Dagblad voor Schiedam en Omstreken. V'«. o 4S rgeant-Maj< I8d e Jaarg. Zaterdag 28 September 1895. No. 5303. bureau "g$oter$txaat 50. v> 1 mN vN ShH k!6 geweest die open' C20 e >S OVERZICHT. Nen k %,n'g'n J**®erd 'ik 'W Se 8^ "tie 1JZe als de .feeh°ud( lib"N|be%<"S" -ten' °e 'aatSten k. e ton. 0, A OÏ5U, teg-° 6u« ?e dl Schie- PRIJS TAN DIT BLAD: dam per 3 maandenf 1.50 4f2o per Post door geheel Nederland - 2. etlijke Nommers- 0.05 voor fra«c0 27 Sept. '95. eging die in de groote er ove T) °nts^aan 's> breidt zich 6fS bebh uB' Ee Gentsche p 6n van de coöperatieve hun 10.000 frank als onder den t "T'^ Ontvanoen deze som an Van vi)f weken verdeeld 6 l- 51 stakers zijn zeer kalm lister 01ïlt ^U'P- De minister Nil ""e i J%, >ten W. Wl: t(1-t jatdigderi Van den arbeid) die met °ons 6r Werk''eden en daarna het gesProken heeft, zou eer- reSultaat mededeelen. Er at de w'nd naar den kant g Waait. 'iBN. Nr, °ttii igdi '^tii^^dm sue Sti sbeid h. -aten dat Engeland en de ^gfindhg Van ^00rd- Amerika de 0m6n "Jkheden te Rome hehhen t|| heeft V I Olggpl ___C5_ i^r, 0t'estrefje °P v'an Limerick een krach- Vari dea t, 6ePt gehouden tegen het Wordt geseind dat mgr. Br>tschen !rnber ""•natie et> illaPtettlber de '°U\V. gezant te Rome, vlag heeft uitge- aangebracht aan het De bisschop wraakte l°erien 6en °roote beleediging d°or de °nderdanen van koningin wereld verspreid, v V°0r den Weener ge- erkie,i acht. q. en ln Oostenrijk bijzonder M ;>a ge7teren zijn te Weenen de 6 6erste k-i611 V°°r den 8emeente" biet asse- Ongeregeldheden LiNaV11 ^3 ar°t' Gebozen werden 32 alii; ui. R gemeenteraad zal der- Uit 9j den anti-semieten en 46 -canst Z6tel moet noS b« Sllst worden. t gelijkheden door herdenkin het offi- van den 25n in Ttaliö woedde >Nk>!elas rWiii e®cben Frankrijk en ülili'IIOI PRIJS DER -6 regels. iiiiHiiiiNnimwiiiimmiiimi ADTERTENTIËN: Van 16 regelsf 0.60 Elke gewone regel meer- 0.10 Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten aangegaan. bleven tegenover den in ir --O311 Kray. De "9 l® d^l^kte h«.^VLn niet zonder ge- ö^d v'ft en te s?h Fransche leger ^der-p! 6n terw9' de %(i °Pge^ in het fvenire terugtrok, tlifs v °hen- ^el hra°ahtig versterkte ^d>. Lhardnekklb°.0d deze «rt zijn dreet vijandelijk leger Wh«idd tijd hpl 6' hem^?,0116 havenstad terug, °msl0ot niet den ijzeren gor- Seheel te verbreken verjaardag van Rome's overweldiging gevierd, hadden Dinsdag-middag plaats. Op de Villa Gloria werd een gedenkzuil onthuld ter eere van de gebroeders Cairoli en hunne makkers, die daar op 23 September 1867 den dood vonden. De burgemeester van Rome hield een redevoering, waarin hij den wensch uitdrukte, dat het gedenkteeken een altaar van eendracht zou worden. Beide plechtig heden werden door koning Humbert en koningin Margaretha bijgewoond. Hiermede zijn de eigenlijke feesten geëindigd, want de koninklijke familie heeft Rome reeds verlaten, maar er zal nog een standbeeld onthuld worden voor den dichter Pietro Cossa, die de grootheid der Romeinen be zong en een buste voor majoor Pagliari, die 20 September aan het hoofd van de bersaglieri, op de bres door een kogel werd gedood. Voor hij vertrok, schreef Hum- bert aan den minister van oorlog, generaal Mocenni, een brief, waarin hij zegt, dat de parade der troepen Maandag zijn soldaten- en koningshart heeft getroffen, en een van de dierbaarste herinneringen van zijn leven zal blijven. Hij zegt ook dank voor de feestelijke ontvangst die de veteranen hem, de Koningin en den Kroonprins hadden bereid. De feesten schijnen niet voorbij te kunnen gaan zonder dat er dagelijks een ongeluk voorvalt schrijft de Romeinsche corres pondent van de Msb. Toen men Zondag avond raketten van het kasteel Sant Angelo afstak, schrok een paard, bij de Umborto- brug, ging op hol en wierp een tiental per sonen om, waarvan verscheidenen gekwetst werden Ook door de neervallende brandende stukken der raketten werden eenige toe schouwers gewond. In de Pantheon-kerk hebben schandelijke tooneelen plaats gehad. Troepen kerels gingen op de trappen der altaren zitten, kranten lezend en min kiesche taal spreken alsof zij in een kroeg waren. Een marinierskorps trok met twee vaandels de kerk binnen, een marsch spelend en en scheen de overgave der belangrijke ves ting slechts een kwestie van tijd. Napoleon, destijds nog consul, bevond zich te Parijs. Met koortsachtig ongeduld zag hij berichten van het Duitsche oorlogstooneel tegemoet. Als Moreau overwinnaar werd, aan deze zijde der Alpen de Oostenrijkers versloeg, dat kon Masséna eerder op hulp rekenen. En inderdaad het geluk lachte den door hetzelve zoo begunstigden Corsikaan toe. Moreau versloeg den Oostenrijkschen gene raal Kray bij Meszkirchen, bijna op de gren zen tusschen Baden en Hohenzollern en achtervolgde het verslagen leger tot Ulm en Augsburg. Nu was er lucht gemaakt en Bonaporte besloot onmiddellijk een leger in Italië te werpen. De moeilijkheden aan deze onderneming verbonden waren buitenge woon doch Bonaparte antwoordde op al de tegenwerpingen der Fransche generaals slechts met de vraag»Is het mogelijk En de mogelijkheid was reeds meermalen in de geschiedenis bewezen geworden. Het gold niet alleen den overtocht te volvoeren, maar ook aan gene zijde der Alpen de Oostenrijkers zoo lang te ontwijken, tot dat voldoende strijdkrachten overgetrokken waren. De consul nam het koene besluit zonder dat de muzikanten den hoed van het hoofd namen. De befaamde feest- hymne van den maestro Ricci, welke door het gemeentelijk muziekkorps werd gespeeld, werd zoo fel uitgefloten, dat de muzikanten midden in de hymne hun spel moesten staken. Al dit feestgedruisch zinkt in het niet tegenover het plechtig protest, dat de ge- heele katholieke wereld dóet hooren. Z. H. Paus Leo XIII en zijn staatssecretaris, kardinaal Rampolla, hadden volgens den Romeinschen correspondent der liberale Frankfurter Zeitung tot op 20 September reeds 30.000 telegrammen en adressen ont vangen, waarbij tegen het feest der Revo lutie en de berooving van den H. Stoel »den door niets gewettigden Statenroof" met alle kracht geprotesteerd wordt. Ongetwijfeld zal dit aantal zeker nog enorm gestegen zijn, en zeer zeker zal dit vernieuwd bewijs van volhardend protest der 200 honderd millioen Katholieken zoowel het priesterhart als het koningshart des H. Vaders diep ge troffen hebben, en zal dit steeds tot de dierbaarste herinneringen van zijn leven behooren. De Paus gaat herhaaldelijk 's avonds, als de St. Pieter gesloten is, de basiliek binnen geëscorteerd door zijn edel- wacht en Zwitsersche garde. Langen tijd brengt Z. H. dan in stil gebed in de krypte der confessie van den H. Petrus door, alvo rens naar zijn vertrekken terug te keeren. De toestand in Marokko blijkt voor de Spanjaarden nog ver van rooskleurig te zijn. Uit Madrid wordt gemeld, dat de Mooren in Noord-Afrika weer een aanval hebben beproefd tegen het tort Sidi Guaria, in de nabijheid van Melila. Zonder ernstige ver liezen gelukte het den Spanjaarden de Mooren op de vlucht te drijven. Dit feit is in zoover van beteekenis, omdat het ge schil tusschen Spanje en Marokko, hetwelk in den aanvang van dit jaar door maarschalk Martinez Campos werd bijgelegd, is ont staan over dit fort, hetwelk door de Span jaarden werd gebouwd op terrein dat door zijn troepen langs vier verschillende wegen gelijktijdig naar Italië te voeren. Deze vier wegen, alle vier hooge bergpassen, die meer en minder in de krijgsgeschiedenis beroemd zijn, heeten de St. Gothard, de groote en kleine St. Bernard en de Mont- Cenis. Op welke groote schaal en voorbe reidsels en de uitrustingen ook waren, welke de voorzichtige consul bevolen had, toch werden zij door de zwarigheden welke zij opdeden, in omvang overtroffen. Den berg bewoners werd tot 1000 francs geboden voor het overbrengen van een enkel kanon en zelfs tot deze schijnbaar hooge betaling vond men niet de noodige handen. De hooge prijs was inderdaad niet zoo buitensporig om een kanon van St. Pierre naar gene zijde te vervoeren, werden honderd man vereischt en had men voor het transport twee dagen noodig, één om het kanon in de hoogte te brengen en één om het naar beneden te laten. Het was den 19n Mei 1800. De zon stond reeds diep in het Westen haar stralen vergulden in prachtige kleurschakeering de kruinen der Savoysche Alpen. Anders heerschte hier een vreemdzaiv.e stilte, alleen de Mooren als het hunne werd beschouwd. De Sultan van Marokko erkende later het recht der Spanjaarden op dit gebied, maar de weerbarstige stammen, die steeds in verzet zijn tegen het gezag des Sultans, konden zich daarmede niet vereenigen. Uit dezen aanval blijkt derhalve, dat de Mooren niet voornemens zijn genoegen te nemen met de schikking welke tusschen de Spaan- sche en Algiersche regeeringen over de afbakening van het terrein in de nabijheid der vesting Melila is getroffen. Betreffende de krijgsverrichtingen op Ma dagascar is te Parijs weer een telegram ontvangen van den kommandant der Fransche troepen, generaal Duchesne. Volgens dit be richt heeft de vliegende kolonne, welke on der bevel van generaal Metzinger vooruit is gezonden het Ambohemana-gebergte be reikt. De Iiova's hadden daar een versterkte stelling ingenomen, welke door 30 kanonnen werd verdedigd. Tot een ernstig gevecht kwam het echter niet. Zoodra de Fransche soldaten zich vertoonden, gingen de Hova's op de vlucht, gelijk zij trouwens telkens deden, zoodra zij met de Franschen slaags raakten. Van de Ambohemana-bergen is Antananarivo spoedig te bereiken. Toch zal het wellicht nog eenige dagen duren, voordat te Parijs de tijding komt, dat de zetel van de regeering der Hova's zich in de macht der Franschen bevindt, want na- tuur'ijk zullen de troepen wel eenige dagen rust houden, voordat zij den beslissenden marsch tegen de hoofdstad voortzetten. De Iersche conventie te Chicago, waarop de beruchte Tynan en O'Donovan Rossa tegenwoordig zijn, trekt in de Noord-Ame- rikaansche Unie weinig de aandacht en evenmin de rede van den voorzitter Finerty, waarin deze verklaarde, dat hij jubelen zou over den aanblik van een half millioen ge wapende Yankees, oprukkende om Ierland te bevrijden. De spreker zeide, dat hij niet zou ophouden met Engeland te bestoken totdat de bevrijding was volbracht. onderbroken door het gezang der herders, het gepiep der marmotten of ook door den lang weerklinkenden echo van een geweer schot op een gems, misschien zelfs op een beer gemunt. Doch thans was het een wapen gekletter op alle wegen commando's weer galmden door de stille dalen en in lange rijen klommen de soldaten der Republiek over de bergpassen om met hun bloed de schoone velden van Lombardije te gaan doorweeken, om der. Fransehen adelaar in woedenden strijd tegen den Oostenrijkschen tegemoet te voeren. Geheel aan het einde van St. Pierre lag een fraai huis, welks eigenaar ongetwijfeld tot de meest gegoede bewoners der plaats moest behooren. Voor de heldere venster glazen stonden zorgvuldig gekweekte bloe men en ook de tuin achter het huis bewees dat een vlijtige en bekwame hand zich daar bewoog. Deze bedrijvige hand behoorde aan Nannette, het eenige kind van den rijken Mauritius Roclot. Wordt vervolgd.)

Gemeentearchief Schiedam - Krantenkijker

Nieuwe Schiedamsche Courant | 1895 | | pagina 1