Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
7 C r *-
c> Sr :eh;iM"s""'»
J 8de Jaar°r.
Woensdag 22 Mei 1895.
No. 5198.
bureau ^cterzivaat 50.
«»g.„S iml»«de' ta hr,eRabier.rer ter-
ranensnoer.
^gemeen overzicht.
&deli»g 4de vI°,0rreCht d6r Urgente
PRIJS TAN DIT BLAD:
°or Schiedam per 3 maanden
Afzond0 V", ?0St d°0r g6heel Nederland
'Aderlijke Nommers
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
e*ett gistereV'wl iafgeVaai'digden te PariJs
V Zeer afwissel T 8ens een storr"achtige
he, ïf; *ergaderi„g gehoudek
ri *el het me ,g, e der beraadslaging
mrheid, 204 e'angriJk de groote min-
oo ïard' v°o'r zon/ Thetvoorstel-tierault
a 8de dgr Vel T .da Chaffing be-
b ^rchisten °nge 3aar aangenomen
d Ubbard was *erleenen. De radicaal
d 2e beraadslam!Zaa dat de Kamer tijdens
aif"®up "n
ïull de FranvV 6 spr8ken over de vlag,
h«Cf!.«"'schepen ,e Kiel
5 8 h«o dli' a:Cl""- «8 vooriilter
I) 8lden vonden ari erte overschreeuwen
"«eter-pre l°°r in J' K™»-
«iin bank at ''k"t t,-;li:'«Me zich
is k °s toe te rnn radicalen chauvin
Hik 6t ee% antw 1 ))ï:en stilzwÜgen
B redeneeringl!°t hetW8'k °P derge-
d eekenis t geven is-"
C\Lde ^terpetlaL de V®rgaderinS eerst
d6 Van enkel» ger' De hande-
SC» 'kolieke milft™0™"18 'n de ro1 ™lke
Pen aan een schJ werden door den
hart6n bij sprak bliiklf8 Cntl<,k onderwor-
antlVatl de anti 2? T gehee' naar het
gek °rd van riP meerderheid. Het
b °°rd' in he Kam'niSter *erd bi>a niet
en 4 WaS ee" °nafgebro-
Slaging, 2 JTnS- Na een lange be-
C van de 0 «wonderheid de voor-
S>8 ,tuSSehen ZT T dö minister
0(p °r de recrpp,.- kwamen, werd
van >°nhig'oVernfe g6Weigerde) moN
63 n dag 111 te gaan tot he orde
^6tïlnien D' °rpen met 510 tegen
^n- Daarop werd doorRahW*
21 Mei '95.
9 tde naverteld door T. K)
2)
op4eder Ito
ï®ntien kniebnfJt0pn de traPPen hes altaars
Nd. m611 bij de een ruiter kwam aan
win d bluks stee eenzame woudkapel stil-
htrM ipend ros Ln h Ult den zadel en bond
NN he k aan den naasten eik. Hij-zelf
[jet sti)aaf daar 'bonLa 6nS ZÜn beer, de edele
vJj pcht8 heiligdom t om hen vrede van
Nek er> toen hii v,8 ge,?'eten- Hoe schrok
Ndnitgeteer.l m tranen badend,
Nh e ontstpirirN". meesteres weder-
•egr J Wef den riioVan baren kant,
§.®vQel g '-eruggekeerr/i^P'' maar niet zijn
bj ri' haakte ,en s°mber voor-
Nn ®P Uitl ub van haar meester en
ïGlI^naal 0 goede Wolf, waar is
lg6 gebiedster", antwoordde de
»orde van den dag" voorgesteld, waarin de
Kamer, »akte nemende van de verklaringen
der regeering en vertrouwende op haar
vasten wil om de gewetensvrijheid in het
leger te verzekeren," tot de orde van den
dag overging. Op de hevige protesten van
links nam de voorsteller deze motie wel
terug, maar even spoedig nam het cen
trumslid Lhopiteau ze voor zijn rekening
over en verzekerde de regeering dat zij de
motie aanvaardde. Na verschillende stem
mingen en nog verwarder besprekingen,
werd de motie aangenomen met 335 tegen
218 stemmen. Te ruim half acht werd de
rumoerige vergadering gesloten.
De commissie uit de van afgevaardigden
te Brussel belast met het rapport over het
voorstel tot inlijving der Congo-staat bij
België, zal waarschijnlijk den 24sten Mei
een besluit nemen. In de vergadering, welke
de commissie Zaterdag hield, wees de heer
De Lantsheore er op, dat eene spoedige
beslissing noodig was, want anders zou de
Kamer in deze zitting het voorstel niet meer
kunnen behandelen en liep men gevaar, dat
de Congo-Staat, bij gebreke aan hulpmid
delen, te gronde zou gaan. De heeren Beer-
naert en Woeste achtten echter een zoo
grooten spoed niet noodig, zoodat de com
missie, zonder te stemmen, uiteenging. De
volgende bijeenkomst is op 24 Mei bepaald.
In den Rijksdag te Berljjn werd gisteren
in tweede lezing aangenomen het wets
ontwerp tegen den slavenhandel. Er zijn
zijn verscheidene amendementen ingebracht
waardoor de straffen nog worden verscherpt.
Verder is een voorstel—Groeber aangenomen
betreffende de indiening van een wetsont
werp dat het verbieden van de slavernij in
huis zal voorbereidefi. Het zoogenaamde
Zuckersteuernoth-ontwerp betreffende de
verlenging met twee jaren van de bestaande
premiën op suiker-uitvoer, is in tweede
lezing met 191 tegen 45 stemmen aange
nomen.
Graaf Zu Eulenburg, de Duitsche gezant
bode, »ik kom uit het Heilige Land, om u
dit schrijven van ridder Ludolf te over
handigen. Hoe ook uw antwoord daarop zal
zijn, ik keer in elk geval tot hem terug,
want ook ik ben gevangene als hij. Een zelfde
lot is ons beschoren."
Sidderend nam Udalrika het perkament
aan, kuste het haar zoo bekende zegel en
las daarop het afscheid van haar gemaal.
»En welk losgeld verlangt de Sultan voor
mijn gemaal vroeg zij in angstige span
ning.
sZestienduizend goudstukken."
»En voor u, trouwen dienstknecht?"
»De helft minder."
«Helaas, en ik heb niets", kermde de
ongelukkige. «Mijn zwager heeft zich het
goed van mijn kind toegeeigend. Ludolf's
vrouw dwaalt rond gelijk een bedelares.
Alles, tot zelfs mijne kleinoodiën, zijne me
ontnomen. O, Heer, o, mijn God vreeselijk
is de beproeving, die Gij mijn oplegt. Maar
verre zij het van mij te morrengezegend
zij de hand, die mij kastijdt. Verleen mijn
Ludolf een zalig stervensuur, indien het mij
niet vergund moge zijn hem te bevrijden."
»Hooge vrouwe," zoo sprak de trouwe
Wolf, terwijl hij zijne ontroering zocht te
te Weenen, die te Berlijn vertoeft, is door
keizer Wilhelm ontbondon naar Prökelwitz,
waar de keizer de gast is van graaf Dohna.
Natuurlijk wordt deze reis van den gezant
weer in verband gebracht met de aftreding
van den minister Von Köller, die nog steeds
het mikpunt is van de heftige aanvallen der
Kölnische Zeitung. Waarschijnlijker is het
echter, dat de keizer graaf Eulenburg heeft
ontboden met het oog op graaf Kalnoky's
ontslag en het optreden van graaf Golu-
chowsky als minister van buitenlandsche
zaken te Weenen.
In antwoord op een tot hem gedane
vraag verklaarde gisteren de president van
den ministerraad in het Huis van afgevaar-
den te Budapest, dat het aftreden van
Kalnoky te persoonlijke redenen heeft dan
dat er hier eenige verklaring van kon ge
geven worden. Op een andere vraag ant
woordde Banffy dat de Hongaarsche regeering
bij de benoeming van Goluchowski hare
meeningen heeft doen kennen, en dat deze
ingang hebben mogen vinden.
De verkiezingsagitatie is in Italië in vol
len gang. Het was eergisteren de laatste
Zondag welke aan den groote beslissenden
slag voorafgaat. Eigenlijk loopt de geheele
strijd over Crispi. Men is voor of tegen
hem. Hij zelf heeft alle hoopde kansen
op eene schitterende overwinning staan
prachtig, zoo meent hij, en hij voorspelt de
verzwakking der radicale partij. Door het
schrijven des Pausen aan kardinaal Parocchi
over de onthouding van deelneming aan de
verkiezingen verliest de regeering een groot
aantal stemmen. Leo XIII is tot deze in
menging gekomen juist door het ijveren van
eenige invloedrijke Katholieken ten gunste
van deelneming aan den strijd. De orief
door Z. H. den Paus aan kardinaal Parocchi
gericht, zegt de Romeinsche correspondent
van de Mondeheeft een geweldigen en
heilzamen indruk gemaakt. De heer Crispi
wist wel dat Leo XIII onwrikbaar stond
wat het verbod tot deelneming der Katho-
verbergen, «ik kan nimmer gelooven, dat
een edel ridder als uw Ludolf in den vreemde
zal sterven Drie maanden heb heb ik noodig
gehad, om deze reis af te leggen, drie
maanden gaan met den terugtocht heen.
Er blijven dus nog zes maanden over, die
wij gebruiken kunnen, om onder zijn talrijke
vrienden en bloedverwanten het benoodigde
losgeld bijeen te zamelen."
De moed herleefde in Udalrika's hart.
Allereerst wilde de goede Wolf haar nu
onderdak bezorgen. Daartoe geleidde hij haar
naar en klooster, waar vrome vrouwen
haren tijd met gebed en handenarbeid door
brachten. Dit vrouwenklooster vóór jaar door
een familielid van Udalrika gesticht, bood
haar een veilige wijkplaats.
Den knaap nam de dienaar mede. Hij zou
hem op zijne tochten vergezellen en door
zijn onschuldig wezen de beden om hulp
voor zijn vader ondersteunen. Rusteloos
doortrok de trouwe Wolf het land, maar
zijne moeite hadden niet het gewenschte
gevolg. De meeste ridders waren afwezig,
medegetrokken naar het H. Land, en hadden
al hun geld medegenomen, zelf gouden en
zilveren voorwerpen gesmolten en kleinoo
diën verpand.
lieken aan de politieke verkiezingen betreft,
maar tot het laatste oogenblik hoopte hij
dat het Vaticaan hem niet openlijk zou
durven trotseeren. Hij rekende op een
silentium van dien kant en daardoor zou
hij in zekeren zin het pleit hebben gewon
nen. Zijne handlangers hadden dan kunnen
rondbazuinen, dat de H. Stoel de deelne
ming der Katholieken aan den strijd stil
zwijgend begeerde en reeds was men ijverig
in de weer dit praatje te verspreiden.
Naar men weet, hebben de gezanten van
Frankrijk, Rusland en Engeland te Constan-
tinopel namens hun regeeringen den Sultan
een memorie overhandigd, waarin een voor
stel wordt toegelicht tot hervorming der
Turksche provincie Armenië, teneinde de
daar wonende Christenen tegen mishande
ling der Turken te beschermen. De voor
naamste inhoud van dit hervormingsplan is
reeds door de Engelsche bladen medege
deeld. Nu echter meldt de correspondent
der Köln. Zeit. te Constantinopel, dat deze
berichten giootendeels onjuist zijn. Wat
Frankrijk, Engeland en Rusland verlangen,
is nog niet bekend. Daarover zal eerst een
besluit worden genomen, zoodra de com
missie, welke nog steeds met het onderzoek
in Armenië bezig is, haar rapport zal hebben
uitgebracht. Voorloopig hebben de drie re-
geeringen zich hoofdzakelijk bepaald tot het
uitspreken van den uitdrukkelijken wensch,
dat afdoende hervormingen, welke in hoofd
lijnen zijn aangegeven, zoo spoedig mogelijk
in Armenië zullen worden ingevoerd.
De Fransche troepen op het eiland Mada
gascar blijven voorspoedig. Nu weer is te
Parijs een telegram ontvangen uit Majunga,
waarin wordt gemeld, dat een legerkamp
der Hova's ten zuid-oosten van Marovay door
een divisie-infanterie is bestormd en veroverd.
De Hova's werden op de vlucht gedreven
met achterlating van 60 dooden. Van de
Franschen werden een officier en twaalf
soldaten gewond, vanwie vier ernstig. Generaal
Duchesne, de opperbevelhebber, is nu ook
Terwijl de ijverige gezant onverpoosd zijn
doel nastreefde en vruchtelooze moeiten
deed, bad de bedroefde vrouw onophoudelijk
tot God. De voorspraak van alle Heiligen
werd ingeroepen. Bedevaarten zou zij onder
nemen, een heerlijk kerkgebouw zou ver
rijzen op de plaats der eenzame kapel, indien
het den Heer van leven en dood behaagde
haar beminden gemaal behouden in haar
armen terug te voeren. Hoe herlas zij telkens
weder den afscheidsbrief van haar ver
wijderden geliefde
Udalrika stikte kerksieraden en vervaar
digde tapijten, welker opbrengst zij voor
den gevangene bijeenspaarde. Bij deze spaar
penningen voegde zich menige gift van het
dankbare klooster, maar wat bracht dat
alles bij Zooveel goud was er noodig voor
den vrijkoop, dat een minder geloovige ziel
stellig had gewanhoopt.
Eiken avond evenwel daalde de Engel
der tranen neder tot de bedroefde vrouw
en verza.melde in zijn saphieren beker de
tranen die zij vergoot.
Wordt vervolgd
nieuwe schiedane courant
j- Mei y&.