Dagblad v oor Schiedam en Omstreken.
Smokkelaar.
Jaar*:.
Dinsdag 22 October 1895.
No. 5323.
"gSureatt ^ofersfraaf 50.
V
>V>5: d °T biJ'en «e-
süT:. °"d
KV «op t
ïxN V8lb™ T" »SSe».
,hï\S a'ie Li61"'? °f niets zi«n!
&ËEN OVERZICHT.
öe
•r'at
h
U i 11 e t o n.
S)
hieiiwe schiedamsche courant
V,
oor
Ffanco
PRIJS VAN DIT BLAD:
ohieaam per 3 maanden
•If;
per post door sreheel Nederland
°nderlijke Nommers
MM: i I
PRIJS DER ADVKRTENTIËN:
Van 16 regelsf 0.60
Elke gewone regel meer- 0.10
Voor herhaalde plaatsing worden billijke overeenkomsten
21 Oct. '95.
'Op
Mari. S vaR het proces tegen den
W F1 LC^CIl UCI1
takg' T'' beschuldigd van knoeie-
v f" ^'"Merspoorweg, heeft in
WeM ,°pz'en gewekt. Vrijdag en
^hk
Werd i gewest, vrijuag en
uela ",ft> or Zaak voor de ParÖsche
>WgStelleriJ 6' C'en toe'°°P eener groote
Mv ^rdi» rï)en'gte, behandeld. Na het
in aardi» -
,,Caat „p, p ei(looi Zaterdag door den
buk, (,pL UUU' saterdag aoor aen
had rr0^6"' ^at bijna ^lie uur bet
v<% dat eer,6 ieder zich over
ig Ntre vriispraak voor Magnier zou
zip a'.v°caat pVgler'<=en en advocaten, ook
^a s.!'?" Ze'k' heten zich in dien
keeMe p6? beraadslaging van een half
K de ha'ter de iuiy terug en beant-
-•i!Sla> ""«er no gestelde vrager' met een
'ghed annemir.g van verzachtende
tot n'^6''hof veroordeelde daarop
Veth zijn e<ïn geva"genisstraf van een
der p'f;idooi deed Chenu ook het
1 dal'11)'1'0'11'11» van Magnier, Ver-
^Un., deze :j
ij - «at d '""ö1"1"' ,c*"
Skh eh vP i6Ze ongemoe'd zijn woning
door VVaafva aten en eerst na een vÜPta'
^ga„e acht j een Paar te Luchon werden
v"' .d;:.Spaa"'the grens was over-
poli;ocaat insinueerde, dat regee
Vo)^nteh. "e ^agnier hadden laten
■lip hitigitl p0^rana aan den Impartial
van &p a> de moeder van den
vap °5'ugaI> haar broeder koning
g '"arl0s tahö trachten te bewegen,
j n'j" nza te ontvangen. Daar
'ïliJ1' heep '0t bet gewenschte resultaat
\t Sche r °ning Carlos toen van zijn
tiih e' bii jS apgezien. Het telegram
aft reis' nat er nu °°k niets van des
tj: ,*lai Dmtschland zal komen.
eef( Van r 0 Wordt nog gemeld, dat de
H 1 Dor+ O o ciktj uai uc
8k6'h Z'dh oom Ugal er nooit aan gedacht
ft, -^Ü Wild umhert te Rome te be-
-Z'ch dap 6 dezen te Monza begroe-
aaar Rome begeven om den
L^d WaS (Siot.)
Ct^Ap60,? eze°WenVvn karr,etje> 8etr°k-
tje,» fieurtincj TvooroP hep de smok-
R«st "hen ^ant ir? I zeg ïeen soort van
'had er n ere omstandigheden
v<w het °eilijk u^lo!' ezel oi Paapd voor
'n LUd y! ,r'e openin 0?h was aan het
N °eltje °ek was In besP.euren 5 met
%S d„ Werd da alleskoverdekt, en heel
C,, an en Wa« ke touwen zelfs
S 1 biip°°ger 0' n keepten oude zak-
hi'i .hipiii a over goed waren vastge-
iS fce' hep Rp" g'^d. Voor of naast
^ti» ^°0r stikt rtln^s i «u eens deed
g v°°ruit kan'. dan ph'S hij heel
D het minste gerucht
Paus te zien, met wien hij een gewichtige
kwestie, de koloniën betreffende, te bespre
ken had. Thans ziet de Koning van zijn
Italiaansche reis af.
Heden Maandag zal de Magnatenkamer
in Hongarije den arbeid hervatten. On
middellijk zal dan de behandeling van de
laatste nog niet afgedane kerkelijke wetten
aan de orde worden gesteld. Gisteren reeds
werd in de Staatscourant de wet afge
kondigd, waarby den Israëlieten dezelfde
rechten worden verleend als aan de belijders
van andere gezindten, nog op dezelfden dag
waarop deze door keizer Frans Jozef was
bekrachtigd. De Nemzeteen der officieuze
regeeringsorganen vestigt de bijzondere aan
dacht op den spoed waarmede baron Banffy,
de minister president, de wet in de Staats
courant deed opnemen. Dit geschiedde blijk
baar met het oog op de beraadslagingen die
heden in de Eerste Kamer zullen beginnen.
De Parijsche Temps is niet tevreden over
het optreden van den heer Demeter Sturdza
als minister-president in Rumenië. De heer
Sturdza, een man van 63 jaren, was reeds
meermalen minister, eerst in 1866 als lid
van het kabinet-Bratiano. »De minister
president zegt de Temps is een
Germanophiel en een voorstander van het
Drievoudig Verbond. Van eene aansluiting
van Rumenië bij RusEnd wil hij niets weten.
Zijn zoon ontvangt nu zijn opleiding aan de
militaire academie te Berlijn. Niettemin
gelooft zelfs de correspondent van de Temps
te Bucharest niet, dat de vervanging van
de heeren Catargui en Carp, de leiders der
conservatieven en junimisten door den libe
ralen Staatsman Sturdza eene wijziging van
Rumenië's buitenlandsche politiek ten ge
volge zal hebben. Evenals te voren zal ook
nu koning Karei zelf de buitenlandsche
politiek blijven leiden.
Met behoorlijke en uit den loop der zaken
voortvloeiende kalmte is de irade van den
Sultan van Turkije ter aanneming van het
hervormingsplan van Armenië ontvangen.
De Engelsche pers blijft zich-zelve getrouw
zag de smokkelaar naar alle kanten om, en
hij scheen zijn attentie te verdubbelen, toen
hij den grenspaal naderde, in welks nabij
heid de Duitsche beambten nog altoos ir.
het kreupelhout verborgen lagen. Bij den
paal zeiven hield Beurtings nog even stil,
zag nog eens overal rond, en niets of nie
mand ontwarende, die het hem lasting kon
maken, ging hij met ezel en kar de gren
zen over, terwijl hij quasi aan zijn ezel
zeide (maar ongelukkig zoo hard, dat de
kommiezen het verstonden)»Nu, mijn
beestje, rijd maar door, der Kaiser Wilhelm
ist nicht hier!" De kommiezen lieten hem
een pas of tien verder gaan, zagen nog eens
met genoegen, hoe geheimzinnig hij te werk
ging, en gaven toen elkander het teeken
om hem te overvallen. Als verpletterd stond
de smokkelaar, toen hij de kommiezen zag,
want aan vluchten was niet meer te den
ken. Met een plechtig sin naam der wet"
deden zij hem staan en vroegen hem, wat
hij daar alzoo op die wonderkar had liggen.
»0hij had niets aan te gevenwat hij
overbracht, mocht gerust overgebracht wor
den hij had vroeger wel eens gesmokkeld,
maar nu zou hij voor niets ter wereld meer
de Times verwacht b. v. van de aanneming
van het hervormingsplan een toeneming dei-
agitatie onder de Mahomedanen en wel uit
woede over de aan de «christenhonden"
verleende conceasiën. Iets ter voorkoming
van wanbegrippen heeft de Porte gemeend
te moeten doende Turksche bladen die
tot dusver weinig aandacht schonken aan
de groote gebeurtenissen, hoogstens verlof
erlangden tot de opneming van kleine ofiï-
cieele mededeelingen, bevatten gisteren als
hoofdartikel eenige mededeelingen en toe
lichtingen, waarvan de volgende de voor
naamste zijn Wat geëischt wordt door de
Armeniërs in de buitenlandsche, meer in
't bijzonder in de Engelsche bladen, is niet
te verwezenlijken. De door de Armeniërs
gekoesterde hoop op een autonomie, een
zelfstandig rijk en een eigen vorst, is een
fantoom. Daarentegen heeft de Sultan reeds
lang plannen gevormd tot invoering van
algemeene hervormingen, en wel voor elke
provincie naar hun behoefte. Vóór alles zal
overal de politie en de gendarmerie ver
sterkt worden. Daarop volgt de verklaring
dat onder Sultan Abdul Hamid II de door
zijn vader Abdul Gerschi vastgestelde be
palingen over de gelijkstelling van alle
nationaliteiten in het Ottomaansche rijk
steeds van kracht zijn gebleven. De tegen
woordige Sultan zoo heet het verder
wordt niet moede al zijn onderdanen zonder
onderscheid van nationaliteit of godsdient
even gelukkig te maken en het is zijn stre
ven de nuttige hervormingen in te voeren,
die ten voordeele strekken van alle onder
danen.
Te Rome liep Zaterdag-middag ter Beurze
liet gerucht, dat koning Menelik, de Negus
Negusti van Abessinië, gestorven was.
Volgens de Iribuna had de minister van
buitenlandsche zaken nog niets daarvan
vernomen. Alleen was daar bekend, dat
tijdens een onweer de bliksem was geslagen
in de tent, waarin de Koning zich bevond.
Twee zijner dienaars werden gedood en de
Koning verloor zelf het spraakvermogen.
's lands schatkist willen benadeelende
heeren konden hem gerust laten gaan" enz.
enz. »Ja" zei een der beambten. »We
weten dat ge zoo nauwgezet van geweten
zijt, maarvooruit er mee en recht naar
het kantoor." En gaarne of niet, Beurtings
moest meeOp de vraag der beambten,
waarom hij alles zoo dicht had gestopt, had
hij geen antwoord willen geven, wat de
kommiezen nog nieuwsgieriger had gemaakt.
Als een arme zondaar liep de smokkelaar
naast zijn ezeltje, het quasi zoo nu en dan
eens aansprekende met eensStom dier,
tóch al zoo vermoeid en nu nog die visi
tatie Doch de beambten schenen zonder
medelijden èn voor Beurtings èn voor zijn
beestje. Aan het kantoor gekomen, werd
door de kommiezen weldra alles zoo nauw
keurig mogelijk nagezien, terwijl de smok
kelaar, voor het bureau op een bankje ge
zeten, heel stilletjes zijn pijp rookte, nu en
dan eens zeggende»Voorzichtig, heeren,
voorzichtig, als 't u blieft, dat gij niets breekt
of scheurtEn ze hadden iets te doen, de
heeren kommiezen om al die koorden en koord
jes te ontwarren Toen eindelijk alles los was
gemaakt, vonden zeeen 40 a 50-tal
Deze tijding was door verspieders in het
Italiaansche hoofdkwartier gebracht. Generaal
Baratieri bevindt zich nog te Antolo. Of
de Italiaansche bevelhebber met zijn leger
verder zal oprukken, is nog niet beslist.
De berichten uit Madagascar luiden
bevredigend. De heer Eugen Wolf, de cor
respondent van het Berliner Tageblatt,
bevindt zich nu ook te Antananarivo. Van
daar zendt hij aan zijn blad een telegram,
waarvan de inhoud strookt met hetgeen
reeds door de Fransche regeering is mede
gedeeld. Het protectoraat der Franschen
over Madagascar is afgekondigd, de Koningin
heeft een proclamatie uitgevaardigd, waarbij
zij de gevluchte inwoners aanspoort naar
de hoofdstad terug te keeren. Generaal
Metzinger zal weldra met zijne brigade naar
Europa vertrekken en generaal Voyron zal
met zijne divisie de stad blijven bezetten.
»De inneming der hoofdstad voegt de
heer Wolfï er bij sis vooral te danken
aan de Fransche artillerie. Van de Hova's
sneuvelden bij den strijd een paar honderd
man. In de stad is alles rustig. De Fransche
regeering verlangt geen vergoeding der oor
logskosten. De oorlog kan nu als geëindigd
beschouwd worden."
De Japanners maken vorderingen bij hun
pogingen om het eiland Formosa geheel in
hun macht te brengen, maar niet, dan na
hevigen strijd. sDen 16n October aldus
wordt uit Hongkong geseind werd Ta Kao
aan de westkust veroverd. Nu zijn reeds
de voorbereidende maatregelen getroffen
voor het bombardement van Taiwan-Fu,
de hoofdzetel der Chmeezen. Deze' stad
wordt bezet door eene talrijke strijdmacht
der Zwartvlaggen, wier opperhoofd de op-
eisching van den Japanschen bevelhebber
om zich over te geven van de hand heeft
gewezen. De Japanners zullen derhalve nog
aan den slag moeten gaan, voordat zij het
eiland Formosa, dat hun door de Chineezen
bij het tractaat van Simonoseki is afgestaan,
met volkomen recht als hun eigendom
kunnen beschouwen.
oude zakken en daaronder een tiental groote
straatsteenen, die zorgvuldig in een stuk
papier waren gedaan en ook al weer met
touwen omwonden. De heeren-beambten
begrepen, dat zijzelyen er dezen keer waren
ingeloopen, en, ofschoon ziedend van toorn,
hielden zij zich goed en antwoordden op
het sarrend s Wat zijn de rechten, heeren?"
van Beurtings eenvoudig, dat hij door kon
gaan I Als naar gewoonte nam hij aller-
eerbiedigst zijn hoed af, salueerde, klom
op zijn kar en reed weg, terwijl hij quasi
zijn ezeltje toeriep (maar zoo hard dat de
kommiezen het verstonden)sAllons, Mieke,
nu naar huis ge ziet dat gij een braven
meester hebt, dus nu maar vooruit ermeê I"
Weldra wist natuurlijk heel het stadje,
wat er was voorgevallen, en dat er veel en
langen tijd om gelachen werd, is te be-
grijpen.
Vele jaren waren sedert verloopen. Hof-
ting, de verrader, lag reeds lang in het
graf, maar Beurtings, die ('t zij tot zijne
eer gezegd) zich gebeterd had, leefde nog,
en het toeval wilde, dat hij eens op reis
zijnde, een dier heeren kommiezen in den
