Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaarff.
Woensdag 11 April 1894.
No. 4861.
^ureau *g$otev&tvaat 50.
f Be Vioolspeler ier Sansculotten.
PIIIJS TAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geheel Nederland - 1.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—6 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
toestand aldaar in hooge
aandacht. De Times behelst een
^GEMEEN OVERZICHT.
10 April '94.
blijkens berichten uit Londen trekt onze
7d'ge politieke
Date de
j ee kolommen groot artikel over de Neder-
e kiesrechtcrisis benevens een daarop
aseerd hoofdartikel, waarin het blad deze
CtiS>° Behandelt van het standpunt der N. R.
'eze leader van de Times betoogt dat
en kleine Bismarck" geen juiste bena-
ty"1® 's voor Tak «Een kleine Gladstone"
^are beter geweest. Tak toch blijkt een
donderende bestudeerder van Gladstone's
°den. Tak, zegt de Times, weet hoe
2Qaf st0ne eenmaal het Parlement ontbond
Zii 6r ai'erminste kenbaarmaking van
n Voornemen, daartoe, en hoe de groote
zj- naderhand tot Homerule besloot zonder
p^n ParBj te raadplegen. De Hollandsche
(zegi) Bet blad) deed al het moge-
te r,6-0tn deze prachtige dingen na te doen,
gelijkertijd lessen puttende uit Gladstone'
Mil 6e'd' i°en deze de Employers' liability
a Ultr°k, liever dan in een onbeduidend
endement te berusten. Maar Tak's loon
et,as eveceens Gladstoniaansch. Hij slaagde
Uit 'n' ^eder'anclsche liberalen als partij
kepf1 te rukken, en hare meer onafhan-
Uit^ 6 'eden weigeren om Tak's speelgoed
te maken, zonder zijne voornemens te
JUien. De overigen volgen Tak blindelings
«et als de ministerieelen alhier. In hun-
Ha
by1 'Dlinden ijver voor Tak
\T.n,ne Beginselen. Dit alles bewijst dat de
verzaken zij
<je der'anctsche politiek hier te lande niet
aandacht ontvangt, welke zij verdient
on- et s'ecBts a's eene miniatuur-nabootsing
1 eigene hoog rationeele manier van
Ned" Bngelschen beschouwen allicht
0p 61 'and ul te zeer als een boertjesland
go 6en êemakkelijk uitgangspunt voor
de6 fM°°Be re'sJes °P Bet vasteland maar
]a adstonianen althans kunnen de Hol-
sche politiek met profijt instudeeren,
feuilleton.
Eene Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubinl
19)
Bij daarmede bezig was, zong
J>Ri?mPonet de -aria uit Grety's opera
roiEeeuwenhart" «Oh Richard, oh
Bern^ i°Pfnde de Buisdeur, Cherubini drukte
sn0ii nd eB verwijderde zich toen met
«elle schreden.
tin»lt™aa' s'oeS de componist niet de rich-
onjb ln naar de Pont-Neuf, maar besloot
der ^e-n ver «Igelegen kleine bruggen
de -wriP6 ove.r. te. steken, om zich zoo naar
Bjk Ho yan.Parijs te gaan, welkegewoon-
e! ara'S ,Wordt genoemde.
rnuren vort6 ,on er® Sa"g met vochtige
hem i toonde zich aan zijn oog. Hij liep
em door tot aan de trap, die nat de ver-
als behoorende tot de liberale opvoeding
welke zij nastreven. Eenige groepen ont
luikende Gladstonianen, persoonlijk rond
gevoerd door Stuart of Shaw Lefevre b. v.
met voordiachten in de Nederlandsche groote
steden door Obrien of Morton, zouden eene
goede uitwerking kunnen hebben. Glad
stone's aftreden berooft de jongere politici
van de prachtige lessen in practische staats
manskunst, welke hunne voorgangers geno
ten doch, kan men den meester niet meer
persoonlijk genaken, dan moet men eenen
der scholieren voor lief nemenen Neder-
land's «kleine Gladstone" kan blijkbaar puike
practische lessen geven in de hoogere mys
teriën der partij-politiek volgens de aller
laatste politieke school. De leader van de
Times begint met Canning's bekend rijmpje
fin matters of commerce the fault of the
Dutch, is giving too little and asking too
much", waarbij het blad aanteekent dat Tak
de waarheid daarvan demonstreerde ook in
politieke zaken.
De Rijksdag te Berljjn heeft het wets
ontwerp tot aanvulling en wijziging der wet
op de besmettelijke veeziekten aangenomen,
overeenkomstig de daaraan door de com
missie van rapporteurs gegeven vorm, en
voorts zich vereenigd met eene resolutie,
strekkende om de regeeringen te verzoeken
de strengste maatregelen te nemen tegen
het overbrengen van besmettelijke veeziek
ten uit het buitenland zoowel als ten be
hoeve van de uitroeiing van het mond- en
klauwzeer in het binnenland. In den loop
der beraadslagingen verklaarde de minister
van landbouw, Von Heyden, dat de invoer
van slachtvee uit Nederland, zoo goed als
niets te beteekenen heeft, en dat tot de
toelating van Nederlandsch tok vee juist in
het belang van den Duitschen landbouw is
besloten.
De heer Gescher verklaarde vervolgens,
dat de vrijstellingen van het bestaande toe
latingsverbod, gelijk hij als landsraad van
eenen westelijken grensreis uit eigen onder
diepingen voerde en welke slechts flauw
door een olielampje werd verlicht.
Hij klom naar de tweede verdiepingdaar
klopte hij zacht aan eene deur.
Deze werd niet terstond geopend, ofschoon
Cherubini daarachter zachte voetstappen en
het gedruisch van een kleed hoorde.
Eindelijk hoorde hij eene vrouwenstem
zeggen
«Wie is daar?"
«Ik ben het Cherubini," antwoordde
deze.
Een sleutel werd in het slot omgedraaid,
een grendel werd weggeschoven, de deur
ging open en een jong meisje verscheen op
den drempel.
Geheel het uiterlijk van het meisje toonde
eenvoud en zindelijkheid aan.
Een katoenen kleedje omsloot de ranke
leden. Op haar gelaat lag die tooverachtige
schoonheid verspreid, welke alleen een kin
derlijk zuiver gemoed eigen is de groote
donkere oogen keken vriendelijk, hare wan
gen hadden de kleur der rozen, het blonde
haar hing in schilderachtige wanorde op de
schouders neer.
Zoo stond de nauwelijks achttienjarige
Cécile Tourette voor den componist met een
vinding bevestigen kon, tegenwoordig vol
strekt niet beperkt worden tot invoer ten
behoeve van de fokkerij. De geheele boe
renbevolking langs den Benedenrijn, verlangt
eenstemmig, dat de invoer van vee uit Ne
derland geheel verboden worde. Ten slotte
verklaarde de voorzitter van den grooten
Duitschen Landbouwbond, Von Ploetz, nog,
dat er, nu eenmaal met de graanteelt ten
gevolge van de handelsverdragen, bijna in
't geheel geen geld meer te verdienen valt,
voor den Duitschen boer alleen nog de vee
teelt overblijft, en daarom moge men, door
eene afdoende afsluiting der grenzen, hem
althans beschermen tegen het aan ziekte te
gronde gaan van zijn vee.
Hoe in Italië het tekort moet gestopt
worden, is nog het steeds het geheim der
goden. Bezuiniging roept men van alle
kanten, maar de een bedoelt daarmede
steeds iets wat de ander niet kan toestaan.
Italië wordt, gelijk zoo menig andere Staat,
verpletterd onder militaire lasten, zoodra
echter op de begrooting voor leger en vloot
iets geschrapt zal worden, komt de Regeering
in verzet. Zaterdag kwamen drie ministers
tegelijk Crispi, Mocenni 'Oorlog) en Morini
(Marine) in de financieële commissie der
Kamer tegen elke bezuiniging van dier.
aard in verzet. «Italië is toch al zwak
genoeg gewapend," zei Crispi, «het zou
gevaarlijk zijn het leger nog meer te ver
zwakken." Ja, zei Mocenni, de landgren
zen zijn niet genoeg beschermder moet een
arsenaal gebouwd worden te Tarente en ves
tingwerken te Maddelena en op Sicilië en Cor
sica. »En de vloot, vooral de vloot moet
versterkt worden," riep Morini, »als het aan
tal nieuw te bouwen schepen verminderd
werd, zou ik de verantwoordelijkheid niet
op me kunnen nemen." Dus stelde hij de
portefeuille kwestie. In de zitting der Kamer
kwam de vroegere minister van oorlog, ge
neraal Pelloux, op de zaak terug, en weder
om verklaarde nu Crispi, dat er aan leger
en vloot niet mag getornd worden. Daar
brandende kaars in de hand die zichtbaar
bleefde, blijkbaar zeer verrast en niet zon
der eenige verwarring, welke haar nog aan-
minniger maakte.
«Mijnheer Cherubini,", stamelde zij, ter
wijl zij naar hem opzag.
Vervolgens keek zij echter achter hem
en vroeg
«En mijn vader?"
»Uw vader?" vroeg Cherubini verwon
derd.
«Hebt gij hem dan niet medegebracht?"
«Maar ik heb uw vader heden niet gezien."
Cécile Tourette werd bleek en zij keek
den componist angstig aan.
«Hy verliet mij toch met het doel om u
een bezoek te brengen en toen ik zoo
even uwe stem hoorde, dacht ik.
«Wanneer ging uw vader uit?"
«Hedenavond om acht uur,"
«Dus langer dan drie uren geledenIk
kom recht van mijne woning en kan u de
verzekering geven, dat hij bij mij niet is
geweest."
«Gij doet mij ontstellen! Als hem maar
geen ongeluk overkomen isl Op de straten
is het woelig, ik heb geschreeuw en ge
kletter van wapenen gehoorddoor het
was reeds te veel op beknibbeld. Dat moest
nu uit zijn. Verdere bezuinigingen zouden
het leger en dus ook Italië in gevaar brengen
daarvoor heeft men zich toch te veel opof
feringen getroost! De Kamer luisterde «met
de grootste aandacht," zegt de telegraaf.
Nu, dat mocht dan ook wel. Maar wat nu
De ontmoeting tusschen keizer Wilhelm
en koning Humbert is Zaterdag te Venetië
zoo hartelijk geweest als men maar verlan
gen kon. Tegen 40 uur in den ochtend
werd het keizerlijk jacht Moltke zichtbaar,
en aanstonds begaf zich Humbert met een
sloep naar boord om den Keizer welkom te
heeten. Hij bleef omstreeks twintig minu
ten met den Keizer samen. Gedurende den
dag bezocht Wilhelm o. a. de St. Marcus-
kerk en begaf zich daarna met Humbert
naar het koninklijk jacht Volturno, waar
hij met het Duitsche volkslied ontvangen
werd. Des avonds, toen de stad schitte
rend verlicht en vooral het Groote Kanaal
met tallooze gondels als overdekt was, ver
lieten de beide vorsten omstreekt 10 uur
het paleis en namen op het canale grande
aan de gondel vaart deel.
De Figaro maakt een onderhoud open
baar dat zijn correspondent Calmette gehad
heeft met koning Humbert van Italië. Deze
verklaarde, dat van de moeilijkheden en
misverstanden tusschen Frankrijk en Italië
voor het grootste gedeelte de schuld ligt
bij de dagbladpers, in het bijzonder bij de
Parijsche. Feitelijk bestaat er niets dan
misverstand op sommige punten, waarvan
door de pers ten nadeele van de beide lan
den gebruik en misbruik wordt gemaakt.
Italië betreurt de in Frankrijk ingevoerde
hooge douane-rechten, maar in het wezen
der dingen bestaat er tusschen de beide
volken geen enkel verontrustend geschil.
Integendeel, zij koesteren voor elkander eene
groote en innige sympathie. De Koning
kwam op tegen diegenen in Frankrijk die
hem voorstellen als verlangend naar den
oorlog, en tegen hen die met het onzinnig
raam zag ik hoe beurtelings soldaten en
volkshoopen door de straat trokken Ieder
een heeft vijanden, ook de armste, die
nauwelijks in zijn onderhoud kan voorzien
-- en in tijden van een volksopstand zijn
zulke vijanden er op uit om diegenen te
grijpen, die zij haten. Als mijn vader eens.
«Gij moet niet dadelijk het ergste den
ken. Uw vader is reeds drie uren geleden
uitgegaan, zegt gij Goed, maar toen was
het op straat nog rustig. Mijnheer Tourette
is zeker van plan veranderd, nadat hij u
had verlaten, en moet nu een grooten om
weg maken om weer hier te komen
het is op dit oogenblik niet gemakkelijk
om het gepeupel te ontwijken, dat in groote
benden naar het middelpunt der stad trekt
ik heb dat ondervonden."
«Ja mijn vader is wel rustig, maar toch
een oud man 1" riep Cécile met de tranen
in de oogen.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
'voouii jiuvu^iiuc mi vjiiauoiUiJC O
