Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
1/tle Jaarg.
Woensdag 25 April 1894.
No. 4873.
"3;5m-eau "3iSoferc.fractf 50.
De Vioolspeler Jcr Smitten
algemeen overzicht.
PRIJS YAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland -2.—
Afzonderlijke Nommers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.-10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
G toestand van Europa werd Vrijdag 11.
°r Bismarck tegenover de deputatie, die
kei? hUlde kwam brenSen) a,s volgt bespro-
ge 's niet zoozeer de vredelievende
^Z|ndheid van alle regeeringen, die tot he-
a den vrede doet in stand houden, als
de wetenschappelijke voortvarendheid
j^r chemici in het uitvinden van nieuwe
d,?1?0?1^611 en der technici in volmaking
j vr'jgsgeschutkunde en aldus tengevolge
t aarvan de voor hoofden van een krijgslus-
^8en staat onder bepaalde omstandigheden
^slissende overweging, dat zij van het wel-
aöen van een aanval onzeker zijn, wanneer
jjjnne legers zich niet in het bezit der
b eUwste uitvindingen verheugen. Het klinkt
gf a a,s een satyre, maar het is er toch
in "a6' dat de cbemicus totnutoe het zwaard
de scheede doet blijven rusten en door
Sch't Uitvindi^en over oor'°g en vrede be-
t- ik wil hiermede slechts dit te ken-
erv ®even' da^ 'k, volgens mijne politieke
•tyik?'0^' aan dicht op handen zijnde ver-
be ebngen met het buitenland geen geloof
j, cht> aangezien geen enkele der groote
feiH°PeeSche mogendheden met hare toebe
Ulo e!en Sereed is- Maar niettemin zijn de
0edijkheden die wij tegemoet zien, zoo
Üik?' dat Zid °nS gebiedend de noodzake-
te h6'^ °P*eggen' ons voor den strijd gereed
«ouden. Daartoe acht ik het noodig, dat
tra1de gematigdheid in den partijstrijd be-
uitC 'e> dat de groote staatspartijen minder
-cn mogen loopen, maar zoo mogelijk tot
^nder nader treden, enz."
pr0 ndanks de ellende waaraan het land ten
nog? IS? Wi' de regeering van Italië nage-
dipT lde*s laten vallen op de reusachtige
gaTen voor leger en vloot. Dat bleek de
bel'®6 WGek wederom zeer duidelijk bij de
Be Reling der begrooting van de marine.
Kamer wilde ernstige hervormingen,
ar de regeering niet. De minister van
24 April '94.
Feuilleton.
Kene Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubini.
31)
^acU koninS ze!f was in zÜn kabinet en
ntte nog altijd op de maire van Parijs.
itlei'ndelijk werd de komst van Pétion ge-
pro blij was vergezeld van Röderer, de
De Curat°r-syndicus van het departement.
\vaa W,ee beeren kwamen van het stadhuis
Miné commune, waarin de roodste Jaco-
ep*"11 de meerderheid vormden, reeds bij-
a "Was. J
bej k>dt'on en ZÜ u gezel het kasteelplein
Zagen en en daar de soldaten oogesteld
rieëh Gn toen door de corridors der Tuille-
^delen^'^u11' waa'' een aantal Zwitsers en
VertelZlch !erdror'gen> eerden de twee
beetjf nT°'3rdl.ger? der, commune wel een
°P, <iat g-erU de gedachte kwam bij hen
zy m een zeer bedenkeden tee-
marine verzette zich tegen eene nieuwe be
zuiniging, omdat die voor de marine nood
lottig zou zijr. en stelde de kwestie van
vertrouwen. Te midden van eene groote
opgewondenheid werden talrijke moties voor
gesteld. De minister-president Crispi wei
gerde alle nieuwe bezuinigingen, omdat de
marine daardoor gevaar liep van een nieuwe
nederlaag als die bij Lissa (waar de Itali-
aansche vloot den 20 Juli 4866 door de
Oostenrijksche werd verslagen.) De regee
ring nam echter de plechtige verbintenis op
zich, het vraagstuk nog eens grondig te
bestudeeren. De Kamer verwierp het
voorstel, om tot de eenvoudige orde van den
dag over te gaan, maar met groote meer
derheid werd aangenomen eene motie van
orde voorgesteld door den afgevaardigde
Tortarollo. Deze motie, welke door de
regeering was aanvaard, luidde »De Kamer,
gehoord de toelichtingen der regeering, gaat
over tot de orde van den dag." Er is dus
feitelijk niets beslist, maar de regeering
zal haar zin wel krijgen.
Tusschen de Itaüaansche regeering en
de parlementaire commissie van XV is
een nieuw conflict gerezen betreffende
de door den minister der schatkist voor
gestelde bepaling, dat de emissiebanken
200 millioen van hun metaalreserve in de
Staatskassen moeten deponeeren. De aan
deelhouders der Banken komen nl. tegen
dezen maatregel in verzet, omdat de koers
hunner aandeelen door vermindering van
reserve-waarborg zal dalen. De minister
Sonnino moet gedreigd hebben, desnoods
de Banken tot inwisselen barer biljetten in
goud te zullen dwingen, waarop echter ge
antwoord is, dat dan ook de Staat al zijn
schatkistbons moet inwisselen. De zaak
werd gisteren in de Kamer behandeld. Met
269 tegen 56 stemmen heeft de Kamer het
voorstel van Cavalotti verworpen, om de
financieele maatregelen aan de orde te stel
len, en met groote meerderheid is aange
nomen het voorstel van Crispi, om den
stand verkeerden. Toch lieten zij niet blij
ken bevreesd te zijn voor het dreigende
gevaar, dat hen omringde.
Maar de maire had ook geheel en al zijne
koelbloedigheid noodig, want tot de anti
chambre des konings moest hij tusschen de
rijen der edelen en Zwitsers; men wees
lem met verachtelijke gebaren aan, spuwde
voor zijne voeten en beleedigde hem met
woorden. Men liet hem echter ongehinderd
verder gaan, want men wist dat de koning
naar hem gevraagd had.
Toen Pétion in de antichambre kwam,
welke opgepropt was met staatsbeambten
en edellieden, zoodat hij moeite had om
vooruit te komen, trad eensklaps Mandat,
de aanvoeder der Nationale Garde hem in
den weg en zeide
8ij eindelijk hier, mijnheer Pé
tion Hoe komt het toch dat de administra
teurs van de stedelijke bureaux het uit
Marseille naar Parijs gestroomde gepeupel
een groot aantal patronen liet uitreiken
terwijl ik voor mijn volk zoo goed als niets
kreeg slechts twee patronen per man
Pétion zag den vrager kalm aan. Hij wist
dat de koning de Nationale Garde wan
trouwde en daarom bevolen had elk man
datum der beraadslagingen over dit belang
te bepalen op 15 Mei.
De politie te Londen nam eergisteren-
namiddag te 2 uur te Stratford, in de voor
stad East-Londen, den anarchist Carnot, een
Italiaan, wiens ware naam Guiseppe Ferrara
is, gevangen. Ferrara bood geen tegenstand.
De politie heeft anarchistische geschriften
op hem gevonden. Naar men verneemt,
zou het te 's-Gravenliage in 1891 gehouden
geheim internationaal congres der anarchis^
ten Ferrara belast hebben met het uitdeelen
van geld onder de anarchisten te Londen,
en zou het daarvoor groote geldsommen uit
België hebben ontvangen. Ferrara, alias
Carnot, verscheen gisteren voor den politie
rechter in de Bowstreet. Hij verklaarde
dat zijne bedoeling was geweest, de bommen
van Polti te bezigen tot het doen in de
lucht vliegen van de Royal Exchange in
het centrum van de stad, waar vele rijken
zouden vergaderd zijn. Zijn verhoor werd
tot heden verdaagd. Het blijkt dus dat de
anarchisten van tactiek veranderd zijn. Tot
dusver hadden zij Engeland van hunne aan
slagen gevrijwaard wegens de .gastvrijheid
die zij er genieten. Nu de regeering eenigs-
zins krachtig tegen hen is opgetreden, moe
ten ook Engelands ingezetenen het ont
gelden.
Te Madrid uit Lissabon ontvangen be
richten bevestigen het bestaan van cholera
aldaar, welke vóór twintig dagen uitbrak
in de voorstad Alcantara en reeds eenige
slachtoffers maakte, waaronder de hofkape
laan. De bladen Secoio en Comercio gispen
streng de verheimelijking van de ziekte.
Achttien gevallen worden speciaal in het
cholera-gasthuis te Lissabon behandeld. De
watertoestand te Lissabon heet erbarmelijk.
De Times verneemt uit Athene dat de
verwoestingen door de aardbeving die te
Zante in 1893 verre overtreffen. De gewes
ten, waar de erg geteisterde steden Thebe,
Livadia, Atalanti en Chalcis liggen, schijnen
de hoofdzetel der aardschokken te zijn ge
weest, welke eergisteren nog voortduurden
ook te Athene, zonder groote schade aldaar
aan te richten. Acht dorpen rondom Ata
lanti werden verwoest, alsook de kloosters
van Sint Martinos en Proskyna. De kloos
terkerk te Proskyna stortte in en bedolf
de aanwezige kerkbezoekers. Het haven
hoofd te Pelli verzonk in de zee. Thebe is
geheel bouwvallig, evenals het dorp Tipola,
terwijl Chalcis belangrijk beschadigd werd,
vooral door den geweldigen schok van giste
ren. De Jonische eilanden bleven gespaard.
Tot dusver is hef doodental reeds 150, ter
wijl het gewondencijfer onbekend is. De
regeering zond hulp naar Atalanti, werwaarts
de Koning te middernacht vertrok.
Uit Pensylvania wordt gemeld, dat het
werkmanscongres, duizend gedelegeerden
sterk, eergisteren te Washington verga
derde en resoluties aannam tegen het tarief-
ontwerp, hetgeen aan den Senaat beteekend
werd in eene memorie, welke twaalf mannen
aanboden. Middelerwijl bezochten anderen
het Senaatsgebouw en intervieuwden ver
schillende senatoren, ten einde bij hen aan
te dringen op stemmen tegen het tariefont-
werp. Deze werklieden moeten niet worden
vereenzelvigd met die van Coxey\ Com
monweal Army, welke bataljonsgewijze naar
Washington oprukken, om het congres peti
ties aan te bieden, verzoekend om rentelooze
uitgifte van bonds, alsook om uitgifte van
vijfhonderd millioen dollar aan schatkistnoten
ter verdeeling onder al de Staten, om deze
in staat te stellen tot tegemoetkoming aan
de werkloosheid door den bouw van straat
wegen. Dit zoogenaamde leger omvat slechts
eenige duizenden, meerendeels landloopers,
die voornemens zijn te Washington gekam
peerd te blijven totdat het congres de be
doelde wetgeving aannneemt. Met liet oog
op het karakter dezer lieden neemt de over
heid voorzorgen, ofschoon zij niet bevreesd
is voor ernstige wanordelijkheid. Het kapi-
tool zal extra bewaakt worden, terwijl de
schatkist van af heden hare kelders sluit,
der garde slechts drie patronen te geven,
terwijl elk Zwitser er veertig had. Hij werd
dat de koning de Nationale Garde wan
trouwde en daarom bevolen had elk man
der garde slechts drie patronen te geven,
terwijl elk Zwitser er veertig ontvangen
had. Hij werd dus door de vraag van Man
dat niet in de war gebracht.
»Ik liet op de Tuillerieën brengen wat
de koning gevraagd had, niets meer of niets
minder," antwoordde hij.
nDe koning 1" riep ÏMandat. »Nu ja, de
koning, maar waarom gaaft ge niet meer
patronen toen ik er om liet vragen
«Vergeef mij," zeide Pétion, »dat kwam
omdat ge er niet volgens voorschrift om
gevraagd hebt."
»God I" riep Mandat toornig. Het bevel
moet van u uitgaan waarom deed gii
het niet?" J
Gelukkig voor de maire riep de dienst
doende kamerheer juist zijn naam.
Mandat maakte grommend voor hem
plaats en Pétion ging het kabinet des koning
binnen.
Hij bleef er nauwelijks vijf minuten met
Lodewijk alleen. Het is nooit bekend ge
worden wat beiden zeiden uit latere mede-
deelingen van Pétion is alleen gebleken dat
de woorden des konings hem uitermate ver
baasd hadden en dat hij ze niet begreep.
De zaak was overigens zeer eenvoudim
De koning sprak met den maire in halve
wooiden en als met iemand die eene groote
som zou ontvangen, om in het belang van
het koningschap werkzaam te zijnhij
wachtte er met ongeduld op, dat Pétion
den wijsvinger aan het rechteroog zou bren-
gen, en toen dit niet gebeurde, vermeed
hij het duidelijker uit den hoek te komen.
Lodewijk wist niet dat hij door zijn hove
ling was bedrogen, die de tweehonderd
franken had ontvangen om ze aan Pétion
te geven. De ellendeling was met het geld
gevlucht. Pétion, die dus van niets wist,
begreep daarom den koning nietdeze
was echter spoedig overtuigd dat het plan
mislukt was.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEDAMSCHE COURANT
