Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
gfreding de4
\felen
Jaar®-
Woensdag* 3 Juli 1895.
No. 5229.
bureau ^Boter^tvaai 50.
W (gITT*
PRIJS TAN DIT BLAD:
Franco t'rT PSr 3 maanden
f 1.50
o_
- 0.05
PRIJS DER
Van 16 regels.
ADTERTENTIËN:
f 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
Achterweg.
datnllr?e'ï'eester
v°°rk<w aanmerkin<,W6thouders van Sch*e-
dat d m'ng van on dat het' ter
a,ap"
^hhö,ri; verordening op het
ten ter ai 2van d.tjutr)
1» nicht"8 ie,Tnfr k™"«.
*an9en f vaa d» 7fl°ef afriJ' in de
>den Mtenoeo X°gstraat naar den
HWsi. r®den riindi a StllpV(H'ts mag
Schillic, °P alle rii r bepaling van
01 door°Ide?'e door trêkHiV°ertuieen'onver"
Teven band bestuurn6"®11 voortbewogen
dat Kj? Vestigen w°rden.
de J*t 45 der J?m u de aa"dacht op,
beho°«-t, dennaSend!rgu1ïg1|^hied' Waar
9 Schiedam, U)ethouders van
versteeg.
De secretaris,
vernède.
^VERZICUT.
2 Juli '95.
^E-HEEX
dit,)6 ^abinetscri<;' 2 ',U'i '95,
v°rige Het minislene-slfe!an(l iS geë'n"
dUa'^eek onvoll i ^sbury, dat de
samen gnaS °Pgetreden, is
erdag is R, t n den namiddag
»».r wf„rber' ->« «Sm amii
over te°ü ger®lsd' om er aan
n van hun ag6n d<> zege's) de
en°dra„a
5)
1 «Ischen jongen.
v.
«tSr 8tond«EmV^ At0NTUREN'
£6digdve ScSWiJDochZOnterl?eld °fgoed
v 'eft n0rzien, ten rni erin werd
®rden 'd°or de huln 7at het laatste
1 Waatst lJ Weldra on van. de Engelschen
er en l\ het lot voerdedle"d®/Chepen
*CP' dat otsinansmaat on"19' t®" zeil"
in Voor Vainw P een Engelscb
bestemd.
0hS wn daar ik kpv niet bezonder
gekomen °p een Hollandsch
>r M,rPen. «ét moest ik mii toch
któ'ei nieuwS'f aan.booi'd bood
'k ve'i T°oral met ',u"VmiJ itot beden
ep/Pij a] el 'ast. Maar nnif ngelsche taal
ëelüuP°edig El rmede leerde
ge reis van 52h"" t0®n W« na
52 dagen te Valpa-
werden in audiëntie ontvangen de nieuwe
bewindvoerders met Salisbury aan 't hoofd,
om er deel te nemen aan de ceremoniën
van den handkus, een gebruik onaangetast
gebleven door den loop der tijden, een
symbool der aanhankelijkheid en onderda
nigheid. Rosebery heeft ter erkenning van
de vele diensten den lande bewezen, of
eigenlijk ook al ter handhaving der traditie
de Orde van den Distel gekregen. Woens
dag wordt Salisbury's manifest verwacht in
antwoord op Rosebery's politiek program.
In het nieuwe Kabinet hebben nu zitting
twaalf conservatieven en vijf unionisten,
welke laatsten zijn de hertog van Devon
shire, Henry James, Chamberlain, Lands-
downe en Goschen.
Behalve de weigering van een program
wordt aan Salisbury ook het voorbarig op-
eischen der zegels van den minister Ban-
nerman zeer euvel genomen. Vooral ook
om de wijze waarop het geschiedde. Zonder
eenige gedachtenwisseling met lord Rosebery
stuurde Salisbury eenvoudig zijn secretaris
Schomberg Mc. Donnell naar Bannermans
woning, waar hij den minister op straat
opwachtte en hem daar mondeling de bood
schap overbrachtSinds wanneer is het in
Engeland gebruikelijk vroeg Rosebery Don
derdag-avond in het Hoogerhuis »den minis
ters op straat de koninklijke zegels af te
eischen, als een struikroover iemands beurs."
Wat Salisbury met dien ongepasten haast
bedoeld heeft, kan slechts gegist worden.
Het Daily News insinueert, dat hij snel een
minister van oorlog wilde benoemen, opdat
deze dan ook een secretaris voor het Lager
huis zou kunnen aanwijzen, die dan bij later
verantwoording omtrent het amendement
Brodick en het vermeende gebrek aan kruit
desnoods zou kunnen worden opgeofferd.
Doch, gelijk gezegd, dit is maar een gissing.
Het Lagerhuis hield gisteren weer een
vergadering. De afgevaardigde Akers Dou
glas (de voorloopige leider van de conser
vatieve partij in het Lagerhuis) deelde mede,
raiso aankwamen, was ik al een heele
Engelschman. Met het volbrengen van deze
reis was onze overeenkomst met dit schip
ook afgeloopen, omdat wij alleen tot Val-
paraise aangemonsterd waren. Opnieuw
waren wij dus vrij, maar wat zouden wij
doen met die vrijheid Vaart was er wel
te krijgen, maar eene ontmoeting welke wij
op zekeren dag had, gaf aan onze plannen
eene andere richting. In het logement waar
wij onzen intrek hadden genomen, troffen
wij tot onze groote verwondering op een
goeden dag een Hollander aan. Deze was
betrekkelijk nog jong, van een boersch uiter
lijk, geheel baardeloos. Ook hij was ver
heugd in deze vreemde streek eenige land-
genooten te ontmoeten en klampte zich
dadelijk aan ons vast. Hij wist voor ons,
zeide hij, een uitmuntend middel om veel
geld te bekomen, zelfs rijk te worden, als
het geluk ons maar een weinig wilde dienen.
Daartoe moesten wij goud gaan zoeken.
Nu, dat denkbeeld lachte ons wel aan
het artikel goud is nogal gewild en die daar
veel van heeft, is gauw een heele piet, al
is hij dan ook overigens maar een domme
hofmeester of zeilmaker. Onze nieuwe vriend
gaf ons allerlei inlichtingen omtrent de wijze
dat het ministerie heden een voorloopig
crediet zal aanvragen tot bestrijding der
gewone uitgaven en tevens zal aandringen
op de definitieve aanneming van het wets
ontwerp tot regeling van de openbare wer
ken. (Dit wetsontwerp werd reeds bij
eerste en tweede behandeling door het La
gerhuis onder het bestuur van lord Rosebery
goedgekeurd.^
De kwestie der christenvervolgingen in
Armenië staat met het optreden van het
nieuwe ministerie in Engeland in nauw
verband. De Porte blijft met haar gedetail
leerd antwoord op het hervormingsontwerp
van Engeland, Frankrijk en Rusland nog
immer dralen blijkbaar met het oogmerk
om de politiek van het nieuwe Britsche
Kabinet af te wachten en in elk geval tijd
te winnen. Nadat Woensdag de dragomans
der ambassadeurs van genoemde Mogend
heden te Constantinopel opnieuw een nauw
keurige omschrijving der punten van ge-
wenschte discussie geëischt hadden, stelde
Turkhan-Pacha, minister van buitenlandsche
zaken, voor, de commissie van enquête
opnieuw op te roepen om die punten door
haar te laten opmaken, waarvan dan de
ambassadeurs met hem over de zaak zouden
kur.nen confereeren De ambassadeurs von
den dit antwoord zeer onvoldoende, en ware
er geen ministerieele crisis in Engeland
geweest, dan zou nu stellig een ultimatum
volgen. Thans heeft de Porte echter nog
allen tijd. Vrijdag heeft zij schijnbaar een
nieuw blijk van goeden wil gegeven door
onverwachts Sjakir-pacha als inspecteur-
generaal voor de Aziatische provinciën van
het Turksche rijk aan te stellen. De Times
vraagt of die benoeming moet beschouwd
worden als een stap in de richting van liet
aannemen van de eischen der Mogendheden
ten opzichte van Armenië, of als een list
om tijd te winnen. Sjakir-pacha, thans
eerste adjudant van den Sultan, is een streng
heer, maar tevens een rechtvaardig en eer
lijk regent, zooals gebleken is gedurende
waarop wij tot ons doel konden geraken,
maar toen wij hem vroegen om zich bij ons
aan te sluiten, daar hij, voor zoover wij
bemerken konden, toch niets te doen had,
weigerde hij beslist. «Neen, zeide hij, dat
kan onmogelijkge moet weten dat ik mjj
hier wijd aan de politiek, uitsluitend aan
de politiek. In de jaren die ik hier nu reeds
heb doorgebracht, maakte ik mij met de
landstaal zoo vertrouwd, dat ik kon worden
opgenomen in de redactie van een blad.
Nu hebben we binnenkort verkiezing van
een President, en dat geeft ons ook heel
wat werk. Ik moet er dan zelfs op uit, om
hier en daar politieke redevoeringen te
houden. Ook in mijn vaderland deed ik veel
aan politiek, maar uit liefhebberijdaar
sprak ik altijd voor boeren en buitenlui, die
ik gemakkelijk een knol in de muts kon
draaienmet een overvloed van citaten uit
geschriften en uit artikelen in couranten
ging ik dan mijne tegenstanders te lijt en
trachtte zoo mijne liberale gevoelens te
verdedigen. Zelfs was ik eenmaal kandidaat
voor de Kamer en ik zou wezentlijk de
overwinning behaald hebben, als mijn tegen
stander niet eenige honderden stemmen
meer had gekregen dan ik. Zoo legde ik
zijn verblijf op Creta na de herroeping van
de constitutie van dat eiland in 1889. De
nieuwe inspecteur heeft geen uitvoerende
macht.
Naar de Pol. Corr. uit Constantinopel
meldt, heeft de Porte aan de drie Mogend
heden bericht bereid te zijn in hoofdtrek
ken het hervormingsontwerp voor Armenië
aan te nemen. Echter wil de Porte zich
het recht voorbehouden om zonder goedkeu
ring der Mogendheden, den hoofdcommissaris
van Armenië te benoemen.
Wat de verhouding tusscher. Turkije en
Bulgarije betreft, geeft Macedonië nog
steeds reden tot ongerustheid. De vertegen
woordiger der Bulgaarsche regeering te
Constantinopel, de heer Demitzof, is naar
Sofia ontboden. Men brengt het vertrek van
dezen gemachtigde in verband met hetgeen
in Macedonië is gebeurd, maar het is toch
wel eenigszins voorbarig, daaruit reeds, ge
lijk door de Standard geschiedt, de con
clusie te trekken, dat de diplomatieke
betrekkingen tusschen de Porte en de Bul
gaarsche regeering als afgebroken moeten
beschouwd worden.
Naar de Times uit Constantinopel ver
neemt, wantrouwt de Porte de houding van
Bulgarije, waar de beweging toeneemt.
Albaansche benden overweldigen sommige
districten. De voormalige grootvizier erkende
tegenover den Bulgaarschen agent, die zich
bij hem beklaagde, dat de Porte niet in
staat is de Albaansche benden in banden
te houden. Feitelijk voeren zij als eene
dictatuur over de Porte en beletten haar
den heirweg naar Albanië aan te leggen.
De vertegenwoordigers der Porte in den
vreémde zijn aangeschreven om aan de
mogendheden te verzoeken bij de Bulgaar
sche regeering op een krachtiger optreden
tegen de Macedoniërs aan te dringen. De
Keizer van Oostenrijk moet den Bulgaarschen
vertegenwoordiger te Weenen gezegd heb
ben, dat hij eene aanmoediging van de
Macedonische beweging niet zal dulden.
het dus af en sedert dien tijd heb ik geen
kans meer gehad. Na den dood mijns vaders,
die een rijk man was, ging het mij niet
voordeelig en zoo trok ik mijn land uit, om
hier mijne fortuin te zoeken."
Dit alles vertelde hij ons met horten en
stooten en met een stuursch gezicht, zoodat
het mij niet verwonderde, dat hij als poli
ticus niet meer succes had gehad. Intus-
schen waren wij hem dankbaar voor zijne
hulp en inlichtingenwij schatten ons voor
het met de laatste reis verdiende geld de
noodige gereedschappen aan en togen spoe
dig op weg. Het leven in die goudvelden
is echter niet alles. Men ontmoet er lieden
van allerlei slag, meestal van minder allooi,
en allen dorstend naar het bezit van goud,
tot welks verkrijging zij geen middelen
ontzien. Diefstal en roof was er aan de
orde van den dag, terwijl in de kroegen,
waar grof werd gespeeld en gedobbeld, het
pistool dikwijls zijn rol vervulde en menigeen
er het leven bij inschoot. Daarbij komt dat
het geluk hier een groote rol speelt, want
sommigen vinden in korten tijd schatten en
anderen kunnen dagen lang wroeten en
werken, zonder den kost te kunnen «ver
dienen". Wij voor ons hadden niet het.
NIEUWE SCHiE
niiiii'iiiiiiiirii'iiiihiiiiiiiii- ilii'liiiiil'i'iiiiii'i'i iiüiN'j t:»i
V l <J ff.
