Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
18de Jaarg.
Donderdag 17 Januari 1895.
No. 5093.
bureau "gj&oter&tvacd 50.
priestermoorder.
algemeen overzicht.
Feuilleton.
PRIJS VAN DIT BLAD:
Voor Schiedam per 3 maanden
Franco per post door geheel Nederland
Afzonderlijke Nommers
f 1.50
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
16 Januari '95.
De Crisis in Frankrijk.
ministerieele crisis in Frankrijk is
P'°tseling in eene presidentieele crisis ver-
eerd. Een nota van Havas deelt mede, dat
*simir Perier, president der Fransche
republiek, zijn ontslag heeft genomen.
He nota van Havas vat de voornaamste
er>kbeelden samen, die de president der
T^PUbliek voornemens is te ontwikkelen in
e boodschap welke hij tot de Kamer zal
échten. De President heeft het besluit ge
komen uit zijn ambt te treden. De verga
ring en de stemming der Kamer van Maan-
a§ zijn in zijne oogen slechts ondergeschikte
lr'cidenten in den strijd dien men tegen het
Parlementaire stelsel en tegen de openbare
^rijheid heeft aangebonden. Hij had gehoopt,
at het presidentschap der republiek, ont-
°°t als het is van middelen om krachtig
°P te treden, ook verschoond zou blijven
Vat> de aanvallen der partijen en dat het
Politiek vertrouwen van alle republikeinen
em kracht zou verleenen. Hij had gehoopt,
dat
in
zij die hem zijns ondanks'gesteld hadden
oen post, waar hij de gelegenheid om
z'ch zeiven te weren, mist, zich de verde
ling van den ambtenaar die de hoogste
^aardigheid des lands bekleedt, tot taak
z°uden hebben gesteld.
He President heeft den ministers ver
acht hunne aanvrage om ontslag in te
bekken, teneinde een geregelde overdracht
^an het bewind te verzekeren. Dupuy heeft
presidenten van Kamer en Senaat van
eriers besluit in kennis gestelddeze zullen
6t Parlement tot eene spoedeischende
^ergadering bijeenroepen. Hier dient in
erinnering te worden gebracht het ook
adelijk na den dood van Carnot toegepaste
ark 7 van de Constitutioneele Wet van
Februari 1875, luidende: »In geval het
ambt van president der Republiek door
°Verlijden of door welke andere oorzaak
2)
In dezen zin hield de hoofdman dien
,v°nd eene vurige toespraak en sloot met
woorden welke naderhand, toen Gari-
aldi met zijn gepeupel zich van de stad
nester maakte, het wachtwoord der vijan-
en Van Q-0dg Kerk geworden zijn »Rome
°I de dood J
sJa, Rome of de doodherhaalden de
roeders" begeesterd in volle koor en zij
r°nken op de gezondheid van Mazzini, den
grootmeester der loge van Genua en de
®r*ge steunpilaren van het jong Italië en
den spoedigen ondergang van het Pausdom.
*Rome of de dood," begon den spreker
P nieuw, »dat is, geëerde broeders, ons
achtwoord, en het is goed. Echter durven
9 ons nog geene te groote verwachtingen
01'stellen en voor alles niet vergeten, dat
°me nog niet de Kerk isals Rome valt,
ook onvervuld is, zullen de beide Kamers
in vereenigde vergadering onmiddellijk over
gaan tot de verkiezing van een nieuwen
president. In dien tusschentijd is de minis
terraad met de uitvoerende macht bekleed."
Volgens dit artikel moet dus de nationale
vergadering onmiddellijk in Congres (te
Versailles) worden bijeengeroepen om tot
de verkiezing van een president over te
gaan. Het ministerie Dupuy blijft dus voor-
loopig aan en is intusschen met de waar
neming van het ambt van den president
der Republiek belast.
Het ontslagnemen van Casimir-Perier,
hoewel plotseling op de demissie van het
ministerie-Dupuy gevolgd, verwondert nie
mand, die den loop der gebeurtenissen in
■Frankrijk eenigszins aandachtig gevolgd
heeft. Het bleek toch in den laatsten tijd
niet onduidelijk, dat Perier zijn ambt moede
was en hij slechts op eene gelegenheid
wachtte om er zich van te ontdoen.
De ontslag-aanvrage van het Kabinet op
zich zelve zou natuurlijk geen reden geven
voor den president om zijn post te verlaten,
maar de heer Casimir-Périer werd door de
organen der oppositie aansprakelijk gesteld
voor de beslissing welke de oud-minister
Raynal in zake het bekende geschil tus-
schen den Staat en de spoorwegmaatschappij
heeft genomen. Men noemde den heer
Raynal, tegen wien men zeer verbitterd is,
Vami de Perier, want Raynal was minister
van binnenlandsche zaken in het Kabinet
Périer, dat in 1894 optrad. Vermoedelijk
heeft de heer Casimir Périer, die bijzonder
met den heer Raynal bevriend was, zich
deze beschuldiging zóo aangetrokken, dat
hij het noodig heeft geacht zijn post te
verlaten. Dat een president der Fransche
republiek zijn ontslag neemt, is een feit
van groote beteekenis. Met groote belang
stelling ziet men natuurlijk nadere berichten
tegemoet over den loop dien deze zoo plot
selinge ontstane crisis zal nemen.
In de Kamer van afgevaardigden te Brus-
valt zeker veelmaar nog niet alles. Pius,
die oude stijfkop, dien de fanatieken den
plaatsvervanger van God op aarde noemen,
is wel is waar onze hoofdvijand, maar hij
is de eenige niet. Ieder katholiek Priester
is als het ware een stuk Paus, ieder Pries
ter vervangt bij de lichtgeloovigen, die aan
zijne fabels geloof schenken, de plaats van
God. Er bestaat geen zoo afgelegen dorp
in de bergen, dat niet zijn Paus, zijn zicht
baren God heeft. En daarin ligt het groote
geheim der voorbeeldelooze taaiheid en hard
nekkigheid der Katholieke Kerk. Zoolang,
als er nog een katholieke Priester op aarde
bestaat, die Mis leest en in den naam Gods
de zonden vergeeft, zoolang zal er ook eene
Kerk bestaan, en deze Kerk zal, moge zij
zoo zwak in getal en gering aan invloed
zijn, steeds nog den strijd tegen de gansche
wereld opnemen. Er ligt iets waars in de
belofte, welke haar de Nazarener, haar
Stichter, gegeven heeftde poorten der hel
zullen haar niet overweldigen. Daarom valt
er van onzen kant aan geene beslissende
overwinning te denken, zoolang er nog
Priesters zijn.
Ecrasez l infameheeft de onsterfelijke
Voltaire gezegd en Diderot heeft daartoe
sel kwam gisteren de voorgenomen over
neming van den Congo-Staat door de Bel
gische regeering ter sprake. De minister
van buitenlandsche zaken, graaf de Mérode,
verklaarde, dat de regeering nog niet in
staat is volledige inlichtingen over haar
plannen te verschaffen. Het schijnt dat van
elders bezwaren tegen de annexatie van den
Congostaat zijn geopperd. Ten minste de
minister van financiën, de heer De Smet
de Nayer, had volgens den Brusselschen
correspondent der Köln. Zeitung een onder
houd met koning Leopold over deze zaak,
dat bijna den geheelen dag duurde. Deze
besprekingen betrollen hoofdzakelijk de finan-
cieele zijde der kwestie. De radicalen en
de sociaal-democraten blijven zich nog steeds
even fel tegen de inlijving van den Congo-
Staat verzetten, maar toch blijft het waar
schijnlijk, dat in de Kamer eene meerder
heid vQ<y het plan zal worden gevonden.
De Pruisische Landdag is gisteren door
Keizer Wilhelm, koning van Pruisen, in de
witte zaal van het keizerlijk paleis te
Berlijn met eene troonrede geopend. De
Keizer zeide, dat het nog niet gelukt was
evenwicht in de begrooting te brengen,
maar hij hoopt, dat dit zal tot stand komen,
wanneer men het met den Rijksdag eens
zal zijn geworden over de financieele wetten.
Het laatste tekort bedroeg 31.000.000. Dat
van het loopende jaar zal waarschijnlijk niet
onbelangrijk beneden de raming en beneden
dat van het vorige jaar blijven. In de troon
rede worden voorts aangekondigd maatre
gelen ter herstelling der schade door den
storm aan de Noordzeekust aangericht, en
wettelijke regeling van het erfrecht der
boeren AnerbenrechtDe Keizer betreurde
den ongunstigen toestand waarin de land
bouw verkeert en noodigde alle welgezinde
burgers uit samen te werken ter afwering
der aanvallen tegen de maatschappelijke orde.
De troonrede levert volstrekt geen ver
rassingen op en wordt dientengevolge door
de avondbladen ook op nuchteren toon be-
het beste middel gegeven»Hang den
laatsten Koning op aan de ingewanden van
den laatsten Priester." Ja, als wij eerst het
Priesterdom uitgeroeid en van den aard
bodem verdelgd hebben, dan zal het ons
gemakkelijk vallen, ook met het koningschap,
vooral met elke legitieme macht klaar te
komen. Algeheele verlamming, zoo mogelijk
vernietiging van het priesterdom, dat is de
principiëele voorwaarde van den zege der
vrije ideeën over de slavernij des gewetens,
waarin de volkeren sedert eeuwen smachten.
In 'tjaar 1790, in de glansperiode der
groote Fransche revolutie, knoopte men ze
op, men onthoofde en verdronk ze bij hon
derden.
Dit was een radicaal middel. Jammer dat
het einde te vroeg kwam had men twintig
of ook slechts tien jaar lang dien maat
regel tegen het papendom gevolgd, dan zou
de aarde van dit ongedierte gezuiverd zijn,
daarmee zou de Katholieke Kerk vernie
tigd zijn, wij waren aan het doel, wij kon
den dan de handen in den schoot leggen en
den eeredienst van den grooten »Bouw-
meester van 't Heelal" zou zich uitstrekken
van den op- tot den ondergang der zon.
Nu echter zyn wij, helaas! nog niet zoo
sproken. Vermelding verdient slechts dat de
Vossische Zeitung er ironisch de aandacht
op vestigt, dat het geheele Pruisische deficit
door conversie der Pruisische 4 pet. consols
in 3 pets op eenmaal uit den weg geruimd
zou kunnen worden. Dit had men vergeten
in de troonrede te zeggen verklaart het
blad hoewel de conversie bij dentegen-
woordigen stand der koers zonder twijfel
een vraag des tijds is.
Volgens berichten uit Massovrah heeft
het daar in de laatste dagen gespannen.
Generaal Baratieri, de bevelhebber derlta-
liaansche troepen in Noord Oost-Afrika,kwam
den 12n Januari met zijne troepen geheel
onverwachts te Caotil aan. Het opperhoofd
Ras-Mangascha bevond zich daar met 40.000
manschappen. Generaal Baratieri ging on
middellijk tot den aanval over en noodzaakte
den vijand terug te trekken. Ras Mangascha
beproefde daarna een aanval tegen de
Italianen, maar werd ook toen teruggeslagen.
De correspondent van de New-York-Herald
te Shangai deelt mede, dat de beide gede
legeerden van China in gezelschap vaneen
talrijk gevolg naar Japan zijn vertrokken.
Of de onderhandelingen, indien deze wer
kelijk beginnen tot een ernstig resultaat
zullen leiden, blijft zeer twijfelachtig. Op
merking verdient, dat men nu ook in China
begint te protesteeren tegen de harde voor
waarden welke Japan stelt. Zoowel te
Shangai als te Canton, worden reeds mani
festen tegen de muren der poorten aange
plakt, waarin geprotesteerd wordt tegen
het staken van den oorlog. Toch zal de
Chineesche regeering nood gedwongen wel
tot het sluiten van den vrede moeten
overgaan.
Het proces-Joniaux.
De terechtzitting van Maandag was eene
zeer gewichtige. De deskundigen kwamen
getuigen, en vele dokters en apothekers
woonden dit voor hen zoo belangrijk deel
van het geding bij.
ver gevorderd dat walgelijk, zwart ge
dierte is talrijker dan te voren en vermeer
dert zich nog steeds onophoudelijk. Ook kan
men in den tijd, waarin wij leven met
bovengenoemde radicale middelen niet be
ginnen. Wij leven in een geciviliseerd land,
in een zoogenaamden rechtsstaat. Onze wet
ten bezitten de grillen, ook het nuttelooze
leven dezer zwarte leegloopers te bescher
men. Met geweld en met troepen te ver
moorden gaat voorloopig niet, alvorens het
ons gelukt is, het proletariaat, den vierden
stand, de breede massa's van het geringe
volk zoodanig tegen het papendom op te
hitsen, dat zij met geestdrift te werk gaan
en dan hunne zaak grondig afmaken, even
als de sansculotten in 1792. Om deze massa's
tegen hunne Priesters op te ruien, mag
men geen middel ontzien een der beste en
krachtigste is en blijft de leugen en de
laster. Als wij niet meer tegen de zwar
ten, onze aartsvijanden, weten in te bren
gen, dan verzinnen wij iets.
Wordt vervolgd.)
NIEUWE SGHIEOAMSGHE COURANT
niiimiminiwu
■I M IJ» H h
