Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
\S"X:r
'8de Jaar
Zondag 28 Juli 1895.
No. 5251.
bureau "g&oterztxaat 50.
E BLAD.
rr
tv
PRIJS TAN DIT BLAD:
Fra;
°°r Schiedam Der 3 maanden
nc° per p0St (joor geheel Nederland
Wonderlijke Nommers
f 1.50
- 0.05
PRIJS DER ADYERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
ïjsche Kroniek.
li6r-' de g a'8 a%nvaardigde, de heer Pour-
16 de |°1S8er'n, heeft met zijne interpella-
1de, fadl
tie
v^°rSdniSa^atste zitting der Kamer over de
4 d Fer s e der kanselarij van het Legioen
p'1 orrje 'CCes gehad want de geheele raad
o>r> aamet den grootkanselier, generaal
d Wlag n zïjn hoofd, heeft dientengevolge
aan den President der
is'0°tsMee' '6 a's Hoofd van den Staat en
te ytei der Onde alleen gemachtigd
de rt).6r'eenen. Opmerkelijk was het,
de e^'6 nier'1Ster"p^fesident Hibot, dit hooge
d bescherming heeft durven
hij fd daartoe ware wel redengeweest;
te^^h (Jp° 6en met zÖne c°llega's niet
ï,gS d°or tg Vacantietyd als gevallene minis-
heej Nv'"en brengen, en het gevaar
'ijk 'a d nnaar liever voorgegeven,
6H V®rbet 6 re§Wmenten der Orde werke-
ri dat e;6r,r'gen
moeten worden gebracht,
geesj Qe vacantie een voordracht in
bQ 6 Setiad^an Hegeering te wachten is.
J*6 behandeling van den grooten
het j Eiffel door den raad der Orde
he 111 doe^'°en van Fer ^eePt etndelijk
'n de^K Spr'n"en, en na hetgeen over
le food amer gezegd is' moet de 'ust
t|jr| ragen a* rosette nog in zijn knoopsgat
dty Het n ^en torenbouwer wel vergaan
V0J2ed ge^S °dgelooflijk dat er hier zoovele
het ^ti» ,°nden worden die geen hoogere
ik l 'e8ioer, ennen dan ridder of officier van
let e^edne Van eer te worden. Nu moet
de °Qrd tel d'hwerf van gedecoreerden zelf
jri 'ehben dat vim Monsieur bien
r0Q SchreefVe'e zaken en op vele plaatsen
ejj 'ititjg t'e Voor beeft en dan is zoo'n
etl ®d ijdeihg61 a"een streelend voor 's men-
ruim als er met dit onder-
er geen meer is, wordt
het^'g tèy wordt n0o voordeelig
hsc^6ï°cht V6nS' te vee^ re(lenen dus om
'add 6 dddben. Voor eendemocra-
^brv.rtle ep't, Z°0a's bet huidige Frankrijk
H te|ük °eitld wordt, is het echter be
'®ve pror.ge
Vefetl van riie"' en daar waar sommigen een
tij Vtt"ilg toewijding en nauwe plichts-
ïïiede1nU v°'bracht hebben alvorens
^)e^0on(' "worden, ziet men er
6,1 lorttp paradeeren, die of het geluk
*°°V 'fd^Ootist'li- tG maken ot eens I'd van
l^t f| d c|je 6 lngscommissie waren of nog
fit) ®t gQe ,er Zeker nooit iets voor deden.
b0{;,lf| tg |jt z°ude zijn daar eene verande
rd 'k Vr 6n^en' w'e zal het betwisten?
Oeer®n dat ™en er veel over zal
k() aad te ""'der de aangrijpende midde-
e,'den welke alleen genezing
W> 6en' D' franschen zij» „u
hott^iaattde V'JI We"d volk en blijven niet-
ea W' a'kÖS Van vertoon en praal
hott^'aattde V'JI We"d volk en blijven niet-
Serf*1' 6tl W' a'k0S Van vertoon en praal
b6 v'i '6r eenmaa' 'n de gewoonte
hit Sfootg' a 1 Zeer moei®lijk uit te roeien.
2e<h' goed Van Frankrijk weten
en de welsprekende pater
Dominicaan Didon, thans prior van de school
Albert-le-Grand, heeft bij de prijsuitdeeling
van 22 dezer vooral op al die gewoonten
en sleur gewezen en krachtig aangetoond,
dat de tegenwoordige opvoeders der jeugd
zich in de eerste plaats moeten toeleggen
van hunne leerlingen mannen van handelen
en initiatief te maken. »Een der voornaam-
»ste gapingen," zoo zeide hij, j>bij de op-
svoeding in Frankrijk, is het veronachtzamen
»der vorming, en aanwakkering van het
«initiatief. Of wel, men laat hier de jeugd
»te veel aan zich zelve, zonder toezicht of
«bescherming over, of van den anderen kant
>kent zij niets dan disciplinie, zonder een
«regel, in het blindelings en geleidelijk ge-
«hoorzamen, te volgen. Men zoude er toch
«aan moeten denken dat een mensch door
«zijn roeping een wezen van vrij initiatief
«zijnde, het van het grootste belang is hem
«te leeren hoe hij van die vrijheid gebruik
«moet maken. En daar hij in staat is zijn
«voordeel en welzijn te begrijpen, zoo zoude
«het noodig zijn hem door herhaalde daden
«nog [meer dan door woorden, te leeren,
«dit met reden en in volle geweten te doen."
Na het betreurd te hebben, dat in zijn land
de ware onafhankelijke mannen zoo zeld
zaam zijn, gaat hij verder
«Wij vormen bijna overal slechts leerlin-
«gen voor den opstand of der dienstbaar-
«heid, wij vergeten, dat de kracht van een
«land in zijne vrije burgers bestaat, die aan
«het bewind weten te weerstaan, zoodra dit
«bewind het werktuig der ongerechtigheid
«en partijdige verdrukking wordtdoch zijne
«vreedzame en toegewijde onderdanen, wan-
«neer dit bewind zelf slechts de verstandige
«dienaar van het algemeen welzijn is."
De rechten van allen om onafhankelijk te
zijn verdedigd hebbende, spreekt pater Didon
ook van de plichten die een ieder jegens
zijn vaderland te vervullen heeft.
«Ja vrienden," vervolgde hij, «wij zullen
»u altijd van Frankrijk spreken, van zijne
«bloeiende wonden die eens zullen moeten wor-
«den verbonden, van zijne overweldigde en met
«zooveel overleg gewijzigde grenzen, die gij
«misschien geroepen zult zijn weder te her-
«stellen. Wij zullen u van zijne nederlagen
«spreken en een groote zelfbeheersching
«noodig hebben om zonder lagen geest van
«wraaklust den dag voor te bereiden der
«overwinning, van die overwinning even
«noodig als de vrijheid zelve."
Pater Didon eindigde als volgt
«Wat mij aangaat, ik heb slechts een
«droom, en wel deze dat onze jongelingen,
«mannen geworden en eenmaal in het open-
«bare leven getreden, zich mogen onder
sscheiden door de kracht hunner overtui-
«gingen, door de radheid en eerlijkheid
«hunner daden, en eindelijk, Frankrijk en
«de Kerk dienende en door bewezene
«diensten uitmuntende, wij, hunne leer-
«meesters, de groote vreugde mogen bele-
«ven van hen te hooren«zij waren van de
«scholen Lacordaire, Laplace en Albert-
«le-Grand
Generaal Descharmes bedankte pater Di
don voor de patriotieke opvoeding welke de
leerlingen, aan zijne leiding toevertrouwd,
ontvangen, en presideerde verder de prijs
uitdeeling, waaraan hier altijd een groote
luister wordt gegeven en welke door de
ouders en familie der leerlingen in feestge
waad wordt bijgewoond.
Nu het voor de staatkunde ook overal
vacantietijd wordt, heeft de oud-minister,
de heer Ch. Dupuy, het een geschikt oogen-
blik geacht in zijn departement de Haute
Loire, te Puy, eene politieke redevoering
te houden, en hierdoor weer eens wat op
den voorgrond te treden. Hij zeide het
praatjes waren dat hij het ministerie-Ribot
zoude bestrijden, daarvoor is hij te veel
partijgenoot van bestendige ministeries. De
hervormingen komen alleen niet tot stand,
omdat de republikeinen te veel onderling
verdeeld zijn en wel volgens hem in vier
partijen. Eerstens zijn partij, dat de regee-
ringsrepublikeinen zijn. Vervolgens de rallies,
die hij weder in tweeen verdeelt. Zij die
zeggen wij moeten ons buigen en het éti
quette der republiek aannemen, doch hare
wetten erkennen wij met, en dit zijn de
oude clericalen. De anderen zijn zij, die
met den naam ook republikein inderdaad
werden, doch in den geest der oude repu
blikeinen, half conservatief en half vooruit
strevend bleven. Dan komen de radicalen,
die nog regeeren willen en in hun pro
gramma als eerste hervormingen de herzie
ning der Grondwet en de scheiding tusschen
Kerk en Staat plaatsen, doch toen hunne
hoofden Floquet en Goblet aan de regeering
waren, waagden dezen het nooit het zelfs
te doen. De radicalen, socialisten en posi
tivisten, evenals de collectivisten, willen alles
veranderen, ja sommigen zouden de geheele
maatschappij willen vernietigen ombaar...
te genezen. Met dezulken moet men
meegaan of hen met alle kracht bestrijden
en dat laatste zal ik altijd en overal
doen, daar kunnen mijne kiezers op rekenen.
De heer Dupuy had met deze verklarin
gen veel succes en als beschrijving der par
tijen geven zij de tegenwoordige verhoudin
gen in de Kamer tamelijk trouw weer,
hetgeen mij noopte ze zoo kort mogelyk
mede te deelen.
Parijs, 13/26 Juli 1895.
Fidélujs.
GEMENGD NIEUWS.
Een vrouw van een hovenier te Prinsen-
hage nabij Breda vermiste iederen ochtend
te veld staande groenten en vruchten. Haar
echtgenoot bewaakte(l) gedurende eenige
nachten den moestuin, doch kon geen daders
snappen. De vrouw, zich ter controle even
eens derwaarts begevende, ontwaarde dai
haar man het oaft aan een venter verkocht.
Eene afrossing met de klomp was de straf
van den ontrouwen gemaal.
~f
Gisteren namiddag heeft een hond van
een heer die op een der paardentrams naar
Schevening stond, een voorbijsnellend wiel
rijder
in het been gebeeten, hoewel het
dier van een lederen muilkorf was voorzien.
In het dorp werd de wond uitgebrand. Het
schijnt dus dat lederen muilkorven niet
afdoende zijn.
Een wielrijder uit Rotterdam, de heer
Van S., reed dezer dagen op een der wegen
in de gemeente Loosduinen, toen plotseling
een paar meter voor hem uit een kogel
neerplofte, waarop genoemde heer begrijpe
lijker wijze zeer ontstelde. Weldra naderden
twee officieren, die hem bovendien verweten,
dat hij zich daar op den weg bevond, niet
tegenstaande in een locoal blad bekend ge
maakt was, dat daar militaire schietoefe
ningen werden gehouden. Met alle respect
voor bedoeld blad deelde hij den officieren
mede dat blad niet te lezen. De heer
Van S. deed daarop zijn beklag bij de militaire
overheid aldaar, waarvan hij een zeer onvol
doend antwoord terugontving, Daarop heeft
hij zich schriftelijk tot den minister van
oorlog gewend om zich over deze handelwijze
te beklagen.
Daartoe gedrongen door de ongunstige
tijden (er is voor de visschers niet te ver
dienen) hebben weder eenige Volendammer
visschers zich laten aanmonsteren op loggers
van Vlaardingen of Scheveningen. Ook van
Marken zijn vele schippers naar de loggers
daar liggen ook een aantal botters onttakeld
in de haven.
Donderdag-avond werd te Maastricht in
het rijtuig van dr. S. gebracht en vervolgens
naar het gasthuis vervoerd zekere H. van
Ham, herbergier aldaar. Hij stond sedert
geruimen tijd op zeer gespannen voet met
den sluiswachter van het naburige Klein
Lanaye. In een woordenwisseling, welke
Donderdag-avond plaats had, loste deze laat
ste op v. H. een revolverschot en kwetste
hem aan de hand. Toen nu de gewonde de
ruiten bij zijn tegenstander insloeg, ontving
hij van deze nog twee schoten in de zijde.
Nog ontvluchtte hij per velocipède, maar
zonk op korten afstand, door bloedverlies
overstelpt, in elkaar. De gewonde is gis
teren-nacht in het gasthuis te Maastricht
overleden.
De gebroeders Tjabbes te Blijham, van de
markt te Winschoten terugkeerend, zijn
door den kastelein S. op Hoogeburg in een
twist zeer ernstig gewond. Den jongste
broeder werd met eene biljartqueue de lin
kervoorarm verbrijzeld en den anderen broe
der met hetzelfde voorwerp een slag op het
hoofd toegebracht, waardoor hij bewusteloos
neerzeeg. Hun toestand moet zorgwekkend
zijn-
Om te zorgen, dat biggen, welke fraudu
leus Duitschland worden ingevoerd, ophouden
met het bekende geknor, dat op grooten
afstand hoorbaar is, geven de smokkelaars
hun oud bier te drinken. De biggetjes wor
den dan zoo stil als muisjes en kunnen dan
onopgemerkt het land binnengebracht worden.
Te Leuth, bij Kaldenkirchen, werden de
zer dagen tien biggen in beslag genomen,
nieuwe sen
.O
w qg --«5 uv^ti t mei/ UlbCipciia"
Ha H
H d»tJe n0. 00r f
O alleen
