Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 17de Jaarg-.TT Vrijdag 22 Juni 1894. No. 4920. bureau *g$oter$txaat 50. De laatste beproeving. algemeen overzicht. Feuilleton. PRIJS VAN DIT BLAD: Voor Schiedam per 3 maanden Franco per post door geheel Nederland Afzonderlijke Nommers f 1.50 - 2. - 0.05 PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. 21 Juni '94. Fen Reuter-telegram uit Rome meldt, at de openbaarmaking van de aangekon- 'Sde encycliek op handen is. Onder voor- ehoud deelen wij mede wat omtrent den lr)houd wordt geseind. Dë~Paus herinnert aan de betoogingen bij het jongste jubileum. J gewaagt met smart van de natiën welke van de Katholieke Kerk zijn losgescheurd en erkent, dat tegenwoordig de oostelijke polken beter gezind zijn ten opzichte van et katholicisme. Dezen laatsten spoort hij aar> tot eendrachtige aaneensluiting, onder elofte zijnerzijds hunne kerkelijke gebrui- en en privilegiën te zullen handhaven. e Paus noemt verder de Protestanten op, 'e tot de Kerk teruggekeerd zijn, en roept en overigen toe dit voorbeeld te volgen, 'j beveelt den Katholieken aan zich te Onderwerpen aan de Kerk, welke wetten eeft te stellen ten aanzien van hetgeen 'S1 binnen haar gebied, zonder aan eenig 'fiensch onderworpen te zijn, maar zich |aarne verstaat met het burgerlijk gezag. H. geeselt vervolgens de vrijmetselarij verklaart te rekenen op de samenwer- lng van alle godsdienstigen, om de rampen van den 00r]0g te bezweren. Want Europa eeft meer den schijn dan de werkelijkheid Van vrede. Het sociale vraagstuk wordt Vervolgens aangeroerd, naar aanleiding waar- Van de paug zegt> gat Trijheid der vol- ei'en zich voegen moet naar en in over- eenstemming moet zijn met de macht der regeerenden, welke ook de vorm der regee- '8 zij, opdat vermeden worde, dat het e'nde dezer eeuw gelijke opdat der vorige. Frispi's succes met den jongsten aanslag aj°en zijn leven die voor Zaterdag was de derde is verbazend groot. Niet bij onderden maar bij duizenden telt hij de thi a"e kanten bij ben ingekomen sympa- l8ntuigingOT, Maandag had hij reeds b telegrammen van gelukwensching 3) en hjd niet veel fortuin> was godsdienstig ki Van aar(i5 "net haar zou ik geluk kig zijn. Stamelend en met een hoogroode had1.1" 2e*de ik haar, wat ik haar te zeggen dat -™aar zij ontweek mijn vraag en zeide, p,9 er niet aan dacht om te huwen. hoonh°etd ging ik naar huis met de flauwe vohf» Hre aarzebng te overwinnen. Den 't wa n avond wandelde ik door den tuin lichtS 6611 Pr.acbtige avond en het volle maan- van H»°0t ?9n helderen glans over het water zich tns Tetuen bekiezelde paden, die Achter ejlifl ..donkere groen slingerden. men zii boorde ik stern- naar' het gesprek"2 dat aisterde scherp toe ««e. Haar vrie'nd,,, S ontvangen, en de stroom duurde nog steeds voort. Merkwaardig vooral was, onder de allereerst ingekomenen, de dépêche van den Duitschen rijkskanselier Caprivi, aldus lui dende «Ik was ten diepste geroerd door het bericht van den aanslag tegen u door een schelm gepleegd. Ik verheug mij te vernemen, dat de Goddelijke Voorzienigheid uw leven behield, hetwelk zoo kostbaar is voor Italië's welvaart en Europa's vrede en ik verzoek u mijn warmste gelukwenschen te aanvaarden." Ook Bismarck had gemeend, niet alleen Crispi, maar ook Italië geluk te moeten wenschen met het behoud van den grooten staatsman. Nu, over den snaak valt niet te twisten, maar in Italië-zelf zijn er betrek kelijk weinigen, die, zonder de tusschen- komst van Pietro Lega, nog iets grootsch in den «grooten staatsman" vonden. Pietro Lega is geboortig van Lugo, in de Romagna hij is ruim 25 jaar oud, ivoordraaier zonder werk, en werd twee jaren geleden reeds als anarchist uit Frankrijk verbannen. In de herberg waar hij sinds Woensdag logeerde, worden vele anarchistische bladen gevon den, waar de fraaiste aardigheden blijkbaar door hem waren aangestreepthij was r.og in het bezit van eenige biljetten a 10 lire. Verscheidene bladen te Parijs meldden gisteren, dat een som van 135.000 francs aan pasmunt door de Fransche bank naar Italië gezonden, door de Italiaansche schat kist zou geweigerd zijn, omdat er een massa valsche stukken onder waren. De secretaris generaal der Fransche Bank heeft verzekerd, dat dit gerucht valsch is. Op een vergadering van den Pruisischen landadel, een zoogenaamden Atelstag is volgens berichten uit Berlijn veel sen satie gewekt door een merkwaardige toe spraak van hertog Günther van Sleeswijk- Holstein, broeder der Duitsche Keizerin. Hij erkende de groote moeilijkheden, waarin de Pruisische landeigenaren gedurende de laatste jaren verkeeren, maar vermaande toch den vroolijk en zij antwoordde dat ik mij be drogen had omtrent hare gevoelens ik had haar medelijden voor genegenheid aange zien. Zij voegde er bij, dat zij mijn ver gissing betreurde maar nooit zou zij er in toestemmen den naam te dragen van Tel- nier. «Het hart vol woede verliet ik die plek en nam het besluit haar nooit weder te zien. Om afleiding te hebben, begon ik lange reizen te maken, dat deed mij goedik leerde de menschen uit een ander oogpunt beschouwen en ik kreeg met de gelatenheid ook mijn kalmte terug. Het toeval wierp mij op deze kustik ging er wonen en als ik er het geluk niet gevonden heb, vond ik er ten minste rust na al mijne omzwer vingen." «Telnier," zeide de ingenieur, die oplet tend naar de levensgeschiedenis van zijn vriend had geluisterd, «het geluk, dat gij verloren hebt, kunt gij nog wedervinden, maar als man moet gij het willen. Ik reken met zoozeer op mij, maar er is iemand anders, die u misschien van dienst kan zijn, mijn vrouw namelijk, die is de goedheid zelvezij zal misschien woorden weten te vinden om u op te beuren." conservatieven adel tot geduld en waar schuwde tegen vervreemding van de Kroon. Geen staatshulp, maar eigen krachtsinspan ning moet de agrariërs redden. Hij vroeg of voor de Pruisische arristocatie niet de tijd gekomen was, om oude vooroordeelen tegen deelnemen aan handel en nijverheid af te werpen. «Het kan niet ongewenscht zijn, zei hij, voor de jongere zonen en zelfs voor de erfgenamen van landeigenaars, om in handel en bedrijf kennis te garen, waar mede zij hun goederen kunnen verbeteren. Zeer streng gispte hertog Günther de onge lukkige politieke beweging, waartoe veel jonkers zich geleend hebben. De Kroon-zelve is in sommige jonkerorganen aangevallen. «Verdedigt uwe meening in conservatieve bladen", voegde hij hun toe, maar laat, de persoon van den vorst buiten het geschil. In den ouderdom van 77 jaren is te Krakan overleden kardinaal Albinus Duna- jewski, prins-bisschop van genoemd diocees en sedert het consistorie van 23 Juni 1890, lid van het H. College. Zijne Eminentie was 1 Maart 1817 te Stanilawow in Galicië geboren. Hij was eerst in 1861 priester gewijd en werd reeds het volgend jaar door den aartsbisschop, mgr. Felenski, naar War schau ontboden, om aldaar directeur van het seminarie te worden. Door de in Rus sisch Polen heerschende Kerkvervolging, gedurende welke genoemde aartsbisschop werd gevangen genomen, was mgr. Duna- jewski genoodzaakt naar Krakau, in Oosten- rijksch Polen, terug te keeren, van welk diocees hij in 1890 prins-bisschop werd. In 1890 kardinaal geworden, maakte hij deel uit van de Congregatiën van de bisschoppen en regulieren van de Propaganda, van den Index en het ceremonieel. De kardinaal was een broeder van Dunajewski, den vroe- geren Oostenrijkschen minister van finan ciën. In privaattijdingen uit Napels wordt ge meld, dat de hoogeschool aldaar gesloten II. Het was laat geworden dien avond, en de ingenieur had den volgenden dag veel te doen. Daags daarna zat Telnier voor het venster en zag naar de zee. In de verte lag de grauwe massa van den vuurtoren, die reeds zes voet boven de golven uitstak en waarboven zich de hooge gestalte van zijn vriend Bennat bedrijvig heen en weer bewoog. Eensklaps hield een huurrijtuig voor de deur stil een jonge dame steeg uit. Zij was eenvoudig, maar deftig gekleed eu wilde binnengaan. Telnier opende de deur, maar opeens ontsnapte hem de kreet «Laura De vreemdelinge zag op en met dezelfde verwonding riep zij «Telnier 1" Hij ging haar tegemoet. «Hoe komt gij hier?" vroeg hij. «Maar 'tis waar, gij zijt uit deze streken vandaan, gij komt zeker uw familie bezoeken Zij antwoordde niet en stond zwijgend voor hem. Eindelijk vroeg zij «En gij, mijn heer Telnier, hoe komt het, dat ik u hier moet terugvinden. Eens zijt gij plotseling vertrokken zonder afscheid te nemen en is, studenten zich met geweld van het universiteitsgebouw wilden meester maken. Er ontstond dientengevolge een aandrang en een gevecht, waarbij de soldaten een charge met de bajonet uitvoerden. Aan beide kanten waren er veel gewonden. Volgens berichten nit Pretoria heeft de Transvaalsche strijdmacht na een hardnekkig gevecht de versterkte positie van het opper hoofd Maloboch stormenderhand ingenomen. Maloboch, door zijne aanhangers verlaten, is naar de hoofdkraal geweken. De blanken hebben geen enkel verlies geleden. De aan voerder der Sewaas, van wien men meende, dat hij goed gezind was, heeft een dreigende houding aangenomen. De pachters in dat district zijn uit voorzorg naar het kamp getrokken. Duitschland's dreigement, dat het de neu traliteit van den Belgischen Congo niet meer zou willen erkennen, bijaldien het pachtcontract met Engeland bestaan bleef, en de overweging, dat het voor het neu trale België niet zonder bezwaren zou zijn, later in het bezit te komen van een kolo niaal gebied, waarvan de neutraliteit niet algemeen en onvoorwaardelijk werd erkend, schijnen te Brussel en te Londen in zoover indruk te hebben gemaakt, dat thans van verschillende kanten verzekerd wordt, «dat men het er reeds bijna over eens is ge worden, in de grensdistricten tusschen Duitsch-Oost-Afrika en den Congo-Staat, het status quo ante onveranderd te lates blijven." Als daardoor het pachtcontract (dat aan de Engelschen officieel een reeks stations in den rug van het Duitsch-Oost- afrikaansche bezit zou waarborgen) kwam te vervallen, zoo zou dit natuurlijk toch niet uitsluiten, dal Engelsche particuliere maat schappijen over het Congo-terrein voor eigen rekening telegraaflijnen en spoorwegen kon den aanleggen, om ten behoeve van handel en verkeer de verschillende deelen van het Engelsch gebied met elkander in verbinding te brengen. niemand van uw vrienden weet wat er van u geworden is." «Kent gij dan de oorzaak niet van mijn vertrek Een hoogroode kleur bedekte het gelaat der bezoeksterer volgde een pijnlijke stilte van enkele minuten, waarbij zij aan het verleden dachten. «Ach Laura," zeide hij, «ik had alles wil len doen, om u gelukkig te maken. Het leven scheen mij zoo somber, zoo akelig toe ik hoopte dat gij de zonnestraal van mijn leven zoudt zijn. Ik heb een oogen- blik lang die hoop gekoesterd waarom hebt gij die illusies zoo wreedaardig verwoest, Laura, zooveel verachting heb ik niet ver diend. Alles had ik toch voor u over," ver volgde Telnier, «en als iemand mij in den weg was getreden, ik zou in staat zijn om". Laura schrikte. Een ontzettende donder slag daverde door de lucht. Het was het begin van een onweder, zooals er zich plot seling aan die kusten ontlasten. (Slot volgt.) NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT lü'-'ü'J"""-""""""1™ !ril"linill""1"ilWitl!ltn

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1894 | | pagina 1