Dagblad voor Schiedam en Omstreken. 7 C r *- c> Sr :eh;iM"s""'» J 8de Jaar°r. Woensdag 22 Mei 1895. No. 5198. bureau ^cterzivaat 50. «»g.„S iml»«de' ta hr,eRabier.rer ter- ranensnoer. ^gemeen overzicht. &deli»g 4de vI°,0rreCht d6r Urgente PRIJS TAN DIT BLAD: °or Schiedam per 3 maanden Afzond0 V", ?0St d°0r g6heel Nederland 'Aderlijke Nommers PRIJS DER ADYERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. e*ett gistereV'wl iafgeVaai'digden te PariJs V Zeer afwissel T 8ens een storr"achtige he, ïf; *ergaderi„g gehoudek ri *el het me ,g, e der beraadslaging mrheid, 204 e'angriJk de groote min- oo ïard' v°o'r zon/ Thetvoorstel-tierault a 8de dgr Vel T .da Chaffing be- b ^rchisten °nge 3aar aangenomen d Ubbard was *erleenen. De radicaal d 2e beraadslam!Zaa dat de Kamer tijdens aif"®up "n ïull de FranvV 6 spr8ken over de vlag, h«Cf!.«"'schepen ,e Kiel 5 8 h«o dli' a:Cl""- «8 vooriilter I) 8lden vonden ari erte overschreeuwen "«eter-pre l°°r in J' K™»- «iin bank at ''k"t t,-;li:'«Me zich is k °s toe te rnn radicalen chauvin Hik 6t ee% antw 1 ))ï:en stilzwÜgen B redeneeringl!°t hetW8'k °P derge- d eekenis t geven is-" C\Lde ^terpetlaL de V®rgaderinS eerst d6 Van enkel» ger' De hande- SC» 'kolieke milft™0™"18 'n de ro1 ™lke Pen aan een schJ werden door den hart6n bij sprak bliiklf8 Cntl<,k onderwor- antlVatl de anti 2? T gehee' naar het gek °rd van riP meerderheid. Het b °°rd' in he Kam'niSter *erd bi>a niet en 4 WaS ee" °nafgebro- Slaging, 2 JTnS- Na een lange be- C van de 0 «wonderheid de voor- S>8 ,tuSSehen ZT T dö minister 0(p °r de recrpp,.- kwamen, werd van >°nhig'oVernfe g6Weigerde) moN 63 n dag 111 te gaan tot he orde ^6tïlnien D' °rpen met 510 tegen ^n- Daarop werd doorRahW* 21 Mei '95. 9 tde naverteld door T. K) 2) op4eder Ito ï®ntien kniebnfJt0pn de traPPen hes altaars Nd. m611 bij de een ruiter kwam aan win d bluks stee eenzame woudkapel stil- htrM ipend ros Ln h Ult den zadel en bond NN he k aan den naasten eik. Hij-zelf [jet sti)aaf daar 'bonLa 6nS ZÜn beer, de edele vJj pcht8 heiligdom t om hen vrede van Nek er> toen hii v,8 ge,?'eten- Hoe schrok Ndnitgeteer.l m tranen badend, Nh e ontstpirirN". meesteres weder- •egr J Wef den riioVan baren kant, §.®vQel g '-eruggekeerr/i^P'' maar niet zijn bj ri' haakte ,en s°mber voor- Nn ®P Uitl ub van haar meester en ïGlI^naal 0 goede Wolf, waar is lg6 gebiedster", antwoordde de »orde van den dag" voorgesteld, waarin de Kamer, »akte nemende van de verklaringen der regeering en vertrouwende op haar vasten wil om de gewetensvrijheid in het leger te verzekeren," tot de orde van den dag overging. Op de hevige protesten van links nam de voorsteller deze motie wel terug, maar even spoedig nam het cen trumslid Lhopiteau ze voor zijn rekening over en verzekerde de regeering dat zij de motie aanvaardde. Na verschillende stem mingen en nog verwarder besprekingen, werd de motie aangenomen met 335 tegen 218 stemmen. Te ruim half acht werd de rumoerige vergadering gesloten. De commissie uit de van afgevaardigden te Brussel belast met het rapport over het voorstel tot inlijving der Congo-staat bij België, zal waarschijnlijk den 24sten Mei een besluit nemen. In de vergadering, welke de commissie Zaterdag hield, wees de heer De Lantsheore er op, dat eene spoedige beslissing noodig was, want anders zou de Kamer in deze zitting het voorstel niet meer kunnen behandelen en liep men gevaar, dat de Congo-Staat, bij gebreke aan hulpmid delen, te gronde zou gaan. De heeren Beer- naert en Woeste achtten echter een zoo grooten spoed niet noodig, zoodat de com missie, zonder te stemmen, uiteenging. De volgende bijeenkomst is op 24 Mei bepaald. In den Rijksdag te Berljjn werd gisteren in tweede lezing aangenomen het wets ontwerp tegen den slavenhandel. Er zijn zijn verscheidene amendementen ingebracht waardoor de straffen nog worden verscherpt. Verder is een voorstel—Groeber aangenomen betreffende de indiening van een wetsont werp dat het verbieden van de slavernij in huis zal voorbereidefi. Het zoogenaamde Zuckersteuernoth-ontwerp betreffende de verlenging met twee jaren van de bestaande premiën op suiker-uitvoer, is in tweede lezing met 191 tegen 45 stemmen aange nomen. Graaf Zu Eulenburg, de Duitsche gezant bode, »ik kom uit het Heilige Land, om u dit schrijven van ridder Ludolf te over handigen. Hoe ook uw antwoord daarop zal zijn, ik keer in elk geval tot hem terug, want ook ik ben gevangene als hij. Een zelfde lot is ons beschoren." Sidderend nam Udalrika het perkament aan, kuste het haar zoo bekende zegel en las daarop het afscheid van haar gemaal. »En welk losgeld verlangt de Sultan voor mijn gemaal vroeg zij in angstige span ning. sZestienduizend goudstukken." »En voor u, trouwen dienstknecht?" »De helft minder." «Helaas, en ik heb niets", kermde de ongelukkige. «Mijn zwager heeft zich het goed van mijn kind toegeeigend. Ludolf's vrouw dwaalt rond gelijk een bedelares. Alles, tot zelfs mijne kleinoodiën, zijne me ontnomen. O, Heer, o, mijn God vreeselijk is de beproeving, die Gij mijn oplegt. Maar verre zij het van mij te morrengezegend zij de hand, die mij kastijdt. Verleen mijn Ludolf een zalig stervensuur, indien het mij niet vergund moge zijn hem te bevrijden." »Hooge vrouwe," zoo sprak de trouwe Wolf, terwijl hij zijne ontroering zocht te te Weenen, die te Berlijn vertoeft, is door keizer Wilhelm ontbondon naar Prökelwitz, waar de keizer de gast is van graaf Dohna. Natuurlijk wordt deze reis van den gezant weer in verband gebracht met de aftreding van den minister Von Köller, die nog steeds het mikpunt is van de heftige aanvallen der Kölnische Zeitung. Waarschijnlijker is het echter, dat de keizer graaf Eulenburg heeft ontboden met het oog op graaf Kalnoky's ontslag en het optreden van graaf Golu- chowsky als minister van buitenlandsche zaken te Weenen. In antwoord op een tot hem gedane vraag verklaarde gisteren de president van den ministerraad in het Huis van afgevaar- den te Budapest, dat het aftreden van Kalnoky te persoonlijke redenen heeft dan dat er hier eenige verklaring van kon ge geven worden. Op een andere vraag ant woordde Banffy dat de Hongaarsche regeering bij de benoeming van Goluchowski hare meeningen heeft doen kennen, en dat deze ingang hebben mogen vinden. De verkiezingsagitatie is in Italië in vol len gang. Het was eergisteren de laatste Zondag welke aan den groote beslissenden slag voorafgaat. Eigenlijk loopt de geheele strijd over Crispi. Men is voor of tegen hem. Hij zelf heeft alle hoopde kansen op eene schitterende overwinning staan prachtig, zoo meent hij, en hij voorspelt de verzwakking der radicale partij. Door het schrijven des Pausen aan kardinaal Parocchi over de onthouding van deelneming aan de verkiezingen verliest de regeering een groot aantal stemmen. Leo XIII is tot deze in menging gekomen juist door het ijveren van eenige invloedrijke Katholieken ten gunste van deelneming aan den strijd. De orief door Z. H. den Paus aan kardinaal Parocchi gericht, zegt de Romeinsche correspondent van de Mondeheeft een geweldigen en heilzamen indruk gemaakt. De heer Crispi wist wel dat Leo XIII onwrikbaar stond wat het verbod tot deelneming der Katho- verbergen, «ik kan nimmer gelooven, dat een edel ridder als uw Ludolf in den vreemde zal sterven Drie maanden heb heb ik noodig gehad, om deze reis af te leggen, drie maanden gaan met den terugtocht heen. Er blijven dus nog zes maanden over, die wij gebruiken kunnen, om onder zijn talrijke vrienden en bloedverwanten het benoodigde losgeld bijeen te zamelen." De moed herleefde in Udalrika's hart. Allereerst wilde de goede Wolf haar nu onderdak bezorgen. Daartoe geleidde hij haar naar en klooster, waar vrome vrouwen haren tijd met gebed en handenarbeid door brachten. Dit vrouwenklooster vóór jaar door een familielid van Udalrika gesticht, bood haar een veilige wijkplaats. Den knaap nam de dienaar mede. Hij zou hem op zijne tochten vergezellen en door zijn onschuldig wezen de beden om hulp voor zijn vader ondersteunen. Rusteloos doortrok de trouwe Wolf het land, maar zijne moeite hadden niet het gewenschte gevolg. De meeste ridders waren afwezig, medegetrokken naar het H. Land, en hadden al hun geld medegenomen, zelf gouden en zilveren voorwerpen gesmolten en kleinoo diën verpand. lieken aan de politieke verkiezingen betreft, maar tot het laatste oogenblik hoopte hij dat het Vaticaan hem niet openlijk zou durven trotseeren. Hij rekende op een silentium van dien kant en daardoor zou hij in zekeren zin het pleit hebben gewon nen. Zijne handlangers hadden dan kunnen rondbazuinen, dat de H. Stoel de deelne ming der Katholieken aan den strijd stil zwijgend begeerde en reeds was men ijverig in de weer dit praatje te verspreiden. Naar men weet, hebben de gezanten van Frankrijk, Rusland en Engeland te Constan- tinopel namens hun regeeringen den Sultan een memorie overhandigd, waarin een voor stel wordt toegelicht tot hervorming der Turksche provincie Armenië, teneinde de daar wonende Christenen tegen mishande ling der Turken te beschermen. De voor naamste inhoud van dit hervormingsplan is reeds door de Engelsche bladen medege deeld. Nu echter meldt de correspondent der Köln. Zeit. te Constantinopel, dat deze berichten giootendeels onjuist zijn. Wat Frankrijk, Engeland en Rusland verlangen, is nog niet bekend. Daarover zal eerst een besluit worden genomen, zoodra de com missie, welke nog steeds met het onderzoek in Armenië bezig is, haar rapport zal hebben uitgebracht. Voorloopig hebben de drie re- geeringen zich hoofdzakelijk bepaald tot het uitspreken van den uitdrukkelijken wensch, dat afdoende hervormingen, welke in hoofd lijnen zijn aangegeven, zoo spoedig mogelijk in Armenië zullen worden ingevoerd. De Fransche troepen op het eiland Mada gascar blijven voorspoedig. Nu weer is te Parijs een telegram ontvangen uit Majunga, waarin wordt gemeld, dat een legerkamp der Hova's ten zuid-oosten van Marovay door een divisie-infanterie is bestormd en veroverd. De Hova's werden op de vlucht gedreven met achterlating van 60 dooden. Van de Franschen werden een officier en twaalf soldaten gewond, vanwie vier ernstig. Generaal Duchesne, de opperbevelhebber, is nu ook Terwijl de ijverige gezant onverpoosd zijn doel nastreefde en vruchtelooze moeiten deed, bad de bedroefde vrouw onophoudelijk tot God. De voorspraak van alle Heiligen werd ingeroepen. Bedevaarten zou zij onder nemen, een heerlijk kerkgebouw zou ver rijzen op de plaats der eenzame kapel, indien het den Heer van leven en dood behaagde haar beminden gemaal behouden in haar armen terug te voeren. Hoe herlas zij telkens weder den afscheidsbrief van haar ver wijderden geliefde Udalrika stikte kerksieraden en vervaar digde tapijten, welker opbrengst zij voor den gevangene bijeenspaarde. Bij deze spaar penningen voegde zich menige gift van het dankbare klooster, maar wat bracht dat alles bij Zooveel goud was er noodig voor den vrijkoop, dat een minder geloovige ziel stellig had gewanhoopt. Eiken avond evenwel daalde de Engel der tranen neder tot de bedroefde vrouw en verza.melde in zijn saphieren beker de tranen die zij vergoot. Wordt vervolgd nieuwe schiedane courant j- Mei y&.

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1