Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
tr^4Vnir'g<,n,o,ien>'™"-
»chtcrm? poiiti«k weike
ir™-Hü gins de *•-
Her
«-a-a
Jaar<
Woensdag 12 Juni 1895.
No. 5214.
"gfrxxxeau *g$oter$tvaai 50.
te Ser?Van Frankr«k aand*
red"1160 Wrt nfr de reSee™g bad
-4^^'«rhS;r''in618 Parös
öeuigd.
<;«a?£»™Seh£„Tbl»'^
PRIJS VAN DIT BLAD:
°°r Schiedam per 3 maanden
AfW Prr P°St d°°r g6heel Ned«rl«d'
Z°naer!yke Nommers
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
M'£UëE\ OVERZICHT.
D 11 Juni '95.
a%evaardTadf fls^®ren door de Kamer
riJ' duidelijk late 6 &ri''S geb°uden, heelt
'Ch zi' enUakome". dat Frankrijk
vJ6n door de'U't6nlandsche politiek laat
T 6 te ziin f6rte om Rusland ter
°U men at deze begeerte bijna
Sr6. T'K^°h«tere"
tendheden in v samengaan der
v<%t de re erre Oosten. Volgens
ftaagstuk na en bineesch-Japansche
*>cba versL„rk'aarde' dat de Fra^h-
(e ad bet deelnem 'nS t0t uitkomst beeft
ni r Van internat aarvoor aangehaalde
ki boende K 6 hoffeliJkheid zijn
tl StreeR met v ;ZueraWilhelm' zeide SP
IV Prankrijk Jl dlngnaartoenadering
ur tSchland tet MT het noodig dat
Vr!!'ÖCiëö noa r,f' 1 wiJ onze verloren
zii>tuk Elzas LVer®6ten hebber" Het
vj §anschen "botbariflgen staat nog in
8>*bt de f. g vóor ons. Spreker
vveiu6" do°r heTl beraadslag'ngen te
be te e<*e WZLT™™» ee"^ motie,
Vvk°n zijn mg V00r de Mogend-
^PeUatie over" vfri6']6 Lesenne ziJne
3an de fPP«t deelnemen van Frank
er8 of Pranks" '"les Roche
durf/ijn leger teh>l u ontM«ISk« offers
Hei. antwoorden n'8t weigerend
C? Vilhelm f °P eene uitn°°diging van
VrQnkr«k behLd r in bet antrum).
ty.,,6 °f Frankr- t weigeren. Spreker
C*1* aan d Jk T beZ°ek Van Keiz"
eiiiIIeton.
4)
%e° ;s zekereP0p hef hem' sPrak Anna;
•beest®Peur*in heeft t refhte sPoor; zijn
«Wen SStos"1 h»«
S v»d 2ij eens 7 P gericht'haar
Sft barer Sder 2Cer bemind had,
P'g antu 0r baar tr<>t« °P uhaar Robert,
{"lis .tw°ord ))ik n" ^he gebaren en snip-
Obde' nu hii tr°n bad gezocht!
De minister van buitenlandsche zaken,
Hanotaux, antwoordde, dat de regeering
geen wijziging heeft gebracht in hare politiek
welke de verheffing des lands beoogt, met
zijn isolement, doch dit slechts door zich
met de mogendheden te verstaan op eene
wijze die goede vruchten heeft opgeleverd,
(levendige toejuichingen). De gedelegeerden
naar de conferentie in 1890 zijn uit Berlijn
teruggekeerd zonder in welk opzicht ook
aan de belangen of de waardigheid van
Frankrijk afbreuk te hebben gedaan. Nu
staan wij voor eene nieuwe uitnoodiging.
Op zulk een hoffelijkheid antwoordt Frank
rijk hoffelijk. Onze matrozen zullen te Kiel
het vrije en krachtige Frankrijk vertegen
woordigen, dat geen enkele vergelijking
dacht, geen enkele herinnering loochent. In
het Chineesch-Japansche vraagstuk heeft
Frankrijk Rusland niet in den steek willen
laten tegenover de moeilijkheden welke van
groote beteekenis zouden zijn geworden voor
zijn algemeene politiek. Frankrijk wilde zich
niet, door eene niet verklaarbare onthouding,
afmaken van den steun waarom men het
vroeg. Frankrijk blijft getrouw aan zijn
bondgenootschap (langdurige toejuichingen.)
De minister bracht in herinnering wat het
stelsel van onthouding Frankrijk heeft gekost
in Egypte. Tegenwoordig kan er geen enkel
gewichtig vraagstuk in Europa geregeld
worden, zonder dat de raad van Frankrijk
wordt ingeroepen.
Na Hanotaux nam Flourens het woord,
zeggende, dat de inmenging van Frankrijk
in de regeling van het geschil tusschen
China en Japan, in het bijzonder ten goede
is gekomen aan de belangen van Duitsch-
land. Levert de financieele steun van Frank
rijk aan China, toegestaan op verzoek van
Rusland, ons niet eenig voordeel op Kun
nen wij niet aan Rusland vragen, ons te
helpen, om de bevrijding van Egypte te
verkrijgen Goblet zeide, dat de regeering
door het gaan naar Kiel het volksgevoel
beleedigt. Zonder aan revanche te denken,
nu trad het laakbare harer handelwijze op
den voorgrond.
Sprakeloos arbeidden vrouw en knecht
aan het reddingswerkde trouwe Caro aan
de spits blafte voortdurend. Zou het hun
vereende krachten gelukken, Robert te
reddenzou het niet reeds te laat zijn
Dikke zweetdroppelen parelden op het aan
gezicht der beiden uit de deur der woning
klonk eene vragende kinderstemAnna
blikte evenwel niet om, onophoudelijk zocht
zy voorwaarts te dringen. Het ontketende
element scheen echter met de inspanningen
van het menschenpaar te spotten en dreef
de sneeuw onophoudelijk tot massa's bijeen,
terwijl de wind een eentonig, huivering
wekkend lied daarbij blies.
Te vergeefsOok Anna viel de spade
uit de afgematte handen Sepp stond reeds
geruimen tijd vermoeid aan de zijde der
vrouw. Caro was in de sneeuw verdwenen.
Anna boog, in het bewustzijn harer onmacht,
het hoofd en weende bitter. Nu eerst werd
haar de omvang van het onheil duidelijk,
want het was onmogelijk den zeker ver
ongelukten echtgenoot ter hulp te komen.
Daar zij eene bewijming nabij was, moest
Sepp de ongelukkige vrouw naar binnen
kan Goblet de toenadering tot Duitschland
niet begrijpen.
De minister-president Ribot antwoordde
met de verklaring, dat de regeering, op de
belangen des lands bedacht, geen woord zal
laten hooren, waardoor die belangen schade
zouden kunnen lijden. Onze onthouding in
het Verre Oosten zou een fout geweest zijn.
Die tusschenkomst was in overeenstemming
met onze algemeene politiek.
Er waren 8 motiën van orde ingediend.
De gewone orde van den dag, zonder meer,
werd verworpen met 394 tegen 129 stem
men, waarna de motie, voorgesteld door
Trélat, eene goedkeuring behelzende van de
verklaring der regeering en door dezen
aanvaard, werd aangenomen met 305 tegen
102 stemmen. Eene eigenaardigheid van
deze vergadering was, dat twee gewezen
ministers van buitenlandsche zaken, Goblet
en Flourens, onder de sprekers waren der
oppositie en het ministerie door niemand
buiten zijne leden werd verdedigd.
Na de Pinkstervacantie kwam gisteren
in Engeland het parlement weder bijeen.
Bij de tweede behandeling nam het Lager
huis het wetsontwerp aan betreffende het
plaatselijk bestuur in Schotland. Vervolgens
werd insgelijks aangenomen het voorstel
tot het oprichten van scheidsgerechten ?oor
het bijleggen van geschillen tusschen werk
gevers en werklieden. Gedurende de eerste
dagen zullen alleen wetsontwerpen behan
deld worden van ondergeschikt belang,
waarbij het ministerie geen gevaar loopt.
Eerst indien lord Rosebery er toe overgaat
den strijd tegen het Hoogerhuis aan de
orde te stellen, is eene beslissing te ver
wachten.
De toestand van Gladstone, die sedert
eenigen tijd aan eene vrij ernstige verkoud
heid lijdt, is ongunstiger geworden. Op bevel
van zijr. geneesheer moet Gladstone het bed
houdden. Het is derhalve nog onzeker of de
bejaarde staatsman aan zijn voornemen ge
volg kan geven om met sir Donald Cur-
brengen zij wankelde bij elke schrede van
zwakte en benauwdheid des harten. In
hare borst sprak onophoudelijk eene stem
»Door wrok en haat gescheidenO, dat
ik niet een verzoenend woord gesproken
hebmijn gramschap heeft hem in den
dood gedreven 1 O, ik ongelukkige, ramp
zalige, zal het mij niet meer vergund zijn
mijn Robert om vergeving te smeeken?"
Uur na uur verstreek een eindeloos lange
nacht brak aan. Anna zat met gevouwen
handen in den grooten leuningstoelrechts
en links der moeder knielden de weenende
kinderen, die het niet meer waagden naar
den afwezigen vader te vragen. Achter de
met ijs bedekte vensters lag de sneeuw
meters hoog de storm echter scheen te
bedaren en nog slechts bij vlagen deed hij
de woning op zijne grondvesten schudden.
En wederom daagde de morgen en op
nieuw begonnen vrouw en knecht hun red
dingswerk te hervatten. Heden begaf der
arme Anna dikwijls de adem, Sepp echtter
toonde meer moed en vertrouwen.
(Slot volgt.)
rier de feesten te Kiel te gaan bijwonen.
De verhouding tusschen keizer Wilhelm
en prins Bismarck is in de laatste dagen in
Duitschland weder het onderwerp van
velerlei beschouwingen. Het bezoek van
den minister van oorlog Bronsart von Schel-
lendorf te Friedrichruh geeft aanleiding tot
allerlei vermoedens zoo seint de Berlijn-
sche correspondent der N. R. Ct. Opmer
kelijk is het zeker, dat Bismarck gisteren
voormiddag, dadelijk nadat de minister ver
trokken was, bij de ontvangst van de centrale
commissie van den Bund der Landwirthe
eene redevoering hield, waarin hij zich zóó
scherp uitliet als hij, na zijne verzoening
met den Keizer, nog geen enkele maal
gedaan heeft. In het bijzonder keerde hij
zich tegen de geheele politiek der handels-
tracten en zeide o. a.als ik indertijd, toen
ik nog lid van den Rijksdag was, van mijn
mandaat gebruik had gemaakt en in den
Rijksdag vrijuit had gesproken, zou men te
Berlijn hebben kunnen uitroepen: Richter
en Bebel zijn toch nog heel wat betere
menschen dan die Bismarck! De grijsaard
waarschuwde verder tegen het verkiezen
van ambtenaren tot leden van den Rijksdag,
en scherp geeselde hij het Streberthum
in onze ambtenaarswereld. Onze ambtenaren,
zeide hij, hebben meestal meer de belangen
van hun eigen carrière dan die van het
vaderland voor oogen. De ministers noemde
hij de hommels, die ons regeeren, maar
niets voortbrengen dan wetten. Er moest
een einde worden gemaakt aan dat wetten
maken zonder »aar en halm", en men moest
daar de strijdleus tegenover stellen: »voor
halm en aar." Eindigend met een „hoch"
voor den Keizer, liet Bismarck er invloeien
het zou beter zijn, als de Keizer in het
geheel geen geld uit den schatkist ontving,
maar voor zijne behoeften moest zien rond
te komen met de opbrengsten der domei
nen. Men krijgt den indruk dat er tus
schen Friedrichsruh en BerlynPotsdam
wat voorgevallen is.
De Kamer van afgevaardigden in Italië
werd gisteren door koning Humbert geopend.
Hetgeen de Koning in de troonrede zeide,
komt in hoofdzaak hierop neer, dat het
program van den heer Crispi, voor zoover
het bekend is, ten uitvoer zal worden ge
bracht. Vooral werd daarbij de nadruk
gelegd op de financieele hervormingen welke
het ministerie zal voorstellen. Trouwens van
het al of niet slagen dezer hervormingen,
zal het lot van Crispi's kabinet afhangen.
De Italiaansche afgevaardigde Ferrari, het
slachtoffer van den aanslag te Rimini, is
eergisteren overleden. De heer Ferrari was
een der bekwaamste leden der uiterste
linkerzijde. Hij werd in 1849 te Rimini
geboren, promoveerde in 1876 te Pisa in de
rechten en vertegenwoordigde sedert 1880
zijne geboortestad in de Kamer. In de Kamer,
waar zijne adviezen over juridische en finan
cieele zaken zeer op prijs werden gesteld,
behoorde de overleden afgevaardigde tot de
gematigde bestrijders van den heer Crispi.
De reeds aangekondigde ministerieele crisis
nieuwe schieo
COURANT
