Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
e schuld.
i
Nr
Jaar».
Donderdag 15 Augustus 1895
No. 5266.
bureau *g&otergtxaat 50.
V -
ioTrVi. suss
'»Y^e Sou
!H4Vrui:®w.„Se"r'=,™
r' Ctenan 'tW6rk' 0m d6n 2Ü"
ff.
tïliVURT BSlUa& Viin L' VROUW
OVERZICHT.
S ^tio«alen
8 ^mb,
^n,
■8d
h,
e ion.
'eh
hJt ben af zook a'-Z0° lang ge'
PRIJS VAN DIT BLAD:
euam per 3 maandenf 1.50
post door geheel Nederland -
Nomm^rs- 0.05
H za' de A'ie nice Schie-
11A ni„.OMrawt Donderdag-
weerschijnen.
8®eri
14 Aug. '95.
p0r/,lft van het moderne Italië
e Italia daS waarop vóór 25
6 ^0rte pn?c'le troepen door de bres
'a Rome binnentrokken, tot
'J h*' 200
Mestdag te verheffen. Nu
v°oral bij de Romeinsche
hen "et buit?6'"'® 'n8anS v'nden> tracht
^itiÜ V'n<Ieti6\rand steun voor hare plan-
'°odi
°or de tweede maal heeft
n den Duitschen Keizer uit-
50
n September aanst. te
Het
g6''11 II a, W1'. Het staat te bezien of
DeeJ°'l? gevè'r, ker^aa'de uitnoodiging
f^estv. taliaanschP t-
4tdty ne v Ratholieken zullen op de
fiie^'' ,(leri 20n September het
ch% rfeeren dig bliJven- Z« zullen
stoot 6Ük, °P hunne wijzeordelijk
^eg»j1S 'Iaartoe'J NVe'c^end- Een krachtige
^fdc,0' aafUK- ge^eveh door mgr. Thomas
Sl'Sk van Genua. In een
der, saned aan^en sP00rt de prelaat zijn
v6e| Scbatlde|iji den datum, waarop men
^HeCL6 bidde0 aans'aS wil herdenken,
*e§t »tbe*d te en n'euwe bewijzen van
r'. H geven aan den Paus. Ja,
zicli 1 en WÜ tot God bidden,
Soeilp ~Waard'£e de rechtvaardigen
6|iee
4il>
te
st gev°elens te bevestigen, de
^.eur'en en de zondaars te
^ike der d'1 's n°g niet alles.
,6tlloristrP 8'k moeten op luistervolle
%VereldC aPPelyke>eren ter eere van hun ge-
vÜari(j„],.rn°eter, Vader, Aan de geheele
iihe *J toonen, dat al mogen
teti aan den Paus zijn
Re t
ha"li
'!n, dief
Of!''" °nzer anders zoo stille
Pen- Allen bevonden zich
en dienst in de wijk
'afj tiitdri1i.,^ehuldPr0^gePa'it, een mageren
^Qori ïlcr on wipns frplaat.
lederPIr,gr?0tSte vertwijfeling
?>d beza» 'P'e noS een greintie
•i 11 is i P medelijden in-
oef
over r *uu oud! dat ik mij
dh ""«0 j te soKt.f:r' zwakheid van vroe
de» dige'rt al haH0 en lb veilig kan
lil Ver8ev 2ahlten ?e ongelukkige kerel
e%,ar hs?V°u hP£i""derd'ik hem zeker
«h
bet trof h"e6b'en
gew7"' di« miJ toch
die n*a'jLl(3 dat een meer
arWor(j: s .nay stond aan een-
'K uitdrukking gaf.
PRIJS DEIt ADVERTENTIËN:
Van
Elke
Voor
16 regels0.60
gewone regel meer- 0.10
herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
wereldlijken schepter hebben ontrukt, een
schepter door het werk van vele eeuwen
Hem toevertrouwd, deze machten toch nim
mer in staat zullen zijn, uit het hart zijner
zonen de liefde te bannen, die hen met hun
Vader vereenigt. Laten wij Hem daarvan
een schitterend bewijs geven door Hem op
den dag zijner droefheid naast de verzeke
ring van onze liefde ook de hulde te doen
toekomen van onze vrijwillige gaven. Op
last van mgr. Reggio zal derhalve een bui
tengewone collecte voor den St. Pieters
penning worden gehouden, een voorbeeld
dat zeker ook in andere diocesen navolging
zal vinden.
Het verdient de aandacht dat bij den
terugkeer van prins Ferdinand in Bulgarije
de schismatieke bisschop Clement, de be
kende leider van het Bulgaarsche gezant
schap, dat onlangs uit St. Petersburg
terugkeerde, niet aan bet station was. Blijk
baar achtte de metropolitaan, die blijkbaar
beschouwd wordt als de leider van de partij,
welke eene verzoening tusschen Rusland en
Bulgarije tot stand poogt te brengen, het
niet wenschelijk aldus in het openbaar ten
gunste van den vorst op te treden. Even
min waren de vertegenwoordigers der
Europeesche mogendheden bij de ontvangst
van den vorst aanwezig. Deze houding der
consuls was trouwens zeer natuurlijk, na
het protest dat door hen namens hun regee
ringen tegen StamboelofFs moord was inge
diend. In elk geval is Ferdinand nu in zijn
vorstendom teruggekeerd. Zoodra het blijkt,
dat zijn aankomst tot geen bijzondere inci
denten aanleiding zal geven, zullen ook
vorstin Maria Louisa en prins Boris volgen.
In afwachting van hetgeen verder in Bul
garije zal gebeuren, zal de vorstin met den
troonopvolger voorloopig blijven te Ebenthal,
bij prinses Clementine, Ferdinand's moeder.
Volgens den Romeinschen correspondent
van de Daily Chronicle heeft prins Ferdi
nand aan het Vaticaan doen weten, dat hij
nooit tot een overgang van zijn zoontje tot
God weet, zeide hij, misschien is het
niet goed, maar ik gat wat, ais de kerel
voor ditmaal met een vermaning vrijkwam
Ik keerde mij om.
U, mijnheer Zenker riep ik verrast.
Hij was de groote winkelier, van wien mijn
ouders hun koloniale waren kochten en die
aan de overzijde der straat om den hoek
woonde.
Jawel, jongeheer, zeide hij. De
kerel kwam mijn winkel voorbij en keek
mij zoo smeekend aan. De honger zag hem
de oogen uit en wat die al niet kan doen
Neen, een dief van beroep ziet er zoo niet
uit en het zou een pak van mijn hart zijn,
als hij vrij kwarn, als iemand zich over hem
ontfermde en hem op den rechten weg
bracht.
Gij zijt erg geagiteerd, mijnheer Zen
ker, zeide ik, alleen maar, om iets te zeggen.
Nu ja, luidde het antwoord, geen
wonder. Kom, ga met mij mee, jongeheer,
ik schenk u een glaasje madera in, wat
fijns, dat beloof ik u en ik vertel u meteen,
wat mij eens is overkomen. Het is al lang
geleden, maar nooit vergeet ik het, nooit,
al werd ik ook zoo oud als Methusalem
Ik gaf aan de uitnoodiging gaarne gehoor.
Kerk
zijne toe-
Dat de heer Zenker goede waar verkocht,
wist ik van huis uit, maar het was toch
niet zoozeer zijn madera, die mij aantrok
als wel zijn geschiedenis.
In zijn flinke winkelzaak waren zes be
dienden in de weer, die mij allen vroegen,
»wat er van mijn dienst was." Hun patroon
wenkte hen echter heen te gaan, en ge
leidde mij toen naar een kamertje achter
den winkel, waar hij uit een kast een flesch
madera te voorschijn haalde, met twee
g'azen, die hij vulde, om daarna op een
lederen sofa plaats te nemen. Hij vertelde
mij het volgende
Ik heb 't niet altijd zoo goed gehad,
als tegenwoordig. Toen ik mij vestigde, kon
ik niet, zooais nu, een der voornaamste
wijken bewonen, maar begon ik in een der
onooglijkste achterbuurten een koomenijs-
winkel. Eens stond ik 's avonds aan de
de deur, toen ik bemerkte, dat onze wijk
een nieuwen politiedienaar rijker was ge
worden. Hij was groot van gestalte, maar
had zulke ingevallen kaken en diep in hun
kassen liggende oogen, dat ik onwillekeurig
dachtdie man is zeker pas van 't ziekbed
opgestaan. Met zijn ingezonken oogen keek
Segeeri» naar de heide aan
hij dagelijks
de Grieksch-schismatieke
stemming zal geven.
Terstond na de opening der Kamer van
afgevaardigden in Frankrijk, zal, naar het
heet, door Rusland en Frankrijk gelijktijdig
men hoopt zelfs onder medewerking ^an
Duitschiand een vernieuwde poging bij
het nieuwe Britsche Kabinet beproefd wor
den om Engeland te bewegen tot ontrui
ming van Egypte. Het staat te bezien dat
deze hernieuwde poging even weinig succes
zal hebben als de vele anderen, die reeds
tot dit doel zijn aangewend. Engeland heeft
veel te veel belang bij de voortdurende be
zetting van Egypte, om ook ze'fs op aan
drang van meerdere mogendheden de daar
eenmaal ingenomen positie prijs te geven.
De Engelsche vlag zal dus vooreerst nog
wel aan de boorden van den Nijl blijven
wapperen.
De werkman-afgevaardigde Thivrier, wiens
eenige vermaardheid bestond in den langen
blauwen werkmanskiel dien hij in de Kamer
over zijn gewone kleeding droeg, is te
Commentry, de hoofdplaats van zijn district,
op staatskosten begraven, zooals te denken
is zonder kerkelijk ceremonieel. In plaats
daarvan ontbrak het echter niet aan socia
listische hulde het lijk had in de r aadszaal
van het stadhuis te pronk gelegen in den
lijkstoet marcheerden honderd mannen met
kransen voorop en op het graf werden
redevoeringen gehouden, waarop door de
omstanders werd geantwoord met een da
verend »leve de CommuneDeze cri
odieux, zooals de Kamervoorzitter Dupuy
het noemde, was het eenige woord dat deze
kieieman ooit in de Kamer heeft gesproken,
en daarom mocht het nog wel eens bij zijn
graf herhaald worden, ais ware 't een ver
wijt dat hij als werkmanscandidaat nooit
iets voor den werkman heeft gedaan dan
een kiel aan te trekken, dien een echt
werkman uittrekt als hij naar de verga
dering gaat
Betreffende het veel besproken Fransch-
1111 JU!
Russisch verhond komt thans een zekeren
X in den Figaro verzekeren, dat het inder
tijd tusschen de generaals Obroetsjef en
De Miribel is opgemaakt en niet door Car-
not, maar door Casimir-Perier is ondertee
kend, zoodat het van jongeren datum is dan
aanvankelijk is opgegeven.
De Russische ambassadeur te Parijs, graaf
De Morenheim, vierde gisteren het gouden
jubilee van zijn diplomatieke loopbaan doch
wegens een sterfgeval in zijne familie hadden
geen uiterlijke feesten plaats.
Czaar Nicoiaas heeft den Russischen ge
zant te Parijs, baron Von Mohrenheim, ter
eere van zijn 50-jarig jubilee de Wladimir-
orde verleend. Iri het schrijven dat de Czaar
den gezant tevens zond, wordt o. a. gezegd
Uwe werkzaamheid, welke vooral ten doel
had de vriendschappelijke betrekking tusschen
Rusland en Frankrijk te handhaven, heeft
bijgedragen tot de vervulling van mijn op
rechten wensch om den algemeenen vrede
te verzekeren.
De tabaksbelasting in België zal waar
schijnlijk weldra nog belangrijk verzwaard
worden. Gisteren werd door de regeering
een wetsontwerp ingediend tot verhooging
van de invoerrechten voor tabak. In dit ont
werp wordt voorgesteld het invoerrecht voor
sigaren en sigaretten te bepalen op 500
francs per 1000 kilo en dat voor andere
bewerkte tabak op 120 francs. Va» onbe
werkte tabak, zonder prijsaangifte, zal een
invoerrecht worden geheven van 120 fr. en
met prijsopgave 50 francs. Verder behelst
het wetsontwerp nog een aantal fiscale maat
regelen betreffende het verbouwen en de
bereiding van inlandsche tabak.
Het Lagerhuis in Engeland heeft gisteren
zijne tweede zitting gehouden. Deze bijeen
komst was gewijd aan het onderzoek van
de geloofsbrieven der afgevaardigden. Don
derdag zal, dit is nu zeker, de troonrede
waarmede het Parlement feitelijk wordt
geopend, voorgelezen worden. Volgens de
Times zal daarin niets bijzonders worden
de deur hangende hammen, dat ik tot mijn
vrouw zeidesdie koopt gewis een heele
ham, zoo heeft hij ze bekeken."
Dat deed hij drie dagen lang zooin den
laten avond van den vierden dag brak een
hevige storm los. Het water werd als met
bakken uit den hemel gegoten, daarbij was
het vinnig koud en stikdonker. Aankoopers
was bij zulk weer niet te denken lk maakte
het mij dus zoo gemakkelijk mogelijk, schoot
mijn stoel en de tafel bij de warme kachel,
nam een nieuwsblad op en verdiepte mij-
zelven zoo in de politiek, dat ik mijn ooren
nauwelijks geloofde, toen mjjn vrouwtje
binnenkwam en mij zeide, dat het tegen 11
uur liep en dat ik dus sluiten moest.
De regen iiad opgehouden. Het was koud
en helder geworden en de sterren schit
terden dat het een lust was. Alles scheen
reeds ter ruste gegaan te zijn, zoo doodstil
was het overalik sprong dan ook niet
weinig verschrikt op, toen plotseling een
koude hand de mijne greep.
Wordt vervolgd.)
