Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
Kennisgeving.
Kennisgeving^
17de Jaarg.
Vrijdag 14 December 1894.
No. 5067.
bureau *3Öofcrsfvaaf 50.
Om 200 pond sterling.
^GEMEEN overzicht.
Fenill e ton.
PRIJS TAN DIT BLAD:
4 oor Schiedam per 3 maanden1.50
Franco per post door geheel Nederland - 2.
Afzonderlijke Nommers- 0.05
dra
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0-60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
Aan
de Ingezetenen van
SCHIEDAM.
3\j het aanvaarden van het ambt van
^ürgerneester Uwer gemeente, is mij van
VVe zijde de meest hartelijke ontvangst
Bii
deel gevallen.
et is mij een ware behoefte U hiervoor
"lljk mijn dank te betuigen en de hoop
i te opreken, dat mijn optreden moge
S> °rderlijk zijn aan het welzijn van
*ch'edam.
Schiedam, 13 December 1894.
VERSTEEG,
Burgemeester van Schiedam.
Burgemeester van Schiedam
J'engt ter algemeene kennis, dat zoodra
i zich metterwoon te Schiedam zal heb-
^evest'"d, hij aankondiging zal doen
1 de uren waarop hij voor een ieder zal
Ja te spreken.
Schiedam, 13 December 1894.
De Burgemeester voornoemd,
VERSTEEG.
13 December '94.
blijkens berichten uit Parijs is de pre-
jJent der Kamer van afgevaardigden, de
^urdeaui die sedert eenigen tijd onge-
Was, gisteren aldaar overleden. Auguste
l8N6nt ®urc*eau werd den 10 September
w te Lyon geboren. Toen de oorlog van
liet losl)arstte' was dij jaist toegelaten tot
hia >V°^en der lessen aan de hoogere nor-
a|school, maar zijne vaderlandsliefde drong
■n het leger dienst te nemen. Hij
den veldtocht mede, werd gewond
baar het Engelsch
van
Harry Becking.
3)
F
n toen S'00P dij eindelijk naar den kelder
I" ('en winkel, stak er een kaars aan,
Vj ^Hd.den wekker op.
minuten later was hij weer op straat,
W P°«dde hij zich met groote stappen
den trein.
^i'ee'ri ^orvil'e vernam, toen hij de gemeu-
kamers van zijn schoonbroeder be
llij e' dat zijn gastheer nog niet thuis was.
?ijtleWas voor zaken uitgeroepen, vertelde
'Ie 'ospitamaar hij hoopte toch vóór
Ifij van zijn gast weer terug te zijn.
opda^3,8 evenwel nog niet weer komen
"eri' ?n onze arme Tom was alweder
ijn eigen, minder aangenamen gedach-
en door de Duitschers gevangen genomen.
In Frankrijk teruggekeerd, voltooide hij zijne
studiën in de philosophic, en doceerde dit
vak te Etienne en later aan het lyceum
Louis-le-Grand. In het jaar 1881 werd hij
aan het hoofd geplaatst van het Kabinet
van den heer Paul Bert, minister van on
derwijs. Voor de verkiezingen in het depar
tement der Rhone, werd hij in 1885 door
de opportunistisch-republikeinsche partij
candidaat gesteld en dadelijk gekozen met
meer dan 27 duizend stemmen. Ook in 1889
kwam hij te Lyon met overweldigende meer
derheid uit de stembus. Toen in Maart
1890 vier Fransche afgevaardigden zouden
gezonden worden naar de internationale
conferentie te Berlijn ter bestudeering der
arbeidersvraagstukken, behoorde ook Bur-
deau tot dat getal. Aan zijn gedrag in
den Fransch-Duitschen oorlog had hij het
te danken, dat zijn borst met het Legioen
van Eer versierd was.
Het overlijden van Burdeau wekt groote
deelneming in de politieke wereld en in de
pers. Een zeer opmerkenswaardig artikel
wordt den overledene gewijd door den Temps.
Niet zonder bitterheid herinnert het avond
blad, dat ook wijlen de Kamervoorzitter het
lot heeft gedeeld van eigenlijk alle politici
van beteekenis onder de republiekver
guizing en laster hebben het leven van
Burdeau vergald en zijn misschien mede
de oorzaak geweest van zijn vroegtijdigen
dood. En het antwoord op al die verdacht
makingen komen de omstandigheden brengen,
waaronder de Kamerpresident gestorven is.
Zoon van een ondergeschikt beambte aan de
veeartsenijkundige school te Lyon, zijne
studiën slechts hebbende kunnen voltooien
met behulp van beurzen, laat Burdeau zijne
echtgenoote en kinderen zonder fortuin achter.
Hij heeft een belangrijke rol gespeeld in
het politieke leven der derde republiek, is
minister van marine en van financiën ge
weest, om als Kamervoorzitter te sterven,
maar de republiek zal zijne betrekkingen
tengang overgelaten. Hij deed echter zijn
best, om nu niet meer aan die oude kwestie
te gaan denken, en zeide bij zich-zelf, dat
de daad nu toch eenmaal onherstelbaar was
geworden, Onherstelbaar?..
Dien avond reed er stellig en zeker geen
trein terug naar Lesterburymaar de af
stand bedroef slechts twaalf mijlen, en indien
hij zich terstond te voet op weg begaf, zou
hij vóór één uur weer thuis kunnen zijn.
Hij had de klok van den wekker zoo gezet,
dat zij om één uur at zou loopen, in de
meening dat er dan minder gevaar zou zijn
voor de aanwezigheid in dien omtrek van
iemand, die den brand kon ontdekken en
de vlammen dooven, vóór en aleer zij nog
goed waren begonnen. Wanneer hij naar
huis terug liep, zou hij nog juist bij tijds
kunnen komen om zijn werk weer onge
daan te maken. Doch hij liet de gelegen
heid ongebruikt voorbijgaan en verzette
geen voet.
Zijn schoonbroeder kwam eindelijk lang
over elven thuis, duizend excuses makend
en al de schuld gevend aan den trein, die
door een gebrek aan de locomotief meer I
dan twee uur te laat was gekomen.
»Je hebt Emma dus niet meer gezien
te hulp komen, en zij zal dit doen, met de
gratie en de royaliteit, waarmede dit in
Frankrijk geschiedt om ze verzorgd te weten.
De regeering zal een voorstel indienen om
een pensioen toe te kennen aan mevrouw
Burdeau, bij haar vooroverlijden over te
gaan op de drie kinderen, waarvan het
oudste een voorkind is uit haar eerste huwe
lijk met een broeder van den nu overledene.
De begrafenis zal geschieden op kosten van
de regeering of van de Kamer en waar
schijnlijk Zondag plaats hebben.
De Kamer zal heden bijeenkomen om
officieel kennis te nemen van het overlijden
en daarna vermoedelijk haar volgende ver
gadering ten teeken van rouw tot Maandag
te verdagen. De vlaggen hangen halfstok
aan het Palais Bourbon en de ministeries
van Marine en Financiën. De secretarissen,
welke het bureau der Kamer vormen, zullen
de laatste wake doen bij Burdeau's lijk.
Burdeau is de eerste Kamervoorzitter onder
de republiek die in functie overlijdt. Het
is mogelijk dat de verkiezing van een nieuwen
voorzitter eerst zal plaats hebben met het
nieuwe zittingsjaar, daar de thans te be
noemen president hoogstens eenige dagen
zou presideeren.
In een opzien wekkend hoofdartikel ver
klaart de te Berlijn verschijnende Neuesle
Nachrichten,dat het Umst wrz-ontwerp tegen
over de gemeenschap der staatsburgers te
ver en tegenover de sociaal-democratie niet
ver genoeg gaat. Binnen korter of langer
tijd zal de regeering toch haar toevlucht
moeten nemen tot eene bijzondere wetge
ving tegenover de sociaal-democraten, zelfs
op gevaar van eene ontbinding van den
Rijksdag. De Rijksdag zou dus beter doen
terstond hare aandacht aan een uitzonde
ringswet te schenken dan het zich nu nog
moeilijk te maken met dit ontwerp, dat voor
de gemeenschap veel bezwaren heeft, geen
gevolgen van beteekenis belooft, en de onte
vredenheid slechts vermeerdert, die den
sociaal-democraten ten goede komt.
vroeg hij, zoodra hij zijn overjas had uit
getrokken.
Tom keek hem versuft aan.
sEmma?! Die is op 'toogenblik in Lon
den 1"
»0 neen, dat is zij niet," antwoordde
haar broeder. »Toen ik naar huis ging, ben
ik haar op het perron te Clunted tegen
gekomen. Zij was van gedachten veranderd,
zeide zijblijkbaar poogde zij zorgvuldig
het een of andere geheim verborgen te
houden. Ik vroeg haar, of zij met mij mede
hier naar huis wilde gaan, en nam mij
alvast voor, dan voor mij-zelven een slaap
plaats op de sofa in gereedheid te brengen
maar Emma wilde liever rechtdoor naar
haar eigen huis terugkeeren. Zij zeide, dat
zij daar dan nog wel zou kunnen wezen
vóór gij heengingten zoo ze er u niet
meer trof, moest gij hier maar stil blijven
w aar gij waart. Zij was vreeselijk vermoeid
en zou nog even een kop thee voor zich
gereed maken, en daarna onmiddellijk naar
bed gaan. Ik moest u vooral zeggen, dat
ge u toch om harentwil volstrekt niet haas
ten zoudt.Maar, kerelwat scheelt je
in eens
Want Gorville was plotseling opgespron-
Volgens berichten uit Budapest hebben
de Hongaarsche regeering en de liberale
regeeringspartij van haar geestverwanten in
tal van Hongaarsche steden dank en huide
adressen ontvangen ter gelegenheid van de
zegepraal der Loge over den Keizer! Van
een aftreding der tegenwoordige ministers
is reeds geen sprake meer; allen nog van
wijziging in het Kabinet, zoodra het voor-
loopig crediet op de begrooting, gisteren
door de Kamer toegestaan, door beide Hui
zen zal goedgekeurd zijn. Ieder oogenblik
kan een collectief herderlijk schrijven van
het Hongaarsche episcopaat worden ver
wacht.
De te Londen verschijnende Daily News,
het hoofdorgaan van het liberale kabinet-
Rosebery, meldt dat het Parlement tegen
5 Febr. is bijeengeroepen.Het zal derhalve
nog eenigen tijd duren, voordat men zal
vernemen wat lord Rosebery zal doen, ten
einde de weerspannige pairs tot rede te
brengen. Maandag hield lord Rosebery weer
een politieke rede te Devonport. De minister
sprak natuurlijk over den ongunstigen uitslag
der beide laatste Parlementsverkiezingen. Hij
achtte zich door de nederlaag welke de libera
len hebben geleden, geenszins ontmoedigd.
Alleen kwam hij tot de slotsom, dat de libe
ralen voorzichtiger moeten wezen met het
kiezen van candidaten, want, naar men weet,
wijt de Daily News de jongste nederlagen der
regeeringspartij hoofdzakelijk aan het feit,
dat liberale candidaten werden gesteld die
in het district niet bekend waren. Voorts
verklaarde lord Rosebery dat de regeering,
zoodra het Parlement weer bijeenkomt, de
Iersche landwet en het bekende wetsont
werp tot scheiding van Kerk en Staat in
Wales, weer zal indienen. Tevens herhaalde
de minister de verklaring, dat de regeering
krachtig tegen het Hoogerhuis zal opireden,
want hij kon niet dulden dat de pairs de
totstandkoming blijven beletten van her
vormingen, welke de regeering noodig acht.
De Daily News verneemt uit Constanti-
gen, met woest rollende oogen en een doods
bleek gelaat.
»Emma is dus nu thuis herhaalde hij
met schorre stem.
»Ja zeker is zij daten ik weet niet
beter, of zij ligt op 'toogenblik gerust in
haar bed te slapen.
»Dan groote hemelwat heb ik
gedaan stamelde Gorville, terwijl hij reeds
de kamer uit- en de gang invloog, om zijn
hoed te halen.
»Maar, beste jongenge kunt van avond
niet meer thuis komen, er gaat geen
enkele trein meer!" riep zijn schoonbroeder
hem in de grootste verbazing toe. Doch
Tom Gorville hoorde hem niet eens meer
hij holde reeds zoo hard als hij kon weg
in de richting van het spoorwegstation.
»Er zal misschien nog wel een trein dien
kant uitrijden," met die gedachte poogde
hij onder het loopen zijn angst en onrust
te sussenmaar zijn hoop bleek totaal
vruchteloos. Er bestond schijn noch schaduw
van mogelijkheid meer, om dien avond nog
per spoor naar Lesterbury te komen.
(Slot volgt.)
HE COURANT
iiiiiuiM'iuiiiiiiiiiiitv'lt.'iiiili'H'niiMiiin'iitniih'Hiii
dBQi n
