Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
loeier Mo potioeier werfl.
17de Jaarg.
Zondag 30 September 1804.
No. 5004.
^xtvean *g$oter&tvaat 50.
&ERSTE BLAD.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maandenf 1.50
franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer.
- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
Parijsche Kroniek.
T
ge|- °„en lk na mijn uitstapje in het altijd
be '6 ^aderland hier weder wat in de
hoe was gekomen, viel het mij op
ges er meer over de anarchisten
fi)gt',r°^en 6n §esc^reven wordt, zoodat men
ste!l 6en'^en Srond zoude mogen veronder-
be eu°' voornaamste opruiers en
^®thoofden dezer secte ot achter slot of
land uitgezet of ontvlucht zijn. Laten
die 6c'lter met te spoedig vertrouwen in
len blijkbare kalmte der gemoederen stel-
atw 6n ^ever bijeenkomst der Kamers
Vooachten om te zien wat er zich dan weer
Var)r nieuws zal voordoen. Ook over den dood
den Graaf van Parijs wordt niet veel
Proken en de jonge hertog van Orleans,
etlj?&enw°°rdige pretendent, heeft hier wel
Set'0]6 vr'en(len' doch de partij is zoo in
kg §eslonken, dat men er hier geen re-
meer mede te houden heeft en de
bedPub'-iek van dien kant in het geheel niet
bevre'^d wordt. Le Correspondant
(jan.at een prachtig artikel over de laatste
(j, j.er' Van den Graaf van Parijs door Mgr.
^Ulst geschreven.
pa ,e President Casimir Perier, wien de
doorJZ0naarS voriSe weeb bijna dagelijks
hij de straten konden zien rijden, wanneer
u't ot" groote manoeuvres, en het laatst
zaf> aateaudun, in de Elysees terugkeerde,
ee^ er zeer tevreden en gerust uit, hetgeen
öe .^°eden indruk op de menigte maakte.
do0 aatstl? maal dat hij de Rue Lafayette
<le leed> was hij grijs van de stof, evenals
(j0oöeneraa's die naast hem in de landauer
War artillerie-paarden getrokken, gezeten
g^g80' en 200 la guerre comme a la
r,U; r''e vat» de krijgsoefeningen terug kwa-
sC|j.Generaal de Galifet heeft op eene
firende wijze de artillerie voor het
Feuilleton.
Uit het Zweedsch.
2)
drig6 j^ekhouder had in zijn leven slechts
Hooi 1'dealen gehad zijne Malin, eene
pijp kolom cijfers, en na het eten eene
Zich En die pijp tabak ontzegde hij
de u. n'et toen bij trouwde. Toen echter
kaar 8'ne Msiria geboren werd, droeg hij
arrnen8ewoonlijk na den maaltijd op zijne
r°°ken en 200 k°n bij immers niet meer
kebhQ Waarmee toch zou hij zijne pijn
»Ik h vastgehouden
b'oedp, Je PUP gestopt, papaatje,''" zeide
j,u Malin dan tot hem.
dit ar"!"6 .P'j.P Gch watik kan toch
Hordh kleme wurm niet berooken ant-
er ap e de boekhouderen sedert werd
r°°kt 6p' n°g maar eene zondagspijp ge-
En eens, toen moeder de vrouw de
laatst aangevoerd, want hij zal nog in dit
jaar wegens zijn leeftijd ontslag uit den
dienst moeten nemen, hetgeen daarom des-
temeer te betreuren is, omdat hij zeer
moeielijk te vervangen zal zijn, en het leger
in hem een van de vurigste en bekwaamste
aanvoerders verliest, die zijne troepen wist
te bezielen en waarin de soldaten een onbe
perkt vertrouwen stelden.
De reis van den president naar Chateaudun
was de eerste officiëele welke hij als hoofd
van den staat deed, en de geestdrift welke
hij ontmoette, moet niet groot geweest zijn.
Het weder was echter prachtig, hetgeen bij
zijn ongelukkigen voorganger, Carnot, zoo
zelden gebeurde dat, hoorende hij op reis
zoude gaan, men al gewoon was te zeggen
»dan zal het regenen."
Het reizen door en buiten hun land wordt
door de vorsten en presidenten steeds meer
en meer in praktijk gebracht, en het is in de
laatste jaren niet alleen meer de keizer van
Duitschland die daarin het voorbeeld geeft.
Men verhaalt, ik weet niet of het een anec
dote is, dat Casimir Perier bij de uitreiking
der decoraties na de groote revue de ridders,
hun het kruis van eer op de borst speldende,op
de beide wangen voor het front omhelsde,
hetgeen zelfs de zoo licht ontvlambare Fran-
schen wel wat al te teeder voorkwam. De
redevoeringen bij die bezoeken gehouden,
waren weer lang en talrijk. Dat dit al een
zeer oud gebruik moet zijn, leeren wij uit
de beschrijving van een reis van Hendrik IV
aan zijn goede stad Amiens. Aldaar tegen
den nacht aangekomen, wilde de burge
meester der plaats hem toch begroeten en
ving zijn rede aldus aan »Mijn zeer groote,
zeer goede, zeer machtige," svoegt er
ook maar »zeer vermoeide" bij, viel hem de
Koning in de rede, sen vergun mij tevens
te gaan slapen", en zonder de toestemming
daarop af te wachten, ging hij naar zijn
vertrekken.
Louis Philippe, die de naam had van gie
rig te zijn, gat aan een kleine gemeente,
waar hij op reis zich moest ophouden, een
vaandel ten geschenke. Dit vaandel was
nog al zwaar en de maire die het in ont
vangst nam, een grijsaard. «Mijnheer de
Maire," zeide de Koning, sgeeft u de moeite
niet het vaandel zelf te dragen, dit zoude
u kunnen vermoeien." »Sire," antwoordde
de oude, die natuurlijk eene beleefdheid
wilde zeggen, »wat uwe Majesteit geeft, is
nooit zwaan"
schrijftafel van haren man wat opruimde,
vond zij daar een snippertje papier met
eene zeer ingewikkelde becijfering, aan
welke zij geen touw kon vastmaken. Doch
onderaan stond geschreven
»Drie pijpen daags, over 365 dagen, maakt
45 kronen in de spaarbank voor de kleine."
Moeder Malin het van deze ontdekking
niets merken doch als zij na het eten naren
Anders aankeek en zag hoe hij daar zat
met de kleine op den arm en de onderlip
een weinig neergetrokken op de plaats waar
vijftien jaren lang zijn pijp placht te zitten,
dan voelde zij dat de nieuwe' draden, die
zich om haar en haar kindje heensponnen,
haar tegelijk nog vaster samenbonden met
haren goeden man.
En Maria groeide als kool, en werd lief
en braaf, en ging naar school, en werd
daar zóó geleerd, dat zij hare moeder vaak
genoeg in verlegenheid bracht met haar
onophoudelijk vragen.
Doch er waren er ook nog anderen, die
opgroeiden in deze zelfde stad en onder
dezen was een onuitstaanbare hoop jongens,
die natuurlijk allen naar het gymnasium
moesten, zoodat het dan ook volstrekt niet
te verwonderen was, dat er aan deze in-
Tot op den 22 September hadden zich
reeds 537 architecten, ingenieurs en kun
stenaars, bij de Commissie, belast de con
coursen voor de Tentoonstelling van 1900
te beoordeelen, doen inschrijven. Daar men
zich tot de maand December kan aanmelden,
zoo zal het getal bij de sluiting zeker wel
duizend bedragen. Wat een reuzenwerk.
De commissaris-generaal, mr. Alfred Picard,
heeft aan de administratie het recht voor
behouden om uit al die plannen de gedeel
ten over te nemen welke het meest moch
ten bevallen, zonder daarom verplicht te zijn
het geheele plan uit te voeren, en dit is
een zeer verstandige maatregel, want de
knapste man kan op zeer vele zaken een
uitmuntend inzicht hebben en weer op an
dere punten geheel falen, en met het beste
te nemen waar men het vindt, komt men
zeker de volmaaktheid het meest nabij.
Ook de financieele commissie heeft geen
gemakkelijke taak. Zij heeft zich tot de
bekende financiers gewend, die de verschil
lende combinatiën reeds hebben ingele
verd en de Commissie zal zich spoedig met
de interessantste en vernuftigste onder haar,
gaan bezighouden. Over het ontwerp
Deloncle, om op de Tentoonstelling de maan
op een meter afstand te aanschouwen te
geven, waarover ik reeds vroeger schreef,
werd zoo weinig meer gesproken, dat men
met recht kon veronderstellen, het alleen
bij het plan van deze groote t>attraction
zoude blijven. Doch ziet, daar komt het
weder boven water.
richting nog een extra leeraar moest aan
gesteld worden.
En die extra leeraar kwam dan ook een
jonge man met een blonden knevel en met
de trouwhartigste blauwe oogen, die men
zich denken kan.
En toen hij deze blauwe oogen op de
kleine Mia geworpen had, scheen het hem
toe, dat Mia óók iets geheel extra's was,
en zoo ontstond daaruit weder eene van
die dwaze verliefdheidsziekten, tegen welke
al de wijsheid en levenservaring van oudere
menschen nog geen remedie hebben kun
nen uitdenken.
De boekhouder was een veel te stil en
bescheiden man, om zich tegen den elemen-
tairen loop der natuur aan te kantenen
zoo geschiedde het, dat de jonge man hem
slechts ééns om zijne Mia behoefde te vra
gen en bij kreeg haar ook! Zijne Mia!
Diezelfde Mia, voor wie de ouders geleefd
en gewerkt en gezorgd en ontbeerd had
den, negentien jaren lang!...
En deze jonge schoolmeester kende haar
heeleinaal pas vijl maanden
Waarlijk, wij mannen hebben 'tgoed!
Een onbezorgd leventje leiden wij, totdat
wij op eenen mooien dag hier of daar een
De heer Picard, hierbovengenoemd, moet
zich daar bijzonder mede bezighouden en
heeft reeds enkele directeuren der grootste
cristalfa brieken vragen gesteld over het ver
vaardigen der reuzenleuzen (teleskoopglazen)
welke daarvoor moeten gebruikt worden.
Het idee om in plaats van den Eiffeltoren,
een landschap, met of zonder wandelaars op
de maan te kunnen zien, zoude eene vclou"
zijn, waarvan een ieder zoude willen kunnen
meepraten.
Dat de benaming van»de maan op een
meter afstand" meer als eene manier van
spreken, moet beschouwd worden, zal een
ieder begrijpen want zelfs, indien men ob
jectiefs van drie of vier meter, die 6000
maal en 8000 maal zouden vergrooten, konde
maken, dan nog zoude in het laatste geval
de maan 48 kilometers van ons oog ver
wijderd blijven.
Behalve dat het gezicht van het grootste
sterrekundige objectief der wereld reeds
iets zeer merkwaardigs zoude zijn, de kans
om te zien en dus te weten of zich op de
maan levende wezens voordoen, of dat, wat
het meest geloofd wordt, deze planeet in
derdaad dood is, maakt de zaak nog veel
belangrijker. En wat zoude er niet op de
planeet Mars, waar wij zoo weinig van
weten, kunnen waargenomen worden
Wellicht komt men er toe, ons die ge
heimzinnige kanalen en dat regelmatige
kruis zoo bij herhaling gezien, te verklaren,
evenals die vreemde lichtstralen, welke nog
niet lang geleden al de geleerden zoo ver
baasden.
Wat zal zoo'n monsterteleskoop, zoo het
plan ten uitvoer kan gebracht worden, geen
vreemde dingen aan de kinderen der twin
tigste eeuw te aanschouwen geven
Fidéuus.
Parijs, 28 September 1894.
zoet maagdelijn ontmoeten, dat louter voor
ons genoegen werd grootgebracht met al
de liefde en zorg en teederheid van de
wereld. En alswij dan gelieven aan te klop
pen, dan nemen wij dit alles weg van de
arme ouders, die dan eenzaam moeten voort
leven en zich met een tweede, straks met
een derde plaats in het hart hunner lieve
linge hebben tevreden te stellen.
Doch wacht maarHet wordt ons een
maal met woeker thuisgebracht, wanneer
aan anderen de beurt komt van aankloppen,
en aan oris-zelven de beurt van afstaan!
De extra jonge man werd weldra leeraar
aan het gymnasium in eene andere stad,
die zoo ver weg lag, dat het 23 kronen en
78 oere kostte om er heen te komen
derde klas, nota bene
Het geld werd dus uit de spaarbank ge
haald gebak en muskaat en sigaren wer
den er ingeslagenen Mia verscheen met
den myrthenkrans op hare bruine lokken.
Slot volgt.)
