Dagblad voor Schiedam en Omstreken. Pinksteren. ^gureern ISofersfoaaf 50. Be Vioolspeler ier Sansculotten. 17de Jaarg. Zondag 13 Mei 1894. No. 4888. EERSTE BLAD G c5 PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maandenf 1-50 Franco per post door geheel Nederland - 2. Afzonderlijke Nommers0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN Van 16 regelsf Elke gewone regel meer0-10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. Wegens het HOOGFEEST van PINKSTEREN zal de Nieuwe Schiedmnsche Cou rant M a a n d a g-a vondniet v erschijnen. Op den vijftigsten dag na 's Heeren ver rijzenis werd der wereld het groote heil ge schonken van de nederdaling des H. Geestes. Veel, onnoemelijk veel was er reeds geschied. Nadat God toch menigmaal en op verschei dene wijze tot de vaderen had gesproken in de profeten, sprak Hij der wereld ten laatste toe door Zijnen eigenen Zoon, en °°k die Eenige Zoon des Vaders delgde den °nden schuldbrief, die tegen ons was ge schreven in het Paradijs, door Zijn zoenbloed op het Kruis. Wat dan de Heilige Geest nog doen kwam °P de wereld na de verlossing door Christus? Le Heilige Geest kwam, nadat God van Zijne Zijde alles had volbracht, de menschen nu hunnerzijds geschikt maken, om dat heerlijk Gods-werk in zich zeiven op te nemen en vruchtbaar te maken. Telkens en telkens had de Heiland Zelf die idéé aan Zijne leerlingen voorgehouden. Nog een' ande^ ren Trooster zoo heette het zal de Vader u toezenden. Wanneer die Geest der waarheid zal zijn gekomen, Hij zal u alle waar heid leeren. Ik heb u nog veel te zeggen maar gij kunt het nu nog niet dragen, maar als de H. Geest zal gekomen zijn, dien de Feuilleton. Eene Episode uit het Kunstenaarsleven van Cherubini. Vader in mijnen naam zal zenden, Hij zal u alles herinneren, wat Ik u heb gezegd. Uit alle deze woorden bleek het dus genoeg, dat zelfs die dierbare leerlingen, welke van den beginne af Christus' prediking hadden gehoord, en Zijne mirakelen gezien, die Hem op den avond van Zijn lijden onder de ge daante van brood en wijn in zich zelf hadden opgenomen, die Hem glorievol erkend hadden, toen Hij met Zijn verheerlijkt lichaam uit de dooden was opgestaan, toch nog die volheid der genade en der Verlossing niet bezaten, welke hen vooral zoo noodig was, indien zij 's Heeren laatste lessen wilden volbrengen: Gaat en onderwijst alle volke ren. Evenals de dag aan den hemel nog de doortrekkende zon behoeft, om waarlijk alle warmte en vreugde aan de aarde te kunnen schenken, evenzoo wilde Christus zelf, dat zijn alleiovervloedigst Verlossings werk, hetwelk een herschepping van het heelal was geweest, door dienzelfden Geest vruchtbaar zoude gemaakt worden, Die, bij de eerste schepping, naar het verhaal der Schrift bevruchtend over de wateren der nog ordelooze wereld had gezweefd. En van die verworvene vruchtbaarheid, van die verworvene geschiktheid voor de genadegaven nu de H. Apostelen op den Pinksterdag aanstonds de handtastelijke bewijzen. Voor de Parthen, de Meden, de Elamieten ja voor alle de Joodsche vreemdelingen, die uit het Oosten en Westen te Jeruzalem waren saam- gekomen, ten einde het Pinksteren der Oude Wet (de Sinaïtische wetgeving en den eersten oogst der velden) te vieren, voor alle die lieden zeggen wij bleken de Galileesche leer lingen des Heilands eensklaps met de gave der vreemde talen verrijktverdeelde tongen als van vuur, symbolen van spreken en predi ken, kwamen rusten op de hoofden dier leerlingen; maar vooral inwendig geschiedden er nog grootere mirakelen. Zij, die uit vrees voor de Joden nog onlangs een hoogfeest met geslotene deuren doorbrachten, zij geven zich ten schouwspel voor alle toeschouwers, en hun aller hoofd, de heilige Petrus, hij die bij 's Heeren bittere passie, den moed mistte om voor een dienstmaagd zijn trouw aan Jesus te belijden, hij verwijt nu in zijn eerste prediking openlijk aan heel het Joodsche volk, dat zij den Christus, die hunnen vaderen was be loofd en die door tallooze mirakelen onder hen als Messias was bewezen, op laaghar tige wijze hebben gemarteld en gedood. En meer nog! Als straks de toegesprokene menigte, ontsteld en ontzet over Petrus' woorden, in hoogen ernst begint te roepen Mannen, Broeders, wat moeten wij dan nu doen, dan ook is die verandering der Joodsche harten, dat toetreden van drie duizend hoorderen tot het Christendom, op nieuw een bewijs, dat alle menschen ook die nog geen leerlingen des Heeren waren heden van den H. Geest een genade, een hartes-geschiktheid voor de Verlossing hebben ontvangen, die zij te voren niet bezaten, maar die de aloude profetie van Joël thans tot haar recht doet komenOver alle vleeesch zegt God zal ik eenmaal Mijnen Geest uitstorten onder de mensehen. En deze beschouwing is dan wel aller- troostendst voor den Christen. Sedert dat eerste Christen-Pinksterfeest heeft dus de H, Geest inderdaad het aanschijn der aarde veranderd,zoodat ook wij, de verlosten, nu nog door den H. Geest het ware vermogen ver werven, om Christus' heil in ons op te nemen, en dat heil voortdurend te doen groeien. Ééne voorwaarde slechts eischt hier de hemel voor zooveel geluk, en dat is de zwakke maar goedwillige voorbereiding van den kant des menschen. En hoe deze be hoort te geschieden, hebben ons die eigen leerlingen des Heeren getoondzij, die zoo ruimschoots den H. Geest ontvingen, zij zaten reeds eenige dagen achtereen in stilte neder, en zij baden zoo zegt het Evan gelie in gezelschap met Maria, de Moe der des Heeren. Niet anders moet thans nog de Christen doen. Bij Maria zoeke hij voorspraak en medehulp, bij zijne mede- Christenen heilige voorbeelden en broeder lijke devotie, en in zulk een stemming zelf biddende, zal hij de genade des H. Geestes ongetwijfeld deelachtig worden. Veni Creator Spiritus! Mentes tuorum visita Imple superna gratia Quae Tu creasti pectora. Kom Schepper, Heiige Geest, en daal Al toevend' bij uw. kindren neer! Dat hooger heil het hart bestraal' Eens reeds door U gevormd, o Heer! P. M. BOTS, ipr. 45) Reeds wilde Mevrouw Cherubini opstaan om te zien wie de indringer was, welke door Marion werd teruggehouden, toen eens klaps de deur der kamer werd opengerukt en een boerin, die naar haar uiterlijk te oordeelen acht en twintig tot dertig jaar kon zijn, bleek en bijna buiten adem naar binnen stormde. Zij was gekleed als eene gewone boerin, maar deze kleeren, zoowel als de hoed, welke zij diep over de oogen had getrok ken, was zoo zeer met stof bedekt, dat het vermoeden voor de hand lag, dat de vreem delinge van buiten kwam. Alle zagen de vreemdelinge verbaasd aan. Deze rukte den hoed van het hoofd en toonde nu een beeldschoon gelaat, dat wel is waar bleek was, doch waarin op dat oogenblik ook eenige vreugde lag uitge drukt. »Goddankriep de vreemdelinge, »de Voorzienigheid liet mij vinden wie ik zocht Bij den klank dezer stem en het aanzien van den persoon, stond mevrouw Cherubini op en sloeg de hand van verbazing in elkaar. »Is het mogelijk riep Cherubini, i>Com- tesse Beaumont ïlk kom bij u," antwoordde Virginie haas tig, terwijl zij beurtelings Cherubini en zijne vrouw smeekend aanzag, ïom slechts voor eenige uren bij u te kunnen verblijven." 5Hoe Gij, te Parijs alleen en ver kleed riep Chérubini. »Wist ge dan niet dat hier het schrikbewind heerschtdat uwe adellijke afkomst voldoende is om naar het schavot gevoerd te worden dat elke schrede, welke gij hier doet, u in het verderf kan storten dat niemand zijn leven zeker is of hij moet tot de monsters der republiek be- hooren ïDat week ik en toch moest ik komen," antwoordde mevrouw de Fonteille. »Oh, Ohriep Cécile de handen van schrik in de hoogte stekende, »moord men dan in het schoone Normandië ook al, dat gij verkleed uw kasteel moest ontvluchten En hierheen? Hier, waar zichnauwelijks de dapperste man durft wagen 5,Gij dwaalt," antwoordde Virginie, »Nor- mandië is van de woede der revolutie ver schoond gebleven, want het land onderwierp zich op tijd aan de republikeinen. Ik be hoefde niet te vluchten, ik kwam alleen hier, om hem te redden of met hem te sterven Cécile sprong op, omhelsde de verkleede dame en vroeg haar angstig Comtesse, wat bedoelde ge Ik begrijp u niet. Wat is er gebeurd? Maar gij was het gij zijt buiten u zeiven. Gij hebt rust noodig ga zitten." Zij leidde Virginie naar den stoel, welke Cherubini zoo eveh had verlaten. Alvorens de comtesse plaats nam, keerde zij zich, met de bevende handen op de leuning 'van den stoel steunende, naar Cheru bini. Gij hebt mij nog niet gezegd," begon zij bevend, x>of gij mijn verzoek zult toe staan of weigeren. Wanneer gij vreest dat eene toestemming u ingevaar zou brengen, dan wil ik niet dat. »Moet ik het nog bevestigen," zeide Cheru bini, ïdat Cécile en ik ons gelukkig achten ALGEMEEN OVERZICHT. 12 Mei '94. De voornaamste groepen der Kamer van afgevaardigden in Italië, zijn in onderhan deling over financieele maatregelen. De tegenstanders van eene rente-reductie win nen veld. Men meent, dat het ministerie dezen maatregel zal opgeven, en daarenbo ven de belasting op het roerend goed zal verhoogen en bovendien eenige monopoliën zal invoeren, als dat op alcohol. Het wordt u in onze woning te kunnen opnemen Gij deed wel, comtesse, door in uw nood te denken aan hen, die u zooveel dankbaarheid verschuldigd zijn wij kennen geen ge vaar als het uw belang geldt. En als ge ergens te Parijs veilig kunt zijn dan is het hier, want wat moet het gepeupel bij een muziekant zoeken, die noch schatten bezit noch aan politiek doet Welnu, onze woning en wij, staan geheel tot uwe beschikking, comtesse maar zeg ons nu waarom gij naar Parijs kwaamt." Mevrouw de Fonteille reikte den vriend en voormaligen leermeester dankbaar de hand, welke hij eerbiedig en bewogen aan de lippen drukte. Virginie had slechts weinige oogenblikken noodig om zich van de zwakheid te her stellen, welke haar was overvallen en tegen welke zij zich krachtig verzette. Maar hare bleeke trekken deden niettemin zien hoe zwaar het viel om de uitbarsting eener diepe smart te onderdrukken. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1