
eene kwestie, betrekking hebbende op een
besluit van den burgemeester van Saint-
Dénis, den socialist Walter. Deze had het
besluit is reeds anderhalfjaar oud het hou
den van processiën buiten de kerkgebouwen
verboden en tevenshetkruisophetlijkkleeden
het crucifix, dat bij eene begrafenis wordt ver
toond, op straat niet willen dulden. De Raad
van State handhaafde in eene beslissing
van de vorige week het eerste gedeelte van
het besluit, maar casseerde daarentegen het
slot. Bij die gelegenheid zou de directeur
van eeredienst, uit naam der regeering de
algeheele handhaving van het besluit heb
ben verlangd. Van daar de vraag van Denys
Cochon. Minister Spuller weigerde, zich
beroepende op het geheim der beraadsla
gingen van den Raad van State, over de
houding van den directeur opheldering te
geven, maar wel gaf hij te kennen, dat naar
zijne meening en die der regeering, de re
publiek voortaan tegenover de kerkelijken
zich door een nieuwen geest moest laten
bezielen.
Die uitdrukking maakte aan de kalmte
der vergadering een einde. Wat werd er
Een oogenblik heb ik gedacht, dat mijn
bezoeken u mishaagden ik zou het zeer
begrijpelijk hebben gevonden. Het is mis
schien zeer vervelend, dat een ander, zelfs
een vriend, van tijd tot tijd bij u komt, en
zegtLaat ons deelen wat gij hebt Vul
mijn glas nog eens, BasileBasile, ik
wensch u een gelukkig leven toe Ik zie
alles nu weer even rooskleurig in.Uw
wijn is de beste, dien ik ooit in mijn leven
gedronken heb.Vaarwel, Basile, vaar
wel, vriend.
Rufin stond opzijn tong was dik, hij
wankelde op zijn beenen.
De herbergier begon te lachen.
He het schijnt, dat gij feest gevierd
hebt. De lucht zal u in orde brengen. Het
is mooi weerneem mijn arm, wilt ge
Gaarne Een weinig gezelschap.
Ik vraag u verschooning, dat ik u miskend
heb, Basile. Kijk eens hoe prachtig de maan
schijnt, Zij ziet naar ons. Zij zag ook naar
ons op dien avond, toen.
Rufin voltooide den volzin niet; Basile
kneep zijn hand, als wilde hij die vermor-
selen.
Laat ons gaan, zeide hij.
De dronkaard ging het eerst naar buiten.
met die woorden bedoeld In welk opzicht
denkt de regeering een nieuwe richting te
volgen, vroeg Brisson. Onder luide toejui
chingen, zelfs van de banken der regee-
ringsrepublikeinen, verklaarde hij, dat de
regeering niets uit haar verleden had af te
zweren. Casimir Perier wist de Kamer
meerderheid weer bijeen te brengen.
Wij hebben niets uit ons verleden te ver
zaken, zeide hij, maar na den achttien jaren
langen strijd, waaruit de niet-kerkelijke
partij zegevierend is te voorschijn getreden,
is de groote oorlog geëindigd, en het zou
der republiek onwaardig zijn een partijgan-
gersstrijd te voeren, een politiek van plagen
en vitten. De eerste plicht der regeering
moet voortaan zijn, niet om de redenen van
verdeeldheid te laten voortduren, maar om
ze weg te nemen, om op kalmeering der
gemoederen te werken.
Goblet, Baudry d'Asson, De Mun, Casi
mir Perier nog eens en Goblet nog eens
verschenen op de tribune. Verwijten wer
den over en weer [gedaan. Tal van inci
denten deden zich voor, maar de afloop was
niet meer twijfelachtig, Tegenover de drie
ingediende moties, waaronder eene van Bris
son, werd spoedig door de regeering, bijge
staan door hare vrienden een groepje,
dat eerst het geschreeuw van links, want
Goblet stond juist op de tribune, uiteen 'deed
gaan, een nieuwe motie opgesteld en deze,
de motie Barthoux, werd ten slotte, na twee
andere stemmingen, met 302 tegen 109
stemmen aangenomen. »De Kamer, zoo luidt
zij, vertrouwen stellende in den wil der
regeering, om de republikeinsche wetten en
de rechten van den leekenstaat te handha
ven, gaat over tot de orde van den dag."
In de Kamer van afgevaardigden van
Italië verdedigde Zaterdag de minister-pre
sident Crispi het Huis van Savoye, aan welks
zuivere bedoelingen niet mocht getwijfeld
worden, en het parlementaire stelsel, dat
alleen den voorspoed aan Italië kan geven.
Hij zeide met vertrouwen de stemming der
Hij had geen zeer juist begrip meer van
hetgeen er rondom hem voorviel, om een
zich achter een struik schuilhoudende ge
daan te zien die gedaante verdween weldra
in het bosch.
Op een even schoonen avond gingen, nu
twee jaren geleden, Claude en Louis, de
marskramer, over den door het zilveren
maanlicht beschenen weg als werd hij er
toe gedwongen door de gedachte aan de
misdaad, sloeg Basile met Rufin nu den
zelfden weg in, terwijl de Veldmuis de twee
wandelaars bespiedde.
Dronken van den wijn, begon Rufin bab
belachtig te worden. In zijn dankbaarheid
voor hetgeen hij noemde de goede handel
wijze van zijn vriend, legde hij voor Basile
zijn geheimste gedachten bloot, zich beschul
digende hem slecht te hebben begrepen, en
het plan te hebben gevormd, zich voort
durend van hem te bedienen om zich geld
te verschaffen. Dat schuldige denkbeeld be
rouwde hem nu.Hij zwoer Basile dat hij
nooit zou terugkomen.
Wordt vervolgd.)
