Dagblad voor Schiedam en Omstreken.
k,op"
iSd
e Jaarir.
Vrijdag 20 September 1895.
No. 5296.
bureau *g$oter&txaat 50.
20 SEPTEMBER.
hï'i pgeUli^n '"1«"
ges> §eCr°nd Van den dag' die als
Vab JL°u 9 k®t leven
ehard Wagner.
SS ?Cei k Z°U brenge" Z'«S
f^teti^001®*1 Piu°P-! In den Seest zien wij
j'fUirj 6 als CruS' 'n de rÜ van Malachias'
!#6h den Q,de Gruxe aangeduid, de
8N \huiche bl':"
bef5«*t. !°°r het
S - fiV Mhie Va''e,0PS°krntï' gedachte deed,
ALGEMEEN OVERZICHT.
'oor
PRIJS TAN DIT BLAD:
Fr;
'aHC0
^chiedam
per o maanden
Afzn °Sr ^ost door ?eheel Nederland
naei%e Nommers
f 1.50
2.
- 0.05
den Vq
kop. et^nis gS*e datums in de wereld-
^°°rd va 5 ve,'meld blijven, past een
'tvv
DUJ vcllj pUbL "cll
jaren r°eV'ge herinnerin8- vÖf"
C "nerjd Z'"'n er Ver'oopen sinds het
a®n (j6ti 8eweld de vermetele hand
lie^ r°on Vai"c 1Qonsten troon van Europa,
V» etl Sod, deD Paus-Koning, door de
2ijn acht,, t van het christelijk
<\Ssel:t,Cht; vijf-en"twintig jaren
ka)ja digei.^ an sedert de Piemonteesche
Pen, ar's:cEe V(/'a de tronen van bijna alle
('e haStfn te ^bben omvergewor-
stpe,l aar'kgotl f' u'tstrekte naar den eer-
SchoQS den ro °n'n8szetel van hem, die
C VX 6(1 de ^ie van het
<leo datUm g dacht(
rinneringen, wat een
n,et 'en wekt die merkwaar-
mi t.. n t ttdrigeuuiu, ue
ijken °P het Var'el)erg bereiken, waar
Mo- Vonr"h/%«iJ ii
1 h
Sn„_ Lotige voorstellen hem door
iyteester
^u'che)ac[)''jnaoedig is heengegaan
'Oï"i ^n6 Vfinrcfisllfln liom rJom
i —•■er ^°ork>eeld van zijn Godde-
L '5tïl0h P°aZa d' °W "UUI Slelletl nem uoor
te®Sch6 1 ^an Martino namens het
pö6^e2en ?avernement gedaan, te heb-
Sc'ierir|°r' laatst dena niets anders over
V SeWelH^681 tegen het heilig"
h ^icKi er^iil h ^em wordt aange-
S l)ce dr0tn 6t leger der Piemonteezen
rhipe a's de n" de stad nadert, bestijgt
'fi «en de ®cai 'nSte ^eloovige uit eerbied
- a Vo0r a Sancta, de Heilige Trap
z°o Hi|St gereckthuis van Pilatus
dik*
'Me
h c" tanf^'8 door <len He'land is
'sgeteoi, et Ploed van den God-
ia 66nd' Pn daar op de hoogste
rt'®heidy Srne®kt hij om genade en
r'°Pul0 j^°r zÜn volk. Paree Domine,
Spaar Heer, spaar Uw
is
11,1 ®en
hetn6a hij hipn01 man> die Richard
^hv^ee'rddien yee' van mÜ en ik
St">aït2Wau dat lied°e ouden tijd- Hij
yehracu d den dn V°°r mÜ toen WÜ in
at rns ton en overgj200 vr°olijk hadden
i C°8 een?, en^fde bekomst spraken
V°1 hej, °°genblVTn ?ichard Wag"
\r ^hi0 snroi *V- öeudcnte aeea,
>eïer ademiSSS Mlna's.hart klop^
v^aart gaan „i, n..Eenden is? Laat
6lPer^al hij' u g}J zo° bevriend met
^l.riep'd*61, heipen!
'P ni rugfu» ed,iftig en ging
et- Wii .h Zltten, ik wil
J zullen ons zeiven en
mniiniii'iimn imiMihi'iiuiiiimiiiwi.-Mi'iM'
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
aangegaan.
volk Indien er een offer noodig is, zie,
uw onwaardige dienaar is bereid
Na deze daad van levendige godsvrucht
is de negende Pius ten offer bereid. Hij
trekt zich terug binnen de muren van dat
Vaticaansch paleis, 'twelk voor hem eene
gevangenis wordt die hij niet meer levend
zal verlaten. Door de gezanten van bijna
alle mogendheden omringd, brengt hij een
laatst protest uit tegen de heiligschennende
gewelddaad die weldra staat voltrokken te
worden. Hoezeer ook van zijn onmacht
bewust, doet de Paus door het handvol
dapperen dat hem overbleef, de Eeuwige
Stad verdedigen, opdat er voor de geheele
wereld geen twijfel mogelijk zou zijn aan
het geweld dat hem door de Piemonteesche
belagers wordt aangedaan. En terwijl het
kanon voor Rome's veste buldert, protesteert
de Paus voor het aanschijn der geheele
wereld tegen het gruwelijk onrecht dat
tegenover hem wordt gepleegd.
Maar de liefdevolle Vader der geloovigen
wil niet dat het bloed zijner kinderen lan
ger dan noodig is, zal vloeien. Toen er in
de Porte Pia bres was geschoten, toen het
voor tijdgenoot en nakomeling duidelijk ge
noeg was geworden dat het Pauselijk Rome
slechts door ruw geweld aan zijn Heer en
Koning werd ontrukt, deed de Vredevorst
der Zeven Heuvelen de witte vlag hijschen,
en na 4 uren van heldhattigen strijd trekt
de kleine schaar van dappere verdedigers
zich terug. Terwijl de Piemonteesche over
weldigers door de bres der Porte Pia Rome
binnendringen, verzamelen zich de nieuwere
Machabeeën op het reusachtig St. Pieters
plein. De witte gestalte van den Paus ver
toont zich voor een der vensters van het
Vaticaan. Pius strekt voor het laatst de
handen zegenend over deze zijne kinderen
uit, en een daverend Evviva Pio nonois
het antwoord op deze daad van vaderlijke
liefde, de afscheidsgroet van den diepbe-
droefden vader aan zijne scheidende kinderen,
Vijf-en-twintig jaren zijn sedert heen ge-
elkander helpen. Zal ik, die in vroeger
dagen aan Richard Wagner's zijde ging, nu
als een smeekeling aan zijn voeten liggen,
omdat het geluk hem begunstigde Neen,
nooit! maar zing zijn lied, Mina!
En Mina zongde klare liefelijke stem
was de tolk van het roerend lied, en zon
der dat zij het wist, stond een aandachtig
toehooorder buiten de deur te luisteren.
Toen zij met zingen ophield opende dr. Green
wich de deur, om zijn patiënt te bezoeken.
Bij het heengaan gat hij Mina een wenk,
hem op het portaal te volgen.
Hij zal hier noot beter worden, zeide
hij ernstig. Hij moet frissche lucht heb
ben, goed voedsel en allerlei, wat hij hier
ontbeert
Waarom zegt gij niet liever, dat hij
een hertogdom en een paleis noodig heeft,
was het ongeduldige antwoord van Mina
er is evenveel kans hem het één als het
ander te bezorgen.
En toch moet hij het hebben, hoe
dan ook. Gij moet hem door uwe stem
helpenik kan u nog niet juist zeggen op
welk eene wijze, maar ik zal er over naden
ken. Morgen kom ik terug.
Terwijl hij naar beneden ging verzonk
gaan Het aanschijn der aarde is in deze
kwart eeuw in vele opzichten veranderd.
Maar wat er ook verandere, wat er ook
verjare, de gruwelijke heiligschennis, het
schandelijk onrecht door Rome's overweldi
ging gesteld, verjaart" niet. Nog even
krachtig als in de eerste dagen, toen de
treurmare van Rome's val Europa te mid
den van het oorlogsgeweld verschrikte, doet
de katholieke wereld haar algemeen en
eensluidend protest tegen dezen schande
lijken Statenroof weerklinken. En het hart
met droefheid vervuld, de ziel door weedom
overstelpt, richt zij, waar menschelijke hulp
totnogtoe uitbleef, oog en hart ten hemel
naar den Vader des Lichts, Die de wereld
gebeurtenissen leidt tot Zijne eer en tot
heil der menschen. Van Hem blijft zij de
zegepraal der rechtvaardige zaak van den
Paus hopen en verwachten, van Hem, Die
in deze kwart verloopen eeuw Zijnen Stede
houder zoo zichtbaar nabij bleet en van Wien
het goddelijk troostwoord is uitgegaan
»Ik zal met U zijn alle dagen, tot aan de
voleinding der eeuwen 1"
19 Sept. '95.
Sinds eenige dagen komt er in Duitsch-
land weder leven in de politieke wereld,
die in den vacantietijd weinig van zich
liet hooren. De positie van den rijkskan
selier en den staatssecretaris van buiten-
landsche zaken is een onderwerp van uiteen-
loopende bespreking. De National Zeitung
verneemt uit vertrouwbare bron dat alle
krantenberichten, dat prins Hohenlohe eerst
daags zou optreden, en alle gissingen wie
zijn opvolger zal wezen, volstrekt ongegrond
zijn. Ook de bewering van de Wiener Neu-
esten Nachrichten, dat de Keizer en Hohen
lohe het geheel oneens zijn over de vraag
of er bij den Rijksdag een uitzonderingswet
(tegen de socialisten) moet wordan ingediend
of niet, noemt de National Zeitung geheel
Mina weer in gedachten, de dokter had
gezegd, dat zij door haar stem iets voor
haar vader moest doen maar wat Zij kon
zou gauw geen leerlingen krijgen, en al
ware dit het geval, hoe kon zij hare zieke
verlaten, terwijl zij hen onderwees En
evenwel, iets moest er noodwendig gedaan
worden
Op dit oogenblik ging er een draaiorgel
voorbij en bleef onder haar venster staan.
Zou zij zoo ook niet kunnen gaan zingen
Indien haar stem zoo goed was als dr. Green
wich dacht, zouden vriendelijke menschen
er misschen wel naar willen luisterenen
zou zij evenals de man met het orgel ook
niet eenige shillings kunnen verdienen om
te leven En als haar vader beter werd
en zij eens in een concertzaal mocht zin
gen èn ènHier opende zich zulk
een rooskleurige toekomst, voor haar ver
beelding, dat zij de lasten van het heden
vergat.
Ook Breydel had de hitte bijna ver
geten. Het lied van Richard Wagner had
hem de vroegere dagen weer voor den geest
geroepen, met hunne liefde, hunne hoop
en verwachting. Hij zag zijne jonge vrouw
weer voor zich, haar, die al zooveel jaren
ongegrond. De Keizer heeft zich geenszins
voor een uitzonderingswet verklaard.
Het schijnt dat de vrienden van den
Staatssecretaris Von Marshall zijne positie
wankelbaar achten, en het noodig vinden
die te bevestigen door het gerucht te ver
spreiden dat hij heengaat, omdat hij niet
vriendelijk genoeg gezind is jegens Enge
land die gezindheid zou gebleken zijn bij
de staatkunde die hij volgt ten opzichte van
de Transvaal. Daarentegen geven de tegen
standers van Marshall te verstaan, dat zijn
heengaan in verband zou staan hiermede,
dat hij aanleiding had gegeven tot eenig
misverstand tusschen Duitschland en Rus
land, dat eerst uit den weg zou geruimd
zijn bij het bezoek van Hohenlohe te Peters
burg. Voor zoover men kan opmaken uit
dergelijke geschiedenissen, zullen deze be
weringen waarschijnlijk Von Marshall's po
sitie steviger maken, daar de Kroon minister
kwesties liever niet uitmaakt, als het schijn
kan hebben dat 't geschiedt onder den invloed
der openbare meening.
De rede door den president der Republiek
aan het feestmaal te Mirecourt gehouden,
heeft in Frankrijk nog al eenige opspraak
verwekt. President Faure zeide dat nergens
meer dari juist daar de vaderlandsliefde aan
't licht kwam. De hoogste uitdrukking van
vaderlandsliefde is dat de eerbiedige her
innering aan 't verleden gevormd door een
erfenis van gemeenschappelijk lijden en roem
samengaat met het voortduren van het
nationaal streven en met edele zorg voor de
nationale toekomst van de republiek met de
zucht om in de buitenlandsche staatkunde
de eeuwenoude traditiën van Frankrijk te
handhaven. In de manoevres die wij hebben
bijgewoond, zei de president, heeft het leger
tucht en moed getoond. Frankrijk kan met
trots zien op het werk van vijf-en-twintig
jaar. De democratie kan thans in vrede en
vrijheid en in stoffelijke en zedelijke welvaart
gedijen. De president dronk op het welzijn
van de bevolking der Vogezen.
geleden zijne zijde had verlaten, hij vergat
zijn teleurstellingen en droomde zich in die
oude tijden terug.
Toen het avond werd en de kranke ging
rusten, vroeg zij hem of hij er tegen zou
hebben, dat zij een luchtje ging scheppen
zij zou spoedig terugkomen. Als hij hel
derder van geest ware geweest, zou hij zich
verwonderd hebben over die vraag, maar nu
knikte hij toestemmend en liet haar gaan.
Maar toen zij eenmaal zoover was, begon
de moed haar te ontzinken. Hoe zou, hoe
kon zij gaan zingen, onder die menigte
menschen, zij, die nog nooit anders dan
alleen voor haar vader gezongen had Maar
juist de gedachte aan dien vader gaf haar
den moed, die haar straks bezielde zou het
zijn hem te kunnen helpen
Zoo liep zij voort tot zij dicht bij Ken
sington Garden kwam. Zij wist dat daar
dikwijls muziekuitvoeringen werden gehou
den of vergaderingen van muziekliefhebbers
en dilettanten. De ramen stonden hier en
daar open en hunne witte gordijnen bewo
gen zich heen en weer door de avondkoelte.
(Slot volgt.)