Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
1/de Jaarg.
Donderdag 24 Mei 1894.
No. 4896.
bureau 'gSofer^fraaf 50.
De Vioolspeler Her Sanscnlotten.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
jegens den H. SACRA-
j E N T 8 D A G /al de Nieuwe
^hiedamsche Courant
'°nderdag-avond niet
Y e r s c h ij n e li.
ALGEMEEN OVERZICHT.
23 Mei '94.
Eene kwestie, schijnbaar van weinig be-
enis wer(l gisteren-middag te Parijs
aanleiding tot den val van het ministerie
asimir Perier. Salis leidde ze in. Hij stelde
ents eene vraag. Waarom was aan de
ambten en werklieden der spoorwegmaat-
appijen ver]0f geweigerd om het vierde
ationaal Congres bij te wonen van de syn-
caten van spoorwegbeambten, dat de vol-
ende week zal worden gehouden De mi
nister r
<}aj. n waterstaat, Jonnart, antwoordde,
a Eij de Maatschappijen verzocht had aan
^are beambten verlof te geven tot het
Wonen van dat Congres zooveel als de
en van den dienst dit zouden toelaten.
e beambten van den Staatsspoor luidde
j°n tllsschenroep van den sociaal-democraat
°Urde.Dezen zouden die vrijheid niet hebben,
antw°ordde de minister; want zij zijn Staats
dienaren en aan Staatsambtenaren te
WogUrinen z'c^ te beroepen op de wet van
over de beroepssyndicaten, zou gelijk
aan met hun toe te staan in opstand te
0rr>en tegen den Staat. Dit antwoord deed
,je e het verzoek doen aan de Kamer om
vraag te mogen omzetten in eene inter-
h 'atie. De Regeering verzette er zich niet
&en en de Kamer verleende de gevraagde
toestemming.
^ijn de beambten der Staatsspoor staats-
01 fenaren? Vallen zij al of niet onder
e wet van 1889? Deze vraag werd door
°nderscheidene sprekers behandeld. Allen
daken in een zin tegenovergesteld aan
van Jonnart. Twee moties waren het
Feuilleton.
Eene Episode uit het Kunstenaarsleven
van Cherubini.
53)
Cécile uitte een kreet van ontzetting en
emde zich aan haar echtgenoot vast, die
eek en roerloos, doch trotsch bleef staan
wijl de comtesse eene beweging van ver-
maakte en den spotachtig lachenden
m lager van haar vriend een verachtenden
'k toewierp.
d sansculotten keken den componist aan.
ean Frossard, ofschoon ruw en onbe-
aj l'yen. on evengoed een moordenaar als
een k ^*?^eren van zijne bende, voelde in
iet °ekje van zijn verwilderd gemoed zoo
Klimm S een „vonlS van die goedwilligheid
achtirrfn' Tue if -e menscben van reus-
kracht gestalte kleine of groote lichaams-
Was hPt8f I8" W°Idt' daaruit alleen
het te verklaren, dat hij de aantijging
resultaat der bespreking: de eene van Mil-
lerand, de andere van De Ramel. Beide
moties wilden door de Kamer laten beslissen,
dat de beambten en werklieden der Staats
spoor evenzeer als die der particuliere
maatschappijen vielen onder de werking
der wet van 4884. Jonnart had, gelijk te
verwachten was, weinig succes met zijn
poging om de sprekers te weerleggen. Maar
niets deed nog den afloop verwachten. Daar
lieten zich van uit het centrum, toen De
Ramel zijne motie had ingediend, stemmen
hooren; »De eenvoudige orde van den dag."
Na de van rechts en links ingediende moties
was aanneming dezer orde van den dag
weinig waarschijnlijk te noemen. Toen dus
Casimir Perier van zijn bank opstaande,
eenvoudig verklaarde, dat de Regeering de
beide moties verwierp, was het voor ieder
duidelijk dat het Kabinet hoog spel speelde.
In stemming gebracht werd de eenvoudige
orde van den dag dan ook met 265 tegen
225 stemmen verworpen.
Er volgde een oogenblik van groote stilte
en daarna een donderend applaus van de
linkerzijde en van eenige banken rechts,
toen Casimir Perier, gevolgd door Viger,
Jonnart, Dubost en Raynal de regeerings-
banken verliet en zich uit de Kamer ver
wijderde. Toen de Premier langs de lin
kerzijde gaande, de vergaderzaal verliet,
applaudiseerde hij zelf een ironisch applaus
als wilde hjj zeggen»Gij lieden zijt te
vredenWelnu, ik ben het ook! Algemeen
wordt het beschouwd, dat Casimir Perier
den val van zijn ministerie heeft gewild.
Het slot der vergadering was, dat de motie
De Ramel werd aangenomen, en daarop
verdaagde zich de Kamer tot aanst. Maan
dag. Onmiddellijk na de stemming welke
het Kabinet Perier de zaal deed verlaten,
werden als aanstaande ministers genoemd
Bourgeois en Cavaignac. Het ministerie
heeft de stemming over de motieDe Ra
mel afgewacht, om officieel zijn ontslag in
te dienen. Toen in deze motie het eerste
van Etienne met onwil aanhoorde en den
verdachte, die hem eenige oogenblikken ge
leden door zijne mannelijke onbevreesde
houding een zekeren eerbied had afgedwon
gen, bijna medelijdend aanzag.
Hij nam het woord op en zeide ruw
Ȇwe spraak en uw uitzicht zijn in elk
geval zeer vreemd, burger, wat beteekent
dat? Misschien zijt ge in de koloniën ge
boren en dan toch een Franschman. Heb
ik gelijk
»Neen," antwoordde Cherubini. »Ik werd
in Italië geboren en opgevoed, maar mijne
vrouw is eene Parijsche en Frankrijk is
sedert eenige jaren mijn vaderland, dat ik
boven alles liefheb."
»Praatjes riep Etienne boosaardig. »Hij
is een vreemdeling, dat veroordeelt hem
Aan het buitenland hebben wij al ons onge
luk oorlog, hongersnood en ziekte te dan
ken, het buitenland zweert samen tegen de
republiek. Zij willen ons allen vermoorden,
hetzij zij Engelschen, Duitschers of Italianen
heeten Het vrije Fransche volk neemt echter
revanche daarvoor, waar zich de gelegenheid
daartoe aanbiedt. Jean, gij zult het niet
wagen, dezen verrader in bescherming te
nemen, gij zult u niet schuldig maken aan
votum bevestigd werd, heeft het Kabinet
gemeend met de indiening van zijn ontslag
niet te kunnen wachten.
In het Lagerhuis te Londen verklaarde
gisteren de minister Grey geen bericht te
hebben ontvangen, dat eene Fransche ex
peditie Lado of andere plaatsen aan den
Nijl nadert. Een vergelijk met koning Leo
pold, met betrekking tot invloedsferen van
Engeland en den Congo-staat in oostelijk
en centraal Afrika werd aan het parlement
voorgelegd. Het Lagerhuis heeft bij tweede
lezing het ontwerp der Regeering be
treffende plaatselijk bewind in Schotland
aangenomen. Tot artikelsgewijze behande
ling is de bill verwezen aan de permanente
commissie voor Schotsche aangelegenheden.
Volgens de Vossische Zeitung heeft de
Reichsrathkamer in Beieren in twee ge
heime zittingen in beginsel het voorstel
aangenomen om den krankzinnigen koning
Otto af te zetten en zijn waardigheid aan
den regent, prins Luitpold, over te dragen.
Waarschijnlijk zal ook de Kamer van afge
vaardigden dit voorstel goedkeuren. Reeds
sinds jaren keert dit gerucht telkens terug,
en niemand zou zich verwonderen als het plan
nu werd uitgevoerd. Het verwondert meer, dat
de ongelukkige prins, hoewel zijn kwaal onge-
neeselijk was, toch tot koning werd uitgeroe
pen. Toen de eerste Duitsche keizer stierf,
werd het zeer betwijfeld of de Kroonprins
met het oog op de ziekte waaraan hij leed
zij was toen nog niet ongeneeselijk ver
klaard kon opvolgen. De Beiersche grond
wet bevat geene bepaling omtrent een
dergelijk geval. Maar de Staatsgreep die
het Beiersche volk aldus zou doen, zou een
zeer verklaarbare poging zijn om te ont
komen aan den tegenwoordigen treurigen
en onzekeren toestand.
Als gevolg van den nieuwen Staatsgreep
in Servic, is de Skuptchina ontbonden en
worden alle rechtbanken zoowel als het
Hof van Cassatie vernieuwd. Bij de nieuwe
verkiezingen, die nu volgens de oude Grond-
verraad van onze roemrijke natie. Uw kop
zal u toch liever zijn, als die van dezen
spion
»Hij is een vreemdelingNaar de gevan
genis met hem. Neen, aan den eersten
lantaarn den beste I" schreeuwden de andere
sansculotten wild door elkander, waaraan
Jean Frossard echter niet aan meedeed.
»Zwijgtdonderde de reus en zich toen
naar Cherubini wendende, liet hij er wan
trouwig op volgen
»Ja, als gij een vreemdeling zijt, dan
wordt de zaak bedenkelijk. Wat deed gij
te Parijs om van te leven
»Ik ben muzikant," antwoordde de com
ponist.
»En hoe heet gij
Freule de Beaumont deed eensklaps een
stap voorwaartseen licht rood kleurde
hare wangen, uit haar blik blonk energiek,
haar helder gelaat, hare edele figuur maakte
den indruk van een koen zelfvertrouwen.
»Zijn naam was tot heden den trotsch
der Fransche natie," riep zij, »en hij zal
het steeds blijven. Wilt gij u met eene
eeuwige schande bedekken, door dezen man
aan te tasten Hebt ge nooit van Luigi
Cherubini gehoord?"
wet van 1869 moeten plaats hebben, kunnen
de radicalen onmogelijk de meerderheid in
de Skuptchina verkrijgen. Tal van huiszoekin
gen hebben nog plaats in verband met de
dezer dagen ontdekte samenzwering ten
behoeve van den pretendent Peter Karage-
orgewitch. De hoofdverdachte Tschebinatz,
die zich in arrest bevindt, was op het oogen
blik zijner inhechtenisneming juist op het
punt met den trein naar Weenen te ver
trekken om, naar hij zeide, zijn zieken zoon
te gaan bezoeken. Voor het oogenblik moge
de samenzwering mislukt zijn en de dicta
tuur van het Huis Obrenovitch zijn gevestigd
velen meenen toch, dat het herstel van
Karageorgewitoh op den troon slechts een
kwestie van tijd is, daar Milan en Alexander
het den Serviërs al te bont maken. Zoodra
echter een revolutie uitbreekt en tot wan
ordelijkheden aanleiding geeft, rijst de vraag,
of Oos'enrijk zulks niet nabij zijn grenzen
zal beletten, nu ook Rusland zich niet met
de zaak zal bemoeien. Zeker is het, dat beide
Mogendheden onafgebroken den blik op Ser
vië gericht houden.
De gebeurtenissen in Servië hebben een
te Parijs wonenden pretendent naar den Ser-
vischen troon wakker geroepen. Heden is in
den Figaro een kort artikel verschenen
van prins Alexis. Karageorgewitch, waarin
deze, bewerende de oudste afstammeling te
zijn van den oudsten tak der familie, zijn
rechten tegenover prins Peter, den oudsten
van een jongeren Tak, doet gelden. »Dit is
voor het geval", schrijft prins Alexis, »dat
het Servische volk eenmaal zijn eerste dyna
stie tot de regeering zal terugroepen".
Terechtstelling van anarchisten.
Betreffende de terechtstelling van den
anarchist Emile Henry te Parjjs, welke niet
Zondag-ochtend maar Maandag ochtend blijkt
te hebben plaats gehad, nadat zijn advocaat
Hornhostel Zondag nog een allerlaatste
poging om gratie bij den president Carnot,
»De sansculotten stonden verbluft. Een
gemompel ontstond.
»Cherubirii Cherubini
»Cherubini I" riep de reusachtige Fros
sard na eene korte pauze. »Zijt gij dezelfde
Cherubini, wiens vrijheidsliederen door het
volk op aile straten worden gezongen
»Ja, dat ben ik," antwoordde de compo
nist nu voor den eersten maal, sedert dit
rumoerige tooneel, den blik onvast naar den
grond richtende.
»En gij zijt zeker zijne vrouw, burgeres
Wie zou anders zoo moedig voor hem op
treden
vZijne zuster," antwoordde Virginie de
hand van den componist met warmte druk
kende.
De Sansculot knikte.
ïBurger Cherubini," zeide hij, terwijl zijn
plompe gelaatstrekken ophelderden en uit
zijne trotsche oogen een glans lichtte, welke
op eene vluchtige betere stemming, van een
verwaarloosd gemoed heenwezen, »gij moogt
op zulk eene zuster trotsch zjjn.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
niiimniiiniiwMHHI
liIIi'11i11 tf ai-1ai.ii'ii-'i'
