Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
eerste blad.
17de Jaar£.
Zondag 22 Juli 1894.
No. 4945.
bureau oter&tvaat 50.
Eea Amerikaansch avontuur.
Parijsche Kroniek.
feuilleton.
PRIJS XAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Dagen lang heeft het debat over de in-
omstenbelasting door de socialen en radi-
Ca en °Pt?eworpen, en door de gematigde
republikeinen en de rechterzijde bestreden,
&eduurd en, zooals door een ieder voorzien
^erd, liep al die parlementaire welsprekend-
eif' °P niets anders uit dan op eene motie,
at de Kamer eene commissie zal benoemen
ore tot eene geheele hervorming van het
elastingstelsel te komen, en haar vertrou-
Wen uitspreekt, het ministerie voorstellen
^oen tot meer gelijke verdeeling der
'recte belastingen. Een der sprekers, Jules
che geloof ik, zeide zeer ad rem, dat zoo
^en aan de overdreven eischen van som-
o au ra(ficalen gevolg gaf, de tijden in de
toen6 ke'ee^> weder zouden terugkeeren,
°en het minder gevaarlijk was, misdadiger
een rijk man te zijn. Ik weet niet of
tiet mijne lezers ook zoo het geval is,
0 die belastingszaken werken versuffend
en uutstemmend op mijn geest, en het eenig
aangenaam oogenblik wat die onzalige be
dingen mij ooit verschaffen is, dat waarop
ZlJ weer voor een jaar betaald zijn, en daar
a e veranderingen in die zaken meestal geen
verbeteringen kunnen genoemd worden, zoo
en ik verheugd, dat ook voor die belas-
tuighervormers de vacantie weldra zal aan
reken en wij er voor eenige maanden van
verlost zullen zijn.
ïu ieder geval zullen de verstrengde ar
tikelen in de wet tegen de anarchisten
gehandeld zijn, alvorens de Kamers wat
rust zullen gaan nemen. De socialisten wil
len
°P alles wat in die artikelen naar door-
astendheid zweemt een pleister leggen en
vooral de bepaling, dat de verslagen der
rechtbanken in het geheel niet of slechts
n deele in de dagbladen zullen mogen
versch"
ljuen, werd hevig bestreden, evenzoo
i)
i Det was in het jaar 1868. Ik had mijn
ertijd in het koloniale vak in eene kleine
nipt6rS Sta<* acbter mij en voor mij het
laniï Z8ier aanëenait>e vooruitzicht, mijn leven
sta? bediende achter een toonbank te
als j'u ar *k ^een ka.pitaal had om mij
allpon nd'g koopman te vestigen. Ik stond
n ••n, wereld, alleen een oude tante
m9 'eefde nog, die echter ook op een
epn S stierf en mij tot erfgenaam van
viiftio- mla s verm°gen van driehonderd-
solide, om ze te Zri nietlk was te
niet voldoende om f"1' en het bedraS
althans niet in' Europa ZmaStan<%te maken'
wensch dmïU-af «gg
als het niet bepalen van den tijd, dat deze
uitzonderingswetten, zoo als zij ze noemen,
zullen duren. De minister van justitie deed
aan die vermomde vrienden der anarchisten
de vraag, of zij dachten, dat die misdaden
na een of twee jaren zouden ophouden.
En buitendien, voegde hij er bij, zoo deze
maatregelen onnoodig mochten zijn gewor
den, dan zullen zij van zelf niet meer toe
gepast en de wet ingetrokken kunnen worden.
Het niet publiceeren van de pose-groot
spraak en wijsgeerige beschouwingen dier
terechtstaande moordenaars, heeft eene ver
leidelijke zijde, doch kan ook van den ande
ren kant een gevaarlijk precedent worden.
Niet lang geleden vertelde mij een jonge
Rus het volgende, dat ik mij bij het lezen
der laatste Kamerdebatten herinnerde.
In 1880, toen de nihilisten in Rusland
veel van zich lieten hooren en de toenma
lige keizer Alexander II verre van op rozen
sliep, deed hij op een morgen, dat er opnieuw
samenzweringen ontdekt waren, den chef van
politie van St. Petersburg bij hem ontbie
den en stelde dezen de volgende categori
sche vraag»Kent u geen afdoend middel
om aan die nihilistische woelingen, aansla
gen en moorden een einde te maken De
vraag was zoo onverwacht en op den man
af gesteld, dat de politieman eenige oogen-
blikken tot nadenken verzocht, alvorens op
dit gewichtig onderwerp een antwoord te
geven. Na eenige minuten overwogen te
hebben, zeide hij »Ik vind maar een rati
oneel middel om aan Uwe Majesteit voor
te stellen, en dat is, de bekende en zelfs
verdachte nihilisten sans autre forme de
proces even geheimzinnig en verradelijk te
doen verdwijnen en voor goed onschadelijk
te maken als zij dit hunne slachtoffers doen."
De Keizer bezon zich niet lang en met een
stem die van een vast besluit het kenmerk
droeg, zeide hij kortweg»Dat nooit, zoek
iets anders," en gaf toen een teeken, dat
de audiëntie geëindigd was.
Zooals men hieruit ziet, durfde de Czaar
te gaan, om daar een veld voor mijne werk
zaamheid te zoeken, en daarom besloot ik
dan ook, mijne biezen te pakken, zeide mijn
patroon de betrekking op, verschafte mij de
noodige reispapieren, die ik gemakkelijk
ontving, omdat ik ongeschikt voor den dienst
was, en voer op zekeren dag van Bremen
met eene stoomboot van den Lloyd als tus-
schendekspassagier naar New-York.
Ik kwam daar behouden aan. In Castle-
Garde maakte een Duitsch comité zich van
ons meester, dat ingesteld is, om de nieuw
aangekomenen met raad en daad bij te staan
en hen voor uitplundering te bewaren. Wij
konden drie dagen in Castle-Garden wonen
en werden dringend gewaarschuwd niet op
straat te gaan, ten einde niet in han
den te vallen van de kwartjesvinders,
die bijzonder gaarne Duitschers tot hunne
slachtoffers maken, omdat zij zeiven meestal
Duitschers zijn. Ik wendde mij tot eender-
heeren van het comité met de vraag, wat
ik met met mijne honderd dollars, die na
betaling van het reisgeld mijn geheele ver
mogen uitmaakten, zou beginnenhij raadde
mij aan, koopman te worden, en omdat het
juist de tijd daarvoor was, eenen handel in
zuidvruchten te beginnen. Als ik wat geld
aller Russen, de machtige alleenheerscher
zelf, de openbaarheid der terechtzittingen in
zulke gevallen niet geheel af te schaffen
en toch moest spoedig blijken, dat de andere
genomen voorzorgsmaatregelen al zeer wei
nig hielpen, want nog geen jaar later werd
Alexander II laaghartig te St. Petersburg
door een nihilist vermoord.
Wat de Czaar in 1880 in Rusland niet
aandurfde, zal zeker in Frankrijk onder de
derde Republiek nog minder tot stand te
brengen zijn; en de regeering zal op dit
punt wel gedwongen worden veel water in
haar wijn, te doen, hoewel zij echter het
besluit genomen heeft deze verstrengde
maatregelen tegen de anarchisten en hunne
dagbladen door te zetten en zich door het
gebrul der revolutionairen, ditmaal niet te
laten afschrikken. De oppositie heeft, om
er de behandeling zooveel mogelijk van te
rekken, 37 amendementen voorgesteld, zoo
dat het einde der debatten nog niet op
eenige dagen na, te bepalen is.
Het Elysée, dat reeds zoovele personen
van rang en stand onder zijn dak huisvestte,
heeft intusschen zijn nieuwen meester, den
president Casimir Perier, ontvangen, die
vast besloten schijnt, er een goed figuur te
maken, en dat niettegenstaande zijne vijan
den wel niets zullen verzuimen om hem de
zeven jaren zijner regeering zooveel moge
lijk te bemoeilijken en te vergallen.
De 14de Juli is dit jaar bijna niet ge
vierd en van een fête nationale kon onder
de omstandigheden dan ook moeielijk sprake
zijn. De meeste Parijzenaars waren naar
buiten gegaan en de straten gedurende den
dag in het oogloopend stil en verlaten,
's Avonds was het wat levendiger en werd er
hier en daar gedanst, mais ce n' étaitpas ga.
Een inderdaad belangrijk concours is door
het Petit Journal uitgeschreven en sedert
den 18den begonnen. Het zijn hier geen hard-
loopers, geen renpaarden, geen rijwielers,
doch eenvoudig rijtuigen, die van twee tot
acht personen kunnen bevaten en door stoom,
bespaard had, dan kon ik als venter het
platteland opgaan.
Dat scheen mij niet zeer aanlokkelijk toe,
de overbodige Europeesche trots op het feit,
dat ik een ontwikkelde koopman was, ver
bood mij, mij tot venter te degradeeren.
Ik was nog erg «groen", en men moest mij
dat ook op minstens tien pas aangezien
hebben, zooals het volgende voorval onmid
dellijk bewijzen zal.
Wij werden wel is waar elk uur ge
waarschuwd, op straat te gaan, maar den
tweeden dag wilde ik New-York dan toch
eens in oogenschouw nemen en ging voor
een kleine «wandeling" op weg. In de nabij
heid van Castle Garden voegde zich een
man bij mij, die mij vroeg, of ik een Duit-
scher was. Ik antwoordde bevestigend,
waarop de man, die ongeveer van mijn
leeftijd, dus ruim twintig jaar oud was, ver
klaarde, dat hij ook een Duitscher was en
Hermann heette; hij wilde van mij weten,
of niet met de stoomboot, waarmede ik
aangekomen was, ook een tusschendeks-
passagier, Müller geheeten, gearriveerd was
het was zijn vriend, dien hij verwachtte. Ik
zeide hem, dat ik iemand van dien naam
niet had leeren kennen den heer Her-
electriciteit, petroleum, gazoline of geperste
lucht enz. bewogen worden. Het concours
zal vier dagen duren en tusschen Parijs en
Rouaan plaats hebben. De vier te behalen
prijzen zijn van 5000, 2500, 1500 en 1000
franken en men is zeer nieuwsgierig wie
den eerepalm zal winnen. Op dit terrein kan
nog veel gevonden worden, en het zoude
zeker niet onaardig zijn en familie, met een
vaatje petroleum als beweegkracht, een
daagje uit rijden te kunnen gaan.
Fidélius.
Parijs, 7/20 Juli 1894.
ALGEMEEN OVERZICHT.
21 Juli '94.
De beraadslaging over de wetsvoorstellen
tegen de anarchisten in de Kamer van afge
vaardigden te Parijs, was totnutoe zor.der
heftige incidenten voortgezet. Gisteren heeft
echter eene uitbarsting plaats gehad. Zij
werd door den afgevaardigde Rouanet ver
oorzaakt. Rouanet is een dier figuren, die,
zoon van een verbannene na den staatsgreep
van Napoleon III, den geest van verzet van
zijn geboorte af heeft Ingezogen. Als mili
cien is hij in 1877 wegens het houden van
revolutionaire redevoeringen, overgeplaatst
naar een regiment in Algerië. Hij vertegen
woordigt thans het 18e arrondissement van
Parijs. Hij kwam een amendement verde
digen op art. 1, ten doel hebbende een
verschil in berechting aan te nemen tusschen
het aanzetten tot ongehoorzaamheid van
soldaten bij eenen buitenlandschen oorlog
en in geval van binnenlandsche onlusten.
Hij was nauwelijks begonnen te spreken of
de vergadering, met uitzondering van een
deel der linkerzijde en van den berg rechts,
maakte hem door het schreeuwen het voort
gaan onmogelijk. Eerst het noemen door
Rouanet van den naam van generaal Foy,
een der bekende parlementaire redenaars
onder de Restauratie, deed het lachen der
honderden eenigszins bedaren. De spreker
mann speet dit zeer, ofschoon hij van den
anderen kant blij was, in mij eenen land
genoot gevonden te hebben. Hij deed mij
allerlei vragen betreffende het oude vader
land, die ik hem maar al te gaarne beant
woordde, en ten slotte ging hij met mij in
eene herberg, waar wij eenige glazen bier
op zijne kosten dronken. Mijn nieuwe vriend
vroeg mij, wat ik wilde aanvangen, en toen
ik hem mededeelde, dat ik met mijn klein
kapitaal eenen handel in zuidvruchten wilde
beginnen, zeide hij, dat hij dien handel
kende en mij den volgenden dag, als wij
elkaar weer ontmoetten, goede wenken wilde
geven. Vooral kende hij zeer billijke bron
nen van inkoop. Wij gingen vervolgens naar
een ander bierhuis en dronken weer eenige
glazen bier. Hierbij haalde ik mijne porte
feuille, waarin de honderd dollars zich be
vonden, te voorschijn, en wisselde eene
kleine banknoot. Toen het donker begon te
worden, werd ik angstig en wilde naar
Caste-Garden terug.
Wordt vervolgd
OURANT
