Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
18de Jaar o*.
Vrijda;
Juni 1895.
No. 5226.
1$uxeaxx *g$oter&txaat 50.
O
Gemeen overzichtT
Tan een
Bdschen jongen.
PRIJS TAN DIT BLAD:
FraT Sch'edam Pei> 3 maanden
Afzon P,6r P0Sl d°0r =eheel Nederland
Z°naerlyke Nommers
- 0.05
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
tommg pas8age
brug te Overschie.
EN Wethouders van
Èat blijkens bii hel t6r alSemeer>e kennis,
Urgemeester Pt1 n lngekomen bericht van
0am' de Passa Wethoud-s van Rotte,
1V? ,chle gedurendeV10Hde bFUg te
a.s., 2ai dagen, aanvangende
f durende dien r°I gestremd' terwij'
zaietSangers en h 'J 'n de PassaSe voor
w°rden voorzien. d°°r een Pont
liur9em AM' 27 Juni 1895-
feester en lv„<i.
ouders van Schiedam,
versteeg.
De Secretaris,
____JVERNÈDE.
Be Eamer 27 Juni '95.
§isterenanhea/geVaardigden te Brussel
credi! °"tWerP betreflende de
?enbare zittin f? V00r den Congo in
8eg0n. li.^hande'd- De bemadsla-
de 2aa' *an de Kamer
'een de ministers en de
g'ng b» *"uing behandeld n« vT
bi;8 kegon tervrNi j Ue beraadsla-
.f' '«g ia' 7i de *»al Kamer
Taj"'™ de "Wï'ers en de
li Oerheld. ;l;ri, °p de tanken ,an de
in 'Z *11"" aanwezig'6®!." de >ocia"
onr ^andelgancra gens de geruchten
leP°Sitie zijn E Z°U d6 tactiek van de
VoT^ en te' bel ,®rmssen in den weg te
te l6nde" dag zou «en dat het debat den
del' e'etten het ont* °°peR' °m den Senaat
tete neme Td? in bel-
^aa!°ndigen vóór de r®geering de wet af
liè de schuld dab' den dag
ge Vervalt Om^ 6nng V3n Brown de
altn te verijdel Van de socia"
erl rn de mirite Va" de rechterziJ
nanciën de Ultenlandsche zaken
raPP°rteur De Lantsheere
2)
^tlr'deTmfn1166; °"tdaan ter-
^chtjpc. £ebogen h on(*er het hootd over
ge<d '?ikken Dochondh°7d? w« hem
aV®r he+S ng behiPlianksdezeweekere
l6 Poli, geheurde de f9"0 verbittering
<te'die zich van°mTh?nd- Wanttoe"
e Vraa gemaakt yJn dronken broeder
v'el ft. of zfj heft' ft aanmeldde met
J 'n Ws moïht k medenemen,dan
vol bitterhdd dTn'-Verklaarde
Z00n zou duld d 1J geen he-
gefl ?njne moeder dulden m zijn huis. Zelts
eh «Uie Was bü'apL- an ziJ onze pogin-
Ret bleef't T' voor hem bad
Qr»vftr *as een tr^uriJeT onverbiddelijk.
êebeuee jken avond gdie and °P dien
en Woeste het woord voeren. De overige
katholieke redenaars zouden er zich toe
bepalen de reden op te geven, waarom zij
voor stemmen.
De eerste redenaar die ingeschreven was,
de socialist Léon Defuisseaux, besteeg de
tribune klokslag twee ure. Hij herinnerde
aan het verleden van de Congo-kwestie. De
personeele unie van België en den Congo-
Staat werd goedgekeurd op voorwaarde dat
het land geen enkelen financieelen of mili
tairen last van den nieuwen Staat op zich
zou nemen. Die belofte is herhaaldelijk ge
schonden. De kreet »Leve de Koning
was het eenige argument ten gunste van
de offers, waarin de vertegenwoordiging een
voor een heeft toegestemd. »Gij houdt wat
achterbaks", riep de premier De Burlet. »Ik
zeg alles wat ik weet," antwoordde Defuis
seaux. Het debat werd allengs opgewon
dener en zou waarschijnlijk allerheftigst
worden. De tweede redenaar die ingeschre
ven was, was Lorand, de aanvoerder der
radicalen. De beraadslaging zal heden wor
den voortgezet. Daar omtrent de aanneming
van het ontwerp onder de leden der meer
derheid eenstemmigheid is verkregen, is het
te voorzien, dat al het rumoer maken der
socialisten het verleenen van de credieten
niet zal kunnen beletten.
In het Lagerhuis te Londen gaf gisteren
de demissionaire minister sir William Har-
court, kennis, dat lord Rosebery de opdracht
tot het vormen van een kabinet had aan
vaard. Het Huis zou tot heden vergaderen
om het wetsontwerp op de zeehondenvangst
in de Behringzee te kunnen aannemen, en
zou daarna uiteengaan tot Maandag. Op
een vraag van Labouchère, zeide Akers-
Douglas (cons.), dat de nieuwe regeering
de ontbinding van het parlement zooveel
mogelijk wenschte te bespoedigen, en zich
gelukkig zoude rekenen als Labouchère en
zijne vrienden daartoe wilden medewerken.
Nadat nieuwe verkiezingen waren uitge
schreven voor de zetels van Balfour, Cham-
door gesterkt in mijn ernstig voornemen
om het ouderlijk huis te verlaten, waarover
ik nu ook onomwonden sprak, vooral daar
de halve stad zich met het voorge
vallene bemoeide en wij dus het onderwerp
der gesprekken werden. Dit stuitte mij
vreeselijk tegen de borst. Toen mijn broeder
den volgenden dag weer in huis was ge
komen, nadat mijn vader hem op zeer ernstige
wijze had onderhouden over zijn wangedrag
en hij ook beterschap had beloofd, verklaarde
ik openlijk dat het verblijf in de stad mij
nu verdroot, waar wij als met den vinger
zouden nagewezen worden, en dat ik op
zee wilde gaan. Zoowel mijn vader als mjine
moeder trachten mij af te houden van de
volvoering van mijn plan, maar ik hield er
halstarrig aan vast. Twee dagen later trok
ik dus naar Rotterdam, waar ik een goede
kennis had, een vroegere stadgenoot en die
op de kleine vaart was geweest. Deze hielp
mij terecht bij verschillende schepen, waar
ik mij bij den kapitein aanbood als hof
meester, doch het ging niet gemakkelijk om
eene plaats te vinden. Maar ten slotte slaagde
ik toch en werd na een paar dagen aan
genomen op de Helena die weldra zee
zou kiezen.
berlain, Hick-Beach en Goschen, die eene
portefeuille in het nieuwe ministerie hadden
aanvaard, werd de vergadering gesloten.
De heer Mac Charty, de leider der Iersche
afgevaardigden in het Er.gelsche Lagerhuis,
voor zoover deze niet tot de minderheid
der Parnellisten behooren, heeft een mani
fest uitgevaardigd, waarin hij ter openbare
kennis brengt, dat de leren Lord Salisbury
en zijne ambtgenooten als hun ergste vijanden
zullen bestrijden. Een dergelijke houding der
Iersche afgevaardigden was dan ook te ver
wachten, want natunrlijk behoeven deleren,
wat de verwezenlijking van het Home-rule-
plan betreft, niet op de hulp der Tory's te
rekenen. Bij den aanstaanden verkiezings
strijd zal trouwens de leuzevoor of tegen
Home-rule, zeker de voornaamste plaats
innemen.
De Engelsche bladen bespreken natuurlijk
allen het optreden van het Tory-kabinet
onder leiding van lord Salisbury. De liberale
Daily News, nu weer het hoofdorgaan der
oppositie, troost zich over den val van het
liberale ministerie door er op te wijzen, dat
Groot-Britannië ten opzichte van de buiten-
landsche politiek althans op waardige wijze
zal worden vertegenwoordigd. Groot-Britan
nië zegt de Daily News zal nu ten
minste een goeden minister van buitenlandsche
zaken hebben, ofschoon van lord Salisbury als
premier en leider van het Kabinet niet
veel te verwachten is. De Daily Chro
nicle en de Daily Graphic zijn het
er over eens, dat lord Salisbury's mi
nisterie, voor zoover het al gereed is, een
goeden indruk maakt. De Tory-organen
zijn natuurlijk zeer tevreden over de aftre
ding van het liberale Kabinet, maar uit den
aard der zaak wordt algemeen eikend, dat
de duur van het ministerie in de eerste
plaats afhankelijk is van den uitslag der
Parlementsverkiezingen die weldra zullen
volgen.
In de Kamer van afgevaardigden te Parijs
werd gisteren de supplementaire begrooting
Verheugd keerde ik nu terug naar huis,
een reisje dat men in die dagen het best
te voet maakte, omdat er bijna geen andere
gelegenheid was. Hoewel men thuis mijne
vreugde niet deelde, legde mijne familie
zich ten slotte bij mijn plan neder en mijne
moeder maakte mijne uitrusting geroed, niet
zonder daarbij menige traan te laten.
Het deed ook mij wel leed het ouderlijk
huis te verlaten, maar mijn gemoed was
door al hetgeen er met en door mijn broe-
dei Hein gebeurd was als verbitterd, en
telkens als ik aan dat alles dacht werd het
scheiden mij lichter. Na verloop van acht
dagen was het oogenbhk daar waarop ik
de wijde wereld zou ingaan roerend was
het afscheid dat ik van de mijnen nam, en
ten slotte moest ik mij als losrukken uit
de armen mijner moeder en spoedde weg,
zelfs zonder nog eenmaal om te zien. Hoe
weinig dacht ik toen, dat er jaren en jaren
verloopen zouden, vooraleer ik weer den
voet over den drempel der ouderlijke woning
zou zetten.
In het vorig nummer stond abnsief Willem.
voor Soedan behandeld. De heer Bozerian
keurde het af, dat de Regeering uitgaven
had gedaan zonder dat daarvoor de goed
keuringder Kamer was aangevraagd. Daarom
diende hij een motie in, waarin werd ge
wezen op de verantwoordelijkheid der minis
ters. Deze motie werd met 309 tegen 54
stemmen aangenomen.
Volgens berichten uit Rome is de strijd
tusschen den Italiaanschen minister-president
Crispi en zijn tegenstander, den radicalen
afgevaardigde Cavalotti, nog niet beslist,
ondanks het besluit in de zitting van eer
gisteren door de Kamer genomen. Met eene
aanzienlijke meerderheid werd, toen het
geschil tusschen den minister en den Mila-
neeschen afgevaardigde weer aan de orde
kwam, het bemiddelingsvoorstel aangenomen,
dat werd ingediend door den heer Torri-
giani, een van de leden der ministerieele
partij, Door de aanneming van dit voorstel
is de behandeling van het geschil in de
Kamer voor een half jaar verdaagd, maar
daardoor is de zaak nog niet uit de wereld.
De Romeinsche correspondent van de
Frankfurter Zeitung komt naar aanleiding
van dit besluit tot deze conclusie De meer
derheid verklaarde zich voor het voorstel—-
Torrigiani. Daaruit blijkt evenwel nog niet,
dat Crispi reeds het pleit heeft gewonnen,
want ook de leden der rechterzijde, ofschoon
tot de oppositie behoorende, stemden voor
de verdaging der kwestie, hoofdzakelijk ten
einde de afdoening der aanhangige finan-
cieele aangelegenheden mogelijk te maken.
Vandaar dat in politieke kringen de crisis
nog niet als geëindigd wordt beschouwd.
Aan de Times wordt uit Constantinopel
gemeld, dat de betrekkingen tusschen Turkije
en Bulgarije gespannen zijn. Bulgarije heeft
gematigd geantwoord op de nota van de
Porte waarin geëischt werd, dat de Bul-
gaarsche regeering de eisch herhaald had,
dat de Porte voldoening zal schenken voor
het schenden van de grens door Turken en
schadevergoeding zal betalen aan de gewonde
II.
Op zee.
Het was op den 2n Maart van het jaar
1852 dat wij vertrokken. Ons schip, de Helena,
werd naar Nieuwesluis gesleept, vanwaar
wij door het kanaal van Voorne via Helle-
voetsluis zee zouden kiezen van den Nieuwen
Waterweg was in die dagen nog geen sprake.
Toen wij aan de Nieuwesluis kwamen, trof
ik daar tot mijne groote verbazing mijne
moeder aan, die mij zelfs hier nog wilde
overhalen om de reis niet te ondernemen
ik was evenwel aangemonsterd en boven
dien wilde ik gaarne weg en de wereld zien,
zoodat mijne moeder na een laatste har
telijk afscheid zonder mij weer naar huis
moest. Na nog een nacht te Hellevoetslufs
te hebben vertoefd, kozen wij den volgenden
morgen zee, begunstigd door een mooie
bries. Onze eerste aanlegplaats zou Cardiff
zijn, waar wij kolen moesten laden voor
Hongkong in China. Aldus geschiedde ook
en zeven dagen na ons vertrek uit het
vaderland kozen wij het ruime sop. Men zal
begrijpen dat alles mij in het begin erg
vreemd was, zoowel het leven aan boord
wat mijne werkzaamheden betrof, als het