Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
'Ni
e Jaarg.
Dinsdag 30 Juli 1895.
No. 5252.
l$mreau ^Boter^tvaai 50.
o
°n en iVlurat.
•JNÏ ^sch' flSiaagt deze herstem-
S ls
H. DIENSEE,
Set Vp elke letteW
tf P>Öeende totale onra°ge-
v,
PRIJS VAN DIT BLAD:
,°°r Schie,
^nco
aam per 3 maanden
Per post door geheel Nederland
riQei'lijke Nommerr
f 1.50
- 0.05
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
gemeente-stem
eek gen nv
et|is 'nsdag) moet zeker van veel
o hts ee geacht- Als Seldt het
^«fjj s^nr]i(ïj)t'e enkele plaats te bezetten,
t'-11 waarori('er dit kiezers-
''ge daa^6^' stemPe'en het tot een
et \veri.' 'Oor de kiezers te verrich-
^0 ;fde6(tei' dat den 16 Juli met zooveel
Ksr °°id werd volbracht, moet wor-
W l0lieE
Mi
'oh» deten rvZ6rs' beSriJPt het welWÜ
Verricv
°t> ten we behooren den can-
i 'tlli "aast onze eigen candidaten
j^titni °^aa' 'le")^en gesteund, bij
v6rlee g °Pnieuw onzen krachtigen
dj n®°' De bestaande overeen-
e<N v. .e bij de
'fisdag een daad van eer en
h
Nw0lt bij rjJp' er'd resultaat heett geleid,
*boort' Ook herstemming bestendigd
ra j' anti"revolutionaire partij
?,i) tg,. °0t' ppa< 'Szetel te worden verzekerd,
ldbhe: fcht a J1 barer leden bezet, waarop
(lerM^k kan maken- De bil-
I* «6W-!' ^Ord. !eer ^ienske opnieuw den
Xltk Sarr,Ptl d' dien hiJ ingevolge
i pap,-- Werk'ig tusschen de beide
't >,P;> reeds eenmaal heeft
dat 0> hier zoo duidelijk
j n Hit f 'J er wel niet verder over
V>e<i beiden.
>epsteltl a' °nze kiezers het gewicht
''''«n 1 verkip'ng We'Deze herstemming
et| volto Zln8swerk van 16 Juli aan-
«a til ber, o m°gen wij de vol-
t'Si» 6 re„ ,°"ze geheele candidatenlijst
\J**ld8!'6" van recht en billijkheid
eerste verkiezing tot
t0 "'et ^'d, te Van recht en billijkheid
<Wechter Z'en zegepralen. Daartoe
'aatste- °°d'&> dat a' °nze kiezers
tl" W'och an ter stembus komen.
bekend, hoe er voor
°tp voaat' den 11130 dien wij, Ka-
°ns overwegende redenen
®UsUeton.
reeds onze stem niet kunnen geven, maar dien
wij als het Raadslid dat ons de hatelijke
Inkomstenbelasting bezorgde, zeker niet
zullen stemmen, van liberale zijde wordt
geijverd hoe er reeds bij de eerste ver
kiezing voor hem een ijver is ten toon ge
spreid, zonder welken hij het zeker niet tot
eene herstemming zou hebben gebracht.
De bedoeling van dit ijveren is zeker door
zichtig genoeg het radicale element in den
Raad, dat zich vooral door overdrijving op
onderwijsgebied doet kennen, dat ons straks
door nieuwen weelderigen schoolbouw, door
schoolbaden, schoolvoeding enz. den druk-
kenden financieelen last nog zal vergrooten,
moet onverzwakt blijven daartoe moet de
heer De Groot voor den Raad worden be
houden.
Tegenover dien toeleg en dit drijven der
quasi vooruitstrevende richting in onzen raad
behooren wij te wakentegenover het voort
durend drijven, om de oneerlijke concurrentie
tusschen het openbaar en het bijzonder
onderwijs door ongerechtigde bevoordeeling
van het eerste, nog te vergrooten behooren
wij onze vereenigde pogingen te stellen
door een man in den Raad te brengen, van
wien wij zeker weten, dat hij het bijzonder
onderwijs een goed hart toedraagt en des-
zelfs rechten ook in de vroedschap onzer
stad zal bepleiten. Stemmen wij allen een
parig den candidaat, die ons vertrouwen
onder dit opzicht vooral ten volle verdient,
den heer
aftredend lid van den Gemeenteraad.
bet>Jhrte1.,rnat den overste
h* t leg., lerwij| tot de voeten en
0h... grn,.,. waar, overste, gij
Qp11'! grip1. !s waar, overste, gij
'vJScbil ^ebQorza->6ri,dan 'k NoS eene
Sai6rva|tals deze en
ALGEMEEN OYEKZKIIT.
29 Juli '95.
Blijkens berichten uit Rome zoowel aan
den Univers als aan verschillende andere
bladen, zooals Daily Chronicle enz. gemeld,
zijn volgens een van 14 dezer gedateerd
schrijven van den apostolischen vicaris der
Kopten aan een prelaat der Propaganda,
opnieuw een 400-tal schismatieke Kopten
;ï>ft nt-Prp'
ih ^tii der pf'ei'aal ,jierd b'eek en stotterde
U0vlbCnetl een g no°Pte
b'it S('- Sa'Vatl CasUUr staat uw regiment
^int-p^areccia-"
J,"i h.p 6 Verdween in de duis-
eren"
g'ng generaal Bonaparte
voort, «morgen is het weer eens een roem
rijke dag in de geschiedenis van Frankrijk.
Gij kent uw lot als soldaat. Gij zulteeren
leven op het spel zetten, om een blad bij
te dragen tot den lauwerkrans, dien de
bestorming op Lodi om ons hoofd windt."
«Leve de generaalklonk het geest
driftig in 'trond.
«Leve Frankrijkantwoordde Bonaparte
en was direct daarna eveneens in de duis
ternis verdwenen.
Den jongen korporaal bij de veldwacht
ging eene rilling door de leden, echter niet
van vrees. Morgen dus zou Lodi bestormd
worden Dat was het, wat hem met geest
drift vervulde. Er op of er onder Hij°wilde
zich onderscheiden, wilde zich bij Bona
parte weer in herinnering brengen.
Het voorbeeld voor hem was er. Hij had
niets anders te doen, dan het na te volgen.
Den volgenden dag, met het krieken°van
den morgen, donderde van alle hoogten het
geschutvuur, dat de bestorming van Lodi
zou inleiden. Het uren lange, onafgebroken
rollen en donderen der kanonnen was ver
schrikkelijk, overal steeg de opgewonden
in den schoot der Katholieke Kerk opgeno
men en wachten twee dorpen in Mudinah
slechts op de komst van den vicaris om dat
voorbeeld te volgen, terwijl ook de stad
Sohag, hoofdplaats der prefectuur van Gir-
geh, voor den overgang gereed staat, zoodat
men van nu af met zekerheid kan zeggen,
dat 's Pausen encycliek althans voor die
landstreken niet vergeefsch is geweest.
De uitslag van den verkiezingsstrijd in
Engeland is nu bekend in 665 districten.
Gekozen zijn 338 conservatieven, 72 liberale
unionisten, 174 liberalen, 12 Parnellisten en
69 anti-parnellisten. De anti-liberalen kunnen
derhalve op een meerderheid van ongeveer
150 stemmen rekenen.
De ministerieele crisis blijft in Noorwe
gen nog steeds aan de orde. Nu is ook de
poging mislukt van den heer Thome om
ook een coalitie-kabinet te vormen. Aldus
wordt door het Stockholmsche Dagbladet
gemeld. Volgens dit blad slaagde de heer
Thorne niet, omdat men het niet met hem
eens kon worden over de vraag, wie tot
vertegenwoordiger der Noorweegsche regee
ring te Stockholm zou worden gekozen. De
heer Thorne wenschte, om de radicalen te
vriend te houden, hun leider Engelhardt
tot staatsminister te Stockholm te benoemen,
maar koning Oscar en de Zweedsche regee
ring wilden daarvan niets weten. Men
verwacht daarom, dat ook de heer Thorne
reeds dezer dagen het mandaat tot samen
stelling van een kabinet zal neerleggen. Nu
zal nog eene laatste poging tot verzoening
worden beproefd. Koning Oscar heeft name
lijk de leden van de Zweedsche en Noor
weegsche ministeriën uitgenoodigd tot eene
bijeenkomst onder zijne leiding. Van deze
conferentie is zeker even weinig te ver
wachten, als van alle andere pogingen, die
tot dusver reeds zijn beproefd tot bijlegging
van het bekende geschil tusschen de beide
Scandinavische staten.
De toestand op het Balkan-schiereiland
blijft steeds ongunstig. Vooreerst is nog
geen interventie van de Europeesche mo
gendheden in Bulgarije te verwachten.
heid, van beide zijden verwachtte men de
bestorming.
Eindelijk rukte de Fransche infanterie,
naar de tactiek van dien tijd, in reusachtige
kolonnes tegen de Oostenrijksche verster
kingen op telkens verschenen nieuwe regi
menten, als 't ware uit den grond opschie
tend, op het slagveld. De strijd bleef langen
tijd onbeslist, de Franschen wonnen terrein,
maar aan eene overwinning was niet te
denken, en reeds in den namiddag was het
eene uitgemaakte zaak, dat men zich het
hoofd zou verpletteren tegen de vijandelijke
wallen.
Generaal Bonaparte schuimde van woede.
Hij reed van het eene punt van den slag
naar het andere, hij voerde de regimenten
persoonlijk tot aanval aan, ontzag geen
gevaar, integendeel, hij zocht het alles
tevergeefs! Alles stuitte af op het moord
dadige vuur van den vijand en zijne vaste
stelling.
Het heetst was de strijd om eene brug,
die over de vestinggracht naar Lodi voerde.
Als het gelukte deze stormenderhand te
nemen, was men bij de bres, en de vesting
Wat daar verder zal gebeuren, zal in de
eerste plaats afhangen van hetgeen zal ge
schieden, nadat de deputatie, onder leiding
van den schismatieken bisschop Clement na
haar bezoek aan den Czaar te Sofia is terug
gekeerd. Waarschijnlijk zal vorst Ferdinand
de terugkeer naar zijn vorstendom wel niet
aanvaarden, voordat bisschop Clement en
zijne medegedelegeerden te Sofia zijn aan
gekomen. Intusschen wordt ook nog steeds
gesproken over het voornemen van prins Fer
dinand om niet nadr Bulgarije terug te keeren.
De correspondent van de Daily News te
Sofia zegt zelfs, dat men in Bulgarije zich
steeds voorbereidt op eene militaire dicta
tuur onder leiding van generaal Petrof, den
minister van oorlog, in overleg met de Rus
sische regeering. Dergelijke berichten ver
dienen echter geen onvoorwaardelijk ver
trouwen. Het is te begrijpen, dat de Vorst
zijn terugkeer naar Sofia wil uitstellen, tot
de beweging over den moord op Stamboe-
Joff eenigszins tot bedaren is gekomen.
In Spanje is men niet erg tevreden over
het beleid van maarschalk Martinez Campos
op Cuba. Ofschoon leeuwenmoed bij het
gevecht van Valenziela op 13 dezer en zijn
meesterlijke retirade tegenover een zeven
maal sterkeren vijand bewonderende, meent
men toch dat hij zich te roekeloos heeft
blootgesteld, niet genoeg besellende wat de
gevolgen zouden geweest zijn, zoo eens (in
plaats van generaal Santo Cildes) hij, de
maarschalk - gouverneur - opperbevelhebber,
zelf gesneuveld ware. En dat gevaar van
zeer nabij gedreigd heeft, bewijst de door
een kogel verscheurden mouw van zijn
uniform. Dat hij met 1100 man naar Yara
oprukte om de voorgenomen «constitueerende
vergadering" aldaar te overrompelen, was
prachtig zoolang op de hulp van twee andere
colonnes kon gerekend worden, maar toen
op het afgesproken hereenigingspunt bleek,
dat door het zwellen der rivieren en den
stroomenden regen, die colonnes verhinderd
waren, terwijl verkenners de getalsterkte
des vijands op 7000 man schatten toen
was het Spaansche koppigheid om des ob-
verloren, doch alle bestormingen van die
brug werden afgeslagen. Juist hier concen
treerde zich het vijandelijk vuur op een
wijze, die de bataljons telkens noodzaakte
terug te wijken.
Met den blik van den echten veldheer
zag Bonaparte, waar het haperde. Koel
bloedig reed hij in den kogelregen tot dicht
bij de brug, sprong van het paard en liep
met opgeheven degen de brug op.
«Voorwaarts, mijne dapperen!" riep hij
met de schrille, electriseerende stem, die
hem op zulke oogenblikken eigen was «een
ellendeling, die zijn generaal verlaat
En zoo, in de eene hand de vlag van het
31ste regiment, in het andere den blooten
degen, liep hij alleen tegen den vijand in
naar de bres.
En alsof men slechts op het voorbeeld
gewacht had, stormde nu alles, wat in de
nabijheid was, naar de brug.
Slot volgt.)
o
•u6(, te t:
te
w wclol,c vei ivicamg tut
IVICACIÖ
Is
*ii
