Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaars*.
Vrijdag 1 Juni 1894.
No. 4902.
bureau ^otevztxaat 50.
De Vioolspeler der Sansculotten.
algemeen overzicht.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
Franco per post door geheel Nederland -2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
31 Mei '94.
Het nieuwe ministerie te Parijs is thans
efinitief samengesteld. De heer Hanetaux
de portefeuille van buitenlandsche za-
en aangenomen. De Kabinetsformatie is tot
and gekomen onder het nieuwe parool
°0ncüiation. Daar men van geen concentra-
">n wilde weten, besloot Dupuy het woord
Co>lciliation als een anderen naam voor de-
f® fc*e zaak te gebruiken, en werkelijk is het
eiïl gelukt onder deze vlag de nieuwe la-
c lng binnen te loodsen. Of het tweede
Rllnisterie Dupuy nu werkelijk een ver-
z°eningskabinet zal zijn, ook tegenover de
gesmade «clericalen", zou de tijd moeten
'eeren.
He nieuwe ministerieeie combinatie treedt
°nder bijzondere omstandigheden op. Pas
eeft John Bull in Afrika een staaltje van
'Plomatieke gevatheid geleverd, dat den
ranschen aanleiding geeft het aloude perfide
wn weer eens te herhalen. Tusschen
ngeland en den Congo-Staat is eene over
eenkomst gesloten, waarbij geheele strooken
erondgebied, niet aan Engeland zijn afge-
s aan, wat tegen het Congo-tractaat zou
^lJn> maar verpacht! Frankrijk ziet zich
aai'door den pas afgesneden naar de
p eitijd door Emin bezette Aequatoriale
rovincie en zelfs de provincie Bahr-el-Gha-
Ver'oren gaan, terwijl het bij de Congo-
a te nog wel de voorkeur had bedongen bij
eventueelen gebiedsverkoop door den Congo-
s aat. Ook Duitschland ziet zich door de
Heuwe Anglo-Congoleesche conventie gedu
peerd. John Buil wringt zich tusschen
Ultsch Oost-Afrika en den Congo-staat,
zo°dat deze niet meer onmiddellijk aan
\r"fnc'er Srenzen en, behalve door het Tanga-
1 Ji a-meer, nu ook door de aan Engeland
verpachte smalle strook (tusschen Albert-
6[' Hanga-Njika) gescheiden zijn.
De Duitsche kolonisten verliezen dus voor
mmer iet vcoi uitzicht op een directen
Eene Episode uit het Kunstenaarsleven
VAN CherüBINI.
60)
»ue scnryver van rouquier-lmvnle heeft
6 lijsten nagezien van hen, die morgen
?r dood veroordeeld zullen worden de
Vcomte.
«O1"
vDe naam van de vicomte staat er niet op."
»God zij geloofd
rnor !enr JvaarliorSt n°g niet dat hij
vMaai ik heb een vollen dag gewonnen,
"ea u de die»
ȕk vond hem noch op zijn bureau, noch
handelsweg over land naar Stanleyfalls aan
den Congo, en kunnen nog enkel den kara
vaanweg van Bagamojo over Mpwapa en
Tabóra naar Oedzjizi aan het Tanga-Njika-
meer als verbinding gebruiken, om van
daar hunne waren naar de overzijde van
het meer in den Congo-staat te brengen.
Duitschland kan nu wel bewezen, dat deze
verandering in de grensregeling van 1884
niet mocht worden gemaakt zonder zijn
voorkennis en instemmingmaar het te
Brussel gevestigde gouvernement van den
Congo-staat zou ongetwijfeld antwoorden,
dat het, bij het Duitsch rechtsgebied heusch
geen wijziging in de grensscheiding heeft
gemaakt en enkel een stukje grond verpacht
heeft. Wie had ook in 1884 kunnen denken,
dat Leopold en John Buil toch nog door
de mazen van het zoo zorgvuldig gesponnen
net zouden kruipen door aan elkaar heele
provinciën te verpachten!
Hoe het ook zij, verpacht of verkocht, de
Franschen zijn over den poets die Engeland
hun gebakken heeft, zoo boos dat sommige
bladen een scheidsgerecht eischen en er
alvast bijvoegen dat als dit ongunstig beslist,
de mond van den Congo door gemeen overleg
tusschen Frankrijk en Portugal moet worden
afgesloten. In de Fransche Kamer zal deze
zaak waarschijnlijk tot eene interpellatie
aanleiding geven. Reeds heeft Delocle eene
resolutie voorgesteld, om aan de leden me-
dedeeling te doen van de diplomatie corres
pondentie betreffende de jongste schikkingen
omtrent de verdeelingen in Afrika. De Kamer
behoort in zulke gewichtige omstandigheden
met hare medewerking niet de hand te
lichten -- zoo betoogt hij «want de
laatstelijk tot stand gekomen diplomatieke
overeenkomsten zijn van het hoogste en
ernstigste belang."
In verband met de samenstelling van het
nieuwe Fransche ministerie verdient het de
aandacht, dat Hanotaux, die de portefeuille
van buitenlandsche zaken zou hebben aan
genomen, een van de gevolmachtigden was,
in de woning van Fouquier, ik moest daarom
naar zijn huis gaan ■*- ik was anders wel
vroeger hier geweest maar genoeg, ik
trof hem eindelijk en Favart, die in de
grond lang zoo slecht niet is als zijne ge
zellen, besprak met mij alle middelen om
den vicomte te redden.
»En?"
«Na rijp overleg verwierp hij alles als
onuitvoerbaar en nutteloos.
«Welke beproeving
«Eindelijk kwam hij op een denkbeeld,
welks uitvoering echter groot gevaar aan
biedt voor u, comtesse 1"
«Voor mij? Ik ken geen gevaar, mijnheer,
als het de redding van mijn echtgenoot
geldt."
))IJij gelooft dat alleen de allesvermogende
Robespierre de man is, die ongestraft een
royalist, een tot de guillotine veroordeelde
gevangene kan bevrijden en hem aan het
gerechtshof kan onttrekken. Favart voegde
er bij, dat gij moet trachten den dictator
hier of daar te ontmoeten en dan uw doel
bereiken, hetzij door list, hetzij door een
koenen zet hem, het schriftelijk bevel af
dwingen, van de bevrijding van den vicomte.
Alleen door zulk een slag kunt ge uw doel
die voor een paar weken naar Brussel ge
zonden werden voor de onderhandelingen
over de schikking met den onafhankelijken
Congo-Staat, welke zonder resultaat bleven.
De nieuwe minister van koloniën, Delcassé,
bestreed eergisteren nog in een Parijsch
blad het Engelsch-Congoleesch tractaat op
de heftigste wijze, en zeide o.a., dat men
niet langs diplomatieken weg moest prote
steeren maar door daden.
Van de zijde van den Congo-Staat wordt
in het Berliner Tageblatt ten plechtigste
verzekerd, dat koning Leopold bij het trac
taat met Engeland niet in het minst bedoeld
heeft Duitschland te krenken het tractaat
is niets anders dan eene uiting van de
menschlievendheid des Konings, die Soedan
voor de beschaving toegankelijk wil maken
en in de geschiedenis als de groote bescha-
ver van Afrika vermeld wenscht te staan.
Mocht de Koning bij de uitvoering van het
tractaat op groote moeilijkheden stuiten,
welke langs vriendschappelijken weg niet
zijn uit den weg te ruimen, dan zal hij
vrijwillig van de voordeelen van het trac
taat afstand doen.
In de Italiaansche Kamer duurt het einde
loos debat over Sonnino's financieele her
vormingsvoorstellen of provvedimenti finan-
ziarii, steeds voorthet oorlogsbudget is,
onverminderd, met een meerderheid van
130 stemmen aangenomen, en ook de ver
dere begrooting zal in het eind wel worden
goedgekeurd, want al het kakelen pleegt
ten slotte niets te beteekenen, als Lemmi
via Crispi een werk namens de Loge geeft.
Zoo zullen Sonnino's «voorzieningen" wel
moeten worden aangenomen. Gisteren sprak
minister Sonino in de Kamer van de nood
zakelijkheid, om inkomsten en uitgaven met
elkaar in evenwicht te brengen en mitsdien
van de noodzakelijkheid van nieuwe belas
tingen De vermindering der inkomsten
schreef hij niet toe aan de oeconomisclie
slapte, maar aan het goud-agio. Worden
de voorstellen der regeering aangenomen,
bereiken, want de meest roerende brieven
vermogen op Robespierre niets. Hij geeft
echter geene audiëntie aan eene vrouw, noch
op zijn bureau, noch in zijne woning; wan
neer gij er echter op staat hem te zien,
dan zal men u gevangen nemen en aan de
guilotine overleveren. Dat zeide Favart
ik weet waarlijk niet, comtesse, of ik u mag
raden den wenk van dezen man te volgen
het is eene gewaagde zaak, zich met Robe
spierre in te laten, hem in zekeren zin een
streek te spelen wat zoudt ge ook ver
zinnen om den koelen, wreeden gluipert te
overwinnen En waar zoudt ge hem ont
moeten
«Komt hij ooit ergens
«Ja, o ja, comtesse, hij gaat iederen avond
naar een koffiehuis. Hij ldest altijd hetzelfde
café en komt er om denzelfden tijd om een
partij schaak te spelen."
«Ha, speelt hij daar schaak?"
«Ja, comtesse."
«En hoe heet dat koffiehuis?"
«Het is het beroemde café Procope
«Waar ligt het?"
«Hier dicht bij in de rue de l'Ancienne-
Comédie."
«En wanneer komt hij daar, mijnheer
beweerde hij verder, dan zal het financieele
evenwicht in 1895/96 gevonden zijn en een
deel van het tekort van 1894 95 ten laste
der schatkist komen. Zijne rede vervolgende,
verdedigde Sonnino de belasting van 20 pet.
op certificaten, openbare schuld en andere,
waarvoor de Staat borg is. Men kon vreem
delingen, aan wie men certificaten van 4
pet. netto aanbiedt, niet voor nu of in de
toekomst uitzonderen van elke bijzondere
of algemeene belasting. Aannemen van de
regeeringsvoorstellen zou eene verbetering
der Italiaansche waarden en vermeerdering
van den algemeenen rijkdom ten gevolge
hebben. Volgens den minister is het be
lastingvermogen van Italië nog niet uit
geput
Sinds eenigen tijd zijn er geruchten in
omloop betreffende eene verwijdering tus
schen vorst Ferdinand van Bulgarije en zijn
eerste minister Stambuloff. Stambuloff is,
zooals men weetde eigenlijke stich
ter van Bulgarije's onafhankelijkheid, de
Bulgaarsche Bismarck, die met stalen
vuist de teugels van bet bewind om
klemde en met onverbiddelijke gestrengheid
optrad tegen een ieder, die tegen de vol
dongen feiten in het vorstendom intrigeerde.
Algemeenwas men dan ook tot dusver
van gevoelen, dat vorst Ferdinand regeerde
bij de gratie van Stambuloff en men vraagt
zich dei halve thans af wat er geschieden zal,
wanneer de man die sinds langen tijd het be
wind voerde, naar huis wordt gezonden en
zijn aanvrage om ontslag aangenomen. Wat
vorst Ferdinand zal doen, is nog niet met
zekerheid bekend. Uit Sofia wordt gemeld,
dat de vorst, die dezer dagen te Sofia is
teruggekeerd, de ontslagaanvrage van het
kabinet reeds heeft aangenomen en de heer
Grekoff met de samenstelling van een nieuw
ministerie heeft belast. Dit bericht verdient
echter nog bevestiging, want het is niet
aan te nemen, dat vorst Ferdinand, hoe
gaarne hij ook van de dictatuur van den
heer Stambuloff ontslagen mocht wezen, er
Marmontel keek op zijn horloge.
«Tegen dezen tijd, mevrouw," antwoord
de hij.
Haastig wisselde zij met allen een hand
druk en verliet toen het huis.
Op straat vroeg zij een voorbijganger den
weg naar den rue de l'Ancienne Commédie
en het café Procope, kreeg een goed ant
woord en vervolgde haar weg.
Eenige oogenblikken later betrad zij het
zwart berookte middeleeuwsch gemeubi
leerde salon van het koffiehuis, dat evengoed
op een beroemd verleden kon wijzen als
Versailles en de Tuillerieën, want in deze
kleine kamer, waren de enceclopedisten ge
woon bijeen te komen.
Virginie zag slechts weinige bezoekers en
van deze kon niemand gelijken op den
dictator.
Een der bedienden van het café naderde
haar.
«Is burger Robespierre reeds hier vroeg
zij zoo onverschillig mogelijk.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SCHIEDAMSGHE COURANT
III I I h II III III t t Hl ii.r