Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
17de Jaar ar.
Zaterdag 15 September 1894.
No. 4991.
bureau *g$oier<ptxaat 50.
Masker des Konings.
PRIJS TAN DIT BLAD:
^00r Schiedam per 3 maanden
franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 2.
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelso.60
Elke gewone regel meer0.40
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
^bCr£31EEN OVERZICHT.
14 September '94.
Crispi te Napels.
Sch 6 111 efkwaardige rede door den Italiaan-
8eh6n In'n'ster"Presiclent Crispi te Napels
Eur°U^en' boudt n°g steeds de geheele
aan°Peesche Pers bezig- Dat Crispi, de
>enzereVOlUti0nair 6n ar,l'"c'ericaal tot strijd-
(j6 legen het anarchisme gekozen heett
Vad w°orclenMet God, voor Koning en
kerijer and e" zelfs eindigde met het betee-
teei|SVo"e In hoe signo vinces In dit (kruis)
seriden zu't gÜ overwinnenis zoo verras-
v®rb' ^at £ebee'e Pers n°g n'et van bare
oe) azinS bekomen is. De Indépendance
t0e S 's blijkbaar reeds beangst voor eene
W0o a| er'ng tot den H. Stoel en vertaalt de
'attl' 6n^et <~iod' voor Koning en Vader-
teo.6 ln d'en zin Met den Paus en het leger
z°oai! f'6 ^emocratie. Iets ongehoord is het,
ke„ S,bet Journal des Dëbats doet opmer
beeft at ^r'sP' met '°i over een kardinaal
Vrje gesproken. Hoe komt de man zoo
is e'Ü'£ Det schijnt dat hij doodsbenauwd
'eVen°' anarcb'sfen> die het reeds op zijn
bij gemunt hadden. In zijn angst zoekt
de ts bescherming bij zijne aartsvijandin,
erk. De vijanden van Jesus Christus,
b6Vr een katholiek blad beginnen
hUt) 6esd le worden voor de gevolgen van
vbin'W0rk' Den g°dsdienst, zoo lang en zoo
®rke^°°r ^en besB'eden, moeten zij thans
blaat"16" a'S het Sro°te middel om de
anar Sc'laPpelijke orde te handhaven en het
regee iStRe Uit de wereld te helpen. De
regd^r'ng yan koning Humbert brengt nu
bard' aan den kerkvoogd van Napels,
biet "laa' ^an Felice. De tijd is wellicht
ty0r,jVerre meer, waarop zij gedwongen zal
Vati n °°k aan den Gevangene van het
k0ftl^aan de eer te geven, welke Hem toe-
bij den verguisden en versmaden
pelijj^^drng te zoeken in den maatschap
den Parijschen Temps wordt uit
feuilleton.
De p
KScben geno°te van den koninklijk-Prui-
ar ee ^aadsbeer Von Burgdorf was met
Jbgerich?1^6 docbter Julia in haar behagelijk
'8. p6 ^u'skamer aan een handwerk
stfatèn e Woning lag in een der levendigste
5e1 aarivaa. Berlijn. Julia Von Burgdort was
|b blau,,a ge verschijning met donker haar
^.°ch 2o 6 °°gen zij geleek op haar moeder,
at-btjrr °Pgeruimd als deze was, zoo neer-
V Siodf Sch,een gene.
n0tl Bur e,e'e Oogeriblikken liet mevrouw
,P haar j de handen rusten en den blik
(n°0|i a?hter gericht, zeide zij opzachten
7°ediK ,a> waar denkt gij weer aan
^eer uw vader komen moet hij
Julia ,eun& vinden
°eder ..chnkte op. «Vergeef mij het, lieve
ant"woordde zij, «doch de gedach-
Rome gemeld, dat het Vaticaan eene groote
reserve ten aanzien van den heer Crispi in
acht neemt. In het wezen der zaak ver
heugt het zich over de avances, die schijnen
voort te vloeien uit de toespraak door den
Italiaanschen minister-president te Napels
gehouden, maar die voldoening wordt aan
merkelijk getemperd door de vrees, dat erach
ter die goede geneigdheid eene bedoeling ver
borgen is, welke weldra aan het licht zal
komen. Men weet op het Vaticaan, dat de heer
Crispi in zijn binnenste hartelijk eene ver
zoening wenseht. Voor eene zoo reusachtige
taak acht hij zich berekend, en hij zou
gaarne zijn naam daaraan verbinden. Maar
men herinnert zich ook op het Vaticaan,
dat hij in 1887 iets soortgelijks, als wat hij
nu begonnen is, had ondernomen. Het was
ten tijde toen pater Tosti zijne vermaarde
brochure schreef over de verzoening tus-
schen beide machten, en toen men zeide,
dat Leo XIII geneigd was te onderhande
len. De heer Crispi geloofde het, maar het
was zoo niet. De teleurstelling was groot
en eene reactie kwam, gevolgd door een
waren Culturkampf, omdat de heer Crispi
meende, dat hij om den tuin geleid was.
Het Vaticaan vindt zich verplicht machtig
op zijne hoede te zijnhet ziet de dingen
komen en wacht. Wat de verzoening betreft,
in den zin dien men gewoonlijk aan het
woord hecht, wordt er zelfs niet aan ge
dacht, De verzoening kan alleen plaats
hebben op grondslagen, waarover de Itali-
aansche regeering zelfs niet in discussie wil
treden. «De eenige zaak die men zou kun
nen verkrijgen," zeide mij heden een op
het Vaticaan in aanzien staand prelaat,
voegt de correspondent er aan toe «be
staat hierin, dat wij als goede naburen
leven, zonder in eenige plagerij te verval
len." Zoo nu moet de hoop van beide kan
ten opgevat worden.
De hertog van Orleans poseert reeds ge
heel als pretendent naar den Franschen
troon. Na de begrafenisplechtigheid ontving
de zoon van den graaf van Parijs in het
Grosvernor-hotel te Londen een deputatie
van ongeveer 1000 Franschen, tot wie hij de
volgende woorden richtte«Nog onder den
indruk van mijn smart, ontvang ik de ver
zekering uwer toewijding en dank u daar
voor. Uwe tegenwoordigheid getuigt niet
slechts voor den eerbied en de gehechtheid
voor hem dien wij verloren hebben, maar
zij levert ook het bewijs van uwe trouw
aan de beginselen van het nationale en tra-
ditioneele koningschap, waarvan ik de ver
tegenwoordiger ben en Hij mij de erfenis
liet. Ik ken de rechten welke die erfenis
mij toekent en de plichten welke zij mij
oplegt tegenover Frankrijk. Geleid door het
heerlijk voorbeeld hetwelk mijn vader mij
gaf tijdens zijn leven en hij bezegeld heeft
door zijn zoo moedig aangeblikten en chris-
telijken dood, gesterkt door uwe hulp en
door de hulp der afwezige vrienden, die uit
alle streken van Frankrijk mij de betuiging
hunner toewijding zonden, en met een beroep
op alle moedige mannen, zal ik zonder zwak
heid den plicht vervullen die mij is opge
legd. Hoewel nog jong, ken ik mijn plicht.
Mijn groote liefde tot Frankrijk zal mij
met Gods hulp alle kracht, alle energie
waarover ik beschik, doen aanwenden om
dien te vervullen.
De hertog dankte daarna de raadslieden
zijns vaders, omhelsde Boeker, d'Audiflret
Pasquier en Buffet en drukte de hand van
Hervé en enkele anderen. Hij deed daarna
de rondte door de zaal, richtte tot het mee
rendeel der aanwezigen het woord en noo
digde enkelen uit tot een diner. Veel opzien
heeft het gewekt, dat de nieuwe pretendent
den vertrouwden raadsman zijns vaders,
graaf d'Hau.ssonville, die den graaf van
Parijs ïn Frankrijk vertegenwoordigde, ont
slagen heeft. Toen de graaf te Stowe House
aankwam, werd hem beduid, dat hij zou
behandeld worden met al den eerbied dien
zijn rang vereischte, maar dat zijn raad
niet meer zou worden ingewonnen. De graaf
vroeg en verkreeg toen zijn ontslag en
vertrok nog voor de begrafenis. Naar men
beweert, wil de hertog van Orleans zelfde
leiding zijner partij met jeugdiger krach
ten voeren.
Naar de Times uit Lisabon verneemt,
bevat het Jornal do Commercio een blijk
baar officieus hoofdartikel, waarin wordt
verteld dat Portugal in zake zijn geschil
met Brazilië over de Braziliaansche vluchte
lingen eerst de bemiddeling van de Veree-
nigde Staten en naderhand die van Enge
land heeft ingeroepen. De regeering der
Unie had de bemiddeling afgewezen, maar
Engeland had zich er toe bereid verklaard.
De Braziliaansche regeering wees echter
het bemiddelend voorstel van de Engelsche
barsch af en verklaarde dat zij de diploma
tieke betrekkingen met Portugal niet
wenschte te hervatten. Daarop had Enge
land zijn voorstel ingetrokken en verklaard
het niet te zullen hernieuwen. Volgens den
correspondent der limes behelst bovenstaand
artikel ettelijke onjuistheden Portugal heeft
nooit de bemiddeling der Vereenigde Staten
ingeroepen en Engeland heeft zijn voorstel
ter bemiddeling niet ingetrokken, daar het
antwoord van Brazilië, hoewel niet bevre
digend, een hervatting der diplomatische
betrekkingen tusschen Portugal en Brazilië
volstrekt niet uitsluit.
Volgens berichten uit Shangai oordeelt
de Chineesche opperbevelhebber in Korea
een winterveldtocht onvermijdelijk. Hij be
veelt zich daarom aan, om de soldaten
warme kleeding te verschaffen. Naar ver
teld wordt, is het tweede reserveleger
bestemd voor Korea, gevormd. Het is tien
duizend man sterk en staat onder opperbe
vel van Lisemingtsjan. Eerstdaags zal het
naar het schiereiland trekken. Omstreeks
den 2n dezer is een hardnekkige slag tus
schen Chineezen en Japanners te Kacheng
geleverd. De berichten zijn tegenstrijdig,
maar men denkt, dat de slag onbeslist is
gebleven.
ten, of ze ernstig of vroohjk zijn, gelijken
indringende gezellinnen hoe meer wij ze van
ons willen afweren, des te drukker komen
zij ons opzoekenen waarom zal ik het u
verhalen, moederlief gij-zelve denkt niet
met weerzin over hetzelfde onderwerp
en is zelfs vader niet, al iaat hij 't niet be
merken, Frits Von Sydow, wiens oud-oom
hij is, van ganscher harte genegen
«Nu ja, t is waar," antwoorde mevrouw
Von Burgdorf, «Frits is een jongen, op wien
niemand boos kan worden - en al heeft
uw vader zijn aanvraag om uw hand voor-
loopig afgeslagen, alle hoop heeft hij hem
voor later niet ontnomen: mijnheer de
luitenant moet eerst kapitein zijn, en dan,
als hij zich de eer waardig heeft gemaakt
den schoonzoon van den raadsheer Von
Burgdorf te worden, mag hij zijn aanzoek
herhalen, want tot nu toe kan hij als zijn
verdiensten slechts op eenige overmoedige
jeugdige onbezonnenheden wijzen."
«Maar hij is geheel veranderd, moeder.
Sinds hij het page-kleed heeft afgelegd, is
hij een toonbeeld als officier. En heeft hij
niet geboet voor zijn streken, drukte de
ongenade van koning Frederik niet zwaar
op hem, zond de Koning zijn vroegeren
lieveling niet naar Charlottenburg in gar
nizoen Gij weet niet hoe zwaar het Frits
valt, met meer in de omgeving des Konings
te zijn, voor wien hij zijn leven zou willen
geven."
«Ja, ondanks alles is hij een edel karak
ter", antwoordde mevrouw Von Burgdorf
«en mij heel wat welgevalliger dan luitenant
Von Farnbach, die sinds eenigen tijd mijn
echtgenoot zoo weet in te nemen."
Julia verbleekte«ik weet waarom hij
het doet," antwoordde zij «zijn indringend
heid, zijn veelvuldige bezoeken gelden mij
meer dan eens waagde hij toespelingen'
die ik niet wilde begrijpen; hij zal om mijn
hand werven en" zij barstte in tranen
los - «wie weet of vader hem niet in
willigt
Mevrouw Von Burgdorf sloot haar dochter
in de armen. «Wees bedaard, mijn kind
vader zal u zeker niet ongelukkig maken
stil, er wordt gebeld, ik hoor hem komen."'
De dames namen haar werk op en enkele
minuten later trad de raadsheer in de huis
kamer.
De heer des huizes was een man in de
y ff Big jaar, van middelbare grootte en tame
lijk gezette gestalte. Zijn eenigszins rood
gelaat had een uitdrukking van groote streng
heid, die door een welwillenden oogopslag
getemperd werd.
«Ik breng u een aangename tijding," zei
hij, nadat hij zijn gade en dochter begroet
had. «Zijne Majesteit had mij ontboden de
Roning was zeer opgeruimd gestemd en
nadat ik de gewenschte mededeeling ge
geven had, zette hij het gesprek met mij
voort. Hij vroeg mij naar u beiden en gaf
mij te kennen dat het hem aangenaam zou
zijn, u op het gemaskerde bal te zien dat
over drie dagen in het operagebouw zal
plaats vinden."
Het gelaat zijner echtgenoote straalde
van genoegen, terwijl Julia stil en ernstig
bleef, als zoo even.
«De bedoeling van Z. M. is," zoo ging
de raadsheer door, «door dit gemaskerde
bal een toenadering te brengen tusschen den
adel en de hoogere burgerklasse en de be
ambtewereld. Ik heb natuurlijk dadelijk de
uitnoodiging aangenomen."
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEOAMSGHE COURANT
•L
J VJ."*»-*
