Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
SS""*-
18de Jaar
Zaterdag; 20 Juli 1895.
No. 5244.
bureau "gSofersfraaf 50.
v*>e^rden Stemmin"- Toen De
v«™?sy5S
N
u i 11 e ton.
G^len van een
Scben jongen.
ViSigei' htdd« citerte ziJn-Met
rr
V
PRIJS VAN DIT BLAD:
chiedam per 3 maanden1.50
Fra per o maanden
Per post door sreheel Nederland
rz°nderliik« v
"J*® Nommers- 0 05
OVERZICHT.
0VJ d® v 19 Juli '95.
V de schn ,Zettino der beraadslagingen
van Wet verkeerde gisteren de
van
ÖUri oD(Tf?eVaardi»den in Belffiö in
ltinaa,'de J er van buitenlandsche zaken,
late, °U'iers te beklagen, die hunne
W°e' van h'/"" Onderoaan in den mod-
ai(_ ,a'; He R_6 atbeïsme, ontstond er groot
»che 61 SrotheHp 'Sten wierpen den minister
zich 0t ^dreigingen. De voor-
Ten* rsen geno°dzaakt de vergadering
de vergadering «ede?
een der Brusselsche
hMft een der Brusselsche
streti' erincx, eene motie voor-
ov
ov
tli
-dwi en °m eene schikking te
'er'j1 °verj>«e ')PPa'eni dat dadelijk zou
kwestieg?n t0t ,de beraadslaging
i$8j'9 Vevdaacrd 6r subsid'ën, maar al het
ver20nrir' en aan een speciale com-
^*1 l,X'0rPen n Z°'l Worden. Dit voorstel
Hahj ®r VniH °et ^egen 63 stemmen
inr, de steldn rto„
Su ng van8hStelde daaroP voor, de be-
Sr 0nttvep 6t. Paedag°g'sche gedeelte
bep„gaan "j1 te stel'en, en dadelijk
l e beraadslaging over de
Ht„i°estand j6 de de verbetering van
i bad 61 a,'beiders. Lorand, die
Wh van de behandeling
W^laarri6 °ntWerP tot het volgend
'orr Veide ^pZlcb met het voorstel van
Wpm "°,cc,"gen, aat niettemin
den velt. ™61 88 tegen 49 stemmen.
Sha 'beer lezinKsstryd in Engeland
en me®r, dat lord Salisbury's
lih da °Verband zullen behouden,
S hn'^'e unjAs W'nnen de conservatieven
t een"'!ten eeni&e zetels, zoodat
h<
k n«, J3, De rn V°orsProng hebben van bijna
i'ee ^erhUjl!erderbeid der anti-liberalen
^eht r'St'ge 3] 'S derhalve reeds verzekerd.
l® New,ap Werd den liberalen toege-
ast'e, waar de heer John.
*0)
k
''chjSen
(Slot.)
vUf üP^ag van den derden dag,
vvy AA„Wei'd het weêr kalmer
SL°P d? pPaar,1SürenhiiL W6er in -?ang
Wi; Fran,„i,®n later zagen wij een
!S ?®t een tv ^USt' en van toen aI
V.d« hAldagen i,,. en wind snel vooruit.
be^Sds?héatkurstr8eds kwamen wiJ
i. en heui'U d naar mÜn vader
\vS hiSff*1 d®ü Enrr^^u6 Krukkige ont-
deelenrio 6" dienst gemeld,
f% verl r vvjj teu °P we'k schip ik was
ht 11 tegemoRt a' de miJnen die
Seamen /flen' er; toen bet
dat mijn schip binnen
Morley, minister voor Ierland in het kabinet
Rosebery en een van Gladstone's eerste
medestrijders voor home rule, het veld moest
ruimen voor den conservatieven Cruddas.
Deze nederlaag, door den man voor Ierland
geleden in het district, dat hij reeds vele
jaren in het Huis vertegenwoordigde, is
wellicht nog van meer belang dan de niet
verkiezing van sir William Harcourt te Derby.
Nu deze beide hoofdleiders, op wie na
Gladstone's aftreding vooral de hoop der
liberalen was gevestigd, moesten zwichten
voor onbeduidende tegenstanders van wie
alleen getuigd kan worden, dat zij zullen
stemmen tegen invoering van Home-rule in
Ierland, kunnen de liberalen de hoop op
overwinning wel opgeven.
In den Senaat van Italië werd gisteren
behandeld het reeds door de Kamer aan
genomen voorstel der regeering om den
20n September, den gedenkdag van Rome's
overweldiging, tot een burgerlijken feestdag
te verklaren. Crispi verklaarde dat het hier
geen represaillemaatregel geldt tegen den
Paus. De regeering wil noch concordaat
noch strijd; de waarborgenwet wordt op
loffelijke wijze uitgevoerd; de Paus heeft
geen reden tot klagen en heeft zich dan
ook nooit beklaagd. De Paus is in Italië
vrijer dan hij in Frankrijk of Oostenrijk
zou zijn. Dank zij deze vrijheid zal er wel
vrede komen tusschen Kerk en Staat, maar
nu de Paus herstel van de wereldlijke macht
wil, zou de verwerping van het voorstel
gelijk staan met een bewijs van zwakheid.
Het voorstel werd daarop met 87 tegen 28
stemmen aangenomen. Wjj hebben in het
bovenstaande geen vraagteekens willen
plaatsen, omdat wij het dan na iidere zin
snede zouden hebben moeten doen. De rede
van Crispi bewijst slechts hoe brutaal deze
oud-revolutionair de feiten weet te verdraaien
en hoe weinig hij zich bekreunt om de
waarheid. Van zijn kant kon men trouwens
niet anders verwachten.
De gruweldaad in Bulgarije gepleegd,
sr
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf o.60
Elke gewone regel meer0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
was, had mijn vader zich naar Rotterdam
gespoed, om mij daar af te halen. En toen
hij aan boord kwam, herkenden wij elkan
der aanvankelijk niet. Doch mijn vader vond
mij het eerst en toen hij zich aan mij be
kend maakte, was het alsof het schip mij
onder de voeten wegzonk. Met een luiden
vreugdekreet viel ik hem om den hals en
omhelsde hem. Niet genoeg kon ik hem
beschouwen, zoo verouderd en vergrijsd als
hij was; maar mijn hart was overstelpt van
vreugde en blijdschap, en ik gevoelde mij
nog gelukkiger, toen hij mij mededeelde
dat mijne moeder en broeders en zuster
allen wel waren en gezond.
Zoo spoedig doenlijk togen wij naar Vlaar-
dingen, waar ik weldra in de armen lag
van mijne goede moeder, die ik onmiddellijk
herkende en zij ook mij. Hare vreugde over
het wederzien van haren oudsten zoon, na
eene zoo lange en gevarer.volle afwezigheid,
was onbeschrijfelijk groot. Telkens weer
omhelsde en kuste zij mij, en mijne ont
roering was zoo groot, dat ik nauwelijks
spreken kon. Eindelijk kwam er gelegen
heid om ook mijne broeders te begroeten
en mijne zuster, die mij evenwel allen waren
ontgroeid. Zelfs was mijne zuster reeds
heeft het treurig gevolg gehad dat velen
er van verwachtten. Stamboeloff is niet
meer. Gisteren ochtend om half vier is hij
gestorven na een harden doodstrijd, die den
vorigen avond te 10 uur was begonnen. Hij
overleed zonder nog een woord te kunnen
zeggen. Dinsdag-avond had hij den rechter
van instructie ontvangen. Hij deelde deze
mede, dat hij onder de moordenaars twee
personen Haloe en Toefektsjef herkend had.
Laatstgenoemde werd dan ook evenals tal
van anderen, gearresteerd, maar weder vrij
gelaten, nadat hij, naar het heet, zijn alibi
bewezen had. Een deel der Bulgaarsche
pers wil het zelfs doen voorkomen, dat
Stamboeloff slechts ijlend gesproken heeft
en heel natuurlijk dezelfde personen noemde,
die hij reeds vroeger als vermoedelijke sa
menzweerders had aangeduid. Reeds in April
verklaarde hij aan een correspondent der
Köln. Zeit., dat de bende welke het op zijn
leven gemunt had, bestond uit Rosaref,
Haloe, Arnaut, Toefektsjef en nog eenige
anderen. En hij voegde er bij, dat deze
Toefektsjef dezelfde was, die wegens den
moord op dr. Woelkowits te Constantinopel
tot 15 jaar kerkerstraf werd veroordeeld,
doch wiens uitlevering door de Bulgaarsche
regeering geweigerd werd, zoodat hij te
Sofia ongehinderd rondloopt en zelfs een
postje aan den spoorweg heeft verkregen.
Op een vernieuwd verzoek om uitlevering
had minister Natsjewiets geantwoord met
een .dringende bede om de zaak te laten
rusten uit vrees voor agitatie tegen Turkije.
Toefektsjef kon te Sofia zijn straf wel on
dergaan En Welikoff, dus voegde Stam
boeloff er bij, bij het proces wegens de
vermoording van Beltsjeff tot 15 jaar ker
kerstraf veroordeeld, kreeg gratie en is
thans procureur te Loftsja. Zie, zeide hij
mistroostig, wat moet men onder zulke om
standigheden niet verwachten. Sedert jaren
wordt hier met revolver en dolk gewerkt
en wij zijn er zóo aan gewoon als aan het
bloedvergieten in den oorlog.
gehuwd en zij hield mij een allerliefsten
kleinen jongen voor, die mij als zijn oom
moest begroeten, maar zich in het eerst
angstig terugtrok voor den vreemden, donker-
gebruinden man. Onder het gebruiken van
eenige verversehingen, zaten wij spoedig
gezellig bijeen, allen gelukkig door elkanders
wederzien, en ik moest telkens maar weer
vertellen van al wat mij in den langen tijd
mijner omzwervingen wedervaren was.
Zoo eindigde mijne eerste en laatste zee
reis. Dat de lust voor verdere tochten bij
mij was uitgedoofd behoef ik wel niet te
zeggen. Ik bleef dan ook aan wal en zocht
mijn onderhoud te winnen in verschillende
betrekkingen, totdat ik ten laatste in de
plaats belandde, waar ik nu sedert vele jaren
woon, gelukkig in het bezit van vrouw en
kinderen.
Het was ruim zeven-en-twintig jaar later
dat ik eene ontmoeting had, welke ik hier
nog wil vermelden. Op zekeren dag ver
voegde zich op het kantoor waaraan ik
sinds jaren verbonden ben, een heer, die
handelsreiziger was voor het huis v. D. te
Vlaardingen. Al pratende vertelde hij, vroe
ger als kapitein te hebben gevaren. Natuurlijk
maakte ook ik gewag van mijne zeereisen
Betreffende Stamboeloff's dood worden
uit Sofia nog eenige bijzonderheden mede
gedeeld. Woensdag-avond verloor de patient
het bewustzijn en Donderdag-ochtend over
leed hij. Zoodra zijn dood bekend werd,
begaven de vertegenwoordigers der mogend
heden zich naar mevrouw Stamboeloff, ten
einde haar hun deelneming te betuigen,
levens ontving de weduwe een telegram
adres van den prins van Wales. Ook de
Keizer van Oostenrijk deed haar door den
Oostenrijkschen consul een telegram van
deelneming overhandigen. Zaterdag zal het
stoffelijk overschot van den vermoorden
staatsman ter aarde worden besteld. Het
lijk is op een katafalk geplaatst.
De moordenaars zijn nog niet opgespoord.
Te Sofia wordt verteld, dat de justitie hen
niet wil vinden, terwijl geen der inwoners
eenige inlichtingen wil verschaffen over huil
vermoedelijk verblijf. De bevolking toont
niet de minste deelneming met het droevig
lot van den oud-minister, zeker wel een
bewijs, hoe gehaat Stamboeloff zich door
zijn willekeurig bestuur heeft gemaakt.
Bijna de geheele Duitsehe pers blijft zich
met de grootste scherpte tegen prins Fer
dinand van Bulgarije keeren, en betoogt dat
de dood van Stamboeloff wel de onttroning
van den vorst als zoenoffer eischt. Met
uitzondering van de ministerieele Nordd.
Allg. Zeit. zijn alle bladen, van de radicale
tot de conservatieve, het er over eens, dat
Ferdinand een voorbeeld van snoode on
dankbaarheid is geweest jegens Bulgarije's
^ögi ootsten staatsman, den man die het voor
hem mogelijk heeft gemaakt op een troon
te zitten. Stamboeloff, zoo wordt verder
aangevoerd, is na Ferdinand's huwelijk on
der den invloed van vrouwen, aan wier hoofd
de jeugdige vorstin stond, gevallen, omdat
hij zich niet gedwee bukken kon, en omdat
men aan het hof hoopte dat na zijn ver
dwijnen de vergeving van Rusland verkre
gen zou kunnen worden. »De doodsklok
voor Stamboeloff", zegt o. a. de radicale
onze bezoeker vroeg mij, op welk schip ik
dan had gevaren. Ik noemde de Helena,
waarop hij informeerde wat daarmede ge
beurd was. Nadat ik verteld had van onze
schipbreuk in China, de 'gevangenneming
door roovers en onze bevrijding door den
kapitein, stond hij op en reikte mij de hand,
zeggende: »Beste vriend K., gij ziet in mij
uw redder terug, want ik was de kapitein
van de Helena. Ik was getroffen en ver
baasd, en ook tevens verheugd over dit
wederzien na zoovele jaren. Maar tevens
deed het mij goed dat aldus de waarheid
werd bevestigd van mijn reeds dikwijls
gedaan verhaal omtrent deze en andere
gebeurtenissen, waaraan mijne omgeving
maar al te vaak niet wilde geloovern Men
was nu echter overtuigd, en ik rees zicht
baar in aller achting Het behaagde zelts
aan onze kantoorhuishoudster, ons wegens
dit heuchelijk feit te regaleeren op °een
extra-heerlijke kop Mokka, zooals zij alleen
die kan zetten
NIEUWE SCHIE DAMSCHË COURANT
i '6d®n van" n!ar het hoofd' en tus"
*'Ue ^am fe 'lnker- en de rechter-
^fo O aU8.l
'h
