Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
l^de Jaarg.
Donderdag 13 September 1894.
No. 4989.
bureau *g$oter$tvaat 50.
Be Diamanten.
PRIJS VAN DIT BLAD:
^oor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 4.50
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.40
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^GEMEEN OVERZICHT.
42 September '94.
dieDe,Verkiezingsn voor de provinciale raden,
§eh i6Z6r da»en *n Spanje hebben plaats
terje zÜn kalm verloopen. Aan het minis-
^lad 1S Gene meerderkeid verzekerd. Te
«e|e^'( Z'^n °P d't °°genMik 42 ministeri-
d conservatief en 2 republikeinen
UitS|>Zen' an de overige provinciën is de
ConsaS tot dusver: 344 ministerieelen, 87
sid 6rvat'even> 33 jonge conservatieven, dis-
l)li^n.ten ot Syvilisten, 48 Carlisten, 32 repu-
scheinen en Tl independenten. Van ver-
j.' ene provinciën ontbreken nog de cijfers.
Maar men bericht, heeft de regeering te
qe1 'd zich bij het Vaticaan beklaagd over
WS*?6 ftie van een deel der geeste-
tej) e' voora' in de noordelijke provinciën,
gerïl ^Unsle van don Carlos. Tevens wordt
eejj e!d' dat de Paus voornemens zou zijn
sch '"eUW scbrijven te richten aan de bis-
ïet)10PPen! om de geestelijkheid aan te spo-
q01_ f! bestaande regeering te aanvaarden.
We SPree'it men van een geheime circu-
gef6 )d°°r den nuntlus aan de kerkvoogden
Vo aandacht van den H. Stoel is
V'e|e a ®aande gemaakt door de houding van
Ca ^as^00rs; die don Jayme, zoon van don
hmd0s' bij diens jongste reis in Spanje hunne
te zÜn gaan betuigen. Die hulde zou al
D
rankrijk weinig beweging gewekt. Wel
y,0 en alle bladen eenige waardeerende
ve 1 en aan het onberispelijk huiselijk le-
,]pt[ Van den Graat en zijn burgerlijke deug-
bliif 6,1 vreedzame hoedanigheden, maar daar
lis '16t' b\j- Als eene politieke gebeurte-
he *'Vordt 's Graven heengaan niet meer
Pret °Uwd' en bet optreden van den nieuwen
pendent, Philippe VIII, nog veel minder.
r°r^ ne Veuillot, van den Univers, zegt zelfs
qq Ult> dat met den dood van monsieur le
1 e de Paris, »die van de Christelijke
archie nooit het rechte begrip heeft
Feuilleton.
Naar het Engelsch.
ln t oogloopend zijn geweest.
e dood van den graaf van Parijs heeft
3)
goe^at Zal dus je wraak zijn op den langen
iUei„: n jongen, die je de oogen met zijn
e he
bandig plan, moet ik zeggen, maar zoo
Zeer i uitgestoken? Wel, 'tis een
genjg 'andig plan, moet ik zeggen, maar zoo
cheltn a^s ze^ misschien ben," zeide
in eji °n lompweg, «ik zou 'talles niet zoo
ïjea?der bebben kunnen zetten."
let eh°eft 't immers niet te doen, als je
er
een k °P tegen hebt," hernam Rorke met
jn °°saardigen blik.
Dat 7 i6r 'ets °P tegen hebbenHa, ha
het J1 Zeker wel niet het geval zijn," was
deel rukkelijke antwoord." Maar welk
glirKtUensch jij van den kostbaren buit der
j^eraars te hebben
je zeuts ^chelton. Jij kunt het alles voor
houden. Het is de prijs van mijn
gehad", voor Frankrijk het monarchale tijd
perk definitief is afgesloten. Zelfs voor eene
gemoderniseerde monarchie is geen plaats
meer. «Reeds bij den dood des graven De
Chambord behoorde er heel wat goeden wil
toe, zegt Veuillot, om nog in eene voort
zetting van het traditioneele koningschap
te durven hopen, maar thans zou het
eene illusie zijn, waarin de ijveraars-
zelven onmogelijk nog gelooven kunnen.
Indien de misslagen der Republiek en de
angst voor socialisme en anarchisme ons tot
een erfelijk en eenhoofdig bestuur als de Mo
narchie terug voeren, dan zal die Monarchie
cesaristisch, toevallig tijdelijk en voorbijgaand
zijn, en zal men tevens der vrijheid vaar
wel moeten zeggen. Wij, voor ons, hebben
de Republiek niet geroepen en hebben haar
ook geenszins eene hartelijke ontvangst be
reid van haar daden verfoeien wij er velen
en bestrijden zemaar zij is er nu een
maal en dat reeds gedurende vier-en-
twintig jaareen deel van het Land wil
haar, een ander deel aanvaardt haar, wijl
de oude partijen onmachtig zijn iets beters
te leveren. Ook wij aanvaarden haar, ten
einde haar slechte wetten te verbeteren,
toegang te verschaffen aan de eerlijke lie
den en aan Frankrijk een gouvernement
van herstel te geven."
De oud-premier van België, de vroegere
minister-president Beernaert, heeft dezer
dagen weer een verkiezingsspeech gehouden,
die aan de liberalen zeer grooten argwaan
heeft gegeven, omdat hij met prijzenswaar
dige voorzichtigheid, voor alles bij de Ka
tholieken op eenheid heeft aangedrongen en
daardoor de vrees der liberalen heeft be
vestigd, dat onze vrienden eensgezind en
eenstemmig zullen optreden. Bij de liberalen
heerscht daarentegen algemeene verdeeld
heid en worden in bijna ieder district twee
lijsten van candidaten tegenover elkander
gesteld. Wij kunnen dan ook volkomen
gerust zijn de Katholieken zullen weer win
nen. Als hulde aan den oud-minister waren
triomf over mijn mededinger ja, en over
Alice Heaton tevens,'' voegde hij er bij zich
zelf aan toe.
»Je ben gulzoo gul zelfs, dat het geloof
ik, beter ware, dat wij elkander maar dade
lijk voor goed vaarwel zeiden, Rorke," merkte
Matt laconisch op.
Als de diamanten maar eenmaal in mijne
handen zijn, zal mijn oud landje mij niet
lang meer zien. Bovendien, ik zou ze hier
niet veilig kunnen inruilenje behoeft je
dus op dat punt niet ongerust ta. maken.
Je kunt het karweitje wel als afgedaan
beschouwen."
De twee mannen schudden elkaar de
hand, en terwijl Rorke zich zelf reeds bij
voorbaat gelukwenschte met het feit, dat
zijn voorspoedige mededinger zeker in 't
verderf gestort zou worden, ging hij wederom
naar zijn werk, doch in zoo'n goed humeur,
dat Howard zich zelf verbaasd afvroeg, wat
daar de reden wel van kon zijn.
Het was den volgenden morgen, en Rorke
was bezig Howard op zijn eigen gezag te
ondervragen.
»Gij vertelt daar een zeer handig ver
zonnen verhaaltje, dief 1" zeide Rorke ten
in de zaal waar hij zijn rede uitsprak, op
een vaandel o. a. de woorden geschreven
leve Beernaert 488448944894 49. Dit
toont wel dat de stemming ten zijnen gunste is.
In de algemeene vergadering van den
Belgischen Volksbond, welke Zondag-avond
te Antwerpen werd gehouden onder voor
zitterschap van den heer Helleputte, hield
de Voorzitter eene redevoering, waarin hij
de werking van den Volksbond en diens
invloed op den toestand des Lands schetste.
Het Land rekent op de werking van den
Volksbond, zeide de redenaar, want hij is
de steun van het kiezerskorps. Het is juist
niet noodig dat de vertegenwoordigers der
werklieden, werklieden zijn, wat echter niet
belet dat het wel wenschelijk zou zijn,
eenige werklieden een plaats in het parle
ment te geven. In het overige des Lands
is de toestand niet zooals in Antwerpen,
waar de volksvertegenwoordigers en sena
toren, door rechtstreeks aan de werkmans
beweging deel te nemen en de werkzaam
heden der volkskringen te volgen, hunne
belangstelling in de volkszaak toonen.
Na den Voorzitter sprak de heer Klein,
van Lokeren, en vervolgens dr. Schaepman.
Deze brandmerkte de gewetenlooze patroons,
die van den honger der werklieden gebruik
maken, om hen tegen de lage loonen te
laten arbeiden, ook degenen die zich de
krachten der jongeren ten nutte maken, om
andere verdienstelijke, maar minder krach
tige werklieden af te danken. Maar hij
brandmerkt ook de jonge krachtige onder
kruipers, die den patroon voor verminderd
loon bedienen, niet alleen ten nadeele van
anderen, maar ook van zich-zelven, want
later zullen zij eveneens aan dezelfde wet
van slijting onderworpen zijn. Men moet
weten, dat men lid van een stand is, en
dien stand moet men in alle opzichten eer
aandoen. Dit waren de hoofdpunten van
dr. Schaepmans rede, welke met aandacht
werd aangehoord door meer dan duizend
aanwezigen, waaronder de volksvertegen-
slotte met onberispelijk voorgewende min
achting. x>En denkt gij soms, dat deze lieve
woorden nog helpen zullen ons allen te mis
leiden
De arme Howard zag er betreurenswaar
dig uit, zooals hij daar op een stoel zat,
terwijl Rorke zegevierend voor hem stond.
Zijn eene arm was in een verband ge
wikkeld, zijn gelaat was gekneusd en met
sneden bedekt, en over 't algemeen zou men
in hem niet den vroolijken, gelukkigen kerel
van den vorigen dag herkend hebben.
«Een mooi praatje, voorwaar," en de
spottende lach, die deze woorden vergezelde,
deed Howard verbaasd opkijken.
«'tls maar te hopen, dat mijnheer Stan
ton zulk een verzinseltje ook zal slikken
Maar a propos," vervolgde Rorke, terwijl
hij de noodlottige vergissing beging het ver
volg van Howard's verhaal te vroeg te noe
men, «gisteren avond heb ik uwe zeer
aardige samenzwering ontdekt, en ik hield
het voor mijn heiligen plicht er mijnheer
Stanton van te verwittigen, die er mij over
berispte, dat ik u niet op staanden voet
liet arresteeren."
Howard's verbazing ging over in stomme
ontsteltenis.
woordigers Coremans, Koch, Heuvelmans,
een aantal voorname personen der stad en
verscheidene dames.
Aan de limes wordt uit Kaapstad ge
meld, dat er Zaterdag in Swaziland eene
vergadering van blanken is gehouden, waarbij
ook de Koningin tegenwoordig was. Er werd
besloten Engeland's protectoraat in te roe
pen. Intusschen gaan de impi's van hare
zwarte majesteit voort met het land af te
plunderen, hetgeen de inboorlingen natuur
lijk onpleizierig vinden. Men tracht eene
zending van den jeugdigen koning naar
Engeland te bewerken.
De verhouding tusschen de inlanders op
het groote eiland Madagascar en hunne
Fransche beschermers blijkt veel te wen-
schen over te laten. De meeste Parijsche
bladen geven de hoop te kennen, dat de
zending van den heer le Myre de Villers
naar Madagascar zal gelukken, want indien
ze niet gelukt, zouden dadelijk de troepen
ontschepen, gesteund door de in den Indi-
schen Oceaan aanwezige scheepsmacht.
Volgens berichten uit Shanghai te Londen
ontvangen stemmen alle tijdingen uit Korea
hierin overeen, dat de toestand van het
Chineesche leger op het schiereiland hache
lijk is. Er moet uit die tijdingen blijken, dat
de generaals zeer onbekwaam, de officieren
ontmoedigd en de soldaten uitgeput zijn.
En niettegenstaande er beweerd is, dat de
Chineesche vloot de golf van Petsjili be-
heerscht, handhaven de Japanners de blok
kade der Ivoreaansche kust zoo gestreng,
dat de Chineezen er geen troepen kunnen
landen. Te land kunnen de Chineezen, door
Mantsjoerije, niet binnendringen, want de
wegen, dié van daar in Korea voeren, zijn
door de slagregens zoo doorweekt, dat ka
nonnen en levensmiddelen overal steken
blijven. Zoo staan de levensmiddelen te
verrotten, terwijl de Chineesche soldaten in
Korea verhongeren. Honderden moeten reeds
van gebrek zijn omgekomen. De toestand
in het Chineesche expeditieleger heet dage-
«Ik weet niet wat hij doen zalmaar
hij was van ochtend voor mij hier, en ik
denk, dat hij op 't oogenblik met de politie
aan 't beraadslagen is. Voorwaarvelen
zouden er uwe schrammen en kneuzingen
voor over hebben, om in een wip drie- of
vierhonderd pond machtig te worden. Oh
gij behoeft werkelijk niet met zulk eene
verontwaardiging op mij neer te zien, meneer
Howard RussellIk verzeker u.
«Gij moet krankzinnig zijn!" riep Rus
sell, terwijl hij langzamerhand van zijne
verbazing en afschuw herstelde. «Ik weet
waarachtig niet, waar ter wereld gij 't over
hebt 1" En inderdaad, Howard, die slechts
een gedeelte van zijn verhaal verteld had,
toen hij aldus door Rorke in de reden wei d
gevallen, had nog niet eens over de dia
manten gesproken.
«Neen, natuurlijk nietmet een ver-
achtelijken lach. «Ongelukkiger wijze echter
weten wij allen, waarover gij 't hebt en
ik zeg
Slot volgt.)
NIEUWE SCHIEDAMSCHE COURANT
O.
ümiiiiiiiiiiimiitiiiiitiiniumiiiiutti
'eisio u o y» "u"
