Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 17de Jaarg. Vrijdag 23 Maart 1894. No. 4846. "giktrecut TKofersfvaaf 50. De Vioolspeler ier Sanscnlotten. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maandenf 4.50 Franco per post door geheel Nederland -2.—- Afzonderlijke Nommers- 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. ALGEMEEN OVERZICHT. 22 Maart '94. Met de in werking treding van het Duitsch- Uit*3 ,^lant:'e'straclaat 200 meldt men van Qör ïn 's eergisteren op de grens (j1 ,PPer"Silezië een buitengewone leven de leid ontstaan. Te Myslowitz, Kattowitz, aigrn°w'tz enz. heerscht thans een drukte, gen6r 'n ^aren 's gezien. De bestellin- be'H Va°- a"er'e* koopwaren hadden zich aan 8j1 ,e zfiden van de grens en vooral in Rus- tew r7'en opgehoopt en kwamen nu allen gelijk los. Duitschland's nijverheid krijgt ^aardoor grooteren afzet voor machines laC7°«even, landbouwwerktuigen, Rusland's landb een louw goedkooper productie-middelen en ruimer debiet voor zijn graan, wat voor Duitsche volk goedkooper brood betee- ^ent. Bismarck's Hamb. iSachr. moge zfvf'^k °Pmerken> dat «het Duitsche volk aj? s'nds 1890/91 er aan gewend heeft bij 6 verdragen met het buitenland steeds het k01'tste e'n(* le trekken" en dat p vrijwel overschillig is sof de Duitsche .--"on aan 12 of 13 wonden dood- p t zijn waarschuwingen baten niet. te uren na middernacht is gisteren k esth het bericht ontvangen, dat de be- Hongaarsche revolutionair Kossuth, den ouderdom van 92 jaren te Turijn is ^rieden. Toen men gisteren-ochtend het 7'cht m de bladen las, was de uitwerking van reeds zichtbaar. Tal van rouwvlaggen aren uitgehangen en allerwege was er ^r°ote beweging. De dagbladen zonder Q'1 Prscheid van partij hadden het uitsluitend de^ waardeering van Kossuth en gaven Q6 °P te kennen, dat het gelukken moge ereenstemmig tusschen alle partijen te se7^gen omtrent de wijze, hoe aan Kos- de nationale dankbaarheid te bewijzen. te6 z'tting van het Huis van afgevaardigden Pesth werd eergisteren verdaagd, doch JP verlangen van tal van afgevaardigden het nu waarschijnlijk aanst. Vrijdag Feuilleton. Eene Episode uit het Kunstenaarsleven van Cherubini. 5) Earvis lachte spottend vic we'' ^aar z'e 'E onzen dapperen (jr 0rnte voor 't eerst kleinmoedig," zeide hij oog. «Vermoedelijk maakt het heimwee entimenteel, mijn vriend ïR°a *ronste even het voorhoofd, drift antwoordde hij scherp en bijna 'g> «bewaar uwe scherts voor eene betere tegenheid," mhr?eeft 8e zelf geen aanleiding daartoe, dat 7^^6 zu'f toch bemerkt hebben y 6 Tuilleriën oninneembaar zijn!" »iier 00 a's de Nationale Garde en kanon- Petr^' ,!?ier zÜn' de zaak des konrngs radpr,UW hhjven. Maar zij zullen hem ver- »Lpv zo°dra het volk onder het geschreeuw: de Natie op het kasteel aanrukt 1" weer bijeengeroepen worden. Tot zoolang zal de stemming wel rustig blijven en zal men middelerwijl ook wel met Kossuth's uiterste wilsbeschikking omtrent de plaats zijner begrafenis bekend raken. Volgens een Turijnsch blad verklaren de zoons van Kossuth, dat er geen uiterste wilsbeschik king van hun vader dien aangaande bestaat. Frans Kossuth verklaarde uitdrukkelijk, dat de familie, in zoover deze daarin zal gekend worden, er zich niet tegen verzetten zal, dat het lijk zijns vaders naar Hongarije gebracht wordt. Voor het overige is nog niets zeker bekend. De Kroon is tegen elke vereering van wege den Staat. Indien dit gelijk wel te verwachten is, tot richtsnoer wordt genomen, dan zal de lijkstatie toch een grootsch karakter dragen, en zullen alle plaatsen en corporatiën des lands er aan deelnemen. Lodewijk Kossuth, de aartsrevolutionair van 1848, werd den 16 Sept. 1802 te Menok, in het district Zemplin, geboren, uit een arm, adellijk geslacht. Hij studeerde aan de hoogeschool te Pesth in de rechten, werd in 1831 vertegenwoordiger van een magnaat in den Rijksdag en redigeerde de Land- tagszeitung. Daar hij deze, ondanks het verbod der Regeering, toch liet uitkomen, werd hij tot een vestingstrat van vier jaren veroordeeld, welke hij in de vesting Mun- kacs onderging. De amnestie van 1840 gaf hem de vrijheid weder. Hij nam de leiding van de Pesti Hirlap op zich en viel daarin het Hof en zijn aanhang met onbesuisde heftigheid aan. Een geschil met de uitge vers deed hem aftreden. De stad Pesth koos hem vervolgens tot afgevaardigde in den Rijksraad, welke in 1847 bijeenkomen zou, en hier beheerschte hij als leider der oppo sitiepartij weldra de geheele vergadering. Na de Februari-revolutie van 1848 wist hij van keizer Ferdinand van Oostenrijk de instelling van een zelfstandig verantwoorde lijk Hongaarsch ministerie te verkrijgen, waarvan hij zelf als minister van financiën »ZoodraGij laat u dus niet van uw idee fixe afbrengen. Het canaille wilde reeds ver leden Zondag komen hebt gij het gezien De Jacobijnen en Communards hebben zeker bedacht, dat hunne nederlaag voor de Tuil- lerieën den triomf van het koningschap zou zijn en zij zullen geen lust hebben dezen bevorderlijk te zijn. Doch goed, stel het geval dat zij nog dezen nacht komen, dat zelfs de helft van ons garnizoen naar den vijand overloopt, wat dan? Is het niet het zelfde waarde vicomte," vervolgde Parvis ernstig en met warmte, «of wij voor eene rechtvaardige zaak in de Tuillerieën vallen of op het verre slagveld Ik ken u als een dappere, gij zult niet anders gevoelen dan ik, en elke brave Fransche edelman I" Leon reikte den ridder de hand. «Ik denk als gij," antwoordde hij, «maar,'' vroegde hij er toen aarzelend en als bevreesd bij «Wij verkeeren echter niet in dezelfde omstandigheden 1" «Hoe dat »Gij zijt alleen, ik niet. Als ik sterf, dan sterft ook nog iemand anders. Ik heb mijne vrouw gezworen mij niet nutteloos in ge vaar te begeven." Parvis schudde het hoofd. de ziel was. Dit ministerie werd nog in het zelfde jaar door een ander vervangen, maar Kossuth hield feitelijk de teugels van het bewind in handen en spoedig werd hij tot dictator uitgeroepen. Ter verwezenlijking van de onafhanke lijkheid van Hongarije richtte Kossuth een Hongaarsch leger op en spoorde hij het volk aan tot opstand tegen Oostenrijk. Door zijne besluiteloosheid verzuimde hij echter op het juiste oogenblik (de belegering van Pesth door Windischgratzin 1848) handelend op te treden en een poging te wagen tot ontzet der hoofdstad, waar de revolutie reeds de overhand had verkregen. Het baatte niet, of hij den 14n April 1849, na den roemrijken voorjaars-veldtocht tegen Oostenrijk, Hon garije onafhankelijk en het Huis van Habs- burg van den troon vervallen verklaarde. Het was te laat, en de tweedracht onder de leiders der Hongaarsche beweging Kos suth en Görgei verhaastte slechts de onvermijdelijke nederlaag der Hongaarsche zaak. Na den verloren slag bij Temesvar noodzaakte Görgei Kossuth in een krijgsraad, welke den 11 Augustus te Aiad werd ge houden, hem de dictaloriale macht at te staan en Kossuth vluchtte over de Turksche grens met het doel naar Engeland te ont komen. Hij werd echter herkend en gevangen genomen. Voor den drang van Amerika en Frankrijk zwichtend, liet de Porte hem vrij, en in Sept. 1851 scheepte hij zich in naar Noord-Amerika, terwijl hij eenige dagen later te Pest in beeld werd terechtgesteld. Tijdens den Fransch-Sardinischen oorlog van 1859 in Lombardije trachtte Kossuth nog eenmaal een opstand in Hongarije te ver wekken, maar zijn invloed was gebroken en sedert trad hij maar zelden rr.eer voor het politiek voetlicht. Wel kreeg hij later amnestie en werd hij zelfs in den Hongaar- schen Rijksraad gekozen, maar hij wilde de nieuwe grondwet niet bezweren en bleef te Turijn, waar hij zijn «herinneringen uit zijn emigratie schreef' en allengs vergeten raakte. «Kunt gij het nutteloos noemen zich voor zijn koning en zijne adelseeropte offeren?" vroeg hij. «Neen, Parvis," antwoordde Leon trotsch het hoofd opheffend, «ik ken mijn plicht en zal hem vervullen, wat er ook gebeure 1" De beide mannen bleven eenige oogen- blikken ernstig in gedachten verzonken, «Arme vriend, ik begrijp dat ge uw kas teel droeviger verliet, wijl gij eene vrouw achterlaat, die uwe bescherming noodig kon hebben indien de pest der anarchie ook Normandië bereikt." «Viginie is voorzichtig en bezit tegen woordigheid van geest, zij wordt daaren boven beschermd door haar waardigen oom, die haar als zijn kind beschouwt. Graaf Raoul zal zijne nicht goed beschermen en haar niet alleen laten. Maar ik vrees iets anders." «Wat dan vroeg Parvis. «Den moed en de zelfverloochening mijner vrouwToen wij afscheid namen omdat mijn plicht mij naar Parijs en aan de zijde des konings riep, zeide Virgini tot mij «Zoodra ik hoor dat uw leven in de hoofd stad gevaar loopt, kom ik daarheen om uw lot te deelen Wat ik ook zeide om haar De politie te Parys heeft Zondag-namid dag weder eens een goede vangst gedaan, door zich meester te maken van den anar chist Ortiz, den vriend en vermoedelijke medeplichtige van Emile Henry. Een onlangs gearresteerd inbreker, had in het gasthuis de schuilplaats eener bende verraden, waar dan ook weldra een viertal soortgelijke booswichten gearresteerd werd. Het hol was een waar magazijn van allerlei gestolen goederende belangrijkste vondst die men deed, was echter een envelop met den naam Chirowski. Dit is de naam, welke Ortiz had aangenomen, en het {vinden van den brief aan zijn adres, gaf dus hoop, dat Ortiz zelf wel te eeniger tijd zou opdagen. De arresta tie van de vier leden der bende werd dus geheim gehouden, en de politie stelde zich verdekt op nabij het hol. Na twee nachten in hinderlaag te hebben gelegen, zagen de agenten hun moeite met den gewenschten uitslag bekroond. Zondag-namiddag richtten twee heeren, in een keurig grijs pak, met glacé handschoenen en verlakte schoenen aan, hun schreden naar den ingang van het roofnestzij wilden juist de deur binnen gaan, toen de agenten te voorschijn spron gen en hen grepen. De onbekenden trachtten nog gebruik te maken van hun revolvers, maar de politie liet hun daartoe geen tijd. Zij werden onmiddellijk naar het bureau van den anthropometrischen dienst gebracht, en daar constateerde Bertillon zonder moeite, dat een der gevangenen de lang gezochte Ortiz was. De titularis van het nieuw opgerichte de partement van koloniën is reeds benoemd. Zoodra het daarvoor benoodigde crediet zoowel door den Senaat als door de Kamer was toegestaan, kon, in plaats van den af treden onderstaatssecretaris, de benoeming geschieden. De keuze viel op Boulanger, lid der linkerzijde van den Senaat. Volgens bericht uit Londen, bezocht de heer Gladstone gisteren zijn oogarts, die verklaarde, dat de beide oogen aangetast dit uit het hoofd te praten, zij bleef bij haar plan. Ach, ridder, ik durf er niet aan twijfelen dat zij reeds weet in welk een nood zich de koning bevindt de oom van Virginie is een goed oud man, die alle lui men en wenschen mijner vrouw voldoet. «En dus vreest ge, dat mevrouw de Fon- teille naar Parijs zou komen «Wellicht is zij reeds onderweg en komt hier aan, terwijl eene beestachtige menigte het leven van alle koningsgezinden bedreigt. Mijne vrouw te Parijs, deze gedachte pijnigt mij. Begrijpt ge thans ridder, dat ik niet zoo koelbloedig kan zijn als gij Leon ging over den leuning van bet ter ras liggen. Hij was bleek geworden en het vale maanlicht maakte hem nog bleeker. De chevalier trad op hem toe en legde zijne hand op Leons schouder. «Verman u, vicomte," zeide hij op mede lijdende toon, «verlam uw energie niet en martel u niet met veronderstellingen. Wordt vervolgd.) NIEUWE SCHIEOA HE COURANT [|0|ili)nui)i^[iiiiii[^n'imMi;iiiiiii,niiiiii!ii;i'iiiMiiJiiM!inpiiiniii,.iiifii(iiiii[fr?

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1