Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Pinksteren.
^gureern ISofersfoaaf 50.
Be Vioolspeler ier Sansculotten.
17de Jaarg.
Zondag 13 Mei 1894.
No. 4888.
EERSTE BLAD
G
c5
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1-50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN
Van 16 regelsf
Elke gewone regel meer0-10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Wegens het HOOGFEEST
van PINKSTEREN zal de
Nieuwe Schiedmnsche Cou
rant M a a n d a g-a vondniet
v erschijnen.
Op den vijftigsten dag na 's Heeren ver
rijzenis werd der wereld het groote heil ge
schonken van de nederdaling des H. Geestes.
Veel, onnoemelijk veel was er reeds geschied.
Nadat God toch menigmaal en op verschei
dene wijze tot de vaderen had gesproken
in de profeten, sprak Hij der wereld ten
laatste toe door Zijnen eigenen Zoon, en
°°k die Eenige Zoon des Vaders delgde den
°nden schuldbrief, die tegen ons was ge
schreven in het Paradijs, door Zijn zoenbloed
op het Kruis.
Wat dan de Heilige Geest nog doen kwam
°P de wereld na de verlossing door Christus?
Le Heilige Geest kwam, nadat God van
Zijne Zijde alles had volbracht, de menschen
nu hunnerzijds geschikt maken, om dat
heerlijk Gods-werk in zich zeiven op te
nemen en vruchtbaar te maken. Telkens en
telkens had de Heiland Zelf die idéé aan
Zijne leerlingen voorgehouden. Nog een' ande^
ren Trooster zoo heette het zal de
Vader u toezenden. Wanneer die Geest der
waarheid zal zijn gekomen, Hij zal u alle waar
heid leeren. Ik heb u nog veel te zeggen
maar gij kunt het nu nog niet dragen, maar
als de H. Geest zal gekomen zijn, dien de
Feuilleton.
Eene Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubini.
Vader in mijnen naam zal zenden, Hij zal
u alles herinneren, wat Ik u heb gezegd.
Uit alle deze woorden bleek het dus genoeg,
dat zelfs die dierbare leerlingen, welke van
den beginne af Christus' prediking hadden
gehoord, en Zijne mirakelen gezien, die Hem
op den avond van Zijn lijden onder de ge
daante van brood en wijn in zich zelf
hadden opgenomen, die Hem glorievol erkend
hadden, toen Hij met Zijn verheerlijkt lichaam
uit de dooden was opgestaan, toch nog die
volheid der genade en der Verlossing niet
bezaten, welke hen vooral zoo noodig was,
indien zij 's Heeren laatste lessen wilden
volbrengen: Gaat en onderwijst alle volke
ren. Evenals de dag aan den hemel nog
de doortrekkende zon behoeft, om waarlijk
alle warmte en vreugde aan de aarde te
kunnen schenken, evenzoo wilde Christus
zelf, dat zijn alleiovervloedigst Verlossings
werk, hetwelk een herschepping van het
heelal was geweest, door dienzelfden Geest
vruchtbaar zoude gemaakt worden, Die, bij
de eerste schepping, naar het verhaal
der Schrift bevruchtend over de wateren
der nog ordelooze wereld had gezweefd. En
van die verworvene vruchtbaarheid, van die
verworvene geschiktheid voor de genadegaven
nu de H. Apostelen op den Pinksterdag
aanstonds de handtastelijke bewijzen. Voor
de Parthen, de Meden, de Elamieten ja voor
alle de Joodsche vreemdelingen, die uit het
Oosten en Westen te Jeruzalem waren saam-
gekomen, ten einde het Pinksteren der Oude
Wet (de Sinaïtische wetgeving en den eersten
oogst der velden) te vieren, voor alle die lieden
zeggen wij bleken de Galileesche leer
lingen des Heilands eensklaps met de gave der
vreemde talen verrijktverdeelde tongen als
van vuur, symbolen van spreken en predi
ken, kwamen rusten op de hoofden dier
leerlingen; maar vooral inwendig geschiedden
er nog grootere mirakelen. Zij, die uit vrees
voor de Joden nog onlangs een hoogfeest met
geslotene deuren doorbrachten, zij geven zich
ten schouwspel voor alle toeschouwers, en
hun aller hoofd, de heilige Petrus, hij die bij
's Heeren bittere passie, den moed mistte om
voor een dienstmaagd zijn trouw aan Jesus te
belijden, hij verwijt nu in zijn eerste prediking
openlijk aan heel het Joodsche volk, dat zij
den Christus, die hunnen vaderen was be
loofd en die door tallooze mirakelen onder
hen als Messias was bewezen, op laaghar
tige wijze hebben gemarteld en gedood. En
meer nog! Als straks de toegesprokene
menigte, ontsteld en ontzet over Petrus'
woorden, in hoogen ernst begint te roepen
Mannen, Broeders, wat moeten wij dan
nu doen, dan ook is die verandering der
Joodsche harten, dat toetreden van drie
duizend hoorderen tot het Christendom, op
nieuw een bewijs, dat alle menschen ook
die nog geen leerlingen des Heeren waren
heden van den H. Geest een genade,
een hartes-geschiktheid voor de Verlossing
hebben ontvangen, die zij te voren niet
bezaten, maar die de aloude profetie van
Joël thans tot haar recht doet komenOver
alle vleeesch zegt God zal ik eenmaal
Mijnen Geest uitstorten onder de mensehen.
En deze beschouwing is dan wel aller-
troostendst voor den Christen. Sedert dat
eerste Christen-Pinksterfeest heeft dus de
H, Geest inderdaad het aanschijn der aarde
veranderd,zoodat ook wij, de verlosten, nu nog
door den H. Geest het ware vermogen ver
werven, om Christus' heil in ons op te
nemen, en dat heil voortdurend te doen
groeien.
Ééne voorwaarde slechts eischt hier de
hemel voor zooveel geluk, en dat is de
zwakke maar goedwillige voorbereiding van
den kant des menschen. En hoe deze be
hoort te geschieden, hebben ons die eigen
leerlingen des Heeren getoondzij, die zoo
ruimschoots den H. Geest ontvingen, zij
zaten reeds eenige dagen achtereen in stilte
neder, en zij baden zoo zegt het Evan
gelie in gezelschap met Maria, de Moe
der des Heeren. Niet anders moet thans
nog de Christen doen. Bij Maria zoeke
hij voorspraak en medehulp, bij zijne mede-
Christenen heilige voorbeelden en broeder
lijke devotie, en in zulk een stemming zelf
biddende, zal hij de genade des H. Geestes
ongetwijfeld deelachtig worden.
Veni Creator Spiritus!
Mentes tuorum visita
Imple superna gratia
Quae Tu creasti pectora.
Kom Schepper, Heiige Geest, en daal
Al toevend' bij uw. kindren neer!
Dat hooger heil het hart bestraal'
Eens reeds door U gevormd, o Heer!
P. M. BOTS, ipr.
45)
Reeds wilde Mevrouw Cherubini opstaan
om te zien wie de indringer was, welke
door Marion werd teruggehouden, toen eens
klaps de deur der kamer werd opengerukt
en een boerin, die naar haar uiterlijk te
oordeelen acht en twintig tot dertig jaar
kon zijn, bleek en bijna buiten adem naar
binnen stormde.
Zij was gekleed als eene gewone boerin,
maar deze kleeren, zoowel als de hoed,
welke zij diep over de oogen had getrok
ken, was zoo zeer met stof bedekt, dat het
vermoeden voor de hand lag, dat de vreem
delinge van buiten kwam.
Alle zagen de vreemdelinge verbaasd aan.
Deze rukte den hoed van het hoofd en
toonde nu een beeldschoon gelaat, dat wel
is waar bleek was, doch waarin op dat
oogenblik ook eenige vreugde lag uitge
drukt.
»Goddankriep de vreemdelinge, »de
Voorzienigheid liet mij vinden wie ik zocht
Bij den klank dezer stem en het aanzien
van den persoon, stond mevrouw Cherubini
op en sloeg de hand van verbazing in elkaar.
»Is het mogelijk riep Cherubini, i>Com-
tesse Beaumont
ïlk kom bij u," antwoordde Virginie haas
tig, terwijl zij beurtelings Cherubini en zijne
vrouw smeekend aanzag, ïom slechts voor
eenige uren bij u te kunnen verblijven."
5Hoe Gij, te Parijs alleen en ver
kleed riep Chérubini. »Wist ge dan niet
dat hier het schrikbewind heerschtdat uwe
adellijke afkomst voldoende is om naar het
schavot gevoerd te worden dat elke schrede,
welke gij hier doet, u in het verderf kan
storten dat niemand zijn leven zeker is of
hij moet tot de monsters der republiek be-
hooren
ïDat week ik en toch moest ik komen,"
antwoordde mevrouw de Fonteille.
»Oh, Ohriep Cécile de handen van
schrik in de hoogte stekende, »moord men
dan in het schoone Normandië ook al, dat
gij verkleed uw kasteel moest ontvluchten
En hierheen? Hier, waar zichnauwelijks de
dapperste man durft wagen
5,Gij dwaalt," antwoordde Virginie, »Nor-
mandië is van de woede der revolutie ver
schoond gebleven, want het land onderwierp
zich op tijd aan de republikeinen. Ik be
hoefde niet te vluchten, ik kwam alleen
hier, om hem te redden of met hem te
sterven
Cécile sprong op, omhelsde de verkleede
dame en vroeg haar angstig
Comtesse, wat bedoelde ge Ik begrijp
u niet. Wat is er gebeurd? Maar gij
was het gij zijt buiten u zeiven. Gij
hebt rust noodig ga zitten."
Zij leidde Virginie naar den stoel, welke
Cherubini zoo eveh had verlaten.
Alvorens de comtesse plaats nam, keerde
zij zich, met de bevende handen op de
leuning 'van den stoel steunende, naar Cheru
bini.
Gij hebt mij nog niet gezegd," begon
zij bevend, x>of gij mijn verzoek zult toe
staan of weigeren. Wanneer gij vreest dat
eene toestemming u ingevaar zou brengen,
dan wil ik niet dat.
»Moet ik het nog bevestigen," zeide Cheru
bini, ïdat Cécile en ik ons gelukkig achten
ALGEMEEN OVERZICHT.
12 Mei '94.
De voornaamste groepen der Kamer van
afgevaardigden in Italië, zijn in onderhan
deling over financieele maatregelen. De
tegenstanders van eene rente-reductie win
nen veld. Men meent, dat het ministerie
dezen maatregel zal opgeven, en daarenbo
ven de belasting op het roerend goed zal
verhoogen en bovendien eenige monopoliën
zal invoeren, als dat op alcohol. Het wordt
u in onze woning te kunnen opnemen Gij
deed wel, comtesse, door in uw nood te
denken aan hen, die u zooveel dankbaarheid
verschuldigd zijn wij kennen geen ge
vaar als het uw belang geldt. En als ge
ergens te Parijs veilig kunt zijn dan is het
hier, want wat moet het gepeupel bij een
muziekant zoeken, die noch schatten bezit
noch aan politiek doet Welnu, onze woning
en wij, staan geheel tot uwe beschikking,
comtesse maar zeg ons nu waarom gij
naar Parijs kwaamt."
Mevrouw de Fonteille reikte den vriend
en voormaligen leermeester dankbaar de
hand, welke hij eerbiedig en bewogen aan
de lippen drukte.
Virginie had slechts weinige oogenblikken
noodig om zich van de zwakheid te her
stellen, welke haar was overvallen en tegen
welke zij zich krachtig verzette. Maar hare
bleeke trekken deden niettemin zien hoe
zwaar het viel om de uitbarsting eener
diepe smart te onderdrukken.
Wordt vervolgd.)